บทที่83 แท้ที่จริงแล้วเป็นใครที่ลบอดีตของเธอ
“ถิงเซิ่ง?” สวี่รั่วยีกล้าหาญมาก ที่ทำในสิ่งที่ยาก ก้าวไปข้างหน้า มือที่กำลังจะแตะแขนของชายคนนั้น ก็ถูกลี่ถิงเซิ่งสลัด
ทิ้ง
ลี่ถิงเซิ่งถอนสายตาและสอดมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ
ริมฝีปากบางเม้มกดเป็นเส้น ขยับสองครั้งและพ่นคำเย็นชาออกมา
“สวี่รั่วยี ใครบอกคุณว่าฉันจะกลับมาวันนี้”
ตาและคิ้วของลี่ถิงเซิ่ง เต็มไปด้วยความรังเกียจ
รังเกียจอย่างไม่ปิดบัง ชัดเจนและตรงไปตรงมา
เลขาที่อยู่ข้างๆ สวี่รั่วยี่ อดไม่ได้ที่จะถอยหลัง
รัศมีของลี่ถิงเซิ่งแข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งมากจนเขารู้สึกกลัว
สวี่รั่วยีเหมือนจะรู้สึกถึงความเป็นปรปักษ์บนร่างกายของลี่ถิงเซิ่ง ตอนนี้เธอถึงรู้ว่าตัวเองเพิ่งจะพลั้งปาก
สำหรับผู้ชายอย่างลี่ถิงเซิ่ง ไม่ว่าคู่หมั้นจะเป็นผู้หญิงที่เขารักหรือไม่ไม่สำคัญ
สิ่งที่เขาต้องการคือคู่หมั้นที่จะไม่ขัดขวางการพัฒนาของลี่ซื่อกรุ๊ป แต่ก็ไม่ใช่คู่หมั้นที่เข้ามาแทรกแซงลี่ซื่อกรุ๊ปโดยพลการ
ใบหน้าของสวี่รั่วยีซีดเล็กน้อย
เมื่อกี้ธอกังวลมากเกินไป และทำเรื่องต้องห้ามครั้งใหญ่
“ครั้งสองครั้งไม่ใช่ครั้งแล้วครั้งเล่า” ดวงตาที่ไม่แยแสและเฉียบคมของลี่ถิงเซิ่ง กวาดมองสวี่รั่วยี การแสดงออกบน
ใบหน้าของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง
“ฉันหวังว่าจะไม่เจอเรื่องแบบนี้อีก”
“นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย” หลังจากที่ลี่ถิงเซิ่งพูดจบ ก็หันหลังจากไป
สวี่รั่วยีตกตะลึงไปชั่วขณะ น่องขาไม่สามารถหยุดความอ่อนล้าลงได้
ตอนนี้เธอแทบจะทรุดลงกับพื้น
จนเลขาที่อยู่ข้างๆกระซิบว่า “คุณสวี่ ประธานลี่ออกไปแล้ว”
จากนั้นเธอก็ตอบสนองอย่างรวดเร็ว รีบตามออกไป
ในเวลาเดียวกัน หลี่อานนั่งอยู่ในรถอย่างระมัดระวัง
สวี่รั่วฉิงเหลือบมองเขาเบา ๆ “หลี่อาน ทำไมคุณตื่นเต้นขนาดนี้? ฉันก็ไม่ได้ทำอะไรคุณนิ”
หลี่อานบ่นว่า: “คุณไม่ได้ทำ แต่ประธานลี่จะทำโอเคไหม? เมื่อกี้ประธานลี่ใช้สายตามองฉัน อีกนิดเดียวก็กวาดฉัน
ออกประตูไปแล้ว”
หลี่อานกล่าว เมื่อนึกถึงสายตาของลี่ถิงเซิ่งเมื่อกี้ ก็รู้สึกขนลุก จึงรีบคาดเข็มขัดนิรภัยอย่างรวดเร็ว
สวี่รั่วฉิงรู้สึกแปลก ๆ เล็กน้อย “สิ่งนี้เกี่ยวข้องกับประธานลี่อย่างไร?”
หลี่อานเงียบ
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะพูดว่าผู้หญิงตรงหน้าเขาทื่อ หรือว่าตั้งใจ
หลี่อานหยุดชั่วคราว และทำลายหัวข้อ: “ประธานลี่ไม่มีความรักต่อสวี่รั่วยี ถ้าคุณไม่ได้พูดสิ่งเหล่านั้นในเมื่อกี้ ฉันเกรงว่า
ประธานลี่จะไปกับคุณ”
“ฉันรู้” น้ำเสียงของสวี่รั่วฉิงสงบ ดวงตาของเธอมองตรงไปข้างหน้าและนิ้วเรียวของเธอก็กำพวงมาลัย
“คุณรู้?” หลี่อานถาม “แล้วทำไมเมื่อกี้คุณถึงพูดแบบนั้น นี่เท่ากับว่าหยิบยื่นโอกาสให้กับคุณสวี่หรือ?”
ในสายตาของหลี่อานเขาคิดว่า สวี่รั่วฉิงชอบลี่ถิงเซิ่ง
หลังจากสวี่รั่วฉิงฟังจบ แม้ว่าเธอจะสับสนเกี่ยวกับคำพูดของหลี่อาน แต่เธอก็ไม่ได้ใส่ใจ
เธอพยักหน้าและกล่าวว่า “ฉันรู้ แต่เพียงเพราะฉันรู้ ดังนั้นเมื่อกี้ฉันจึงต้องร่วมมือกับประธานลี่เล่นละครให้จบแบบนั้น”
“ละคร? ละครอะไร?”
สวี่รั่วฉิงกลอกตาของเธอเบา ๆ “คุณอยู่กับประธานลี่ มาหลายปีแล้ว คุณไม่เข้าใจเหรอ? เมื่อกี้ถ้าปราะธานลี่ออกมากับ
พวกเรา สวี่รั่วยีจะต้องก่อเรื่องวุ่นวายแน่นอน ประธานลี่จึงทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นกับพฤติกรรมที่เอะอะโวยวายของเธอ
ย่อมมีเหตุผลของเขา นี่แสดงให้เห็นว่าประธานลี่ยังไม่เต็มใจที่จะฉีกหน้า”
หลี่อานจึงนึกขึ้นได้
แท้จริงแล้ว ผลประโยชน์ของคนรวยนั้นซับซ้อน
หากพลาดนิดเดียว ก็จะแพ้ทั้งหมด
แม้ว่าลี่ถิงเซิ่ง จะเป็นผู้นำลี่ซื่อกรุ๊ปที่สูงสุดของหลินชวน เขาก็ไม่สามารถรับประกันได้อย่างสมบูรณ์ว่าเขาสามารถ
ควบคุมกลุ่มที่ร่ำรวยทั้งหมดในหลินชวนได้
สวี่รั่วฉิงเห็นความเงียบของหลี่อาน รู้ว่าเขาเข้าใจส่วนที่ได้ประโยชน์และเสียประโยชน์แล้ว จึงไม่พูดอะไรอีก
รอเพียงให้หลี่อานฟื้นสติ ไตร่ตรองและคิดอย่างลึกซึ้ง
เขามองไปที่ดวงตาของสวี่รั่วฉิง ด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้งขึ้นเล็กน้อย
นักปรุงน้ำหอม จะเข้าใจส่วนที่ได้ประโยชน์และเสียประโยชน์ของคนรวยได้อย่างไร?
………
ลี่ถิงเซิ่งกลับถึงคฤหาสน์ หลังจากคุยกับแม่บ้านไม่กี่ประโยค ก็ทิ้งประโยคไว้กับสวี่รั่วยีว่า “อย่ามาที่หนังสือ” จากนั้นก็
จากไปทันที
สวี่รั่วยีถูกทิ้งให้ยืนอยู่ที่เดิมก็มีใบหน้าซีดเซียว
สองมือกำมือแน่น จ้องมองไปที่ด้านหลังของชายคนนั้นด้วยความไม่พอใจ
ลี่ถิงเซิ่งปลดเน็คไทออก นิ้วเรียวของเขาปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสองเม็ดอีกครั้ง จากนั้นจึงเปิดคอมพิวเตอร์
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
หลังจากเสียงบี๊บสั้น ๆ การโทรก็ถูกเชื่อมต่อ
หลี่อานพึ่งจะถึงบ้าน ยังไม่มีเวลาพักหายใจ ก็รีบรับโทรศัพท์
เขามีบางอย่างที่จะรายงานต่อลี่ถิงเซิ่ง
“ประธานลี่ ฉันคิดว่าแอนนามีปัญหา” หลี่อานกล่าว “เธอเป็นแค่นักปรุงน้ำหอม แต่เธอเข้าใจส่วนที่ได้ประโยชน์และเสียประโยชน์ของเศรษฐีมากเกินไป ….. บ่ายวันนี้เธอเริ่มที่จะช่วยคุณแก้ไข วิกฤต และความสามารถของเธอดูราวกับถูกสลักไว้ในกระดูกอย่างงั้น”
“การตรวจสอบก่อนหน้านี้เป็นอย่างไรบ้าง?” ลี่ถิงเซิ่งเคาะนิ้วของเขาเบา ๆ บนโต๊ะและถามอย่างไม่เร่งรีบ
หลี่อานส่ายหัว “ไม่มี แม้ว่าจะใช้เส้นคนของลี่ซื่อกรุ๊ป ก็ไม่สามารถตรวจสอบภูมิหลังของแอนนาได้อย่างละเอียด เธอดูเหมือนจะเลือนรางไม่ชัดเจน ว่าแท้จริงแล้วเกิดอะไรขึ้นในอดีต ไม่มีบันทึกอะไรเลย ประธานลี่ คนที่ทำได้ ไม่ใช่คน
ธรรมดาแน่นอน เบื้องหลังแอนนาอาจมีอำนาจแม้แต่ลี่ซื่อก็ต้องรับมืออย่างระมัดระวัง ถ้าแอนนาเป็นสายลับที่บริษัท ใหญ่อื่น ๆ ส่งมาที่บริษัทของเราล่ะก็ …… อีกฝ่ายจะต้องเป็นบริษัทที่มีชื่อเสียงระดับโลกเท่านั้น เฉพาะบริษัทใหญ่ๆ
เท่านั้นที่จะสามารถทำได้”
การวิเคราะห์ของ หลี่อานนั้นตรงไปตรงมา
ยิ่งเขาคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกว่าสวี่รั่วฉิงไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดา
เธอเป็นเหมือนสายลับทางธุรกิจมากกว่า
ได้รับการฝึกฝนเป็นพิเศษจาก บริษัท ใหญ่ตั้งแต่อายุยังน้อย จากนั้นส่งมาที่ลี่ซื่อกรุ๊ป เพื่อล่อลวงประธานลี่จากนั้น สายลับนักธุรกิจหญิงก็ขโมยความลับทางธุรกิจ
ลี่ถิงเซิ่งยิ้มเบา ๆ “คุณเคยคิดไหมว่า มีคนลบอดีตของเธอเพื่อปกป้องเธอ?
“อะไร?” หลี่อานงงงวย
หลี่อานอยู่กับลี่ถิงเซิ่ง มาหลายปีแล้ว แม้ว่าเขาจะมีความเข้าใจดีเกี่ยวกับผลประโยชน์และกฎการอยู่รอดในแวดวงของคนรวย แต่เขาก็ไม่ได้เป็นคนในแวดวงนี้
ลี่ถิงเซิ่งเติบโตขึ้นมาในแวดวงนี้ เป็นที่ชัดเจนว่าหลายสิ่งไม่สามารถได้มาจากการฝึกอบรม และสวี่รั่วฉิงมีสิ่งเหล่านั้นอยู่ในร่างกายของเธอ รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ในร่างกายของเธอนั้น ไม่ใช่นิสัยที่สามารถฝึกฝนได้ภายในสิบวัน ครึ่งเดือนอย่างแน่นอน
ตัวอย่างเช่นการรับรู้ของเธอเกี่ยวกับห่วงโซ่ผลประโยชน์ทางสังคมของชนชั้นสูง ต้องติดต่อกันทั้งวันทั้งคืน เพื่อให้ได้มาซึ่งความเฉียบคม แทนที่จะพูดว่าเธอถูกฝึกฝนเป็นสายลับทางธุรกิจ ไม่สู้พูดว่าเธอเป็นเหมือนคุณหนูใหญ่ที่มีภูมิหลังที่ร่ำรวยมากกว่า มีคนพยายามปกป้องเธอ ด้วยเหตุผลบางอย่างจึงลบอดีตของเธอทิ้ง
ลี่ถิงเซิ่งไม่ได้บอกหลี่อานเกี่ยวกับเรื่องนี้
แม้ว่าจะพูดให้หลี่อานฟัง เขาก็คงไม่สามารถเข้าใจได้
แต่……..
คิ้วของลี่ถิงเซิ่งขมวดแน่น
แท้ที่จริงแล้วเป็นใครที่ลบอดีตของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ แม้แต่ลี่ซื่อกรุ๊ปก็ยากที่จะตามหา
ความสามารถของลี่ซื่อกรุ๊ปในการรวบรวมข่าวกรอง เป็นที่หนึ่งในหลินชวน
ถ้ามีคนที่สามารถหลบซ่อนจากคนของลี่ซื่อกรุ๊ปได้ จะต้องไม่ใช่อำนาจภายในประเทศอย่างแน่นอน
แท้ที่จริงแล้วคือใคร?
