ตอนที่ 1420 เสียชีวิต
“เอาล่ะ เรื่องการแต่งงานของพวกเจ้ามีท่านอาสะใภ้คอยจัดการอยู่ พี่จะไม่กล่าวให้มากความไปกว่านี้แล้ว”
ไป๋ชิงเหยียนวางถ้วยชาลงบนโต๊ะ
“พวกเจ้ารู้ดีแก่ใจก็พอ”
ไป๋ชิงเหยียนวกกลับมาเรื่องสำคัญอีกครั้ง
“แคว้นเล็กอย่างตงอี๋อาจไม่กล้าเปิดศึกกับต้าโจว ทว่า พวกเจ้าได้อ่านรายงานลับแล้ว จักรพรรดิของเทียนเฟิ่งลอบร่วมมือกับขุนนางต้าเยี่ยนเข้าแทรกแซงการเมืองของแคว้นตงอี๋ คิดสนับสนุนองค์ชายสองของตงอี๋ขึ้นครองบัลลังก์ หากองค์ชายสองของตงอี๋เป็นคนเสียสติและโหดร้ายอย่างที่ในรายงานว่าไว้จริงๆ…”
ไป๋ชิงเหยียนชะงักคำกล่าวไว้แค่นั้น ทว่า คนอื่นๆ เข้าใจความหมายที่ไป๋ชิงเหยียนต้องการจะสื่อเป็นอย่างดี
“แม้ภายนอกแคว้นต้าเยี่ยนจะไม่ได้มีติดต่อหรือมีความสัมพันธ์ใดๆ กับแคว้นเทียนเฟิ่ง กระทั่งเคยทำสงครามกันมาก่อนที่ซีเหลียง ทว่า ใต้หล้าแห่งนี้ไม่มีศัตรูที่ถาวร มีเพียงผลประโยชน์เท่านั้น ตอนนี้ต้าเยี่ยนและเทียนเฟิ่งมีเป้าหมายเดียวกันคือการสร้างปัญหาให้ต้าโจว พวกเขาย่อมจับมือกันเป็นธรรมดา”
ไป๋ชิงเจวี๋ยกล่าวเสียงเบา
“ดังนั้นพวกเราจะปล่อยให้เทียนเฟิ่งและต้าเยี่ยนทำสำเร็จไม่ได้เด็ดขาด!”
ไป๋ชิงเหยียนก้มหน้าลง
“ต้องรอดูว่าหลิ่วหรูซื่อจะทำสำเร็จหรือไม่ มิเช่นนั้นหากปล่อยให้ต้าเยี่ยนและเทียนเฟิ่งสนับสนุนองค์ชายสองขึ้นครองราชย์ได้สำเร็จ แคว้นตงอี๋อาจถูกต้าเยี่ยนและเทียนเฟิ่งยุยงจนคิดทำสงครามกับต้าโจวขึ้นมาจริงๆ แม้ต้าโจวจะไม่กลัวการทำสงคราม ทว่า พวกเราควรเตรียมรับมือไว้ล่วงหน้า”
“ขอรับ!”
หานเฉิงอ๋องยืนมองแผ่นหลังของเหล่าชาวประมงที่ออกเรือไปหาปลากลางทะเลท่ามกลางการอารักขาของทหารเรือนิ่งอยู่บนโขดหิน
ตอนนี้หลิ่วหรูซื่อผู้มีวาทศิลป์เก่งกล้าของต้าโจวเดินทางไปถึงแคว้นตงอี๋แล้ว ทหารต้าโจวและกองทัพไป๋มาถึงที่นี่แล้วเช่นเดียวกัน อีกไม่นานคงรู้กันแล้วว่าพวกเขาต้องทำสงครามหรืออยู่กันอย่างสงบสุขต่อไป
หานเฉิงอ๋องรู้ว่ากองทัพไป๋คือกองทัพของไป๋ชิงเหยียน หากไม่ถึงคราวจำเป็นจริงๆ หานเฉิงอ๋องไม่อยากเคลื่อนย้ายทัพกองทัพไป๋ ที่สำคัญคือกองทัพไป๋ไม่ชำนาญการรบทางทะเล หานเฉิงอ๋องคิดไว้ดีแล้ว หากต้องทำสงครามกันขึ้นมาจริงๆ เขาจะให้กองทัพต้าโจวและกองทัพไป๋อยู่ปกป้องคนบนฝั่ง ส่วนเรื่องทางทะเล…ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของทหารเรือฝ่ายพวกเขาเอง
หานเฉิงอ๋องคลำป้ายทองที่อกของตัวเอง ขอบตาของเขาร้อนผ่าวขึ้นอย่างคุมไม่อยู่…
เขาไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกนี้ออกมาอย่างใด เขาหวังอยากได้รับความไว้วางใจจากเสด็จพ่อของเขามาตลอดชีวิตแต่เขาไม่เคยได้รับมันเลยสักครั้ง ทว่า เขากลับได้รับความไว้วางใจนี้จากจักรพรรดิของแคว้นศัตรูที่เขายอมจำนน
ไป๋ชิงเหยียนมอบป้ายทองให้เขาโดยไม่กลัวว่าเขาจะก่อกบฏแม้แต่น้อย!
เขาจะทำให้ดีที่สุดให้สมกับที่จักรพรรดินีแห่งต้าโจวเชื่อใจในตัวเขา!
ก่อนหน้าที่เขาจะได้พบกับไป๋ชิงเหยียน หานเฉิงอ๋องเคยคิดว่าที่ตระกูลไป๋และไป๋ชิงเหยียนบอกว่าต้องการรวบรวมใต้หล้าให้เป็นหนึ่งเพื่อความสงบสุขของชาวบ้านทั่วใต้หล้าเป็นเพียงข้ออ้างที่ต้องการแย่งแคว้นและอำนาจทางทหารของแคว้นอื่นไปเท่านั้น
บัดนี้หานเฉิงอ๋องเชื่อแล้วว่าที่ไป๋ชิงเหยียนสามารถขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิได้เป็นเพราะนางมีสิ่งที่แตกต่างจากผู้อื่น ความคิดและการกระทำของนางช่างแตกต่างจากผู้อื่นจริงๆ
หานเฉิงอ๋องเงยหน้ามองท้องฟ้าที่แสงแดดกำลังแผดจ้าพลางยกยิ้มมุมปากขึ้นเล็กน้อย ตอนนี้เมื่อได้ทำความรู้จักไป๋ชิงเหยียนเขาถึงได้เข้าใจความแตกต่างระหว่างมนุษย์ด้วยกันเอง
บางคนเกิดมาบนโลกแห่งนี้เพราะบุพเพสันนิวาสของชาติที่แล้วและชาตินี้ เกิดมาเพื่อพร้อมพลีชีพเพื่อความรักอย่างเช่นพระชายาเอกของเขา
บางคนเกิดมาเพื่อลำบากฝึกฝนประสบการณ์ดั่งเช่นเหล่าทหารของเขา
บางคนเกิดมาเพื่อเสพสุขไปวันๆ อย่างเช่นคนตระกูลสูงศักดิ์ของต้าเหลียงเหล่านั้น
บางคนเกิดมาเพื่อทำปณิธานที่ตั้งไว้ให้เป็นจริง ดั่งเช่นไป๋ชิงเหยียน
ไป๋ชิงเหยียนใจกว้างและมีปณิธานที่ยิ่งใหญ่ดังนั้นนางจึงกล้าเชื่อใจเขา
การรวบใต้หล้าให้เป็นหนึ่งไม่ใช่เรื่องที่คนๆ เดียวสามารถทำสำเร็จได้ จักรพรรดิที่กล้าใช้คนจึงจะสามารถครอบครองใต้หล้าแห่งนี้ได้
หากสุดท้ายแล้วไป๋ชิงเหยียนคือคนที่ได้ครอบครองใต้หล้าแห่งนี้ หานเฉิงอ๋องจะยอมรับด้วยความเต็มใจ
ตั้งแต่ที่ได้รับจดหมายจากไป๋ชิงเหยียนที่ส่งมาบอกว่าให้ทหารเรือคุ้มกันชาวประมงเหล่านั้นออกไปหาปลาหานเฉิงอ๋องก็อยู่ในสถานการณ์เตรียมพร้อมรบตลอดเวลา เขากลัวว่าทหารเรือทั้งสองฝ่ายอาจมีปากเสียงกันจนเกิดเป็นสงครามขึ้นมาในที่สุด
หลังจากที่หานเฉิงอ๋องสะสางงานในกองทัพเสร็จ เขาจะมายืนอยู่บนโขดหินเพื่อดูว่ามีรายงานทางทหารด่วนใดส่งมาบ้างหรือไม่จนตะวันตกดินจึงกลับไปยังที่พักของตัวเอง
ตอนนี้จักรพรรดิของแคว้นเทียนเฟิ่งอาศัยอยู่ในแคว้นตงอี๋ ดูเหมือนว่าเขาต้องการสนับสนุนให้องค์ชายสองผู้มีนิสัยโหดร้ายของตงอี๋ขึ้นครองราชย์เป็นคนถัดไป ต้าเยี่ยนต้องการให้ตงอี๋ก่อกวนต้าโจวดังนั้นพวกเขาคงอยากสนับสนุนองค์ชายสองงขึ้นครองราชย์เช่นเดียวกัน
ตอนนี้จักรพรรดิของแคว้นตงอี๋คงใกล้ไม่ไหวแล้ว หากองค์ชายสองได้ขึ้นครองราชย์จริงๆ ต้าโจวคงต้องทำสงครามกับตงอี๋อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แน่นอน
หานเฉิงอ๋องรู้ดีว่าตอนนี้ต้าโจวกำลังเดิมพันแคว้นกับต้าเยี่ยนอยู่ ทางที่ดีที่สุดคือไม่ควรปล่อยให้สงครามเกิดขึ้น
เขาได้แต่หวังว่าหลิ่วหรูซื่อจะทำสัญญาพันธมิตรกับตงอี๋ได้สำเร็จ หวังว่าหลิ่วหรูซื่อจะทำข้อตกลงกับองค์ชายสองได้ว่าองค์ชายสองจะไม่เปิดศึกกับต้าโจวเมื่อเขาขึ้นครองราชย์ได้สำเร็จแม้ต้องแลกด้วยผลประโยชน์มากมายหน่อยก็ตาม
ตอนนี้ต้าโจว ต้าเยี่ยนและเทียนเฟิ่งล้วนอยากดึงแคว้นตงอี๋มาเป็นพวกของตนด้วยกันทั้งสิ้น
ราชสำนักของตงอี๋ในตอนนี้เป็นเหมือนที่หานเฉิงอ๋องคิดไว้ไม่มีผิดเพี้ยน พวกเขาไม่ไว้หน้าหลิ่วหรูซื่อสักนิดเพราะโกรธแค้นเรื่องที่โดนปฏิเสธการแต่งงานเชื่อมไมตรีในตอนนั้น ตอนนี้สถานการณ์กลับกันแล้ว ทูตของต้าโจวเดินทางมายังแคว้นตงอี๋ พวกเขาจึงไม่จำเป็นต้องไว้หน้าต้าโจวเช่นแดียวกัน
ทว่า ขุนนางตงอี๋ไม่รู้ว่าขุนนางของต้าโจวอย่างหลิ่วหรูซื่อจะเป็นคนรับมือได้ยากเช่นนี้ ข้างกายของเขายังมีลูกศิษย์ที่หน้าไม่อายและสตรีที่รูปโฉมงดงามอีกสองคน
ขุนนางแคว้นตงอี๋รู้ว่าตอนนี้จักรพรรดิของแคว้นต้าโจวเป็นสตรี นางเป็นคนอนุญาตให้สตรีร่ำเรียน เข้าร่วมการสอบขุนนางและรับราชการในราชสำนัก ดังนั้นพวกเขาจึงยกเรื่องที่สตรีอย่างหลู่เฟิ่งหลางเดินทางมาเจรจากับแคว้นอื่นด้วยตัวเองอย่างไม่รู้จักละอายขึ้นมาเป็นประเด็น
ฟ่านอวี้กานที่เรียนรู้ภาษาของแคว้นตงอี๋จากหลิ่วหรูซื่อมาบ้างได้ยินจึงเอ่ยถามขุนนางตงอี๋เป็นภาษาตงอี๋อย่างไม่เกรงใจทันทีว่าพวกเขาไม่ได้เกิดมาจากท้องของสตรีหรือ มารดาของพวกเขาล้วนเป็นบุรุษใช่หรือไม่ หรือว่าหากมารดาของพวกเขาออกจากบ้านจะโดนลูกเนรคุณอย่างพวกเขาด่าทอทุกครั้ง
ยังไม่พอเท่านี้ ฟ่านอวี้กานยังหันไปกล่าวกับหลู่เฟิ่งหลางอีกว่าแคว้นตงอี๋เป็นแคว้นที่ดี มีแต่บุรุษอาศัยอยู่ในแคว้น เขาถูกใจยิ่งนัก ขุนนางตงอี๋เหล่านั้นโมโหจนแทบเสียชีวิตลงตรงนั้น ทว่า เมื่อฟ่านอวี้กานกล่าวจบกลับขอขมาพวกเขาพลางบอกว่าตนเพิ่งเรียนภาษาตงอี๋ได้ไม่นาน หากกล่าววาจาผิดไปบ้างหวังว่าพวกเขาจะไม่ถือสา
ขุนนางของเทียนเฟิ่งเคยเสียเปรียบฟ่านอวี้กานมาก่อนพวกเขาจึงรู้ดีว่าฟ่านอวี้กานจงใจทำเช่นนี้
ตกดึก ฟ่านอวี้กาน หลู่เฟิ่งหลางและหลิ่วหรูซื่อนั่งรวมตัวกันอยู่ในโรงเตี๊ยมด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“ตอนนี้คนของต้าเยี่ยนลอบเคลื่อนไหวในแคว้นตงอี๋อย่างลับๆ แล้ว พวกเขาคงอยากให้ตงอี๋และต้าโจวเปิดศึกกันมาก ตอนนี้เทียนเฟิ่งเข้ามาร่วมวงด้วยอีกแคว้น ผลประโยชน์ที่พวกเรานำมาให้แคว้นตงอี๋คงกลายเป็นเพียงเงินสนับสนุนกองทัพตงอี๋เท่านั้น!”
ฟ่านอวี้กานกล่าวพลางขมวดคิ้วแน่น
