ตอนที่ 710 ผมจัดการเอง
ใช่แล้ว!
ทุกคนล้วนถูกนักเรียนประถมแห่งความตายตบหน้า!
เสียงตบหน้าดังเพี้ยะๆ ดังสนั่น!
อย่างไรก็ตาม ผู้ที่รู้สึกกระอักกระอ่วนที่สุดไม่ใช่บรรดาชาวเน็ตซึ่งเคลือบแคลงสงสัยในการ์ตูนเรื่องใหม่ของอิ่งจือ
เนื่องจากการตบฉาดใหญ่ที่ดังสนั่นที่สุด นั้นไปกระทบลงบนใบหน้าของปู้ลั่วการ์ตูนเต็มแรง!
‘ปู้ลั่วเอน็จอนาถจริงๆ !’
‘ทีนี้เว็บไซต์ใหม่ก็มีความหวังแล้ว!’
‘นักเรียนประถมแห่งความตายดังขนาดนี้ หลังจากนี้จะต้องเรียกความนิยมมาให้เว็บไซต์ใหม่ที่ชื่อเหลียนเหมิงได้มหาศาลแน่นอน!’
‘เว็บไซต์ใหม่มีนักเรียนประถมแห่งความตายประจำการอยู่ บวกกับผลงานของเยี่ยเซินเฉินกับเทียนเหมิน เหลียนเหมิงได้ติดปีกบินแน่ๆ !’
‘ถ้าเว็บไซต์ใหม่นี้ติดปีกบินจริงๆ ปู้ลั่วต้องโมโหจนกระอักเลือดแน่ๆ !’
‘นักเขียนการ์ตูนสามคนไม่เพียงพอให้เหลียนเหมิงติดปีกบินหรอก แต่อย่างน้อยอิ่งจือก็สร้างแรงกระตุ้นขึ้นมาแล้ว ทันทีที่เว็บไซต์ใหม่ออกมาจะต้องส่งผลกระทบต่อการปริมาณการเข้าชมของปู้ลั่วการ์ตูนอย่างแน่นอน’
‘ตอนนี้ฉันสนใจเว็บไซต์ใหม่ที่ชื่อเหลียนเหมิงนี้มากเลย!’
‘ถึงจะทำเพื่อนักเรียนประถมแห่งความตาย พวกเราก็จะไปสนับสนุนที่เว็บไซต์ใหม่’
‘…’
เหลียนเหมิง เว็บไซต์การ์ตูนซึ่งไม่ค่อยมีแนวโน้มที่ดีในตอนแรก ในเวลานี้กลับได้รับการยอมรับมากขึ้นอย่างต่อเนื่องจากนักเรียนประถมแห่งความตาย ถึงขั้นที่มีคนตั้งตารอวันเปิดตัวเว็บไซต์การ์ตูนใหม่นี้ด้วยซ้ำ!
หลายวันหลังจากนั้น
หลินเยวียนไม่ได้เล่นเกมทิ้งทุ่นระเบิดอีกต่อไป
เขาอัปเดตยอดนักสืบฉู่อวี๋อย่างต่อเนื่องด้วยอัตราความเร็วหนึ่งตอนต่อวัน เพื่อรวบรวมกระแสสำหรับเว็บไซต์ใหม่
อัปเดตช้าเกินไป?
เห็นชัดๆ ว่าผมอัปเดตไปตั้งเยอะแล้ว!
