รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] – บทที่ 974 ไม่จำเป็นต้องกลัวความตาย เพราะเดิมทีเจ้าก็เป็นเพียงแค่ภาพมายา!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

บทที่ 974 ไม่จำเป็นต้องกลัวความตาย เพราะเดิมทีเจ้าก็เป็นเพียงแค่ภาพมายา!

บทที่ 974 ไม่จำเป็นต้องกลัวความตาย เพราะเดิมทีเจ้าก็เป็นเพียงแค่ภาพมายา!

ภาพมายาอันใด ความจริงอันใด?

ซีไม่รู้ และนางก็ไม่ต้องการจะรู้

ไม่ว่าอย่างไรนางก็ไม่มีทางปฏิเสธตนเอง โลกที่นางอาศัยอยู่จริงถึงเพียงนั้น ทุกสิ่งที่นางประสบมาก็ล้วนเป็นของจริง นางไม่มีทางปฏิเสธเรื่องราวเหล่านั้นอย่างแน่นอน!

ตู้ม!

แสงสว่างวาบ นางสำแดงมหาวิชาออกมา ถักทอกฎเกณฑ์ขึ้นเป็นตาข่าย ต้องการจะจับชายชราเสื้อคลุมสีแดงเอาไว้

ภาพมายาและความจริงและเท็จ ชายชราเสื้อคลุมแดงจะต้องรู้ความจริงบางอย่างแน่นอน

นางต้องการจะจับชายชราเสื้อคลุมแดงเอาไว้เพื่อตรวจสอบทุกสิ่ง!

“เต๋าและกฎเกณฑ์มายาจะจับข้าได้อย่างไร? เต๋าที่แท้จริงนั้นอยู่เหนือทุกสรรพสิ่ง การฝึกตนของพวกเจ้าเป็นเพียงสิ่งหลอกหลวงเท่านั้น!”

สีหน้าชายชราเสื้อคลุมแดงสงบนิ่ง หลุดพ้นจากตาข่ายกฎเกณฑ์ได้อย่างง่ายดาย

สถานการณ์ราวกับดั่งที่ชายชราเสื้อคลุมแดงเอ่ย เต๋าและกฎเกณฑ์ที่ซีสำแดงออกมา ทั้งหมดราวกับไม่มีผลใดกับชายชราเสื้อคลุมแดง

เสียงชิ้งดังขึ้น ชายชราเสื้อคลุมแดงชักดาบใหญ่ออกมา ด้านบนพันเกี่ยวด้วยเต๋าและกฎเกณฑ์อันพิเศษเป็นอย่างยิ่งระหว่างฟาดแนวขวางใส่ซี

ซีต้านทานและโจมตีกลับ ทว่าราวกับเป็นเพียงแค่จินตภาพ ไม่ได้มีตัวตนอยู่จริง การโจมตีทะลุผ่านไปโดยไม่ชนกับสิ่งใดเลย

สิ่งนี้ทำให้ซีตกตะลึง เร่งใช้มหาวิชามิติสุญตาอย่างรวดเร็ว หลบร่างออกไปจากตรงนั้น

ร่างของนางไปปรากฏในอีกด้านหนึ่ง หัวใจเต้นกระหน่ำอย่างแรง

ดาบเล่มนั้นทำให้นางรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่ง ยังดีที่สามารถหลบพ้น ไม่เช่นนั้นนางคงต้องเผชิญเคราะห์ครั้งใหญ่ ถูกดาบผ่าออกเป็นสองท่อน!

ซีเรียกแผนผังแปดทิศออกมา

หลังจากผ่านการปรับปรุงและพัฒนา ความแข็งแกร่งของแผนผังแปดทิศก็น่าสะพรึงกลัวยิ่ง

แสงอันไร้ที่สิ้นสุดแผ่ออกมา ผังแปดทิศด้านในเริ่มหมุน อำนางสูงสุดระเบิดออกมา โจมตีเข้าใส่ชายชราเสื้อคลุมแดง

พลังที่แผนผังแปดทิศระเบิดออกมาราวเป็นเพียงจินตภาพ ไม่มีตัวตนอยู่จริง ทะลุผ่านร่างชายชราเสื้อคลุมแดงไปโดยไม่เกิดผลอันใดขึ้นแม้แต่น้อย

“ยังไม่เข้าใจอีกหรือ? พวกเจ้าทั้งหมดเป็นเพียงแค่ภาพมายา เช่นนี้แล้วจะทำร้ายข้าได้อย่างไร?”

