เมื่อลี่ถิงเซิ่งได้ยิน ก้มหน้าลง แล้วหยิบตะเกียบขึ้นมาใหม่ ทานอย่างช้าๆและเงียบๆ
จนกระทั่งทานอาหารเสร็จ จึงได้พูดประโยคแรกอีกครั้ง
“จัดคนคอยเฝ้าดูสวี่รั่วยีไว้ ดูว่าวันนี้เธอจะพูดอะไรกับจิ้งจอกเฒ่าคนนั้นของสวี่ซื่อกรุ๊ปอีกหรือไม่”
จิ้งจอกเฒ่าของสวี่ซื่อกรุ๊ป ก็คือท่านประธานสวี่
การบริหารจัดการของสวี่ซื่อกรุ๊ปแย่ ทั้งหมดคาดหวังและมุ่งมาที่การแต่งงานของสวี่รั่วยีกับลี่ถิงเซิ่ง เพื่อให้ได้แหล่งเงินทุน
อุณหภูมิในดวงตาของลี่ถิงเซิ่ง เกือบเป็นศูนย์
ทำให้หลี่อานตัวสั่นขึ้นมาเพราะความหนาวเย็น
“อ้อ” ลี่ถิงเซิ่งเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เรียกหลี่อานอีกครั้ง
หลี่อานหันกลับมา รอฟังคำสั่งด้วยความเคารพ
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คอยจับตาดูการเคลื่อนไหวของคุณแม่ของฉันและสวี่รั่วยีด้วย ถ้ามีการคิดร้ายกับแอนนาแม้แต่นิดเดียว จัดการได้ทันที”
หลี่อานตกใจมาก
แค่สวี่รั่วยีกับสวี่ซื่อกรุ๊ปก็ยังโอเค
คุณแม่ของลี่ถิงเซิ่ง นั่นมันคุณนายลี่เลยนะ ภรรยาอดีตประธานลี่ซื่อกรุ๊ป
“ประธานลี่ ถึงแม้ว่าคุณจะมีความสนใจในผู้ช่วยแอน คุณก็ไม่จำเป็นต้องต่อต้านคุณนายโดยตรง” หลี่อานให้คำแนะนำ
“เธอเป็นหมากรุกที่ขาดไม่ได้ในอาณาจักรธุรกิจ” ลี่ถิงเซิ่งกล่าวอย่างไม่รีบ “ในหมากรุกสากล มีแค่ราชาเท่านั้น ไม่มีผู้แพ้”
หลี่อานตกตะลึงมาก
ไม่กี่นาทีต่อมา เขาพูดช้าๆและหนักแน่นว่า “ครับ แล้วต้องส่งบอดี้การ์ดไปแอบปกป้องผู้ช่วยแอนไหม”
ลี่ถิงเซิ่งนิ่งเงียบไม่กี่วินาที “เอาบอดี้การ์ดข้างตัวของฉันไปสักสองสามคน แอบปกป้องเงียบๆ อย่ารบกวนก็พอ”
“ได้ ฉันจะไปจัดการเดี๋ยวนี้”
จากห้องพักของลี่ถิงเซิ่ง มีช่วงห่างจากห้องที่ยาวมาก สวี่รั่วยีมองมู่ชิงที่อยู่ตรงหน้า ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันด้วยความเกลียดชัง
“คุณหมายความว่า พ่อของฉันเป็นคนส่งคุณมาเหรอ”
มู่ชิงพยักหน้า “ใช่ คุณสวี่ ท่านประธานสวี่กังวล เลยให้ฉันเข้าร่วมแข่งขันเป็นตัวสำรอง บังเอิญชนะคุณสวี่โดยไม่ตั้งใจ ต้องขอโทษด้วย”
“ฮ่าๆ” สวี่รั่วยีโกรธจนเกือบโยนแก้วน้ำในมือใส่มู่ชิง
เธอจ้องมองนักปรุงน้ำหอมที่แย่งที่หนึ่งของตัวเองไปตรงหน้า ชี้ไปที่ประตูแล้วพูดว่า “คุณไสหัวออกไปเดี๋ยวนี้ ไสหัวไป——”
มู่ชิงมองไปที่เธอ หันหลังแล้วเดินออกไป
สวี่รั่วยีหน้าอกแน่นขึ้น และในเวลานี้ เลขาของเธอก็เข้ามาบอกว่า “คุณหนู อาหารกลางวันของท่านพร้อมแล้ว ตามที่ท่านสั่ง สเต๊กเป็นสเต๊กออสเตรเลียที่เพิ่งมาถึง ที่ส่งมาทางอากาศในวันนี้…….”