เพราะการ์ตูนส่วนมากจะอัปเดตตอนใหม่เพียงสัปดาห์ละหนึ่งตอน
ในวันแรกจัดหนักจัดเต็มไปมากขนาดนั้นก็เพราะหลินเยวียนมีต้นฉบับสำรองมากพอ ทั้งยังต้องการปั่นกระแสให้นักเรียนประถมแห่งความตายโดนด่วนที่สุด
ตอนนี้การ์ตูนโด่งดังแล้ว
ต้นฉบับที่สำรองไว้ก็ใกล้จะหมดลงแล้ว
หลินเยวียนจำเป็นต้องรวบรวมต้นฉบับบางส่วนอีกครั้ง
ในวันแรกของการเปิดเว็บไซต์ เขาต้องกระหน่ำอัปเดตเพื่อดึงดูดความนิยม
และขณะที่หลินเยวียนกำลังเตรียมการอย่างเงียบเชียบ
วันเปิดเว็บไซต์เหลียนเหมิงก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ
ในสตูดิโอของอิ่งจือ
จินมู่เอ่ยขึ้น “พรุ่งนี้ตอนเที่ยงตรง เว็บไซต์จะเปิดตัวอย่างเป็นทางการ คุณเตรียมตัวหรือยังครับ”
หลินเยวียนพยักหน้า
จินมู่กล่าวกลั้วหัวเราะ “นักเรียนประถมแห่ง แค่กยอดนักสืบฉู่อวี๋มีกระแสขึ้นมาแล้ว ตอนนี้คนที่ควรกังวลไม่ใช่คุณอีกต่อไป แต่คือเทียนเหมินกับเยี่ยเซินเฉิน ว่าผลงานใหม่ของพวกเขาจะติดปีกบินได้ไหม”
“น่าจะไม่มีปัญหา”
หลินเยวียนเคยอ่านการ์ตูนของทั้งสองแล้ว
สองคนนี้ล้วนเป็นนักเขียนการ์ตูนระดับเทพ เคยมีประสบการณ์ในการสร้างสรรค์การ์ตูนมามากกว่าหนึ่งเรื่อง และอัตราความผิดพลาดต่ำมาก
แน่นอน
ถ้าหากผิดพลาดขึ้นมา หลินเยวียนก็มีแผนสำรอง
ยอดนักสืบฉู่อวี๋โด่งดังจริงๆ และความนิยมอย่างต่อเนื่องนี้ไม่มีทางแย่ไปกว่าในโลกเดิมได้
อย่างไรก็ตาม หลินเยวียนเข้าใจดี
ว่าการพึ่งพาการ์ตูนเพียงเรื่องเดียว ไม่สามารถแบกรับเว็บไซต์ทั้งหมดได้
ต่อให้สามารถแบกรับได้ แต่ก็ไม่เพียงพอนักเมื่อเผชิญกับคู่ต่อสู้อย่างปู้ลั่ว
ถึงอย่างไรทั่วทั้งวงการการ์ตูน นักวาดการ์ตูนระดับสูงและระดับกลางล้วนเป็นคนของปู้ลั่วการ์ตูน
ต่อให้ไม่แข่งกันที่คุณภาพ แต่แข่งกันที่ปริมาณ ก็ยังนับว่าน่าสะพรึงกลัวมาก
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ทางฝั่งปู้ลั่วการ์ตูนมีการ์ตูนคุณภาพดีอยู่มากมาย
“หวังว่าจะไม่มีอะไรผิดพลาด”
จินมู่ตระหนักดีถึงภยันตรายที่อาจเกิดขึ้นในช่วงเวลาแห่งความสงบสุข
เขาไม่ได้คิดว่าเหลียนเหมิงชนะแล้วเพียงเพราะนักเรียนประถมแห่งความตายตบหน้าปู้ลั่วฉาดใหญ่
พูดอย่างเป็นกลาง
ยังมีหนทางอีกยาวไกลให้เหลียนเหมิงก้าวเดิน
ถึงอย่างไรปู้ลั่วการ์ตูนพัฒนามาเป็นระยะเวลานานกว่า
ในสถานการณ์ปกติ เหลียนเหมิงไม่มีทางลัดให้แซงหน้าพวกเขาได้
“โชคดีที่อิ่งจือได้พิสูจน์ตัวเองเต็มที่อีกครั้งหนึ่ง อย่างน้อยช่องว่างระหว่างตัวตนนี้กับเซี่ยนอวี๋ฉู่ขวงจึงไม่ใหญ่เหมือนแต่ก่อน”
จินมู่สะท้อนใจ
หลินเยวียนคลี่ยิ้ม
ความสะท้อนใจของจินมู่ไม่ใช่เรื่องผิดปกติ ในแง่สถานะและอิทธิพลของทั้งสามตัวตน ปัจจุบันนี้อิ่งจือยังไม่มีทางเทียบกับฉู่ขวงและเซี่ยนอวี๋ได้
โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่ออิ่งจือรามือจากวงการไปเกือบหนึ่งปี
ระยะห่างของตัวตนนี้และอีกสองตัวตนจึงยิ่งกว้างขึ้นไปอีก
กว้างกว่าช่องว่างระหว่างเหลียนเหมิงซึ่งกำลังจะเปิดตัวและปู้ลั่วเสียอีก
แต่ถึงอย่างนั้น ทั้งสามคนก็คือตัวเขาเอง ดังนั้นหลินเยวียนจึงไม่ได้ใส่ใจมากนัก
อืม
จริงๆ ก็ใส่ใจอยู่นิดหน่อย
……
วันรุ่งขึ้น
เหลียนเหมิงกำลังจะเปิดตัว!
อิ่งจือโพสต์ข้อความ ‘เมื่อเว็บไซต์ใหม่เปิดตัวยอดนักสืบฉู่อวี๋ จะอัปเดตแบบจัดหนักเล็กน้อย’
ความถี่ในการโพสต์ข้อความของอิ่งจือนั้นสูงมากในระยะนี้
เมื่อชาวเน็ตรู้ข่าวนี้ จึงเกิดความกระตือรือร้นขึ้นมา!
ในขณะเดียวกัน
ทางบล็อกก็ยังช่วยโปรโมตแบบนับถอยหลัง เพื่อดึงดูดความสนใจเพิ่มขึ้น
‘จะเปิดตัวแล้ว!’
‘ฟังดูเหมือนจะเปิดศึกเลย!’
‘ฮ่าๆๆๆ เข้าใจได้อยู่นะ!’
‘เหลียนเหมิงมุ่งเป้าไปที่ปู้ลั่วการ์ตูน เว็บไซต์การ์ตูนทั้งสองฝั่งต้องสู้กันขึ้นมาแน่เลย!’
‘เหลียนเหมิงสู้ไม่ได้หรอก’
‘ถึงจะสู้ไม่ได้ แต่เทียนเหมินกับเยี่ยเซินเฉินก็ออกโรงด้วย บวกกับเรื่องนักเรียนประถมแห่งความตาย ฉันว่าพวกเขายังพอสู้ได้!’
‘เห็นด้วย’
‘ไม่ใช่แค่เพื่ออ่านนักเรียนประถมแห่งความตาย ผมยังตั้งตารอผลงานใหม่ของเทียนเหมินกับเยี่ยเซินเฉินด้วย!’
‘…’
ชาวเน็ตต่างให้การสนับสนุน และพร้อมที่จะสร้างกระแส แฟนคลับของอิ่งจือยิ่งตีฆ้องร้องป่าวเรียกสมาชิกอย่างกระตือรือร้น
ในสตูดิโอ
จินมู่เอ่ยอย่างยิ้มแย้ม “การถ่ายโอนข้อมูลเสร็จเรียบร้อยยอดนักสืบฉู่อวี๋ที่อัปเดตได้ถูกย้ายไปยังเว็บไซต์ใหม่แล้วครับ เราแค่อัปเดตต่อไปตามเนื้อหาก่อนหน้า เหลือเวลาอีกห้านาทีก่อนที่เว็บไซต์จะเปิดตัว!”
“ครับ”
หลินเยวียนพยักหน้า
เขาเตรียมการทิ้งระเบิดเนื้อหาครั้งใหญ่เรียบร้อยแล้ว
ในเวลานั้น
เสียงโทรศัพท์ของจินมู่ดังขึ้น
เป็นสายจากหานจี้เหม่ย
ปัจจุบันนี้เธอคือผู้จัดการของเว็บไซต์เหลียนเหมิง
จินมู่กดรับสาย เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ผู้จัดการหาร มีเรื่องอะไรหรือครับ”
“เกิดปัญหาขึ้นกับเยี่ยเซินเฉินและเทียนเหมินแล้วค่ะ!”
ในสาย ประโยคแรกของหานจี้เหม่ยทำให้จิตใจของจินมู่หนักอึ้งลงทันที!
รอยยิ้มของเขาหายไป สูดลมหายใจเข้าลึกหนึ่งครั้ง
“เกิดอะไรขึ้นครับ”
หานจี้เหม่ยคล้ายกับกำลังหายใจไม่เป็นจังหวะ และเต็มไปด้วยความวิตกกังวล
“เมื่อเย็นวานฉันเป็นตัวแทนของเว็บไซต์ไปปรึกษากับทั้งสองคนล่วงหน้าเกี่ยวกับกิจกรรมเปิดเว็บไซต์ เชิญพวกเขามาให้สัมภาษณ์เปิดเว็บไซต์ ปรากฏว่าตอนนี้ไม่เห็นพวกเขามา โทรศัพท์ก็โทรไม่ติด เหมือนพวกเขาหายตัวไปเลยค่ะ!”
ทันใดนั้นจินมู่พลันรู้สึกเย็นวาบราวกับหล่นลงไปอยู่ในถ้ำน้ำแข็ง!
หลินเยวียนซึ่งอยู่ด้านข้างพอจะได้ยินบทสนทนาในโทรศัพท์ หางตาหรี่ลงเล็กน้อย
“น่ากลัวว่าพวกเขาคงไม่ปรากฏตัวแล้ว…”
หานจี้เหม่ยพูดต่อ น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เรื่องพรรค์นี้เกิดขึ้นก่อนที่เว็บไซต์จะเปิดตัว ต่อให้เป็นคนโง่งมก็ควรตระหนักได้ถึงความผิดปกติ เป็นไปไม่ได้ที่วันนี้เยี่ยเซินเฉินและเทียนเหมินจะหลับจนลืมเวลาพร้อมกันหรอกใช่ไหม?
“ปู้ลั่วต้องทำอะไรสักอย่างแน่!”
ไม่ต้องรอให้จินมู่พูด หานจี้เหม่ยเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง
ในน้ำเสียงอันสิ้นหวังของเธอ มีร่องรอยของความโกรธแฝงอยู่ “แผนร้ายของหลิงคง เขาดึงกำลังเสริมของพวกเราออกไปสองคนอย่างไร้สุ้มเสียง…”
“ไม่ ไม่ใช่กำลังเสริม นี่มันไม้หลักปักเลน!”
จินมู่เอ่ยขึ้นในที่สุด เขากัดฟันกรอด เสียงราวกับถูกบีบลอดไรฟัน
จอมทรยศทั้งสอง!
นี่คงแปลกถ้าไม่ใช่ฝีมือของหลิงคง!
“ขอโทษค่ะ เป็นความผิดพลาดในหน้าที่ของฉันเอง”
เสียงของหานจี้เหม่ยอ่อนลงในที่สุด คล้ายกับว่ากำลังยอมรับชะตากรรม “เว็บไซต์ที่เราเตรียมการกันมานานอาจพังแล้ว…”
“ยังมีความหวัง!”
จู่ๆ จินมู่ก็พรูลมหายใจออกมา
เขาบังคับให้ตนเองใจเย็นลง เอ่ยน้ำเสียงแหบพร่า “บางทีอีกประเดี๋ยวพวกเราเปิดเว็บไซต์ ทั้งสองอาจจะออกผลงานใหม่ตามที่สัญญากันก็ได้…”
“ความหวัง?”
หานจี้เหม่ยยิ้มขมขื่น
หลังจากวางสาย
จินมู่มองไปทางหลินเยวียน ฝืนเค้นรอยยิ้มเบี้ยวบูดออกมา
เขาพูดทวนประโยคที่คนเพิ่งพูดไปเมื่อครู่ คล้ายกับกำลังเอ่ยปลอบหลินเยวียน แต่ก็คล้ายกับกำลังเอ่ยปลอบตนเอง
“ยังมีความหวัง…”
หลินเยวียนไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ต้นจนจบ
ไม่มีใครรู้ว่าหลินเยวียนกำลังคิดอะไรอยู่ในขณะนี้
หลังจากนั้นไม่นาน
เหลียนเหมิงก็เปิดตัวอย่างเป็นทางการ
แต่เมื่อผู้ใช้จำนวนมากหลั่งไหลเข้ามา ทุกคนกลับเห็นยอดนักสืบฉู่อวี๋เพียงเรื่องเดียว และผลงานใหม่ซึ่งเผยแพร่โดยนักเขียนซึ่งไม่เป็นที่รู้จัก
เทียนเหมินล่ะ?
เยี่ยเซินเฉินล่ะ?
นี่คือนักเขียนการ์ตูนสองคนที่ใครหลายคนตั้งตารอ แต่ทุกคนพยายามสอดส่องบนแถบค้นหาของเว็บไซต์อยู่นานโข แต่กลับไม่เห็นร่องรอยของเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉิน ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงผลงานของพวกเขา
ผ่านไปอีกสักพัก
โทรศัพท์ของจินมู่ก็ดังขึ้นอีกครั้ง
เขามองดูหน้าอินเทอร์เฟซที่ว่างเปล่าบนเว็บไซต์ใหม่ มือกดรับสายอย่างหมดอาลัยตายอยาก คล้ายกับคาดเดาได้ล่วงหน้าแล้วว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร
“ไม่มีหวังแล้วค่ะ”
นี่คือประโยคแรกของหานจี้เหม่ย “ในที่สุดก็โทรศัพท์หาเยี่ยเซินเฉินกับเทียนเหมินติดแล้ว แต่พวกเขาบอกว่าหลังจากนี้จะขอยกเลิกสัญญากับเว็บไซต์เรา ฉันคุ้นเคยกับหลิงคงดี นี่คือวิธีการของเขา…”
“ไอ้เวรตะไลเอ๊ย!”
จินมู่พ่นคำพรุสวาทซึ่งมีไม่บ่อยครั้งนัก เส้นเลือดข้างขมับปูดโปนอย่างเห็นได้ชัด!
ทว่าหานจี้เหม่ยกลับไม่โมโหอีกต่อไป เธอเพียงถอนหายใจ “พวกเขาคือองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในแผนการของเรา เว็บไซต์ใหม่เหมือนแผ่นฟ้าที่จำเป็นต้องให้อาจารย์อิ่งจือ เทียนเหมิน และเยี่ยเซินเฉินประคับประคองไว้ ถ้าไม่มีพวกเขาสองคน เราก็เหมือนดินแดนล่มสลายไปครึ่งหนึ่ง ตนนี้ทั้งเว็บไซต์มีแค่การ์ตูนของอาจารย์อิ่งจือที่เรียกยอดการเข้าชม ยังไม่พอค่ะ ยังไม่พอเลย…”
จินมู่ใบหน้าซีดเผือด
การทรยศของเทียนเหมินกับเยี่ยเซินเฉินส่งผลให้เกิดผลกระทบที่หนักหน่วง นอกจากนั้นยังรุนแรงจนอาจถึงแก่ชีวิต ตำแหน่งที่ว่างทั้งสองแห่งนั้นไม่มีทางเติมเต็มได้เลย!
ท่ามกลางความพร่าเบลอ
มือซึ่งถือโทรศัพท์ของเขากำแน่น จนข้อกระดูกเปลี่ยนเป็นสีขาวจางๆ ดวงตาของเขาเริ่มแดงก่ำ
ทันใดนั้น
หลินเยวียนยื่นมือออกไปหยิบโทรศัพท์มือถือของจินมู่
จินมู่ผงะถอยตามสัญชาตญาณ จากนั้นก็ไม่ได้ขัดขืนอีก เพียงแต่ก้มหน้ายืนอยู่กับที่เงียบๆ
โทรศัพท์มือถือมาอยู่ในมือของหลินเยวียน
หลินเยวียนเอ่ยขึ้นเป็นครั้งแรก และกระซิบกับหานจี้เหม่ยซึ่งอยู่ปลายสาย “หลุมที่ว่าใหญ่ กลบไปให้หมดก็สิ้นเรื่อง”
ทุกสิ่งหยุดชะงักฉับพลัน
หลินเยวียนพูดต่อ เสียงของเขายังคงแผ่วเขา “ถ้าเรื่องเดียวไม่พอก็สองเรื่อง สองเรื่องไม่พอก็สามเรื่อง สามเรื่องไม่พอก็…”
“หัวหน้าครับ!”
“อาจารย์อิ่งจือ!”
จินมู่และหานจี้เหม่ยซึ่งอยู่ปลายสายเอ่ยขัดจังหวะของหลินเยวียน พวกเขานึกอยากปลอบใจหลินเยวียน แต่กลับไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไร
“ไม่เป็นไรครับ”
หลินเยวียนเอ่ยอย่างยิ้มแย้ม
เสียงของเขาสงบเหลือเกิน แต่ถึงกระนั้นไม่ว่าจะเป็นจินมู่ซึ่งอยู่ด้านข้าง หรือหานจี้เหม่ยซึ่งอยู่ปลายสาย กลับฟังออกถึงความโกรธขั้นสุดซึ่งเก็บซ่อนไว้ภายใต้ความสงบนี้ได้
หลินเยวียนโมโหแล้ว!
เมื่อสัมผัสได้ถึงอารมณ์ภายใต้ความสงบนี้ ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด จู่ๆ จินมู่และหานจี้เหม่ยถึงรู้สึกเย็นวาบอย่างบอกไม่ถูก ไม่มีใครกล้าพูดต่อสักพักหนึ่ง
“ผมจัดการเอง”
รอยยิ้มของหลินเยวียนหายไปแล้ว
ถ้าหลียนเหมิงจะล้มสักหนึ่งเฟิน ผมจะเติมไปหนึ่งชุ่น ถ้าจะล้มสักหนึ่งฉื่อ ผมจะเติมไปอีกหนึ่งจั้ง ต่อให้ดินแดนล่มสลายไปครึ่งหนึ่งแล้วอย่างไร?
ผืนฟ้าผืนนี้ ผมจะพยุงไว้เอง!
