��
ตอนที่1,183 คุ้มที่จะแลกหนึ่งชีวิตกับชีวิตหลายร้อยคน
กองทัพของซวนเทียนหมิงก็มาถึงค่ายเมื่อเข้าสู่ตอนกลางคืนและข่าวที่ซวนเทียนฮั่วส่งมาทำให้เขาทั้งดีใจและกังวล โชคดีที่ซวนเทียนฮั่วยังมีชีวิตอยู่และรอดพ้นจากสถานการณ์ได้สำเร็จ ความกังวลคือซวนเทียนฮั่วไม่ได้กลับไปที่ค่าย แต่เลือกที่จะไปที่ตงเฉิงคนเดียวเพื่อรับความเสี่ยง ซึ่งทำให้ซวนเทียนหมิงและชายาของเขาไม่สบายใจที่จะพูดอะไร
ก่อนที่ทั้งสองจะพักอยู่ในค่ายพวกเขาสั่งให้เฉียนหลี่นำกองทัพไปตั้งค่ายโดยตรง พวกเขารีบเพิ่มแส้และไปกับองครักษ์เงาเพื่อเข้าร่วมซวนเทียนฮั่ว
เมื่อพวกเขามาถึงพวกเขาก็เห็นท่าทางประหลาด ๆ ของทหารซงซุยที่ยึดแนวป้องกันพวกเขาหนีออกมาอย่างรวดเร็วและเป็นระเบียบ ทิศทางการหนีไม่ใช่เพื่อกลับไปยังตงเฉิง แต่จะค่อย ๆ แยกย้ายกันไปอีก 3 ทิศทาง
เฟิงหยูเฮงรู้สึกงงงวย นี่มันจะไปจู่โจมค่ายของเราหรือไม่ ? แต่คนน้อยไปหน่อย หรือเขาดูถูกพวกเรา !
ซวนเทียนหมิงไม่ได้มองโลกในแง่ดีเหมือนเฟิงหยูเฮงและเขาเฝ้าดูทหารของซงซุยหนี เขากล่าว เจ้าไม่รู้สึกหรือว่าพวกเขารีบร้อนกันแค่ไหน ? แม้ว่ามันจะเป็นระเบียบ ดูเหมือนว่าจะกังวลมาก ราวกับว่ามันจะสายเกินไปถ้าถอนตัวออกไปไม่ทัน ในขณะที่เขาพูด เขาค่อย ๆ ชี้นิ้วไปในทิศทางเดียวอย่างระมัดระวัง มองไปที่นั่น มีทหารคนหนึ่งวิ่งหนีจนรองเท้าหลุด แต่เขาไม่กล้าที่จะกลับไปเก็บมันหยิบมันขึ้นมา และยังคงรีบไปข้างหน้า นี่ไม่ใช่การจู่โจม แต่…เป็นการหลบหนี ?
นี่คือข้อสรุปของซวนเทียนหมิงแต่พวกเขายังไม่เข้าใจว่าทำไมซงซุยถึงวิ่งหนีเอาชีวิตรอด ?
เฟิงหยูเฮงครุ่นคิดอยู่พักหนึ่งและแนะนำ ดูเหมือนจะมีการสนทนาระหว่างคนเหล่านั้น ซวนเทียนหมิง เรามองไม่เห็นว่าพวกเขาพูดอะไรกัน ให้ข้าใช้มิติไปฟังสิ่งที่พวกเขาพูดกัน นางพูด การตัดสินใจของตัวเองไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีในการพิจารณา นางต้องตัดสินใจทันทีว่าต้องการทำ ไม่เช่นนั้นอีกฝ่ายจะจากไป
ซวนเทียนหมิงไม่สามารถหยุดนางได้เขาจึงกล่าวว่า ระวังตัวด้วย จากนั้นเขาก็เห็นชายาของเขาหายตัวไป
องครักษ์เงาของซวนเทียนฮั่วมองและอดไม่ได้ที่จะกล่าวชม พระชายาหยูเก่งมาก เขาไม่รู้ว่าพระชายาหยูทำเช่นนั้นได้อย่างไร เป็นที่ชัดเจนว่ามีอาวุธโกงอยู่ในมือ และสิ่งที่แย่ที่สุดของเฟิงหยูเฮงก็คือพลังภายใน
เป็นเรื่องง่ายสำหรับเฟิงหยูเฮงที่จะแอบไปด้านข้างของศัตรูแม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะยังคงอยู่ในระหว่างการหนี นางก็สามารถติดตามไปได้อย่างต่อเนื่อง แต่เฟิงหยูเฮงไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าข่าวที่นางได้ยินจะทำให้นางตกใจมากจนลืมเข้าไปในมิติ และนางก็ปรากฎกายอยู่ต่อหน้าศัตรู
เร็วเข้า! เร็วเข้า ! องค์ชายเจ็ดของราชวงศ์ต้าชุนได้เหยียบสายฟ้าสวรรค์ หากพระองค์เคลื่อนไหว มันอาจจะทำให้ทุ่นระเบิดระเบิดทั้งหมด สายฟ้าสวรรค์เหล่านั้นถูกใช้เพื่อระเบิดทหารราชวงศ์ต้าชุน เฟิงหยูเฮงก็เข้ามาเช่นกัน เร็วเข้า ! ชาวราชวงศ์ต้าชุนจะได้รับข่าวเพื่อมาช่วยชีวิตผู้คนในไม่ช้า เราจะต้องเร็วกว่านี้ คำพูด สายฟ้าสวรรค์ ทำให้เฟิงหยูเฮงควบคุมตัวเองไม่ได้ นางเกือบจะคิดว่านางหูฝาด แต่อีกฝ่ายพูดถึงสายฟ้าสวรรค์ครั้งแล้วครั้งเล่า ซึ่งทำให้นางแน่ใจในสิ่งที่นางได้ยิน แต่… ซงซุยมีสายฟ้าสวรรค์ได้อย่างไร ?
ความตกใจในใจของนางได้พุ่งสูงถึงขีดสุดและนางลืมที่จะเข้าไปในมิติ โดยปรากฎกายต่อหน้าศัตรู ทหารของซงซุยก็ตกตะลึงเช่นกันเขาไม่รู้ว่าทำไมผู้หญิงคนหนึ่งถึงปรากฏตัวตรงหน้าเขากระทันหัน ปรากฏตัวต่อหน้าเหมือนภูตผี การปรากฎตัวออกมากลางอากาศ
แต่ในที่สุดพวกเขาก็เป็นทหารของผู้ใต้บังคับบัญชาของตวนมู่อันกัวในช่วงหลายปีที่ผ่านมาสำหรับซวนเทียนหมิงซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นศัตรูอันดับหนึ่งของตวนมู่อันกัว มันไม่มากเกินไปที่จะจดจำภาพเหมือนทุกวัน ในระยะสั้นเมื่อพวกทหารตกใจ พวกเขาก็ตระหนักถึงตัวตนของผู้หญิงคนนี้ในทันที พวกเขาจึงตะโกนว่า นางคือองค์หญิงจี่อันของราชวงศ์ต้าชุน !
ด้วยคำพูดเหล่านี้ผู้คนจำนวนมากรายล้อมเฟิงหยูเฮง อาวุธทั้งหมดถูกชักออกมา และฟันดาบใส่เฟิงหยูเฮงโดยไม่ลังเล
สถานการณ์ในฝั่งของเฟิงหยูเฮงนั้นเห็นได้ชัดเจนโดยซวนเทียนหมิงในเวลานี้เขาเห็นว่าชายาของเขาถูกจับได้ เขาจะทนมันได้อย่างไร เขารีบนำองครักษ์เงาเข้าร่วมต่อสู้ทันที
แต่เมื่อเฟิงหยูเฮงเห็นพวกเขามานางก็ตื่นตระหนก ทหารรีบวิ่งไปที่ด้านข้างของซวนเทียนหมิงและพูดเสียงดัง พระองค์กลับบ้านเถิดขอรับ ! ศัตรูล่อกองทัพของเราไปที่ชายแดนตงเฉิง พวกเราจะเดินเข้าไปต่อไม่ได้ขอรับ
ซวนเทียนหมิงสงสัยว่า เหยื่อแบบไหนที่ทำให้เฉียนหลี่ไม่ยอมฟังคำสั่งห้ามขององค์ชายไม่ให้ส่งกองทหารด้วยตัวเขาเอง เขาส่ายหัว บอกข้ามาว่าเจ้ามีแผนอะไร ? อย่าพยายามหาข้อแก้ตัวเพื่อไล่ข้ากลับไป ด้วยการบิดแส้ยาวในมือ เขาจึงปลดอาวุธทั้งหมดในมือของกองทหารเกือบสิบคนที่กำลังเผชิญหน้ากับเขา คนที่ลังเลที่จะวางอาวุธในมือรู้สึกว่าแขนของพวกเขาแน่นราวกับว่ามีใครบางคนจับแขนและบิดมันอย่างแรง ด้วยความพยายามเพียงอย่างเดียว แขนข้างหนึ่งก็บิดออก กลิ้งไปด้วยความเจ็บปวด พวกเจ้าอยากตายหรือ ! ซวนเทียนหมิงดุร้าย และในขณะที่ปกป้องเฟิงหยูเฮง เขาก็เริ่มโจมตีอย่างแข็งขัน
แม้ว่าองค์ชายเก้าของราชวงศ์ต้าชุนจะไม่ใจดีเหมือนองค์ชายเจ็ดแต่ก็ยังดีกว่าองค์ชายเจ็ดในการเคลื่อนไหว เขาตวัดแส้เบา ๆ เพื่อให้ได้ยินเสียงแส้ แต่ไม่เห็นเงาของแส้ ทิศทางถูกกวาดไปที่พื้น
เนื่องจากกลัวว่าข้าจะส่งกองกำลังไปที่เฉียนหลี่งั้นเจ้ากลับไปรายงาน และข้าจะอยู่ยืนหยัดอยู่ที่นี่ เขาพูดกับเฟิงหยูเฮงขณะโบกแส้ ข้าบอกว่าผู้หญิงควรยืนอยู่ข้างหลังผู้ชาย ไม่สามารถเสมอภาคได้ ข้าไม่สามารถทิ้งเจ้าไว้ในที่อันตรายได้ หลังจากนั้นเมื่อเฟิงหยูเฮงกำลังจะพูดอีกครั้ง เขาก็รีบปิดกั้นคำพูดของนาง อย่าใช้ข้ออ้างว่าเจ้ามีมิติเสมอไป แม้ว่าเจ้าจะมีเล่ห์เหลี่ยมแปลก ๆ แต่ก็ยังมีบางสิ่งที่เจ้าไม่ควรทำ ผู้หญิงควรรออยู่ข้างหลัง เขาเอามือลูบหัวของเฟิงหยูเฮง เชื่อฟังข้า เราจะกำจัดคนเหล่านี้ด้วยกันหรือเจ้าสามารถกลับไปแจ้งเฉียนหลี่ และปล่อยให้เขานำหน้า
เฟิงหยูเฮงไม่ตอบสนองและซวนเทียนหมิงก็ตัดสินใจที่จะไม่ออกไป เขาควรทำอย่างไร ? นางมองย้อนกลับไปในทิศทางของค่าย ไม่มีการเคลื่อนไหว ที่นั่นอยู่ห่างออกไป 8 กิโลเมตร และต้องรวมทหารไว้ แม้ว่าพวกเขาจะมา พวกเขาจะไม่สามารถมาถึงได้ในเวลาสั้น ๆ ใช่หรือไม่ ? นางคำนวณแล้วว่ากองทัพไม่รีบร้อน แต่ซวนเทียนฮั่วไม่สามารถรอได้ การเข้าไปในเขตทุ่นระเบิดเป็นสิ่งที่น่ากลัว ซวนเทียนฮั่วไม่มีความรู้เรื่องทุ่นระเบิดเหมือนที่นางมี เรื่องนี้มีความผิดปกติ…
นางแทบไม่กล้าคิดเรื่องนี้หลังจากมองไปที่ซวนเทียนหมิง นางก็นึกในใจว่า สามี ข้าขอโทษ ข้าต้องโกหกเจ้าสักครั้ง
ตกลง ในที่สุดเฟิงหยูเฮงก็พยักหน้า เจ้ารับมืออยู่ที่นี่ ข้าจะกลับไปดูที่ค่าย หลังจากมองดูกองทัพศัตรูที่มืดมิด นางก็ยังคงกังวล อย่าพยายามมากจนเกินตัว ข้าจะรอเจ้าอยู่ที่ค่าย ไปกันเถิด! ข้าจะปกป้องเจ้า ซวนเทียนหมิงพูดเล็กน้อย กอดชายาตัวน้อยของเขาไว้ในอ้อมแขนของเขาแน่นและถอยกลับไปที่ค่าย ในขณะที่เขาโจมตีจนกระทั่งศัตรูกระจุกตัวอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว เขาก็ปล่อยแขน พูดเสียงดังว่า ไปเร็ว ๆ !
เฟิงหยูเฮงมองลึกไปที่เขาและก้าวถอยหลังอย่างเงียบๆ จนกระทั่งร่างเล็กของนางถูกแผ่นหลังสูงของซวนเทียนหมิงปิดกั้นอย่างสมบูรณ์ จากนั้นร่างของนางก็หายไปและเข้ามาในมิติ
เมื่อเห็นนางเข้าไปในมิติซวนเทียนหมิงก็รู้สึกโล่งใจอย่างมากและมุมปากเผยรอยยิ้มอันชั่วร้าย และแส้ก็สะบัดสังหารทหารศัตรูอีก 2 นาย
อย่างไรก็ตามซวนเทียนหมิงไม่รู้ว่าชายาตัวน้อยของเขาไม่มีแผนจะกลับไปที่ค่ายสำหรับเฟิงหยูเฮงในตอนนี้ ข่าวที่น่าตกใจที่นางเพิ่งได้ยินคือสิ่งที่สำคัญที่สุดเพราะนางมีความรู้เกี่ยวกับความเสียหายที่เรียกว่า สายฟ้าสวรรค์ มาก สามารถนำมาสู่ดินแดนแห่งนี้และผู้คนโดยรอบได้ แต่นางไม่กล้าที่จะบอกความจริงกับซวนเทียนหมิง นางกลัวว่าซวนเทียนหมิงจะไม่ยอมให้นางเข้าใกล้ หลังจากที่รู้ว่ามีการวางทุ่นระเบิดนอกเมืองตงเฉิง แต่ถ้านางไม่ไป องค์ชายเจ็ดจะทำยังไง ? ไม่ว่าซวนเทียนหมิงจะทรงพลังเพียงใด แต่ก็มีข้อจำกัด ในยุคนี้ที่มีการนับถือศิลปะการต่อสู้โบราณเมื่อเผชิญกับอาวุธไฮเทคอันทรงพลังของคนรุ่นหลัง ความแข็งแกร่งของศิลปะการต่อสู้โบราณนั้นยังห่างไกลมาก และไม่มีทางรอด
ดังนั้นซวนเทียนหมิงจึงไร้ประโยชน์หากไปที่นั่นไม่เพียงแต่จะไร้ประโยชน์ แต่ยังอาจได้รับผลกระทบเมื่อเกิดระเบิดในพื้นที่ขนาดใหญ่ แผนเดียวคือให้นางไป และมีเพียงนางเท่านั้นที่สามารถใช้พลังแห่งมิติเพื่อช่วยซวนเทียนฮั่วจากกับดักทุ่นระเบิด
เฟิงหยูเฮงออกจากด้านข้างของซวนเทียนหมิงและวิ่งไปในทิศทางตรงกันข้ามในมิติหลังจากใช้ความพยายามสองสามครั้ง ในที่สุดนางก็เคลื่อนย้ายออกจากบริเวณต่อสู้กว้างใหญ่ ร่างเล็ก ๆ ของนางเริ่มใช้ศักยภาพพลังภายในสูงสุดที่นางไม่ได้เชี่ยวชาญอย่างรวดเร็ว วิ่งไปทางประตูทิศตะวันตกของตงเฉิง
นอกจากนี้ซวนเทียนฮั่วที่รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเขาเหยียบอะไรบางอย่าง เขากำลังยืนอยู่อย่างเงียบ ๆ ในที่วางทุ่นระเบิด และพื้นใต้เท้าของเขาก็ไม่ปลอดภัยอีกต่อไป เขายังไม่เข้าใจทางเดินเล็ก ๆ นี้อย่างลึกซึ้ง เมื่อมองย้อนกลับไปตอนนี้ มีระยะทางหนึ่งจากแนวป้องกันชายแดน 8 กิโลเมตร ต้องใช้สายตาและแสงจันทร์เพื่อให้เห็นสภาพของแนวป้องกันชายแดนอย่างชัดเจน
ซวนเทียนฮั่วไม่รู้ว่าเขาเหยียบอะไรแต่ในขณะที่เขาเหยียบมัน เขารู้สึกแย่ เดิมทีคิดว่าระยะ 8 กิโลเมตรน่าจะเป็นกลไกที่ทรงพลัง แต่ในขณะนั้นจู่ ๆ เขาก็คิดอะไรบางอย่างได้
ลองนึกถึงการต่อสู้ของราชวงศ์ต้าชุนกับกูซูเป็นครั้งแรกในการต่อสู้ที่ดาโม่กองทัพราชวงศ์ต้าชุนใช้อาวุธลึกลับอย่างสายฟ้าสวรรค์ เขาได้เห็นว่าทหารของค่ายใช้ทุ่นระเบิดอย่างไร และเขายังได้เห็นด้วยตาของเขาเองว่าทหารของซวนเทียนหมิงฝังทุ่นระเบิดไว้ใต้ทะเลทรายของกูซู จำที่เฟิงหยูเฮงแสยะยิ้มและพูดกับเขาว่าพี่เจ็ด เห็นพื้นที่ซึ่งถูกทำลายด้วยสายฟ้าสวรรค์หรือไม่ ? ตราบใดที่มีคนเข้ามาตราบใดที่มีคนเหยียบ ระเบิดที่ฝังอยู่ในดินก็จะระเบิด ตู้ม และจะระเบิดพร้อมกับเสียงฟ้าร้องทั้งหมดที่อยู่รอบ ๆ นั่น ร่างกายและเลือด แม้กระทั่งกำแพงเมืองที่สูงใหญ่ที่มีป้อมปราการก็อาจจะพังลงมื่อเจอแรงระเบิด
แม้ว่าเขาจะรู้ว่ามีเพียงเฟิงหยูเฮงเท่านั้นที่มีสายฟ้าสวรรค์ซวนเทียนฮั่วก็ไม่เลวร้ายเกินไป และเขารู้สึกว่าสิ่งที่เขากำลังเหยียบอยู่ตอนนี้คือระเบิดแบบนั้น
เขามองไปในท้องฟ้าที่กว้างใหญ่และพื้นสีเทามองเห็นร่องรอยของการกลบดินอย่างไม่ชัดเจน แต่เขามองไม่เห็นพื้นดินว่ามีอะไรอยู่ด้านล่าง เขาไม่กล้าขยับตัว เขาไม่กลัวเขาคิดแค่ถึงคำทำนายแห่งความตาย ตอนนี้คำทำนายแห่งความตายกำลังจะสำเร็จ และสิ่งเดียวที่เขาสนใจคือเด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่ดูสงบและเอาแต่ใจ
ทุ่นระเบิด? เขายิ้มเบา ๆ มันจะดีกว่าหากเขาตายคนเดียวแทนที่กองทัพของราชวงศ์ต้าชุนจะต้องเผชิญกับการบาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วน หากเขาทำลายทุ่นระเบิดนี้เพียงลำพัง มันคุ้มค่าที่จะสามารถเปิดช่องว่างให้ตงเฉิงเพื่อราชวงศ์ต้าชุน
เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และไม่รออีกต่อไป เขากำลังจะก้าวเท้าพร้อมกับสิ่งแปลกปลอม เตรียมที่จะขยับอย่างนุ่มนวล แต่เขาได้ยินเสียงร้องจากด้านหลังเขา พี่เจ็ด !