“ไสหัวไป คุณก็ไสหัวออกไปด้วย” สวี่รั่วยีตะโกนเสียงดัง “ฉันไม่อยากทานอะไรทั้งนั้น ออกไปให้หมด”
สีหน้าของสวี่รั่วยีดูแย่มาก
ใบหน้าที่อ่อนโยนของเธอ เวลานี้น่าเกลียดมาก
เลขาไม่กล้าขัดคำสั่งของสวี่รั่วยี ปิดประตูเบาๆ
ในห้อง สวี่รั่วยีหยิบแก้วไวน์ที่ราคาแพงในตู้ทุกชนิด โยนลงพื้นแตกกระจายไปหมด นานมากกว่าจะระบายความแค้นในใจ
เธอยังอารมณ์เสียอยู่ โทรหาท่านประธานสวี่
ไม่นาน ก็มีคนรับโทรศัพท์
“รั่วยี เกิดอะไรขึ้น การแข่งขันไม่ราบรื่นเหรอ” คุณผู้ชายสวี่ถามด้วยความเป็นห่วง เข้าไปในหูของสวี่รั่วยี
สวี่รั่วยีหัวเราะอย่างไม่พอใจ “คุณพ่อ หนูยังเป็นลูกสาวที่พ่อรักมากที่สุดหรือไม่ หรือว่า จนป่านนี้พ่อยังคิดถึงลูกสาวบุญธรรมของพ่อเมื่อหกปีที่แล้วอยู่ เธอเสียชีวิตไปแล้ว ตอนนี้พ่อมีเพียงหนูที่เป็นลูกสาวคนเดียว ถึงแม้ที่เธอจะมีความสามารถด้านการปรุงน้ำหอมก็ตาม แต่เธอก็เสียชีวิตไปแล้ว ทำไมท่านถึงให้มู่ชิงมาขัดขวางการแข่งขันของหนูด้วย ทำไม”
“ทักษะการปรุงน้ำหอมของหนู พ่อเข้าใจดี” คุณผู้ชายสวี่อธิบายอย่างช้าๆ “ถ้าหนูไม่ได้ฉายาเป็นนักปรุงน้ำหอมอันดับหนึ่ง สวี่ซื่อกรุ๊ปจะทำอย่างไร อืม ตอนนี้สถานการณ์ทางธุรกิจของสวี่ซื่อกรุ๊ปไม่ค่อยดี ถ้าไม่มีนักปรุงน้ำหอมที่ได้อันดับหนึ่ง จะมีคนยินดีซื้อน้ำหอมของพวกเราสักกี่คน”
ขณะที่คุณผู้ชายสวี่พูด ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่
“เพื่อหาแหล่งเงินทุน พ่อก็ลำบากเช่นกัน ถ้าหนูแต่งงานกับลี่ถิงเซิ่งเร็วๆ พวกเราก็จะมีแหล่งเงินทุนแล้วไม่ใช่เหรอ”
สวี่รั่วยีหน้าเย็นไปหมด เธอคิดไปคิดมา พ่อของตัวเองก็พูดถูก
แม้ว่าจะพลาดที่หนึ่งไป แต่ก็ยังโชคดีที่ไม่ตกอยู่ในมือของแอนนา
ถ้าตกอยู่ในมือของแอนนา ถ้าเธอไม่ฆ่าแอนนาให้ตาย ก็คงจะระงับโทสะในใจยาก
“มู่ชิงมีความสามารถอะไร พ่อรับประกันได้ไหมว่าน้ำหอมของเธอจะขายดีตลอดกาล”
คุณผู้ชายสวี่หัวเราะ “รั่วยี หนูอย่าใจร้อน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป มู่ชิงก็จะเป็นครูของหนู ผลงานทั้งหมดของเธอ ก็จะสลักชื่อของหนู จากนี้ไป น้ำหอมของหนู จะต้องดีกว่าของแอนนาเป็นหมื่นๆเท่า ฉันได้สอบถามแล้ว มู่ชิงคนนี้ชื่อเสียงในยุโรปและอเมริกา ไม่แพ้แอนนาเลย แอนนาไม่กล้าแม้แต่จะแข่งกับเธอ”
สวี่รั่วยีได้ยินเช่นนี้ มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย
“ตกลง แต่เธอต้องมั่นใจว่า แม้เธอจะมีความสามารถมาก แต่ก็ต้องพึ่งพาตระกูลสวี่ของเรา เพื่อให้มีฐานที่มั่นคงในวงการน้ำหอม”
“แน่นอนอยู่แล้ว”
……..
ห้าโมงเย็น
ลี่ถิงเซิ่งมองนาฬิกา Patek Philippe ของตัวเอง วางปากกาลงทันที ผลักประตูห้องเปิดออกเบาๆ
หลังจากมองท่านอนของผู้หญิงบนเตียงอย่างชัดเจน ลี่ถิงเซิ่งมุมปากขยับเล็กน้อย
สวี่รั่วฉิงนอนอยู่บนเตียงที่นุ่มใหญ่ มือกอดหมอน
ผ้าห่มบนตัวเธอถูกเธอเตะลงพื้นจนหมด
เสื้อเชิ้ตขาวท่อนบนเปิดออกเพราะท่านอนของเธอ ผ้าตรงเอวม้วนขึ้นเล็กน้อย หน้าท้องเล็กเนียนขาว
สายตาของลี่ถิงเซิ่งมองลงเล็กน้อย
สวี่รั่วฉิงฟิตหุ่นเป็นประจำ หน้าท้องส่วนล่างของเธอแตกต่างจากผู้หญิงหลายๆ คน ดูยืดหยุ่นและอ่อนนุ่ม
ลี่ถิงเซิ่งเม้มปาก ก้าวไปข้างเตียง พูดเสียงต่ำ “ห้าโมงเย็นแล้ว ตื่นได้แล้ว”
สวี่รั่วฉิงพลิกตัวมา หมอนในมือหมุนตามอิริยาบถของเธอ
บังเอิญเธออุ้มไว้ในอ้อมแขน เธอมีรูปร่างที่มีพัฒนาการที่ดี ยิ่งทำให้คนหลงใหล
ลี่ถิงเซิ่งคิ้วยกขึ้น
ผู้หญิงคนนี้ คิดว่าเขาเป็นหลิ่วเซี่ยฮุ่ยเหรอ การควบคุมตนเองดีมากใช่ไหม
“ให้ฉันนอนอีกแป๊บนึง……..”
ในน้ำเสียงของผู้หญิง ด้วยท่าแอ๊บแบ๊วที่แข็งแกร่ง
เสียงนุ่มและสับสน ทำให้รู้สึกเริ่มทนไม่ไหว
ลี่ถิงเซิ่งคิ้วขมวดขึ้นอีกนิด
“แอนนา ห้าโมงแล้ว ให้เวลาคุณสิบนาทีในการลุกขึ้นมา” ลี่ถิงเซิ่งอดกลั้นสิ่งที่อยู่ในใจ แล้วพูดอย่างเย็นชาอีกครั้ง
ไม่กี่นาทีต่อมา สวี่รั่วฉิงลุกจากเตียงด้วยหัวที่ยุ่ง
กอดหมอนนุ่มสีขาวไว้ในอ้อมแขน
กระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวบนตัว เพราะท่านอนของเธอกดทับจนกระดุมปลดออกหนึ่งถึงสองเม็ด เผยให้เห็นผิวสีเหมือนหิมะบนหน้าอก
สวี่รั่วฉิงเปิดตาในความงุนงง ดวงตาที่ใสสะอาด วินาทีนี้จ้องมองผู้ชายชุดสูทสีดำที่ยืนอยู่หน้าเตียง
อืม ดูคุ้นๆ แต่เขาเป็นใคร สวี่รั่วฉิงคิดอยู่สักพัก
เธอขยี้ตา เธอพยายามนึกให้ออกว่าผู้ชายข้างเตียงคนนี้คือใคร
น่าจะเป็นเพราะเพิ่งตื่น สมองก็สับสน ตาก็เบลอๆ
สวี่รั่วฉิงคุกเข่าบนเตียง ประจวบตรงหน้าลี่ถิงเซิ่งพอดี
ตัวของผู้ชายคนนี้หอมมาก เป็นกลิ่นชะมดเชียงอ่อนๆผสมกับกลิ่นดอกลิลลี่
สวี่รั่วฉิงกำลังจะถามเขาว่าตัวเองเดาถูกหรือเปล่า ก็ถูกแขนไว้
ปากอุ่นๆที่เพิ่งตื่นนอน โดนจูบด้วยริมฝีปากที่เย็นชาของผู้ชาย
