บทที่ 527 ยาคืนชีพ
บทที่ 527 ยาคืนชีพ
ถังซวงมองอักษรสีแดงที่ปรากฏขึ้นพร้อมความประหลาดใจบนใบหน้า
“นี่… มันคือความลับของใบสั่งยานี้ ขั้นตอนก่อนหน้าทั้งหมดไม่ได้ผิดพลาดอะไรเลย สิ่งที่ผิดคือการเติมวัตถุดิบในขั้นตอนสุดท้าย การจะผสมมันลงไปจะต้องรอจนกว่าน้ำอมฤตสมบูรณ์ ถ้าใส่เข้าไปก่อนหน้านั้นทุกอย่างที่ทำมาจะไร้ประโยชน์ทันที”
เห็นอย่างนั้นแล้ว ถังซวงจึงเข้าใจทันทีว่าปัญหาก่อนหน้านี้อยู่ที่ไหน
หลังจากมองไปสักครู่ อักษรสีแดงก็เริ่มจางหายไป ถังซวงรีบพลิกไปอีกหน้าหนึ่งแล้วหยดเลือดลงไปอีกครั้ง ไม่นานอักษรสีแดงก็ปรากฏขึ้น มันคือความลับของการกลั่นยาเช่นเดียวกัน หลังจากถังซวงอ่านจบแล้ว ข้อความทั้งหมดก็หายไป
ถังซวงคิดคำนวณและเข้าใจว่าอักษรสีแดงนี้จะคงอยู่เพียงสิบวินาที แล้วค่อยจางหายไป
“เสี่ยวเซวี่ย เธอสุดยอดมาก บันทึกนี้ต้องใช้เลือดในการอ่านมัน”
ถังเซวี่ยไม่คิดว่าการที่เธอทำให้พี่สาวได้รับบาดเจ็บโดยไม่ตั้งใจจะกลับกลายเป็นการช่วยเหลือ… “พี่คะ อย่างนั้นพี่สามารถกลั่นยาในตำรับยาเล่มนี้ได้ไหมคะ?”
“ไม่แน่ใจเท่าไหร่ แต่ฉันจะลองดู”
ถังซวงอยากจะทดลองมันทันที แต่เธอก็สงสัยว่าเลือดจะสามารถทำให้ตัวอักษรปรากฏขึ้นได้ตลอดเลยหรือไม่ เธอหันกลับมาหาถังเซวี่ย “เสี่ยวเซวี่ย ทำไมเธอไม่ลองดูบ้างล่ะ?”
ถังเซวี่ยที่เชื่อฟังพี่สาว จึงกรีดปลายนิ้วเบา ๆ แล้วหยดเลือดลงบนตำรับยา
แต่ว่า…
หลังจากรออยู่นาน ก็ไม่มีสิ่งใดปรากฏขึ้นเลย และไม่มีอักษรสีแดงก่อนหน้าแต่อย่างใด
“พี่คะ ดูเหมือนว่า… เลือดของฉันจะใช้ไม่ได้”
ถังซวงอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ เธอลองหยดเลือดของตัวเองลงไปในจุดที่ถังเซวี่ยหยดลงเมื่อครู่ ไม่นานอักษรสีแดงก็ปรากฏขึ้น
เห็นอย่างนั้นแล้ว ทั้งสองพี่น้องจึงเข้าใจทันที
“พี่คะ มีแต่เลือดของพี่เท่านั้นที่ใช้ได้”
“แปลก เธอก็มีสายเลือดตระกูลถังด้วยเหมือนกัน แต่ทำไมใช้ไม่ได้นะ”
ถังเซวี่ยส่ายหัว “ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”
ถังซวงเองก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน แต่เธอไม่ได้คิดมากนัก เพราะสิ่งที่เธอค้นพบวันนี้มันสำคัญมาก เธอหันไปเตือนถังเซวี่ยอย่างแผ่วเบา “เสี่ยวเซวี่ย เรื่องนี้ต้องเป็นความลับ ห้ามบอกใครโดยเด็ดขาด มันคือความลับระหว่างเราสองพี่น้อง”
“ค่ะ ฉันจะไม่บอกใคร”