ชายชราเสื้อคลุมแดงยิ้มเยาะเย้ย ก่อนยกดาบขึ้นหมายจะสังหารซี

เขาเหวี่ยงดาบออกไปอย่างต่อเนื่อง ทุกการโจมตีล้วนน่าหวาดกลัวครั่นคร้าม เปลือกตาของซีกระตุก ตระหนักได้ว่าไม่อาจต้านรับโดยตรงได้ ไม่เช่นนั้นจะเป็นนางที่ต้องเจ็บหนัก!

ร่างเงาของซีกะพริบอย่างต่อเนื่อง หลบเลี่ยงดาบครั้งแล้วครั้งเล่า สิ่งนี้ทำให้ชายชราเสื้อคลุมแดงคาดไม่ถึงอยู่บ้าง ความเร็วของซีนั้นชวนตื่นตะลึง!

ส่วนเต่าชรานั้นถอยออกไปอยู่ระยะไกลนานแล้ว

ใบหน้าของมันเต็มไปด้วยความร้อนใจและวิตกกังวล การต่อสู้ครั้งนี้ยากเกินไปแล้ว!

การโจมตีและพลังของซีไม่อาจทำสิ่งใดกับชายชราเสื้อคลุมแดงได้ ทว่าการโจมตีและพลังของชายชราเสื้อคลุมแดงกลับสามารถคุกคามซีได้อย่างใหญ่หลวง เช่นนี้จะสามารถต่อกรได้อย่างไร?

หากยังเป็นเช่นนี้ต่อไป จะต้องมีเรื่องเกิดขึ้นกับซี!

“หรือพวกเราล้วนเป็นภาพมายาไม่มีตัวตนอยู่จริงกัน? ไม่เช่นนั้นเหตุใดการโจมตีและพลังของซีจึงไม่อาจส่งผลกระทบอันใดต่อเขาได้?”

เต่าชราเอ่ยด้วยเสียงสั่นเครือ

เดิมทีมันเองก็ไม่เชื่อเรื่องภาพมายาและความจริง ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเรื่องการปฏิเสธตนเองเลย

ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ทำให้มันอดเกิดความสงสัยขึ้นมาไม่ได้

“ข้าใช้พลังความจริง เจ้าหลบไปเท่าไหร่ก็ไร้ค่า เจ้าถูกกำหนดให้พ่ายแพ้ไว้แล้ว!”

ชายชราเสื้อคลุมแดงเต็มไปด้วยจิตสังหาร ใช้วิชาบางอย่างเพื่อปิดฟ้าผนึกดิน หยุดยั้งไม่ให้ซีหลบไปมาเช่นนี้

ซียังคงระเบิดพลังและการโจมตีที่แข็งแกร่งยิ่งขึ้นออกมาอย่างต่อเนื่อง

ทว่าผลลัพธ์ทั้งหมดยังคงเดิม

การโจมตีและพลังทั้งหมดของซีไม่ได้ผล ราวกับเป็นเพียงจินตภาพ ไม่อาจทำร้ายชายชราเสื้อคลุมแดงได้

“ภาพมายาจริงหรือ?!”

ความเชื่อของนางอดเกิดความสั่นคลอนไม่ได้ นางเริ่มเกิดการปฏิเสธตัวเองแล้ว

“ไม่มีทาง!”

แต่แล้วหญิงสาวก็ส่ายหัวปัดความคิดนั้นออกไปอย่างรวดเร็ว

นางเชื่อเป็นอย่างยิ่งว่ามีเหตุผลพิเศษบางประการสำหรับเรื่องนี้ ไม่มีการแบ่งภาพมายาหรือความจริง!

“วิเคราะห์!”

ดวงตาของนางเปล่งประกาย ภายในเปี่ยมกฎเกณฑ์อันพิเศษแล่นพล่าน

นี่คือความสามารถที่ท่านผู้นั้นมอบให้นาง ตอนนี้นางได้ใช้ความสามารถนั้นแล้ว!

ทันใดนั้นการโจมตีและพลังของชายชราเสื้อคลุมแดงในสายตาของนางก็พลันช้าลง

ขณะเดียวกันการโจมตีและพลังของชายชราเสื้อคลุมแดงก็ถูกแจกแจงออกมาทีละขั้น ๆ เพื่อให้นางสามารถทำความเข้าใจได้!

“ตามที่คาดเอาไว้ ไม่มีการแบ่งแยกภาพมายาและความจริงอันใดทั้งนั้น นี่เป็นเพียงแค่อารยธรรมฝึกตนที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิงเท่านั้น!”

หากทุกสิ่งเป็นของปลอม เช่นนั้นท่านผู้นั้นก็ต้องเป็นของปลอมด้วยมิใช่หรือ?

พลังมายาจะสามารถวิเคราะห์พลังแท้จริงได้อย่างไร

ไม่มีทาง!

ความสามารถที่ท่านผู้นั้นมอบให้นางทำให้นางวิเคราะห์การโจมตีและพลังของชายชราเสื้อคลุมแดงได้อย่างสมบูรณ์ อีกทั้งยังควบคุมมันได้ทั้งหมด

ไม่มีสิ่งที่เรียกว่ามายาแต่อย่างใด

เหตุผลที่การโจมตีและพลังของนางไม่สามารถส่งผลกระทบอันใดต่อชายชราเสื้อคลุมแดงได้ เป็นเพราะเต๋าและกฎเกณฑ์ที่ชายชราเสื้อคลุมแดงฝึกฝนนั้นเหนือชั้นและพิเศษเป็นอย่างยิ่ง!

เต๋าและกฎเกณฑ์นี้เหนือยิ่งกว่าเต๋าและกฎเกณฑ์ที่นางฝึกฝนเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้นการโจมตีและพลังของนางจึงไม่ได้ผลแต่อย่างใด

กล่าวง่าย ๆ คือเต๋าและกฎเกณฑ์ของนางถูกเจือจางให้หายไป!

ภายในใจนางเกิดความตกตะลึง อารยธรรมการฝึกฝนนี้มาจากที่ใดกัน เหตุใดจึงทรงพลังนัก? สามารถเหนือชั้นได้มากถึงเพียงนี้เชียวหรือ?

“ผิดแล้ว ไม่ใช่เต๋าและกฎเกณฑ์ใหม่ แต่เป็น…เต๋าและกฏเกณฑ์ที่พัฒนาขึ้นไปอีกขั้น!”

ดวงตาของนางเปล่งประกาย มองเห็นถึงความจริงบางอย่าง

หลังจากที่นางเข้าใจเต๋าและกฎเกณฑ์นี้แล้ว นางพบว่าพวกมันยังมีความเกี่ยวข้องบางประการกับเต๋าและกฎเกณฑ์ที่นางฝึกฝนมา

แม้ว่าความเกี่ยวข้องดังกล่าวจะอ่อนจางเป็นอย่างยิ่งจนแทบไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง แต่ก็ยังถูกนางค้นพบ

นางเกือบจะเข้าใจมันได้แล้ว

เต๋าและกฎเกณฑ์นี้เป็นขั้นพัฒนาอย่างถึงขีดสุด ไม่ใช่เต๋าและกฎเกณฑ์ใหม่ที่เกิดขึ้นมาเอง มีรากฐานจากเต๋าและกฎเกณฑ์ที่นางฝึกฝน

‘ท่านผู้นั้น…คือใครกันแน่? หรือว่าจะเป็นผู้ยิ่งใหญ่จากเต๋าและกฎเกณฑ์ทางนี้อย่างนั้นหรือ?’

นางอดคิดภายในใจไม่ได้

นี่มีความเป็นไปได้มากอย่างไม่ต้องสงสัย ไม่เช่นนั้นนางจะวิเคราะห์เต๋าและกฎเกณฑ์นี้ได้อย่างไร?

นอกจากนี้ นางยังเกิดความสงสัยในตัวตนของตนเองมากขึ้นด้วย

‘ข้ากับเต๋าและกฎเกณฑ์นี้มีความเกี่ยวข้องกันหรือ? ข้าเองก็มาจากอารยธรรมการฝึกตนนี้?’

นางคิดอีกครั้ง

หากไม่มีความเกี่ยวข้อง เหตุใดท่านผู้นั้นจึงสนใจนางมาก ทั้งยังทำดีและปกป้องนางถึงเพียงนี้?

นางคิดว่าตนเองอาจมีความเกี่ยวของกับอารยธรรมการฝึกตนนี้ หรือไม่ก็อาจมาจากอารยธรรมการฝึกฝนนี้

‘ยังมีกล่องสี่เหลี่ยมอีกด้วย สิ่งนั้นลึกลับเป็นอย่างยิ่ง หรือว่าจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับอารยธรรมฝึกตนแห่งนี้ด้วย? จุดสุดท้ายของกล่องสี่เหลี่ยมไม่ได้อยู่ที่นี่ แต่ยังอยู่ห่างไปอีกไกล สถานที่แห่งนั้นเป็นดินแดนแบบใดกันแน่? เป็นโลกของอารยธรรมฝึกตนแห่งนี้หรือ?’

นางคิดถึงกล่องสี่เหลี่ยมขึ้นมาอีกครั้ง รู้สึกได้ราง ๆ ว่ากล่องสี่เหลี่ยมเกี่ยวข้องกับอารยธรรมการฝึกฝนแห่งนี้

‘กองกำลังมืดมิดต้องการกล่องสี่เหลี่ยมนั่นเป็นอย่างมาก หรือว่าพวกมันพบความเชื่อมโยงระหว่างกล่องสี่เหลี่ยมกับอารยธรรมการฝึกตนแห่งนี้?’

ยิ่งคิดมากเท่าใดก็ยิ่งรู้สึกว่าควรเป็นเช่นนั้น เกรงว่ากล่องสี่เหลี่ยมจะมีความเกี่ยวข้องกันอารยธรรมการฝึกฝนแห่งนี้จริง!

อีกด้านหนึ่ง ชายชราเสื้อคลุมแดงไม่รู้เลยว่าเกิดอันใดขึ้นบ้าง

“เตรียมตัวตายเสีย!”

เขาเหยียดยิ้มพลางเอ่ยออกมาว่า “สถานที่แห่งนี้ถูกปิดผนึกไว้แล้ว เจ้าไม่มีทางหนีไปได้ มาเถิด จงเผชิญกับความตายของเจ้าเสีย!”

แสงดาบระเบิดออกมา จิตสังหารของเขาเปี่ยมล้น

“ไม่จำเป็นต้องกลัวความตาย เพราะเดิมทีเจ้าก็ไม่ใช่ของจริงอยู่แล้ว เป็นเพียงแค่ภาพมายาเท่านั้น!”

เขาพุ่งตรงเข้าใส่ซี

ครั้งนี้เขามั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าจะสังหารนางได้!

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]

Status: Ongoing

‘หลี่จิ่วเต้า’ ชายหนุ่มผู้ถูกส่งตรงจากดาวเคราะห์สีฟ้ามายังโลกแห่งการฝึกตน ทว่ากลับไร้ซึ่งคุณสมบัติใด ๆ ในการเข้าสู่วิถีผู้ฝึกตน เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหันมาตกปลา วาดภาพและเขียนกลอนขาย

อันที่จริงหลี่จิ่วเต้ารู้เพียงเล็กน้อยว่า เจ้าแมวน้อยที่มาหาตนเป็นครั้งเป็นคราวเพื่อขอปลากินนั้น แท้จริงแล้วคือพยัคฆ์ขาว ส่วนชายผมขาวที่แข่งเขียนพู่กันกับเขาเป็นตัวตนระดับบรรพกาล และที่จะลืมไปไม่ได้ สตรีผู้งดงามที่มาร้องขอให้เขาช่วยวาดรูปอยู่ทุกวัน นางถึงกับเป็นเซียนในตำนาน!

ชายหนุ่มนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง “เอาล่ะ…เช่นนั้น ข้าเป็นใครกัน?”

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท