ตอนที่ 711 ภารกิจที่ไม่มีทางเป็นไปได้
ในคลับแห่งหนึ่ง
ชายสองคนกำลังกินข้าวด้วยกัน
ชายหนึ่งคนในนั้นตักอาหารเข้าปาก กระซิบเสียงเบา “เทียนเหมิน พวกเราทำแบบนี้ไม่ค่อยดีหรือเปล่า?”
“ผมเองก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอก”
ชายฝั่งตรงข้ามเอ่ย “แต่ที่ปู้ลั่วให้ก็เยอะจริงๆ เป็นเงื่อนไขที่พวกเราปฏิเสธไม่ได้…”
ใช่แล้ว
สองคนนี้ก็คือเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉิน นักเขียนการ์ตูนระดับเทพซึ่งได้รับเชิญจากเว็บไซต์ใหม่เหลียนเหมิง
แน่นอนว่านี่คือนามปากกาของเขา
และพวกเขาชอบเรียกกันด้วยนามปากกาเมื่อสนทนากันส่วนตัว
“แค่พวกเราทำแบบนี้ ต่อไปชื่อเสียงคงไม่ดีสักเท่าไหร่แล้ว ทำให้พวกเราเหมือนกับสายลับในธุรกิจ เหลียนเหมิงยังต้องได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง หานจี้เหม่ยที่ไว้วางใจพวกเรายิ่งต้องแบกรับความรับผิดชอบที่ปฏิบัติหน้าที่ผิดพลาดอีก”
ท้ายที่สุดแล้วก็ยังมีพันธนาการทางจรรยาบรรณอยู่
อย่างไรก็ตาม เยี่ยเซินเฉินกังวลกับปัญหาเรื่องชื่อเสียงมากกว่า
เทียนเหมินเอ่ยเสียงเรียบ “สำหรับนักวาดการ์ตูนแล้ว ผลงานชื่อรากฐานของอาชีพ ถ้าผลงานของเราดีพอ ชื่อเสียงย่อมไม่ได้รับผลกระทบมากนัก ถ้าผลงานแย่เกินไป ต่อให้ชื่อเสียงดีแค่ไหนก็ไม่มีข้าวกิน ส่วนหานจี้เหม่ย พูดได้แค่ว่าเธอใส่ใจกับเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลมากเกินไป มีสไตล์การทำงานที่นุ่มนวลเกินไป เป็นเรื่องปกติที่จะเสียเปรียบเมื่อเจอกับคู่ต่อสู้อย่างหลิงคงที่ทำทุกวิถีทางที่เป็นไปได้ ถ้าเธอได้เรียนรู้จากประสบการณ์ในครั้งนี้ ในอนาคตคงเสียเปรียบน้อยลง นี่ไม่ใช่เรื่องที่เลวร้ายกับเธอไปซะทีเดียว”
เยี่ยเซินเฉินพยักหน้า
คล้ายกับว่าจะเป็นเช่นนั้น
พวกเขาทรยศต่อความไว้วางใจของหานจี้เหม่ย
แต่หากกล่าวว่าชื่อเสียงจะส่งผลต่ออนาคตของพวกเขาคงไม่ถึงขั้นนั้น นักเขียนการ์ตูนเป็นเพียงเบื้องหลัง ไม่ใช่นักแสดงหน้าเวที ผู้ผลิตผลงานที่นิสัยไม่ดีมีถมเถไป
แค่โดนด่าสักยกหนึ่งแล้วก็ผ่านไป
ตราบใดที่ผลงานดี ผู้อ่านไม่มีทางสนใจเรื่องไร้สาระเกี่ยวกับการแข่งขันทางธุรกิจหรอก
“กลัวก็แต่ว่าหลิงคงข้ามแม่น้ำได้แล้วจะรื้อสะพานทิ้ง…”
“สัญญาที่หลิงคงมอบให้พวกเรามีค่าปรับสูงลิบถ้าผิดสัญญา และค่าปรับของทางเหลียนเหมิง เขาก็ระบุในสัญญาแล้วว่าจะช่วยพวกเราจ่าย เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางข้ามแม่น้ำแล้วรื้อสะพานทิ้งหรอก ถ้าเขายอมรื้อสะพานของพวกเราโดยจ่ายค่าปรับแพงแสนสาหัสแบบนั้นจริง ต่อไปเขาไปดึงคนจากบริษัทอื่น คงไม่มีใครเชื่อเขาอีกแล้วล่ะ”
เทียนเหมินไม่ได้กังวลเรื่องนี้