แม้แต่ถังเซวี่ยเองก็ยังรู้ถึงความวุ่นวายภายในตระกูลถัง ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องที่แม่ของพวกเธอหายตัวไปหลังจากคลอดได้ไม่นานเลย ยังไงพวกเธอก็จะต้องระมัดระวังในทุกย่างก้าว
“พี่คะ อย่างนั้นพี่อ่านตำรับยานี้ไปเถอะค่ะ ฉันจะออกไปก่อน”
“อื้ม”
ถังซวงนึกถึงสิ่งที่ถังเซวี่ยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ เธอเลยถามขึ้นว่า “ก่อนหน้านี้เธอบอกว่าจะขึ้นไปดูวิวบนยอดเขาหรือเปล่า? งั้นเราไปที่นั่นด้วยกันก่อน แล้วฉันค่อยกลับมาอ่านทีหลัง”
ถังเซวี่ยรีบส่ายศีรษะก่อนจะพูดว่า “ไม่ค่ะ พี่อยู่ที่นี่เถอะ เดี๋ยวฉันจะไปกับเฟิงเยี่ยหานเอง”
ถังซวงไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่กล่าวเตือนอย่างเป็นกังวล “ที่นี่คือตระกูลถัง มันอันตรายกว่าข้างนอกมาก เธอกับเฟิงเยี่ยหานจะต้องระมัดระวังให้มากนะ”
“เข้าใจแล้วค่ะ”
ถังเซวี่ยพยักหน้าก่อนจะเดินออกมาหาเฟิงเยี่ยหานด้านนอก
เฟิงเยี่ยหานเห็นถังเซวี่ยกลับออกมาเพียงลำพัง ก็ถามขึ้น “พี่คุณไม่ไปด้วยกันหรือ?”
ถังเซวี่ยพยักหน้า “อื้ม พี่ไม่อยากไปน่ะค่ะ เราไปกันสองคนเถอะ”
เฟิงเยี่ยหานที่หวังจะได้อยู่กับถังเซวี่ยสองคนมานานแล้ว ยกยิ้มพร้อมพยักหน้ารับ “อื้ม งั้นเราไปกันสองคนแล้วกันครับ ผมดูเส้นทางไว้แล้วละ”
“อื้ม”
อีกด้านหนึ่ง ถังซวงที่ตระหนักถึงความลับของตำรับยานี้ ก็เริ่มกลั่นยาตั้งแต่หน้าแรก
ใบสั่งยาของหน้าแรกถูกเรียกว่า ยาระเบิดพลัง
ยานี้จะช่วยทำให้ผู้ใช้สามารถรีดพลังของตนเองออกในระดับสูงสุดได้ในระยะเวลาสั้น ๆ แต่มันมีผลข้างเคียงก็คือหลังจากหมดฤทธิ์แล้ว ผู้ใช้จะอ่อนแรงไปครึ่งวัน ซึ่งดูเหมือนยานี้จะเตรียมไว้สำหรับผู้มีความแข็งแกร่งและสามารถรีดเร้นความแข็งแกร่งสูงสุดในทันทีได้
“อย่างนั้นลองอันนี้ก่อนแล้วกัน”
หลังจากถังซวงอ่านข้อความสีแดงอีกครั้ง เธอก็ฝึกซ้อมกระบวนการทั้งหมดในใจก่อนจะลงมือปฏิบัติจริง เธอเคยกลั่นยานี้มาก่อนหน้า และแน่นอนว่าเธอผ่านการล้มเหลวมาแล้ว หากอ่านตามข้อความสีแดงที่ปรากฏ เธอทำผิดพลาดตั้งแต่ต้น การกลั่นยานี้ไม่ใช่การใส่ส่วนผสมทีละตัว แต่เป็นการรวมส่วนผสมทั้งหมดเข้าด้วยกันในตอนเริ่มต้น แล้วจึงกลั่นมัน
สายตาของถังซวงนิ่งสงบ มือของเธอก็อยู่ในการควบคุม หลังจากส่วนผสมของยาหลอมรวมกันอย่างลงตัวแล้ว เธอจึงเริ่มกระบวนการอย่างช้า ๆ จนกระทั่งสมบูรณ์
ถังซวงมองเม็ดยาทั้งห้าตรงหน้าด้วยความประหลาดใจ
ใบสั่งยาในตำรับยาโบราณเล่มนี้คือของจริง มันสามารถกลั่นได้จริง ๆ
แต่ว่า…
เมื่อเห็นว่าในหม้อมียาเพียงห้าเม็ดเท่านั้น ถังซวงก็ขมวดคิ้วมุ่น น้อยไปหน่อยแฮะ ปกติแล้วเธอสามารถกลั่นยาได้เต็มหม้อ ซึ่งสามารถเติมขวดหยกจนเต็มได้ในคราวเดียว แต่ตอนนี้ทำได้เพียงครั้งละห้าเม็ดเท่านั้น
ถังซวงเริ่มตรวจสอบวิธีการของตัวเองอีกครั้ง และพบว่ามันไม่มีปัญหาอะไรเลย เธอจึงหยุดสนใจปริมาณและให้ความสำคัญกับความสำเร็จแทน
หลังจากใส่ยาระเบิดพลังลงในขวดหยกแล้ว ถังซวงหันมองใบสั่งยาที่เธอสนใจเป็นพิเศษ นั่นก็คือยาคืนชีพ
ยาคืนชีพ หากเป็นความหมายตามชื่อของมัน คือการทำให้คนตายสามารถฟื้นคืนกลับมามีชีวิตได้
แต่มันไม่วิเศษเท่ากับที่เธอจินตนาการ แน่นอนว่ายาเม็ดนี้ไม่สามารถทำให้คนตายฟื้นคืนชีพได้ แต่สามารถช่วยชีวิตผู้คนที่กำลังจะสิ้นลมหายใจได้… เพียงเท่านี้ก็นับว่ามันมีพลังมหาศาลแล้ว ก่อนหน้านี้เธอเคยกลั่นยาที่ทำให้ผู้บาดเจ็บสาหัสยื้อชีวิตเพื่อรับการรักษาได้ แต่ยานั้นมีเวลาจำกัด หากไม่สามารถรักษาได้ทันเวลา สุดท้ายแล้วผู้ใช้ก็จะต้องตายไปอย่างไม่มีทางเลือก
แต่ยาคืนชีพนี้แตกต่างออกไป มันสามารถช่วยชีวิตคนให้กลับคืนมามีลมหายใจอีกครั้งได้ นับว่าทรงพลังมาก
เธอเริ่มอ่านวัตถุดิบจำเป็นสำหรับกลั่นยานี้ และค่อย ๆ จัดเรียงมันทีละชิ้นที่ด้านข้าง
ต้องขอบคุณถังคุนหาว เขามอบวัตถุดิบปรุงยามากมาย รวมถึงวัสดุที่หาได้ยากและล้ำค่าต่าง ๆ ตอนนี้เธอจึงมีวัตถุดิบเพียงพอสำหรับกลั่นยาคืนชีพ
หลังตระเตรียมทุกสิ่งเรียบร้อยแล้ว ถังซวงกดบาดแผลอีกครั้งเพื่อหยดเลือดลงในกระดาษ ไม่นานข้อความสีแดงปรากฏขึ้น หลังจากอ่านข้อความนี้เธออดไม่ได้ที่จะถอนหายใจออกมา ไม่แปลกใจเลยที่กระบวนการก่อนหน้านี้ของเธอผิดพลาดทั้งหมด กระบวนการกลั่นยาคืนชีพนี้ค่อนข้างจะแตกต่างจากวิธีปกติมาก และขั้นตอนทั้งหมดต้องทำย้อนกลับ
หลังจากอักษรจางหายไป ถังซวงเริ่มทบทวนกระบวนการทั้งหมดในใจ
เธอลูบหน้าอย่างทำใจ ก่อนจะสูดลมหายใจลึกแล้วจึงลงมือ
แต่เพราะกระบวนการกลั่นยาคืนชีพตรงกันข้ามกับวิธีปกติโดยสิ้นเชิง หญิงสาวจึงล้มเหลว
“อ่า… ยากแฮะ”
ถังซวงมองวัสดุล้ำค่าที่เหลือเพียงขี้เถ้าในเตา ก่อนจะเริ่มทบทวนกระบวนการก่อนหน้าทั้งหมด เธอลองฝึกฝนอีกครั้ง และใช้วัสดุที่เหลือเพื่อพยายามลองต่อไป
เวลาผ่านไปนาทีต่อนาที จากนั้นหนึ่งชั่วโมงก็ผ่านไป ก่อนถังซวงจะเสร็จสิ้นกระบวนการทั้งหมด
เธอเปิดฝาหม้อออกอย่างนึกลุ้นในใจ หลังจากเห็นเม็ดยาภายใน ประกายแสงก็วูบไหวในแววตาทันที
“สำเร็จ”
แม้จะมีเพียงหนึ่งเม็ด… แต่ก็ถือว่าประสบความสำเร็จ
