รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 972 เต๋าที่แตกต่าง จักรวาลพิเศษ!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

บทที่ 972 เต๋าที่แตกต่าง จักรวาลพิเศษ!

บทที่ 972 เต๋าที่แตกต่าง จักรวาลพิเศษ!

จิตสังหารของปีศาจกระต่ายดูดเลือดพลุ่งพล่าน นางเพียงต้องการเจรจาเท่านั้น แต่กลับถูกย่ำยีให้แปดเปื้อน!

นางพลันคงสติไว้ไม่ได้อีก!

ที่สำคัญกระต่ายตัวนั้นยังนอนทับตัวนางอยู่!

ปีศาจกระต่ายดูดเลือดลงมืออย่างบ้าคลั่ง ฉีกกระต่ายตัวนั้นเป็นชิ้น ๆ จนโลหิตกระเซ็นเต็มพื้น!

“บัดซบนัก!”

นางเคียดแค้นเหลือคณา น้ำตาร่วงเผลาะ

ถูกทำให้แปดเปื้อนยังไม่เท่าไหร่ แต่ปัญหาคือกระต่ายตัวนั้นต่ำต้อยจนน่าสมเพช เพิ่งอยู่ระดับจ้าวแห่งเซียนเท่านั้น ที่แข็งแกร่งถึงเพียงนั้นล้วนเป็นเพราะหินผลึกวิเศษ

ตัวนางแข็งแกร่งเพียงใด ถือเป็นหนึ่งในยอดฝีมือหลังฉากชั้นสูง

สิ่งมีชีวิตระดับจ้าวแห่งเซียนนับเป็นมดปลวกยังมิได้ด้วยซ้ำเมื่ออยู่ต่อหน้านาง!

แต่นางกลับถูกกระต่ายชั้นต่ำเช่นนี้ย่ำยีให้แปดเปื้อน แล้วจะไม่ให้นางน้ำตาไหลได้อย่างไร

หยาดน้ำตาร่วงหล่นดุจเม็ดฝน ไหลลงมาไม่หยุด!

ผู้เฒ่าดับสวรรค์และยอดฝีมือหลังฉากตนอื่นต่างไม่สนใจปีศาจกระต่ายดูดเลือด แม้ว่าปีศาจกระต่ายดูดเลือดจะอยู่ในสภาพอนาถ ทว่ากะจิตกะใจของพวกเขาอยู่ที่หินผลึกวิเศษทั้งหมด

พวกเขาบุกเข้าไปอยู่เบื้องหน้าพวกหลี่จิ่วเต้า หน้าตาเคร่งเครียด มิกล้าผลีผลามทำอันใด

หินผลึกวิเศษเปลี่ยนมวลพฤกษาและอสูรในเทือกเขานี้ให้กล้าแกร่งน่าพรั่นพรึงได้ปานนั้น ย่อมเป็นยอดศาสตราแสนมหัศจรรย์เกินจินตนาการ

หลี่จิ่วเต้ามีหินผลึกวิเศษในครอบครอง มิมีใครรู้ว่าหินผลึกช่วยให้หลี่จิ่วเต้าทรงพลังขึ้นมากเท่าใด

ในสถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาไฉนเลยจะกล้าวู่วาม

ไม่กล้าเลย!

หากให้กล่าวถึงความปลอดภัย พวกเขาหันหลังกลับเสียตอนนี้นับว่าปลอดภัยที่สุดอย่างไม่ต้องสงสัย

หลี่จิ่วเต้าไฉนเลยจะไม่รู้ว่ายอดฝีมือหลังฉากเหล่านี้คิดสิ่งใด เขาหัวเราะเบา ๆ “ของวิเศษชิ้นนี้มีเจ้าของแล้ว ทุกท่านอย่าได้คิดหาหนทางอีก”

เขานำหินผลึกวิเศษออกมา มันเปล่งแสงเจิดจ้าออกมาทันที คลื่นพลังน่าประหวั่นพรั่นพรึงซัดสาด เป็นผลให้บรรดายอดฝีมือหลังฉากอกสั่นขวัญแขวน

“ฮ่า ๆ พวกเราเข้าใจดี เพียงแต่เข้ามาเพื่อแสดงความยินดีกับสหายที่ได้ของวิเศษมาในครอบครองเท่านั้น!”

“ใช่แล้ว ๆ!”

ผู้เฒ่าดับสวรรค์และยอดฝีมือตนอื่น ๆ ต่างมีไหวพริบดีเยี่ยม รีบเอ่ยด้วยความนอบน้อม

คลื่นพลังที่โถมทับออกจากหินผลึกวิเศษสร้างความผวาให้พวกเขาอย่างยิ่ง พวกเขาไม่นึกกังขาเลยว่าหากหลี่จิ่วเต้าใช้พลังจากหินผลึกวิเศษจู่โจมพวกเขา พวกเขาจักสลายเป็นจุณในบัดดล ไม่มีทางพบจุดจบอื่นอีก!

ทั้งหมดเจ็บใจเป็นนักหนา ทว่าเจ็บใจเพียงใดก็เปล่าประโยชน์ พวกเขาไม่ต้องการนำชีวิตมาทิ้งที่นี่!

ยามนี้พวกเขาเข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง

มือพระกาฬด้านเจรจาที่ว่าเป็นเพียงเปลือกนอกเท่านั้น พวกหลี่จิ่วเต้าทำให้มวลพฤกษาและอสูรในเทือกเขายอมหลีกให้ด้วยการสนทนาที่ไหน แต่เป็นเพราะพลังอันกล้าแกร่งเห็น ๆ

หากพวกหลี่จิ่วเต้าแข็งแกร่งไม่พอ ไฉนเลยจะได้หินผลึกวิเศษมาในครอบครอง

พวกเขาช่างน่าขันที่ก่อนนี้ยังคิดว่าพวกหลี่จิ่วเต้าทำให้มวลพฤกษาและอสูรในเทือกเขาถอยให้ด้วยฝีปากการเจรจา ซ้ำยังคิดเอาอย่าง ช่างโง่งมเสียจริง!

“ขอบคุณ”

หลี่จิ่วเต้ายิ้มน้อย ๆ ก้าวขึ้นรถลากพร้อมพวกลั่วสุ่ยและไปจากที่นี่

ภายในรถลาก ชายหนุ่มพลิกเล่นหินผลึกวิเศษไปมา เริ่มการบันทึกภาพเหตุการณ์แล้วพบว่าใช้ง่ายยิ่ง ไม่เพียงแต่บันทึกทุกอย่างได้อย่างคมชัด ทว่ายังสามารถย้อนดูได้อีกด้วย

นับว่าสุดยอดกว่ามือถือมาก

วีดิทัศน์ที่บันทึกด้วยมือถือย้อนดูได้ผ่านมือถือเท่านั้น ทว่าหินผลึกวิเศษชิ้นนี้สามารถฉายวีดีทัศน์ที่บันทึกออกมาได้สามร้อยหกสิบองศาไร้จุดสิ้นสุด ราวกับอยู่ในเหตุการณ์ด้วย!

“ใช้ได้นี่นา!”

หลี่จิ่วเต้าหัวเราะเบา ๆ พึงพอใจในหินผลึกวิเศษชิ้นนี้มาก

การเดินทางดำเนินต่อไป อสูรทั้งเก้าลากรถแล่นเข้าไปในส่วนลึกของอวกาศ

อีกด้าน ราชันแห่งความตายโบราณผู้สวามิภักดิ์เป็นพวกสืบหาไส้ศึกในปรโลกจากฝ่ายปริภูมิเวลาด้วยทุกวิธีการ

ในที่สุดไส้ศึกผู้นั้นก็ถูกลากคอออกมา

บุคคลระดับสูงแห่งปรโลกออกโรงด้วยตนเอง สืบเสาะตื้นลึกหนาบางของไส้ศึกผู้นี้

ไส้ศึกผู้นี้คิดจะระเบิดตนเอง ทว่าไม่สำเร็จ บุคคลระดับสูงแห่งปรโลกกำราบไส้ศึกผู้นี้ได้ด้วยการยกมือเท่านั้น

ราชันแห่งความตายโบราณข้าง ๆ เห็นแล้วหวาดหวั่นยิ่งนัก

บุคคลระดับสูงแห่งปรโลกท่านนี้ทรงพลังอย่างยิ่ง เขาคาดการณ์ว่าพลังของบุคคลระดับสูงแห่งปรโลกท่านนี้คงเหนือกว่าขอบเขตอิสระไปแล้ว

เขาพลันวิตกกังวล กลัวว่าความลับที่เขาหักหลังปรโลกจะถูกบุคคลระดับสูงแห่งปรโลกท่านนี้จับได้

ยังดีที่เรื่องเช่นนั้นมิได้เกิดขึ้น

บุคคลระดับสูงแห่งปรโลกท่านนั้นหัวเราะเสียงเย็น ล่วงรู้ทุกสิ่ง

แม้ว่าไส้ศึกปริภูมิเวลาผู้นี้เตรียมการมาหลายอย่าง จนยากจะสืบค้นความทรงจำทั้งหมด

ทว่าเขาแข็งแกร่งมากพอ ทลายปราการด่านทั้งหลายจนพบความทรงจำทั้งหมด

“เหตุใดถึงไปเกี่ยวโยงกับฝ่ายปริภูมิเวลาเสียได้”

ราชันแห่งความตายโบราณแสร้งถามด้วยความฉงน

“แผนคราวนี้ล้มเหลว มิใช่เพราะหลี่จิ่วเต้าส่งไส้ศึกมาอยู่ในฝ่ายเรา หากแต่เป็นปริภูมิเวลาที่ส่งไส้ศึกมาอยู่ในฝ่ายเรา!”

บุคคลระดับสูงแห่งปรโลกท่านนั้นเอ่ย “เพื่อจัดการกับหลี่จิ่วเต้า ฝ่ายปริภูมิเวลาส่งไส้ศึกไปอยู่ข้างกายหลี่จิ่วเต้า ทว่าไส้ศึกผู้นั้นได้รับความเชื่อใจจากหลี่จิ่วเต้าเสียที ด้วยเหตุนี้ ฝ่ายปริภูมิเวลาจึงสร้างสถานการณ์ให้ไส้ศึกผู้นั้นได้รับความเชื่อใจจากหลี่จิ่วเต้าโดยขายพวกเรา”

“เช่นนี้นี่เอง!”

ราชันแห่งความตายโบราณเอ่ยด้วยท่าทางเคียดแค้น “ฝ่ายปริภูมิเวลาสมควรตายนัก บังอาจหลอกใช้พวกเราถึงเพียงนี้! อีกอย่าง เหตุใดพวกเขาถึงส่งไส้ศึกมาอยู่ในฝ่ายเรา เห็น ๆ ว่าประสงค์ร้าย!”

“พวกเรากับฝ่ายปริภูมิเวลาไม่เคยยุ่มย่ามกันและกันมาแต่ไหนแต่ไร หนนี้พวกเขาริอ่านหลอกใช้พวกเรา ทั้งยังหมายหัวพวกเรา เรื่องนี้ไม่จบง่าย ๆ แน่ ต้องได้รับคำอธิบาย!”

บุคคลระดับสูงแห่งปรโลกท่านนี้คลี่ยิ้มเย็น “ความอุปโลกน์มลาย ความจริงเท็จปรากฏ หายนะนี้ยากจะหนีได้พ้น ฝ่ายปริภูมิเวลาหมายหัวพวกเรา พวกเราเองก็หมายหัวฝ่ายปริภูมิเวลาเช่นกัน พวกเขาต้องการกลืนอำนาจเรา เราก็อยากกลืนอำนาจพวกเขา!”

จากนั้นเขาออกคำสั่งรวมพลยอดฝีมือปรโลก เตรียมมุ่งหน้าไปยังปริภูมิเวลา

“เป็นเวลาเนิ่นนานที่พวกเราหวาดระแวงกันและกัน ไม่มีผู้ใดกล้าผลีผลามลงมือ คราวนี้พวกเขาทลายสมดุลนี้ เช่นนั้นพวกเรามาเจอกันหน่อยแล้วกัน!”

เขานำทัพเตรียมออกศึกด้วยตนเอง

‘สำเร็จ!’

ในใจราชันแห่งความตายโบราณแช่มชื่นเบิกบาน ภารกิจของเขาลุล่วง ปรโลกและปริภูมิเวลาเป็นปฏิปักษ์กันแล้ว!

ท่ามกลางอวกาศอันมีหมู่ดาวดารดาษ ซีขี่หลังเต่าชรามุ่งหน้าต่อไป

ที่นี่เป็นจักรวาลผืนใหม่ซึ่งมิมีผู้ใดเคยรู้จักมาก่อน ซีกับเต่าชราก็ไม่รู้ว่าที่นี่ที่ไหน

พวกเขาทะลุผ่านโลกหลังฉาก ข้ามผ่านดินแดนว่างเปล่าจนมาพบจักรวาลผืนใหม่แห่งนี้

“พลังชีวิตอุดมสมบูรณ์ มีพลังวิถีพิเศษหมุนเวียน ที่นี่คือที่ไหนกันแน่”

ซีขมวดคิ้วเป็นปม สีหน้าเคร่งเครียด เอ่ยด้วยท่าทางครุ่นคิด

นางไม่คุ้นเคยกับพลังวิถีที่ไหลเวียนอยู่ในจักรวาลนี้เลย ไม่เคยสัมผัสมาก่อน นี่เป็นพลังวิถีใหม่เอี่ยมอย่างสิ้นเชิง!

อาณาจักรทั้งปวง จักรวาลโกลาหลทุกผืน เทวโลก โลกหลังฉาก นางเคยไปเยือนมาหมดแล้ว

มหาเต๋าสามพันวิถีแตกต่างกันไป ทว่าล้วนต้องกลับสู่จุดกำเนิดเดิม และมีส่วนที่คล้ายกันเสมอ

เต๋าให้กำเนิดแก่นหนึ่ง จากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสาม จากสามเป็นสรรพสิ่ง รูปแบบของพลังวิถีแห่งเต๋าแม้จะแตกต่างกันบ้าง มีลักษณะอีกนับพันนับหมื่น ทว่าแก่นที่แท้จริงต้องเหมือนกันแน่นอน

ทว่าความเข้าใจนี้ของนางถูกทำลายลงในที่แห่งนี้

พลังวิถีที่ไหลเวียนอยู่ในจักรวาลนี้นั้นใหม่เอี่ยม เป็นเต๋าที่แตกต่างถึงแก่น!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท