Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน – ตอนที่ 703 ปู้ลั่วและเหลียนเหมิง

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

ตอนที่ 703 ปู้ลั่วและเหลียนเหมิง

รู้แจ้งแล้ว!

หลี่ซ่งหวารู้แจ้งโดยสมบูรณ์!

เหตุใดเซี่ยนอวี๋ อิ่งจือ และฉู่ขวงจึงเลือกที่จะรุกคืบและล่าถอยไปพร้อมกัน หรือแม้แต่กับปู้ลั่วยังตัดขาดได้ทันที?

ดูเหมือนว่าต่อให้มีคนใดคนหนึ่งเป็นศัตรูกับคนทั้งโลก อีกสองคนก็จะยืนหยัดสนับสนุน!

เพราะว่าเซี่ยนอวี๋ก็คือฉู่ขวง!

และฉู่ขวงก็คืออิ่งจือไงล่ะ!

พระเจ้าช่วย!

ล้ออะไรผมเล่นครับเนี่ย

ปู้ลั่วล่วงเกินอิ่งจือหรือ?

คนที่ปู้ลั่วล่วงเกินก็คือหลินเยวียนต่างหาก!

ฉู่ขวง เซี่ยนอวี๋ และอิ่งจือ สามคนในหนึ่งร่างของหลินเยวียน!

ที่แท้พวกเขาก็เป็นคนคนเดียวมาโดยตลอด

ยอดอัจฉริยะที่เพี้ยนที่สุดในประวัติศาสตร์บลูสตาร์แห่งนี้!

โรคจิตที่เหี้ยมโหดที่สุดในประวัติศาสตร์บลูสตาร์!

อัจฉริยะ!

เหี้ยมโหด!

โรคจิต!

นี่คือคำนิยามที่หลี่ซ่งหวามีต่อหลินเยวียน!

และคำขยายด้านหลังคำนิยามเหล่านี้ เขาใช้คำว่า ‘ที่สุด’!

ถ้าไม่ใช่เพราะเขารู้มาก่อนว่าเซี่ยนอวี๋ก็คือฉู่ขวง เขาไม่มีทางฉุกคิดเรื่องนี้ได้ ขบคิดคนสมองระเบิดก็ไม่มีทางคิดออก!

ต่อให้จะมีพวกเพี้ยนที่คิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้ ก็ไม่กล้าคิดตามแนวทางนี้หรอก!

ยังไงซะ!

เรื่องนี้จะเป็นไปได้ยังไงกัน

เรื่องพรรค์นี้จะเป็นไปได้ยังไงกัน

แต่นิยายสืบสวนสอบสวนเรื่องยอดนักสืบโฮล์มส์ มีประโยคดังประโยคหนึ่งกล่าวว่า

หลังจากขจัดความเป็นไปได้หมดออกไป สิ่งที่หลงเหลืออยู่ ไม่ว่าจะเหลือเชื่อเพียงใด ล้วนเป็นความจริง!

นี่ก็คือความจริง ความจริงอันเหลือเชื่อ!

เมื่อมีหลินเยวียนอยู่ หลังจากนี้จะมีใครเป็นคู่แข่งสตาร์ไลท์ได้

จงโจวหรือ?

รายนั้น อืม ปล่อยไปก่อน

ไม่ว่าอย่างไร นี่ก็เป็นกระบวนการทางจิตวิทยาทั้งหมดของหลี่ซ่งหวา และยังเป็นเหตุผลว่าทำไมหลี่ซ่งหวายังคงดูเก่งกาจเมื่อเผชิญหน้ากับตัวแทนจากแพลตฟอร์มต่างๆ !

จะให้กลัวอะไรล่ะ!

ตอนนี้ฉันไม่กลัวปู้ลั่วด้วยซ้ำไป!

ฉันยังต้องกลัวอะไรอีก

อย่างมากในอนาคตก็แค่เปลี่ยนสตาร์ไลท์ให้เป็นสกุลหลิน!

มีหลินเยวียนอยู่!

ฉันย่อมไร้พ่ายในใต้หล้า!

ตอนนี้เหล่าหลี่ลำพองใจจนตัวบวมแล้ว เขาสูดหายใจลึก หลังจากส่งตัวแทนของแพลตฟอร์มใหญ่กลับไป

“ฮู้ว”

ผ่อนลมหายใจออก จากนั้นจึงโทรศัพท์หาหลินเยวียน

“ครับ ประธาน”

เสียงของหลินเยวียนดังขึ้น

เสียงของหลี่ซ่งหวาอ่อนหวานยิ่งกว่าลูกสาวของตนเสียอีก

“เสี่ยวเยวียน ถ้าคุณไม่พอใจ ประเดี๋ยวฉันจะพาบริษัทไปตัดขาดกับปู้ลั่วเลยเป็นไง”

“ไม่ต้องหรอกครับ เปรียบกับเรื่องนี้แล้ว ผมต้องขอโทษมากกว่า แต่…”

หลินเยวียนรู้ว่าการตัดสินใจของตนสร้างความลำบากใจให้กับหลี่ซ่งหวา “แต่ผมไม่เสียใจ ความเสียหายของบริษัท ผมชดเชยให้ได้”

หลี่ซ่งหวา “…”

ผม (ครั้ง) ไม่ (หน้า) เสีย (ยัง)ใจ (กล้า)?

เอาเถอะ

เรื่องนี้ไม่สำคัญหรอก

ไม่สำคัญเลยสักนิด

ให้ปู้ลั่วตกนรกไปเถอะ!

“ที่จริงที่ผมทำแบบนี้ผมมีเหตุผล เพราะผม…”

“ผมก็คืออิ่งจือ!”

หลี่ซ่งหวาชิงตอบทันควัน!

ภาคภูมิใจ!

พูดจบ หลี่ซ่งหวาก็รู้สึกแปลกชอบกล จึงเปลี่ยนคำพูด “คุณก็คืออิ่งจือ!”

“…”

ปลายสายเงียบไป

หลี่ซ่งหวาใจเต้นไม่เป็นส่ำ

แม่เจ้าโว้ย!

ใช่ไม่ใช่!

ฉันเดาถูก?

ไม่นะ!

หลี่ซ่งหวาตื่นตระหนก!

หลายวินาทีผ่านไป หลี่ซ่งหวาจึงเอ่ยขึ้น “ที่แท้คุณก็รู้อยู่แล้ว ประธานฉลาดมากครับ”

หลี่ซ่งหวาเอ่ยเสียงดัง

“ตั้งแต่คุณตัดสินใจตัดขาดกับปู้ลั่ว ผมก็มั่นใจร้อยเปอร์เซ็นต์ แ ละไม่เคยคลางแคลงใจเลยสักนิด!”

จะให้คุณชมผมว่าฉลาดหบักแหลมโดยเสียเปล่าไม่ ด้!

หลี่-ฉลาด-ซ่งหวาเช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผาก

หัวใจยังคงมีคลื่นลูกใหญ่ถั่งโถมอย่างห้ามไม่อยู่

คาดเดาได้คือเรื่องหนึ่ง แต่อีกฝ่ายยอมรับคืออีกเรื่องหนึ่ง

ราวกับว่านับตั้งแต่ชั่วขณะนี้เป็นต้นไป เบาะแสทั้งหมดพลันปะติดปะต่อกันในที่สุด ส่งผลให้อุกาบาตซึ่งลอยเท้งเต้งอยู่ฟ้าพุ่งชนโลกในทันที!

“ประธานฉลาดมากครับ!”

หลินเยวียนเอ่ยชื่นชมอีกครั้ง พลอยให้หลี่ซ่งหวาตัวเบาหวิว

ไม่มีใครรู้ว่าทำไมเมื่อถูกหลินเยวียนเอ่ยยกยอแค่ประโยคสองประโยคก็รู้สึกราวกับขึ้นสวรรค์

เห็นได้ชัดว่ามีคนเอ่ยยกยอเขาในบริษัททุกวัน เขาฟังจนหูชาแล้ว

หลังจากกล่าวชมเชยเสร็จ

หลินเยวียนพูด “หลังจากออกจากปู้ลั่วแล้ว จำเป็นต้องมีแพลตฟอร์มสำหรับเผยแพร่การ์ตูนเรื่องใหม่…”

“เราจะสร้างเว็บไซต์เอง!”