หลิงคงรู้กฎพื้นฐานในการแข่งขันทางธุรกิจ
ที่เขาและเยี่ยเซินเฉินเข้าร่วมกับเหลียนเหมิน ก็เพราะต้องการใช้สิ่งนี้เพื่อข่มขู่ในการเจรจาเงื่อนไขกับปู้ลั่ว
ตอนนี้บรรลุเป้าหมายแล้ว
เวลานี้ไม่มีอะไรมากไปกว่านกที่ดีย่อมหากิ่งไม้เกาะ เขาเสียสละชื่อเสียงเพียงเล็กน้อยเพื่อแลกกับผลประโยชน์มหาศาล
เขาทำสิ่งที่เขาคิดว่าเป็นทางเลือกที่ถูกต้อง
เยี่ยเซินเฉินพยักหน้าอย่างจริงจัง “ทำได้แค่ขอโทษอิ่งจือกับเหลียนเหมิงแล้ว คนเรายอมตายเพราะทรัพย์ นกยอมตายเพราะอาหาร ไม่มีเหตุผลให้เราปล่อยเงื่อนไขที่ดีขนาดนี้ของปู้ลั่วทิ้งไปเพียงเพื่อเหลียนเหมิง ถึงยังไงตอนนั้นพวกเราออกจากปู้ลั่วแล้วเข้าร่วมกับเหลียนเหมิง ก็เพื่อให้ปู้ลั่วมอบสัญญาที่ดีกว่านี้ให้ ตอนนี้ถึงแม้วิธีการจะไม่ได้ดูดีสักเท่าไหร่ แต่อย่างน้อยเราก็ได้รับสัญญาที่ใฝ่ฝันจากปู้ลั่ว…”
พูดมาถึงตรงนี้
จู่ๆ เยี่ยเซินเฉินก็เอ่ยขึ้น “เทียนเหมิน คุณว่าครั้งนี้เหลียนเหมิงยังพอมีหวังที่จะต่อสู้กับปู้ลั่วไหม”
“เหอะ”
เทียนเหมินส่งเสียงหัวเราะซึ่งไม่อาจล่วงรู้ความหมาย
หลายวินาทีผ่านไป เยี่ยเซินเฉินจึงหัวเราะตาม
ทั้งสองยกแก้วสุราขึ้นชนกันเบาๆ ก่อนจะจิบหนึ่งคำ
ทั้งหมดนี้ปราศจากบทสนทนา
ต่อให้พวกเขาทั้งสองจะร่วมมือกับอิ่งจือ เดิมทีก็ไม่สามารถเป็นคู่ต่อสู้ของปู้ลั่วได้อยู่แล้ว
ถ้าหากเหลียนเหมิงเป็นเว็บไซต์ที่สามารถพึ่งพาอาศัยได้จริง ทำไมพวกเขาต้องกระเสือกกระสนกลับไปยังปู้ลั่วแม้ว่าชื่อเสียงจะเสียหายด้วยล่ะ?
จรรยาบรรณใครๆ ก็มี
เพียงแต่สูงต่ำไม่เท่ากัน
……
เว็บไซต์ใหม่เหลียนเหมิง
ผู้อ่านค้นหาซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่กลับไม่พบผลงานของเยี่ยเซินเฉินและเทียนเหมิน
แรกเริ่มทุกคนคิดว่าเป็นเพียงความผิดพลาดทางเทคนิค จึงไม่ได้ก่อให้เกิดปัญหามากนัก
ทว่าเมื่อทุกคนเห็นยอดนักสืบฉู่อวี๋ทุ่มอัปเดตอย่างจัดหนักจัดเต็ม แต่ยังไม่เห็นผลงานของทั้งสองคน ในที่สุดก็มีคนสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ
‘เทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินทำไมยังไม่เคลื่อนไหว?’
‘เว็บไซต์ใหม่ก็เปิดตัวมาครึ่งชั่วโมงแล้วนะ!’
‘พวกเขาทั้งสองคงไม่ได้หนีไปหรอกนะ?’
‘เทคนอ่านไปแล้วว่างั้น?’
‘ถ้าหนีไปจริงๆ พวกเขาสองคนไม่ได้เทคนอ่านหรอก แต่เทเหลียนเหมิงต่างหากล่ะ!’
‘น่าจะมีความผิดพลาดแหละ เป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้สำหรับเว็บไซต์ที่เพิ่งสร้าง’
‘ปัญหาน่าจะไม่ร้ายแรงขนาดนั้น บางทีพวกเราอาจจะคิดมากไป รอดูไปก่อน’
‘…’
ชาวเน็ตเริ่มสงสัยขึ้นมา
ขณะนั้นเอง
จู่ๆ บนหน้าเว็บก็มีความคิดเห็นหนึ่งปรากฏขึ้น!
‘ให้ตายเถอะ! เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! ทุกคนรีบไปดูที่ปู้ลั่วประกาศเร็ว!’
ปู้ลั่ว?
ชาวเน็ตตกตะลึง ทันใดนั้นต่างคนต่างกดเปิดปู้ลั่ว
ทันใดนั้น ข้อความประกาศหนึ่งก็ปรากฏแก่สายตาของทุกคน!
[ผลงานใหม่ของเทียนเหมินเยี่ยเซินเฉินจะเปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ในปู้ลั่วเพียงแห่งเดียว ยินดีต้อนรับอาจารย์ทั้งสองกลับบ้าน!!!]
พรึบๆๆ!
ทุกคนต่างงุนงง!
อะไรกัน?
เจ้าสองคนนี้หนีกลับไปปู้ลั่ว?
‘รอเก้อเลย’
‘ผมไปอ่านการ์ตูนที่ปู้ลั่วดีกว่า’
‘สองคนนี้ยังมีจรรยาบรรณในวิชาชีพอยู่หรือเปล่า ตอนแรกบอกว่าเจรจาสัญญากับปู้ลั่วล้มเหลวถึงมาที่เหลียนเหมิงไม่ใช่เหรอ เหลียนเหมิงถูกเจ้าสองคนนี้แกงหม้อใหญ่เลย!’
‘สองคนนี้เล่นบ้าอะไรเนี่ย!’
ทุกคนต่างตกตะลึงกับข่าวนี้!
แฟนคลับของอิ่งจือพากันก่นด่า!
‘ก็แค่เปลี่ยนงานปกติเท่านั้นเอง!’
มีแฟนคลับของเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินแก้ต่าง
แฟนคลับของอิ่งจือกลับเดือดดาลยิ่งกว่าเดิม
‘แน่นอนว่าการเปลี่ยนงานไม่ใช่ปัญหา แต่พวกคุณทำแบบนี้ตอนที่เหลียนเหมิงเพิ่งเปิดตัวเว็บไซต์ มันคนละเรื่องกันแล้ว เหลียนเหมิงกับสองคนนี้ไม่ได้มีความโกรธแค้นกันมาก่อน ทำไมต้องใจร้ายขนาดนี้ด้วย!’
แฟนคลับของเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินยังไม่ยอมจำแพ้
‘ไม่ใช่ว่าตัวเองจรรยาบรรสูงส่งแล้วจะมาต่อว่าคนอื่นมั่วๆ ได้ จะไปที่เทียนเหมินกับเยี่ยเซินเฉินมีอิสระในการเลือก อาจารย์ทั้งสองท่านกล้าทำแบบนี้แปลว่าต้องจ่ายค่าปรับที่ผิดสัญญาแน่ๆ ส่วนที่ควรจ่ายเงินชดเชยก็จ่ายไปแล้ว ยังต้องให้อาจารย์สองท่านทำอะไรอีก!’
จ่ายเงินชดเชย?
แฟนคลับของอิ่งจือตอบโต้
‘ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เงินค่าปรับ เห็นชัดๆ ว่าเป็นเรื่องของนิสัยต่างหาก สองคนนี้ใจดำ คิดจะตัดรากของของเหลียนเหมิงเลยว่างั้น!’
‘อย่ามาปากเก่งแต่หน้าคีย์บอร์ด!’
แฟนคลับทั้งสองฝั้งเปิดฉากปะทะฝีปากกัน!
ชาวเน็ตซึ่งผ่านไปมาต่างเอ่ยอย่างสะท้อนใจ
‘หลังจากนี้เหลียนเหมิงจบเห่แล้ว ตอนแรกสู้กับปู้ลั่วไม่ได้มีแววว่าจะชนะเลย ตอนนี้แกนหลักที่เป็นกุญแจสำคัญหายไปสองคนอีก’
เหลียนเหมิงและปู้ลั่วทะเลาะกันใหญ่โต
ชาวเน็ตติดตามตั้งแต่ต้นจนจบ
ตอนนี้เหลียนเหมิงเกิดเรื่องเช่นนี้ มีใครไม่เข้าใจบ้างว่าหมายความว่าอย่างไร?
ก็ปู้ลั่วดึงตัวบุคลากรน่ะสิ!
นี่คือการขุดรากถอนโคน โหดเหี้ยมเหลือเกิน!
ต้องเข้าใจ!
ว่านักเขียนการ์ตูนที่เหลียนเหมิงนำออกมาได้นั้นน้อยเหลือเกิน!
คิดสะระตะแล้วมีอิ่งจือ บวกกับเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉิน รวมสามคนถ้วน!
ขณะนี้เพื่อนร่วมทีมที่แข็งแกร่งของคนยอมจำนนต่อศัตรู เหลือเพียงอิ่งจือที่ต่อสู้โดยลำพัง!
หรือว่าหลังจากนี้ทั้งเหลียนเหมิงจะพึ่งพายอดนักสืบฉู่อวี๋เพียงเรื่องเดียว?
และท่ามกลางความตื่นตระหนกของชาวเน็ต
บัญชีทางการซึ่งเพิ่งสร้างขึ้นของเหลียนเหมิงได้โพสต์ข้อความว่า
[เยี่ยเซินเฉินและเทียนเหมินทรยศต่อความไว้ใจและแปรพักตร์เป็นอื่น ฉีกสัญญาความร่วมมือกับเหลียนเหมิงเพียงฝั่งเดียว สร้างความเสียหายอย่างรุนแรงให้แก่เว็บไซต์ นับแต่วันนี้ เว็บไซต์ของเราขอประกาศอย่างเป็นทางการว่าจะไม่ร่วมงานกับสองคนนี้อีกต่อไป จึงแจ้งมาเพื่อทราบ!]
เวลานี้ไม่มีข้อสงสัยอีกต่อไป!
เทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินแทงข้างหลังเหลียนเหมิงจริงๆ !
……
เล่นบ้าอะไรฟระเนี่ย!
แฟนคลับของอิ่งจือสติแตกแล้ว!
ตอนนี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่สัญญาของทั้งสอง!
ตอนนี้ปัญหาอยู่ที่เว็บไซต์ใหม่นี้จะทำอย่างไรต่อไป!
จะอาศัยแค่ผลงานของอิ่งจือไม่พอแน่นอน!
หลังจากนี้เขาจะต่อสู้โดยลำพังงั้นหรือ?
ไม่ว่านักเรียนประถมแห่งความตายจะโด่งดังแค่ไหน ก็ไม่สามารถปล่อยให้เขาต่อสู้โดยลำพังล่ะมั้ง!
และในเรื่องนี้ ยอดฝีมืออย่างเซี่ยนอวี๋และฉู่ขวงก็ช่วยอะไรเขาไม่ได้!
แม้มีใจก็ไร้เรี่ยวแรง
วิธีการของอุตสาหกรรมการ์ตูน
การแข่งขันของนักเขียนการ์ตูน
เซี่ยนอวี๋และฉู่ขวงเข้ามาแทรกแซงไม่ได้!
ฝ่ายตรงข้ามมุ่งเป้ามายังอิ่งจือ!
ต่อให้เหลียนเหมิงไม่ได้ปิดตัวลงด้วยเหตุผลดังกล่าว แต่หากอาศัยการสนับสนุนจากการ์ตูนเพียงเรื่องเดียวของอิ่งจือ อย่างมากก็อยู่ได้เพียงประคองลมหายใจไปวันๆ
ปู้ลั่วมีเงินทุนมหาศาล!
นี่คือการบดขยี้เว็บไซต์ใหม่อย่างไร้ปรานีโดยนายทุนรายใหญ่!
เฉกเช่นการระงับอิ่งจือก่อนหน้านี้
ช่างไร้เรี่ยวแรง!
เมื่อเผชิญหน้ากับนายทุนเงินหนาซึ่งใช้วิธีอันชั่วร้าย อิ่งจือและเว็บไซต์เหลียนเหมิงนั้นไร้เรี่ยวแรงจริงๆ !
ถึงขั้นที่คำว่า ‘เหลียนเหมิง’แปรเปลี่ยนเป็นการเสียดสีขึ้นมา
พันธมิตร?
พันธมิตรของคุณยอมจำนนต่อศัตรูไปแล้ว!
คุณเคยเห็นพันธมิตรที่มีคนเดียวด้วยหรือ?
ชั่วขณะนั้น!
แฟนคลับของอิ่งจือรู้สึกสิ้นหวังเป็นอย่างมาก!
ชาวเน็ตซึ่งสนับสนุนเหลียนเหมิงก็ถอนหายใจด้วยความจนใจ
เว็บไซต์การ์ตูนซึ่งเดิมทีมีศักยภาพรายหนึ่ง จู่ๆ ก็เหน็บหนาวขึ้นมา
เรื่องราวยังไม่ทันได้เริ่มต้นขึ้น กลับต้องมาปิดฉากลงล่วงหน้า
แต่ในขณะนั้นเอง
บนบล็อกของอิ่งจือ จู่ๆ ก็โพสต์ใหม่ปรากฏขึ้น
‘ให้เวลาผมหนึ่งสัปดาห์ เหลียนเหมิงจะมีผลงานอีกสองเรื่องที่ดีกว่ามาแทนที่เทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉิน!’
เปรี้ยง!
วินาทีนั้น!
ทุกคนที่เห็นโพสต์นี้ล้วนตกตะลึง!
?????
นี่อิ่งจือโมโหจนเป็นบ้าไปแล้ว?
เขาบอกว่าอีกหนึ่งสัปดาห์หลังจากนี้จะมีผลงานมาแทนที่เทียนเหมินกับเยี่ยเซินเฉินเนี่ยนะ?
ไปเอาความมั่นใจมาจากไหน?
หรือควรถามว่า ไปเอาผลงานมาจากไหน?
แถมยังตั้งสองเรื่อง?
หรือว่าเหลียนเหมิงยังสามารถดึงตัวนักเขียนการ์ตูนสองคนจากปู้ลั่วที่ฝีมือไม่เป็นรองเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉิน ถึงขั้นที่ฝีมือเหนือกว่าด้วยซ้ำไป?
จะเป็นไปได้อย่างไรกัน?
ปู้ลั่วจะให้โอกาสนั้นหรือ?
วิธีการเดียวกัน ถ้าปู้ลั่วทำได้ พวกเขามีหรือจะไม่เตรียมรับมือ?
ยิ่งไปกว่านั้น ไม่มีเหตุผลให้นักเขียนการ์ตูนของปู้ลั่วย้ายไปเหลียนเหมิงเลยสักนิด!
สถานการณ์ของเหลียนเหมิงเป็นเช่นนี้ ใครจะกล้าย้ายไป?
แต่หากไม่ได้ดึงคนมาจากปู้ลั่ว อันที่จริงในเว็บไซต์การ์ตูนอื่นๆ ก็หานักเขียนการ์ตูนที่เก่งกว่าเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินไม่ได้แล้วนะ!
อย่าว่าแต่เก่งกว่าเลย…
ต่อให้คิดจะหานักเขียนการ์ตูนที่ฝีมือระดับเดียวกับสองคนนี้ก็เป็นไปไม่ได้!
ปู้ลั่วการ์ตูนผูกขาดอุตสาหกรรมนี้ไปแล้ว!
อิ่งจือคงไม่ได้จะวาดการ์ตูนสองเรื่องด้วยตัวเอง เพื่อถมสองหลุมยักษ์ดึกดำบรรพ์นี้หรอกใช่ไหม?
เดี๋ยวนะ…
อิ่งจือคงไม่ได้คิดจะวาดเองจริงๆ หรอกล่ะมั้ง?
ในห้วงสำนึกของทุกคนล้วนมีการคาดเดาอันน่าสะพรึงกลัวนี้ผุดขึ้นมา!
สำหรับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในเวลานี้
นี่ดูเหมือนจะเป็นความเป็นไปได้เพียงประการเดียว
เขาจะเขียนการ์ตูนสองเรื่องที่สนุกกว่าผลงานใหม่ของเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินภายในเวลาหนึ่งสัปดาห์?
สามเรื่องควบ?
เป็นไปไม่ได้!
นี่คือความคิดแรกของทุกคน!
ปล่อยออกมาเรื่องเดียวทุกคนยังพอเข้าใจได้ เพราะยอดนักสืบฉู่อวี๋อธิบายทุกอย่างแล้ว!
ไม่ว่าเทียนเหมินและเยี่ยเซินเฉินจะเก่งกาจแค่ไหน ก็แทบเป็นไปไม่ได้เลยที่สถิติของการ์ตูนเรื่องใหม่ของเขาจะเหนือกว่าผลงานคลาสสิกเรื่องนี้!
แต่ปัญหาคือ…
อิ่งจือมียอดนักสืบฉู่อวี๋แล้ว!
เขาจะไปหาแรงกายแรงใจจากที่ไหนมาสร้างสรรค์ผลงานระดับเดียวกับยอดนักสืบฉู่อวี๋อีกสองเรื่อง?
ยอดนักสืบฉู่อวี๋เป็นไปไม่ได้หรอก!
ไม่ใช่เพียงความคิดแรก ไม่ว่าทุกคนจะใคร่ครวญถึงโพสต์นี้อย่างไร ก็นึกออกเพียงผลลัพธ์นี้ คำพูดของอิ่งจือคือภารกิจที่ไม่มีทางเป็นไปได้!
บางทีอาจถูกกระตุ้นอย่างรุนแรง?
ครั้งนี้อิ่งจือเลยเสียสติไปจริงๆ !!!
