ตอนที่ 587 อะไรนะ! เธอแต่งงานแล้วเหรอ?(2)
จนกระท่งการเดินทางเที่ยวชมโรงพยาบาลแพทย์แผนจีนสิ้นสุดลง หลินไคจงก็วางแผนจะพาทุกคนไปทานมื้อเย็น
เกาเฟิงก็ไปกับพวกเขา เมื่อหาโอกาสได้ ก็พูดคุยกับฉินมู่หลานตามลำพัง
“นักศึกษาฉิน ไม่ทราบว่าหลังจากเรียนจบแล้วเธอสนใจมาทำงานที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีนของเราไหม พวกเราจะให้ค่าตอบแทนเธออย่างงามแน่นอน”
ฉินมู่หลานได้ยินแบบนี้ ก็ยิ้มแล้วส่ายหัวปฏิเสธ “ต้องขอโทษด้วยค่ะ คณบดีกัว พอดีฉันมีแผนงานหลังเรียนจบแล้วค่ะ ว่าจะไม่ทำงานในโรงพยาบาล”
ขณะที่กัวเฟิงอยากจะพูดอะไรบางอย่างเพิ่มเติม เซี่ยปิงหรุ่ยก็เดินเข้ามาพอดี เธอรีบเปิดปากแล้วกล่าวว่า “คณบดีกัวคะ ก่อนหน้านี้โรงพยาบาลทหารก็อยากให้มู่หลานไปทำงานที่นั่นเหมือนกันค่ะ แต่เธอก็ปฏิเสธพวกเขาไปหมด เธอจะเริ่มต้นทำธุรกิจกับพวกเราค่ะ ตั้งใจกันเอาไว้ว่าจะวิจัยและพัฒนายาจีน”
เมื่อได้ฟังคำพูดนี้ กัวเฟิงก็เสียดายมาก แต่ขณะเดียวกันเขาก็ยกยิ้มแล้วกล่าวให้กำลังใจ “พวกเธอมีความคิดที่ดีมาก ขอให้พวกเธอประสบความสำเร็จนะ”
หลังจากออกจากโรงพยาบาลแพทย์แผนจีนแล้ว ก็ตรงไปที่โรงแรมรัฐ
หลี่หมิงฮุ่ยก้าวค่อย ๆ ก้าวเดินไปอยู่ข้างมู่หลาน เมื่อถึงเวลากินอาหาร ก็นั่งข้างเธอด้วย
ฉินมู่หลานเหลือบมองหลี่หมิงฮุ่ยแต่ก็ไม่ได้ใส่ใจ
แต่เซี่ยปิงหรุ่ยที่นั่งอยู่อีกข้างถัดจากฉินมู่หลาน จ้องมองไปที่หลี่หมองฮุ่ยก่อนจะกล่าวว่า “นายทำอะไรน่ะ ทำไมมาวอแวตามติดมู่หลานจัง”
หลี่หมิงฮุ่ยเห็นเซี่ยปิงหรุ่ยโกรธ จึงจ้องมองหล่อนสักพัก แล้วกล่าวว่า “ฉันมาหานักศึกษาฉิน ไม่ใช่เรื่องของเธอ”
หลังจากพูดจบ หลี่หมิงฮุ่ยก็ค่อย ๆ ขยับเข้าใกล้ฉินมู่หลาน แล้วเอ่ยกระซิบว่า “นักศึกษาฉิน เธอ…ฉัน…ฉันมีปัญหาแบบนั้นจริงเหรอ?”
ฉินมู่หลานพยักหน้าแล้วกล่าว “ใช่ มีปัญหานิดหน่อย แต่ว่าไม่ใช่ปัญหาใหญ่อะไร กินยาสักครึ่งเดือนก็หายแล้ว แต่ช่วงนี้นายต้องห่างจากเรื่องผู้หญิงหน่อยนะ ไม่อย่างนั้นความพยายามทั้งหมดจะสูญเปล่า”
หลี่หมิงฮุ่ยได้ยินแบบนี้ก็รีบพยักหน้าแล้วกล่าวว่า “ได้ ฉันเข้าใจแล้ว”
เขานึกไม่ถึงเลยว่าตัวเองจะมีปัญหาแบบนี้ เขาเพิ่งจะอายุเท่าใดเอง ขณะที่คิดเรื่องแบบนี้ เขาก็พูดสิ่งที่อยู่ในใจออกมา
ฉินมู่หลานปรายตามองเขา แล้วพูดขึ้น “ก่อนหน้านี้นายสำส่อนเกินไป ถึงจะอายุยังน้อย ร่างกายก็ทนใช้งานหนักขนาดนั้นไม่ได้หรอก ต่อไปต้องระวังนะ อย่าเพิ่งไปมีสัมพันธ์สวาทเชิงชู้สาวไปเรื่อย”
“ฉัน…ฉันเปล่านะ”
หลังจากกล่าถึงตอนท้าย น้ำเสียงของหลี่หมิงฮุ่ยก็อ่อนลงเรื่อย ๆ
ฉินมู่หลานก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้มาก ชีวิตเป็นของเขาเอง เขาจะรับฟังคำแนะนำไหมก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเขาเอง
เซี่ยปิงหรุ่ยก็ได้ยินคำพูดของฉินมู่หลานเหมือนกัน จึงหันไปมองหลี่หมิงฮุ่ยด้วยสายตาดูถูก แล้วเอ่ยว่า “อายุน้อยแล้วยังขนาดนี้ ฮ่าๆ…”
“เธอ…”
หลี่หมิงฮุ่ยพยายามระงับความโกรธ ไม่ต่อปากต่อคำกับเซี่ยปิงหรุ่ย
ฉินมุ่หลานหันมองเซี่ยปิงหรุ่ย พลางหันมองหลี่หมิงฮุ่ยอีกครั้ง สองคนนี้จะต้องทะเลาะกันทุกครั้งจริง ๆ เมื่อมีเรื่องไม่ลงรอยกัน “พอแล้ว ปิงหรุ่ย กินเถอะ เดี๋ยวกินเสร็จ พวกเราไปดูซิงหลินถังกัน”
“ตกลง”
เมื่อได้ฟังคำพูดนี้ สีหน้าของเซี่ยปิงหรุ่ยก็เต็มไปด้วยความสนอกสนใจ “ไม่รู้ว่าที่นั่นจะตกแต่งเป็นยังไงบ้างแล้ว”
“ได้ยินพ่อฉันบอกว่า คืบหน้าไปเร็วมาก”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดี”
หลี่หมิงฮุ่ยได้ยินสิ่งที่ทั้งสองคนกล่าว ก็อดถามไม่ได้ “พวกเธอกำลังพูดเรื่องอะไรเหรอ อะไรคือซิงหลินถัง?”
คนที่นั่งถัดจากหลี่หมิงฮุ่ยคือเยวี่ยจงจี เขาก็มองฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยด้วยความอยากรู้อยากเห็นเหมือนกัน
เซี่ยปิงหรุ่ยปรายตามองหลี่หมิงฮุ่ยครู่หนึ่ง แล้วกล่าว “เกี่ยวอะไรกับนาย”
“เธอ…”
หลี่หมิงฮุ่ยได้ฟังคำพูดของเซี่ยปิงหรุ่ยก็ได้แต่รู้สึกว่าอกแทบแตก อยากจะพูดแต่ก็พูดอะไรไม่ออก
ในตอนนั้นเอง น้ำเสียงแปลกใจนิดหน่อยก็ดังขึ้น
“มู่หลาน…”
ฉินมู่หลานได้ยินแบบนี้ก็หันไปมอง แววตาเต็มไปด้วยความแปลกใจ “อาหลี่ ทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่คะ”
ขณะพูด เธอก็เห็นคนอีกสองสามคนอยู่ข้าง ๆ เซี่ยเจ๋อหลี่ ดูเหมือนว่าเขาจะมากินข้าวกับเพื่อนที่เรียนด้วยกัน
นอกจากเซี่ยปิงหรุ่ย คนอื่นไม่มีใครรู้จักเซี่ยเจ๋อหลี่เลย ตอนนี้เมื่อเห็นฉินมู่หลานและเซี่ยเจ๋อหลี่ดูมีท่าทางสนิทสนมกัน จึงอยากรู้อยากเห็นนิดหน่อย
ถึงแม้ว่าหลัวซงผิงจะไม่เคยเจอเซี่ยเจ๋อหลี่มาก่อน แต่เขาก็เคยได้ยินมาว่าฉินมู่หลานแต่งงานแล้ว ตอนนี้จึงหันมองเซี่ยเจ๋อหลี่ แล้วหันมองฉินมู่หลานอีกครั้ง ก่อนจะอดถามได้ “มู่หลาน นี่คือสามีของเธอเหรอ?”
ฉินมู่หลนยิ้มแล้วพยักหน้า ก่อนจะกล่าวว่า “ใช่ค่ะ เขาคือสามีของฉันเอง เซี่ยเจ๋อหลี่”
“อะไรนะ…เธอแต่งงานแล้วเหรอ?”
เยวี่ยจงจีและหลี่หมิงฮุ่ยมองฉินมู่หลานด้วยความไม่อยากเชื่อ “เธอเป็นนักศึกษาอยู่ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงแต่งงานแล้วล่ะ?”
ทั้งสองหันมองเซี่ยเจ๋อหลี่ด้วยสีหน้าสงสัย หลังจากได้เห็น ก็อดไม่ได้ที่จะยอมรับ ว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าดูโดดเด่นมาก เขาไม่เพียงแค่สูงเท่านั้น แต่หน้าตาก็ดีไม่แพ้พวกดาราเลย
เซเลน่าฟังภาษาจีนไม่ออก จึงต้องเอ่ยถามเพิ่มเติมเป็นภาษาอังกฤษ
“ฉิน นี่คือ?”
ฉินมู่หลานแนะนำให้ทุกคนฟังเป็นภาษาอังกฤษอย่างไม่ถือ “นี่คือสามีของฉัน เซี่ยเจ๋อหลี่”
“ว้าว…ฉิน เธอแต่งงานแล้วเหรอ”
เซเลน่ารู้สึกทึ่งมาก แต่ก็ตามที่คาดเอาไว้ เมื่อสักครู่ตอนเห็นท่าทางของฉินมู่หลานและเซี่ยเจ๋อหลี่ หล่อนก็ทราบได้ว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน
ในตอนนี้ เซี่ยเจ๋อหลี่ก็แนะนำฉินมู่หลานให้กับสหายของเขาอย่างไม่ถือตัว
คนอื่นก็ยิ้มแล้วทักทายฉินมู่หลาน “สวัสดีครับพี่สะใภ้”
“สวัสดีทุกคนค่ะ”
ฉินมู่หลานก็ยิ้มและทักทายทุกคน คนพวกนั้นเห็นรูปลักษณ์งดงามราวกับดอกไม้ของฉินมู่หลาน ต่างก็มองเซี่ยเจ๋อหลี่ด้วยความอิจฉา นึกไม่ถึงจริง ๆ ว่าตัวเซี่ยเจ๋อหลี่เองไม่เพียงแค่ยอดเยี่ยมเท่านั้น แต่ภรรยาก็ยังยอดเยี่ยมมากเช่นกัน
เซี่ยเจ๋อหลี่บังเอิญมาเจอฉินมู่หลานข้างนอกนี้เหมือนกัน หลังจากทักทายทุกคนเสร็จ จึงไปนั่งกินข้าวกับเพื่อนอีกสองสามคน “มู่หลาน ถ้าอย่างนั้นพวกคุณคุยกันต่อเถอะ”
“ค่ะ”
หลังจากเซี่ยเจ๋อหลี่เดินกลับไป หลินไคจงก็อดไม่ได้ที่จะหันมองฉินมู่หลานแล้วเอ่ยถาม “นักศึกษาฉิน สามีของเธอทำงานในกองทัพใช่ไหม”
ดูจากลักษณะท่าทางของเขาก็บอกได้แล้วว่ามาจากกองทัพ
ฉินมู่หลานยิ้มแล้วพยักหน้าก่อนจะตอบรับ “ค่ะ”
“ดีจริง ดีมากจริง ๆ พวกเธอสองคนเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากเลย”
เอลล่าและชิโยโกะเหลือบมองเซี่ยเจ๋อหลี่อยู่ห่าง ๆ ได้แต่รู้สึกว่าเรื่องดีทุกอย่างเกิดขึ้นกับฉินมู่หลานไปเสียหมดเลย ขณะที่เยวี่ยจงจีก็เหลือมองแผ่นหลังของเซี่ยเจ๋อหลี่อีกครั้ง พลางขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะรูปลักษณ์ภายนอกของเซี่ยเจ๋อหลี่ดูดีเกินไปหรือไม่ ทำให้เขารู้สึกไม่ค่อยชอบผู้ชายคนนี้สักเท่าใด
คนอื่นไม่ได้คิดอะไร นอกเสียจากรู้สึกว่าฉินมู่หลานแต่งงานเร็วเกินไป
หลังจากกินอาหารเสร็จ ฉินมู่หลานก็ไปพูดคุยกับเซี่ยเจ๋อหลี่และคนอื่น ๆ หลังจากนั้นก็หันมองมองเซี่ยปิงหรุ่ยแล้วกล่าวว่า “ปิงหรุ่ย พวกเราไปกันเถอะ”
“ตกลง”
เซี่ยปิงหรุ่ยยกยิ้มแล้วพยักหน้า
แต่ทั้งสองคนยังเดินไปได้ไม่ไกลนัก เยวี่ยจงจีและหลี่หมิงฮุ่ยก็เดินตามมา
เซี่ยปิงหรุ่ยขมวดคิ้วแล้วหันมองทั้งสองก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า “พวกนายมาทำอะไรที่นี่?”
