The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ – ตอนที่ 1099 ใครมา

ตอนที่1,099 ใครมา
ด้วยฤดูร้อนที่ร้อนระอุทั้งราชวงศ์ต้าชุนก็เงียบลงในฤดูกาลนี้ไม่มีการต่อสู้ในราชสำนัก พลเมืองไม่สร้างปัญหา ไม่มีน้ำท่วมและไม่มีความขัดแย้งเกิดขึ้นที่ชายแดน ราวกับว่าทุกอย่างกลับกลายเป็นเหมือนเป็นช่วงเวลาสงบสุดท้ายก่อนเกิดภัยพิบัติครั้งใหญ่
หลู่ซ่งถูกลดขั้นเป็นขุนนางขั้นหกที่มณฑลจงชูและสูญเสียสิทธิ์ในการเข้าราชสำนักตระกูลหลู่หายตัวไปจากราชสำนักในทันทีและได้รับการพิจารณาว่าเป็นเหตุการณ์สำคัญในช่วงฤดูร้อนนี้
คฤหาสน์ของแม่ทัพปิงหน่านจัดขันหมากสู่ขอหลู่ปิงอย่างเป็นทางการจากตระกูลหลู่สิ่งนี้ทำให้หลู่ซ่งประหลาดใจ เขามีความตั้งใจที่จะกระจายข่าวลือออกไปข้างนอกโดยบอกว่าหลู่ปิงถูกคุณชายเหรินรังแก สร้างแรงผลักดัน อยากจะใช้โอกาสนี้ในการทำให้แม่ทัพปิงหน่านเสื่อมเสียชื่อเสียง เพื่อที่พวกเขาจะยอมแพ้ต่อแนวคิดในการโยกย้ายเขา ท้ายที่สุดถ้าเรื่องนี้แพร่กระจายไปทั่ว สิ่งนี้จะไม่เป็นผลดีต่อชื่อเสียงของเหรินซีเต๋า
แต่ด้วยตัวตนของเฟิงหยูเฮงทำให้ตระกูลหลู่เสียความหวังทั้งหมดหลู่ปิงยังคงอยู่เหมือนเดิม ดังนั้นพวกเขาจะกระจายเรื่องราวของนางที่ถูกเอาเปรียบได้อย่างไร?
อย่างไรก็ตามคฤหาสน์ของแม่ทัพปิงหน่านสู่ขอหลู่ปิงเมื่อตระกูลหลู่ได้ตกสู่จุดต่ำสุดแล้วหลู่ซ่งรู้สึกว่าสถานการณ์จะพลิกผันและต้องการที่จะใช้โอกาสที่จะประจบประแจงกับคฤหาสน์ของแม่ทัพปิงหน่าน วางแผนปีนกลับสู่ตำแหน่งสูงในอนาคต อย่างไรก็ตามแม่ทัพปิงหน่านเล่าให้เขาฟังเป็นการส่วนตัว “ตำแหน่งทางการหรือชีวิตของเจ้า เจ้าสามารถเลือกได้ การแต่งงานบุตรสาวของเจ้าในตระกูลเหรินของข้าด้วยตำแหน่งขุนนางขั้นหกของเจ้า ตระกูลเหรินของข้าจะไม่ปฏิบัติต่อเด็กคนนั้นอย่างไม่ดี และจะแสดงความเมตตาต่อครอบครัวของเจ้าตามความสัมพันธ์นี้ แต่ถ้าเจ้าทำตัวเองและอยากเปลี่ยนแผนการของเจ้า อย่าตำหนิแม่ทัพผู้นี้เพราะไม่มีใครในครอบครัวของเจ้ามีชีวิตรอด”
หลู่ซ่งเชื่อว่าแม่ทัพปิงหน่านมีความสามารถในการกำจัดทุกคนในตระกูลหลู่ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดอีกต่อไป เมื่อเก้อซื่อจัดการมันพวกเขาแลกเปลี่ยนเวลาตกฟากอย่างเงียบ ๆ กับตระกูลเหริน พวกเขาตัดสินใจกำหนดวันแต่งงานในฤดูใบไม้ผลิปีหน้า
ในที่สุดฤดูใบไม้ร่วงก็มาถึงและเมื่อลมพัดเย็นแรกของฤดูใบไม้ร่วงพัดเข้ามาในเมืองหลวง เกือบทุกคนหายใจเป็นสัญญาณแห่งความโล่งอก ความโอหังของฤดูร้อนนี้ทำให้พวกเขาทุกคนรู้สึกว่าพวกเขาไม่สามารถหายใจได้ดี และความรู้สึกของ “ภัยพิบัติครั้งใหญ่จะปะทุขึ้น” เต็มในหัวใจของพวกเขาตลอดเวลาด้วยความรู้สึกนี้ค่อย ๆ หายไปเมื่อวันแห่งฤดูใบไม้ร่วง
ทุกคนรู้สึกว่าพวกเขามีสิ่งต่างๆ มากมายปัจจุบัน ราชวงศ์ต้าชุนสงบสุข องค์ชายหกเป็นผู้สำเร็จราชการแทน ฮ่องเต้ก็ปรากฏตัวเพื่อตัดสินใจเกี่ยวกับเรื่องของเสนาบดีหลู่ซ่ง ด้านนอกองค์ชายเก้าและองค์ชายเจ็ดก็มีส่วนด้วยเช่นกัน พวกเขามีองค์ชายใหญ่ที่สนับสนุนทางการเงินของราชวงศ์ต้าชุน ด้วยราชวงศ์ต้าชุนเป็นแบบนี้พวกเขาจะกลัวอะไรอีก?
พระชายาหยวนกุ๋ยถูกตัดอวัยวะทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่องค์ชายแปดยังคงถูกขังอยู่ในคุกประหาร อาการเน่าถึงหัวเข่าของเขาแล้ว และกระดูกที่โคนต้นขาของเขาสามารถมองเห็นได้ สามารถจินตนาการได้ แต่เขาจะไม่ตายความทุกข์ในขณะที่เขายังมีชีวิตอยู่เช่นนี้ เขาจ่ายค่าตอบแทนที่เหมาะสมกับสิ่งที่เขาทำในอดีต
ไม่มีใครรู้สึกว่าเขาน่าสงสารและยังรู้สึกว่าเขาสมควรได้รับมันกลุ่มขององค์ชายแปดในอดีตที่ผ่านมาบางคนยังคงดำรงตำแหน่งในเมืองหลวง เพราะพวกเขามีจำนวนมากและหลายคนเกี่ยวข้องกับพระสนมและท่านผู้หญิงในพระราชวัง การสัมผัสส่วนเล็ก ๆ ของพวกเขาจะสร้างผลกระทบอย่างมาก ดังนั้นจึงเป็นไปไม่ได้เลยที่จะกำจัดพวกเขาทั้งหมดอย่างสมบูรณ์ เช่นคำพูดที่กล่าวไว้ว่า จะจับโจรให้จับหัวหน้าโจรก่อนที่จะจับลูกน้องทั้งหมดของเขา องค์ชายแปดถูกจับแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องกลัวผู้คนเหล่านั้นที่ทำให้เกิดความวุ่นวายอีกต่อไป เพราะองค์ชายจากไป ไม่มีอะไรที่จะทำให้พวกเขาเคลื่อนไหวได้อีกต่อไป
ภายใต้การยั่วยุจากฮ่องเต้จะมีการเตรียมการสำหรับฝ่ายขององค์ชายแปด องค์ชายที่จะไปเยี่ยมเรือนจำนักโทษประหารเป็นประจำ ทำให้พวกเขาเห็นสถานะขององค์ชายแปดซ้ำแล้วซ้ำอีก เพื่อที่พวกเขาจะคิดในเวลาเดียวกัน ถ้าองค์ชายที่ทำผิดลงเอยด้วยสภาพเช่นนี้ ถ้าเป็นพวกเขา พวกเขาจะได้รับการปฏิบัติอย่างไร ?
ด้วยการรับรู้ที่แข็งแกร่งและการกระตุ้นทางจิตใจคนเหล่านี้ไม่กล้าที่จะสร้างปัญหาอีกต่อไปและสูญเสียการควบคุมใด ๆ ที่ราชสำนัก องค์ชายหกได้ปกครองอาณาจักรด้วยความรู้ที่มีในช่วงเวลานี้ ในฐานะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ เขาซ่อมห้องเก็บหนังสือจนกว่าจะดูดี บัณฑิตถูกเรียกตัวให้เขียนหนังสือต่อไปและปรับโครงสร้างสำนักศึกษาของทางรัฐและเอกชนในเมืองหลวง มณฑลเทียน และด้วยคำแนะนำของเฟิงหยูเฮง เขาได้เปิดสำนักศึกษาพิเศษหลายแห่งซึ่งคล้ายกับสำนักศึกษาของร้านห้องโถงสมุนไพร โดยเน้นการฝึกฝนพรสวรรค์เฉพาะด้าน ไม่เพียงแต่มุ่งเน้นไปที่ทฤษฎีของตำราสี่เล่มและตำรายุคก่อนห้าเล่ม
เมื่อฤดูใบไม้ร่วงเย็นลงฮ่องเต้จึงคิดว่าจะออกล่าสัตว์ องค์ชายและเสนาบดีทุกคนต้องการให้ฮ่องเต้มีความสุข ดังนั้นพวกเขาจึงแสดงความสนับสนุน มีเพียงพระชายาหยุนซึ่งอาศัยอยู่ในตำหนักจุนเท่านั้นที่ไม่มีความสุขมากกว่านี้ นางถามซวนเทียนหัว “พวกเจ้าทุกคนจะไปนานแค่ไหน ? ไม่สามารถชักช้าได้ ข้าจะต้องไปที่มณฑลจี่อันเพื่อส่งมอบของหมั้น เราตกลงกันว่าเราจะไปถึงมณฑลจี่อันก่อนเทศกาลไหว้พระจันทร์ พบท่านฮูหยินอันในวันเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วง แล้วกลับมาหลังจากใช้เวลาช่วงเทศกาลกลางฤดูใบไม้ร่วงที่นั่น”
ซวนเทียนฮั่วยิ้มอย่างมีความสุข“การล่าสัตว์ของฮ่องเต้จะใช้เวลาเพียง 3 – 5 วัน ท่านแม่ไม่จำเป็นต้องกังวลขอรับ”
“เป็นไปได้หรือไม่ที่ข้าไม่ต้องกังวล”นางสนมของฮ่องเต้หยูนกล่าวด้วยความโกรธ “เจ้าจะไม่จัดการเรื่องของเจ้าเอง และข้าในฐานะมารดา เจ้าช่วยให้ข้าจัดการมันและเจ้ายังดูสงบ มันทำให้ข้าโกรธเมื่อเห็นสิ่งนี้ เรียนรู้จากน้องเก้าของเจ้า เมื่อเขาส่งมอบของหมั้นให้กับอาเฮงในอดีต ข้าไม่ต้องกังวลเลย”
ซวนเทียนฮั่วจู่โจมทันทีทันใดก็คิดว่าถ้าเขาเป็นคนที่จะส่งมอบของหมั้นของเฟิงหยูเฮง เขาจะไม่รู้สึกรำคาญเหมือนตอนนี้ใช่หรือไม่ ?
มันเป็นความจริงที่ว่าเขาไม่ได้เป็นห่วงหรือมากกว่านั้นเขาไม่รู้ว่าจะต้องกังวลอย่างไร เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องเหล่านี้ในอดีต และยังรู้สึกว่าการแต่งงานและมีบุตรไม่เกี่ยวข้องกับเขา จนกระทั่งเขาจะถูกบังคับโดยพระชายาหยุนในจุดนี้ และอีกฝ่ายคือเฟิงเซียงหรู นั่นคือตอนที่เขาพยักหน้า แต่แม้ว่าเขาจะพยักหน้า แต่หัวใจของเขาก็ไม่เต้นแรงเหมือนที่ควรจะเป็น
ในท้ายที่สุดการดูแลเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นเรื่องสำคัญการที่หัวใจของเขาจะเต้นแรงหรือไม่ มันเป็นอีกเรื่องหนึ่ง
ฮ่องเต้มุ่งหน้าไปยังลานล่าสัตว์ของฮ่องเต้และกลุ่มทั้งหมดก็ยิ่งใหญ่นอกจากองค์ชายหกซึ่งทำหน้าที่ของเขาในฐานะผู้สำเร็จราชการแทน องค์ชายและพระชายาขององค์ชายทุกคนอยู่กับเขาทั้งซ้ายและขวา ฮองเฮาก็นำพระสนมและท่านผู้หญิงในตำหนักในตามเสด็จด้วย ขุนนางในราชสำนักทุกคนตั้งแต่ขั้นสี่ขึ้นไปถูกเชิญมาด้วย และได้รับอนุญาตให้นำสมาชิกในครอบครัวมาด้วย
อย่างไรก็ตามนี่คือการล่าสัตว์ด้วยจุดประสงค์ของ “การทำให้ฮ่องเต้มีความสุข” คำสั่งที่แน่นอนของทุกคนคือการรับใช้ฮ่องเต้ การล่าสัตว์เป็นเรื่องรอง ร้องเพลงและร่ายรำ รวมถึงอาหารและเครื่องดื่มเป็นเรื่องหลัก แม้แต่เหยาเซียนก็พาบุตรชายทั้งสามคนของตระกูลเหยา ลูกสะใภ้ทั้งสามคน และหลานชาย 6 คนมาด้วย และรับคำแนะนำจากเฟิงหยูเฮง โดยเฉพาะอย่างยิ่งว่าเขาสามารถไปดื่มสุราเป็นเพื่อนฮ่องเต้ได้ในปริมาณที่เหมาะสม
ลานล่าสัตว์ถูกเตรียมไว้แล้วเมื่อผู้คนมาถึง กระโจมตั้งอยู่แล้วและแยกออกจากกัน ไม่แตกต่างจากการล่าสัตว์ในฤดูหนาวครั้งที่แล้ว พื้นที่ตั้งกระโจมของผู้หญิงขยายออกไปตามลำดับ โดยขึ้นอยู่กับตำแหน่งอย่างเป็นทางการของเจ้านายของครอบครัวองค์ชายและพระชายาของพวกเขาอาศัยอยู่ในพื้นที่อีกส่วนหนึ่ง พระสนมและท่านผู้หญิงก็มีพื้นที่เฉพาะของตัวเองแยกออกจากกันอย่างชัดเจน
ผู้คนมาถึงในตอนเย็นพ่อครัวหลวงจากพระราชวังมุ่งหน้าไปเมื่อวันก่อน และพวกเขากำลังทำอาหารอยู่ อาหารเป็นสัตว์ที่ล่าจากภูเขา เครื่องดื่มคุณภาพสูงที่นำมาจากพระราชวัง
ฮ่องเต้รู้สึกผ่อนคลายและมีความสุขที่ได้ออกจากพระราชวังดึงเหยาเซียนมาดื่มไวน์ แต่เหยาเซียนให้ทานยาแก้เมาล่วงหน้า เพื่อที่ฮ่องเต้จะสามารถทนอยู่ได้อีกนานเช่นนี้ ไม่เมาหลังจากดื่มไวน์ไม่กี่ถ้วย
หลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับพระชายาหยวนกุ๋ยพระสนมและท่านผู้หญิงทุกคนต่างก็กังวลใจว่าการที่พวกนางประจบพระชายาหยวนกุ๋ยเมื่อก่อน ทำให้ฮ่องเต้หรือฮองเฮาไม่ชอบพวกนาง ดังนั้นในระหว่างการล่าสัตว์ครั้งนี้ พวกนางค่อนข้างเชื่อฟัง อยู่รอบ ๆ ฮองเฮา และพยายามอย่างดีที่สุดที่จะกล่าวคำที่ดี ยิ้มแย้มเมื่ออยุ่ต่อหน้าฮองเฮาเหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่นี้ยิ่งทำให้ฮองเฮาต้องพัฒนาบุคลิกภาพของนาง นางคิดว่านี่เป็นเวลาหลายปีที่ผ่านมา เมื่อพระชายาหยุนยังไม่ได้เข้าไปในพระราชวัง เมื่อคนเหล่านี้จะเคารพในชีวิตประจำวันและมาชุมนุมกันใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข
อย่างไรก็ตามมันก็ยังแตกต่างกันทุกคนแก่แล้ว ไม่มีผู้คนใหม่เข้ามาในพระราชวังนานกว่ายี่สิบปี สำหรับบรรดาสนมเหล่านี้ที่ยังคงอยู่ ซึ่งหนึ่งในนั้นจะไม่มีริ้วรอยบนใบหน้าเพราะเวลาหรือ ? ไม่ว่าพวกนางจะบำรุงรักษาตัวเองได้ดีเพียงใด เมื่อเปรียบเทียบกับพระชายาขององค์ชายและคุณหนูจากครอบครัวต่าง ๆ พวกเขามีอายุมากกว่ามาก
ฮองเฮาคิดว่าผู้ที่จะสามารถแข่งขันกับหญิงสาวเหล่านั้นได้มีเพียงพระชายาหยุนเท่านั้นที่ทำได้ ในความประทับใจของนาง ผู้หญิงคนนั้นอายุน้อยมาก ๆ เมื่อตำหนักศศิเหมันต์ถูกไฟไหม้ นางก็ออกมาครั้งหนึ่งและใบหน้านั้นก็ไม่ได้เปลี่ยนไปมากนักเมื่อเทียบกับเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ทำให้ผู้คนอิจฉาเมื่อพวกเขาเห็นมัน
ฮองเฮาเป็นคนที่ไม่ชอบที่จะเริ่มต้นสร้างปัญหาเนื่องจากพระสนมและท่านผู้หญิงที่จะรักษาความสามัคคีบนพื้นผิวนางมีความสุขที่ได้แสดงให้เห็นถึงความปรองดองที่มีต่อฮ่องเต้ ในท้ายที่สุดการได้เห็นภรรยาและสนมของเขาพูดคุยและหัวเราะนั้นดูดีกว่าการเห็นผู้คนทะเลาะกัน
งานเลี้ยงฉลองในคืนแรกไม่ได้มีกฎมากมันเป็นเรื่องง่ายและอิสระ ผู้คนสามารถพูดคุยกับทุกคนที่พวกเขาต้องการ ไม่สนใจเกี่ยวกับตำแหน่งหรือสถานะของพวกเขา มีแม้กระทั่งบุตรชายของขุนนางขั้นสี่ที่มาแข่งขันการดื่มกับองค์ชายใหญ่ เมื่อฮ่องเต้เห็นมัน เขาก็หัวเราะและบอกกับเหยาเซียนว่า “ดูสิ นั่นคือสิ่งที่ควรจะเป็น ! ”
เฟิงหยูเฮงยังมีความสุขกับบรรยากาศแบบนี้นางยังหยิบไวน์แดงออกมาจำนวนมากจากมิติของนางและดื่ม และมอบให้กับพ่อครัวหลวง ซึ่งพวกเขาแจกจ่ายสิ่งเหล่านี้ให้ทุกคนดื่ม ผู้ชายเอาไวน์ เอาเครื่องดื่มที่ถูกส่งไป ท่านฮูหยินและคุณหนูไม่สนใจว่าผู้ชายจะบ้าคลั่งไปได้เพียงใดเมื่อพวกเขาดื่มแอลกอฮอล์ เพราะท่านฮูหยินและคุณหนูไม่เคยดื่มน้ำอัดลมมาก่อน พวกนางประหลาดใจชั่วครู่หนึ่ง พวกนางทั้งหมดคุยกันว่ารสชาตินี้อร่อยแค่ไหน มันลึกลับและผู้คนเริ่มคาดเดาว่าสิ่งนี้มาจากไหน สิ่งนี้ทำโดยพ่อครัวหลวงหรือไม่ ?
ซวนเทียนหมิงบอกกับเฟิงหยูเฮงอย่างนุ่มนวล“การให้สิ่งที่ดีกับพวกนางเพื่อดื่ม มันเป็นการสิ้นเปลืองจริง ๆ ”
เฟิงหยูเฮงหัวเราะเยาะเขาเพราะเขาเป็นคนใจแคบ“ไม่เหมือนที่เจ้าไม่รู้ มิติของข้ามีการเติมพลังของตนเอง ดังนั้นถ้ามีอะไรออกมามากมาย มันจะถูกเติมเต็มโดยอัตโนมัติในเวลาไม่นาน”
”ข้า”ซวนเทียนหมิงกล่าวอีกครั้ง “แต่ข้ารู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายสำหรับคนพวกนี้ พวกนางไม่รู้ว่าใครเอามาสำหรับสิ่งที่พวกนางดื่มและไม่สามารถขอบคุณเจ้าได้”
“ไม่พูดถึงข้าดีที่สุด”เฟิงหยูเฮงกล่าวว่า “สิ่งผิดปกติจะกลายเป็นวิญญาณชั่วร้าย ! ข้าไม่ต้องการได้รับการปฏิบัติเหมือนเป็นวิญญาณชั่วร้ายโดยผู้อื่น หากสิ่งที่แปลกและหายากมาจากข้า ผู้คนจะสงสัยข้าในวันหนึ่ง”
หัวใจของซวนเทียนหมิงกะพริบและดูกองไฟอยู่ข้างหน้าเขาทันใดนั้นเขาก็ถามนางว่า “ถ้ามีที่เล็ก ๆ ซึ่งเล็กกว่าราชวงศ์ต้าชุนมาก แต่คนใจดี ราชสำนักก็มีความเสถียรชาวบ้านก็มีความเรียบง่ายและตรงไปตรงมา และไม่มีใครจะตรวจสอบว่าเจ้าเป็นวิญญาณที่ชั่วร้ายหรือไม่ เจ้าจะชอบมันหรือไม่ ? ”
เฟิงหยูเฮงสับสน“ไม่มีใครจะตรวจสอบว่าข้าเป็นวิญญาณชั่วร้ายหรือไม่ ? แม้ว่าข้าจะนำสิ่งต่าง ๆ ออกมาตรงหน้าพวกเขา พวกเขาจะไม่มีปฏิกิริยาที่ผิดปกติใด ๆ หรือ ? ”
ซวนเทียนหมิงบอกนางว่า“พวกเขาจะทำ แต่พวกเขาจะนับถือเจ้าเป็นพระเจ้า พวกเขามีศาสนา พวกเขาคิดว่าสำหรับทุกสิ่งที่ดีไม่ว่าพวกมันจะผิดปกติเพียงใดก็ตาม พระเจ้าที่พวกเขาเชื่อมั่นจะได้รับ ดังนั้นพวกเขาจะยอมรับพวกมันอย่างมีความสุข”
“เอ่อ……”เฟิงหยูเฮงเกาหัวนาง “คนที่นับถือศาสนา พวกเขาไม่สุดโต่งหรอกหรือ ? เพื่อเห็นแก่พระเจ้าที่พวกเขาเชื่อในพวกเขา พวกเขาจะไม่สนใจสิ่งอื่น และทำสิ่งที่ต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง ? ” หลังจากที่ทั้งหมดใน ศตวรรษก 21 กลุ่มศาสนาบางอย่างทำให้นางประทับใจที่ไม่ดีมากกว่า และมันก็เป็นความประทับใจที่ค่อนข้างลึกเช่นกัน
แต่ซวนเทียนหมิงส่ายหน้าและกล่าวว่า“ไม่ ความเชื่อของพวกเขาคือพวกเขาต้องทำความดี และทุกอย่างเป็นไปในทางที่ดี คนเหล่านี้ไม่เพียงแต่มีความคิดมากเท่านั้น บุคลิกภาพของพวกเขายังอ่อนโยนและกระตือรือร้น”
เฟิงหยูเฮงรู้สึกประทับใจกับสิ่งที่เขาพูดว่า“นั่นเป็นสถานที่แบบไหน ? ข้าชอบสถานที่แบบนั้น เราไปได้หรือไม่ ? ” 　　ซวนเทียนหมิงพยักหน้า“แน่นอนเราสามารถไปได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ วันหนึ่งข้าจะพาเจ้าไปที่นั่น ใช้เวลาทั้งวันกับบ้านและธุรกิจขนาดเล็ก ไม่ใช่แผ่นดินที่กว้างใหญ่อย่างราชวงศ์ต้าชุน”
ที่บริเวณลานล่าสัตว์สามีและภรรยากำลังพูดถึงแผนการของพวกเขาสำหรับอนาคต แต่ไม่รู้ว่าในขณะนี้คนสองคนกำลังยืนอยู่ที่ทางเข้าประตูเต๋อหยางที่พระราชวังและบอกกับทหารยามที่คอยปกป้องประตูพระราชวัง “เปิดประตู องค์ชายผู้นี้มีเรื่องเร่งด่วนและรีบกลับจากลานล่าสัตว์ จำเป็นต้องเข้าพระราชวังทันที ! ”