หลี่ซ่งหวาดูเหมือนว่าจะคาดการณ์เรื่องนี้ได้ล่วงหน้า “การเว็บไซต์การ์ตูนและโปรโมตใช้แพลตฟอร์มเดียวก็พอก็ได้ ตอนนั้นปู้ลั่วทำยังไง เราก็ทำแบบนั้น ถึงเว็บไซต์การ์ตูนจะมีแค่คุณคนเดียวก็ยังได้!”

“ครับ”

หลินเยวียนนึกไม่ถึงว่าหลี่ซ่งหวาจะรอบคอบเช่นนี้

เขาถึงกับเริ่มกังวลว่าคนอื่นจะคาดเดาตัวตนทั้งสามของตนออกเช่นเดียวกับหลี่ซ่งหวาด้วยซ้ำไป

ทว่ามาคิดดูแล้ว น่าจะไปเป็นไปไม่ได้

หลี่ซ่งหวาเดาตัวตนของตนได้ก็เพราะมีเบาะแสว่า ‘ฉู่ขวงกับเซี่ยนอวี๋เป็นคนคนเดียวกัน’

เบาะแสนี้คือกุญแจสำคัญ

หลี่ซ่งหวาเตือนหลินเยวียน “จำเป็นต้องเลือกแพลตฟอร์มอย่างรอบคอบ”

“ผมเลือกบล็อก”

หลินเยวียนเอ่ยขึ้น “แต่ละแพลตฟอร์มติดต่อผู้จัดการส่วนตัวผมมาแล้ว หลังจากเปรียบเทียบและวิเคราะห์ ผมรู้สึกว่าบล็อกคือตัวเลือกที่ดีที่สุดของพวกเรา พวกเขาสัญญาว่าจะช่วยนำการ์ตูนเรื่องก่อนหน้าของผมกลับมา ประธานคิดว่าอย่างไรครับ”

พวกเรารึ!

หลี่ซ่งหวาตัวลอยแล้ว “บล็อกก็ไม่เลว ปู้ลั่วมีปริมาณการเข้าชมเป็นอันดับหนึ่ง บล็อกเป็นอันดับสอง ถึงแม้ช่องว่างอันดับหนึ่งกับอันดับสองจะกว้างมาก แต่หลังจากนี้จะกว้างขึ้นเรื่อยๆ !”

“ครับ”

หลินเยวียนบอก “ผมจะช่วยบล็อกดึงปริมาณการเข้าชมด้วยครับ จริงสิ พวกเขายังรับปากอีกว่าจะให้หุ้นผมหนึ่งเปอร์เซ็นต์…”

“นี่แหละชีวิต”

หลี่ซ่งหวาราวกับกำลังให้คำแนะนำ

บล็อกไม่มีเส้นสายอะไร แต่จับพลัดจับผลูไปได้โชคจากหลินเยวียน

หากปู้ลั่วไม่ได้การมุ่งเป้าต่ออิ่งจือ บล็อกไม่วันได้โอกาสก้าวขึ้นมาหรอก

นี่ก็เหมือนกับป้อนอาหารเข้าปากบล็อก ถ้าบล็อกไม่กินเข้าไป เช่นนั้นบริษัทคงได้ปิดตัวเข้าสักวัน

แน่นอน

สวรรค์เพียงแค่ป้อนอาหารให้บล็อก แต่ในส่วนของสตาร์ไลท์นั้นคืออาหารวิเศษรสเลิศแล้ว

ต่อให้อิ่มจนตาย หลี่ซ่งหวาก็จะกินให้หมดโดยไม่เหลือเศษ!

เขายิ่งรู้สึกมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าการส่งมอบหุ้นให้กับเซี่ยนอวี๋นั้นเป็นการตัดสินใจที่เปี่ยมไปด้วยไหวพริบและสติปัญญาอันปราดเปรื่อง!

“งั้นสร้างเว็บไซต์ขึ้นมาก่อน คุณคิดชื่อแล้วหรือยัง?”

“เหลียนเหมิง[1]”

หลินเยวียนตอบ

หลี่ซ่งหวานึกสงสัย “ทำไมถึงชื่อเหลียนเหมิง”

“เพราะคู่ปรับคือปู้ลั่ว”

หลี่ซ่งหวา “???”

นี่คือเหตุผลอะไรกัน

มีความสัมพันธ์เชิงตรรกะหรือไม่อย่างไร?

เอาเถอะ

ไม่สำคัญหรอก

ขอแค่คุณมีความสุขก็พอ

เรื่องนี้ผ่านการตัดสินใจอย่างราบรื่น

และในเย็นวันนั้น

บล็อกเปิดใช้หน้าจอเริ่มต้น!

ขณะเดียวกัน พวกเขาติดต่อสื่อหลักจากฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน และหานเพื่อเป็นสักขีพยาน!

ประกาศข่าวใหญ่สะเทือนวงการ ให้ปรากฏสู่สายตาของทุกคนทั่วทั้งห้าทวีป!

[อาจารย์เซี่ยนอวี๋เข้าร่วมบล็อกอย่างเป็นทางการ!!!]

หลังจากนั้นมีคำบรรยายว่า

‘เจียงขุย ซุนเย่าหั่ว เว่ยห่าวอวิ้น จ้าวอิ๋งเก้อ ซย่าฝาน เฉินจื้ออวี่ เจี่ยนอี้ และคนดังคนอื่นๆ ถอนตัวจากปู้ลั่วและเข้าร่วมกับบล็อก!’

หลังจากตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับปู้ลั่ว

เซี่ยนอวี๋ ฉู่ขวง และอิ่งจือ นำราชวงศ์ปลาและเหล่าคนดังเข้าร่วมบล็อก!

ในคืนนั้น!

ปริมาณการเข้าใช้ของบล็อกระเบิดทันที!

หลายปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกที่ปริมาณการเข้าใช้งานรายวันของพวกเขาเอาชนะปู้ลั่วได้!

ชาวเน็ตจากฉิน ฉี ฉู่ เยี่ยน และหานหลั่งไหลเข้ามาอย่างท่วมท้น หัวข้อสนทนาที่เกี่ยวข้องทะยานขึ้นติดฮ็อตเสิร์ชของบล็อกในทันที!

[1] เหลียนเหมิง แปลตรงตัวหมายถึงพันธมิตร

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน

Status: Ongoing

‘เขา’ ทะลุมิติมายังจักรวาลคู่ขนานซึ่งมีชื่อว่า ‘บลูสตาร์’

ดินแดนซึ่งอบอวลไปด้วยกลิ่นอายของศิลปะวัฒนธรรม ศาสตร์ทุกแขนงซึ่งเกี่ยวข้องกับศิลปะ

ไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ ดนตรี จิตรกรรม วรรณกรรม หรือการเขียนพู่กันก็ล้วนเฟื่องฟูอย่างยิ่ง

ร่างที่เขามาสิงอยู่คือ ‘หลินเยวียน’ นักศึกษาปีสองที่กำลังจะเดบิวต์

แต่โชคชะตากลับเล่นตลกให้หลินเยวียนป่วยเป็นโรคที่รักษาไม่หาย ทำให้ร้องเพลงไม่ได้ และมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน

ครอบครัวก็หมดเงินไปกับค่ารักษาจนอยู่ในภาวะการเงินขัดสน

เป็นเหตุให้หลินเยวียนตัดสินใจจบชีวิตของตัวเองเพื่อไม่ให้เป็นภาระของครอบครัวต่อไป

แต่ ‘เขา’ ไม่คิดจะปลิดชีพตัวเองเหมือนหลินเยวียน

ถึงแม้ร่างนี้จะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน แต่ก็ยังพอเหลือเวลาให้ทำอะไรอยู่บ้าง

และแม้จะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของตัวเองไม่ได้ ก็ยังพอจะเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของครอบครัวได้

เขาจะเขียนเพลง เขียนหนังสือ ถ่ายทอดความรู้ หารายได้ให้ครอบครัว!

ทันใดนั้น…

[กำลังตรวจเลือด…กำลังตรวจยีน…กำลังตรวจม่านตา…

ระดับความเข้ากันได้ร้อยละ 99.36…ตรงตามมาตรฐาน…

เลือกจากฐานข้อมูล…โลกในระบบสุริยจักรวาล…ระบบกำลังเชื่อมต่อ…]

[ดาวน์โหลดสำเร็จ เชื่อมต่อระบบศิลปะเสร็จสมบูรณ์!]

[สวัสดีโฮสต์ ยินดีสำหรับการเชื่อมต่อกับระบบศิลปะ

ระบบของเราจะช่วยเหลืออย่างเต็มที่เพื่อให้ท่านได้เป็นศิลปินของบลูสตาร์!]

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท