บทที่ 303 เจ้าเป็นใครกันแน่!
หัวหน้าตะขาบมรกตที่โผล่มาราวกับโจร ใบหน้าของเขาขาวซีดเมื่อรับรู้ว่า ทหารชุดแดงเตรียมตัวไปสนับสนุนหลิงเยว่ หลังจากนั้นก็กลอกตาอย่างแรง
“พวกเจ้ากำลังเตรียมตัวไปตายหรือ?”
ทหารชุดแดง “…”
พวกเขาไม่ได้อ่อนแอเช่นนั้นเสียหน่อย!
“เหตุใดข้าจึงมาอยู่ที่นี่?”
ความเงียบแผ่กระจาย จนกระทั่งหู่พั่วผู้ไม่กลัวตายเอ่ยปากขึ้น
“แน่นอนเพราะเจ้าอ่อนแอเกินไป หากอยู่ที่นั่นคงไม่มีประโยชน์อยู่ดี!”
ทหารชุดแดงโล่งใจและเห็นใจหู่พั่ว เด็กน้อยที่กล้าพูดแทนความในใจของพวกเขา
หัวหน้าตะขาบมรกตกัดน่องไก่ย่างด้วยความโกรธ “ถ้าข้าไม่ติดอยู่ที่นั่นมานาน แถมได้รับพลังสืบทอดมาเพียงครึ่งเดียว ก็แค่หมอกแดงกับสัตว์โบราณเอง จะมีอะไรคู่ควรเล่า… เอ๊ะ! พวกเจ้าไปไหนกัน ไม่รู้จักฟังคนพูดจนจบบ้างหรือไง?”
ทั้งหมดต่างแยกย้าย แม้แต่หู่พั่วและฮวนฮวนก็ถูกอุ้มไปด้วย
เพียงพวกเขารู้ว่ารองเจ้าเมืองน้อยไม่ต้องการให้พวกเขาไปตาย และสามารถรับมือกับหมอกแดงได้ก็เพียงพอแล้ว ใครจะอยากฟังหัวหน้าตะขาบมรกตคุยโวกัน?
หน้าที่หลักของพวกเขาตอนนี้คือปกป้องเด็กน้อยทั้งสอง!
ท้องฟ้าและทะเลทราย ช่างน่าตื่นตาตื่นใจ เปลวไฟสีแดงสดสะท้อนครึ่งฟากฟ้าฉีกเงาของมังกรที่กำลังพุ่งเข้าหาอีกตัวหนึ่ง
อวี้เจินที่กำลังหงุดหงิดเพราะถูกขโมยของ รีบโผเข้าช่วยติงหลิวหลิ่ว
ในขณะเดียวกันหลิงเยว่แปรเปลี่ยนเป็นผู้ฝึกดาบอีกครั้ง นางถือกระบี่วารีเข้าต่อสู้กับราชินีปีศาจ
หมอกแดงที่บาดเจ็บสาหัส “เจ้าคือใครกันแน่!”
หมอกแดงกุมไหล่ซ้ายที่ถูกกระบี่ฟันเอาไว้ คราวที่แล้วผู้หญิงคนนี้กลายเป็นอินสุ่ยอวิ๋น แต่ครั้งนี้กลายเป็นหมิงเทียนหลานหรือ!
“ข้าคือหมิงเทียนหลาน เจ้าจำไม่ได้หรอกหรือ?”
เสียงของหลิงเยว่เปลี่ยนเป็นทุ้มต่ำนุ่มนวล จนคนที่กำลังสู้กับมังกรปีศาจอย่างโม่จวินเจ๋อรู้สึกประหลาดใจ เขามองไปแล้วเห็นรอยยิ้มชั่วร้ายเข้าพอดี
โม่จวินเจ๋อ “…”
ช่วงที่โม่จวินเจ๋อไม่ทันระวัง มังกรปีศาจจึงคว้าโอกาสกัดเข้าที่เกล็ดของเขา
เมื่อโม่จวินเจ๋อรู้สึกตัว เขาฟาดเข้าที่หัวของมังกรปีศาจและใช้อุ้งเท้าผลักร่างของมันออกไป
มังกรปีศาจตัวนี้แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาเก้าตัว โม่จวินเจ๋อไม่กล้าประมาทอีก เขาถูกกัดทีหนึ่งแล้วเจ็บไม่ใช่เล่นเลย!
หนึ่งคือมังกรเงา หนึ่งคือมังกรเทียม ทั้งสองจึงมีพละกำลังใกล้เคียงกัน ชั่วขณะไม่อาจชี้ขาดได้!
ดอกบัวเพลิงที่อยู่ในพายุทะเลทราย มันย่อขนาดร่างให้เล็กลงแล้วกระโจนเข้าไปในทะเลทรายอีกครั้ง เป็นเพราะกลิ่นของเปลวเพลิงสีม่วงทำให้ดอกบัวเพลิงอดใจไม่ไหว
หากหาเปลวเพลิงสีม่วงเจอแล้วจะจับมันกินเสีย!
แก่นแท้ของเปลวเพลิงสีม่วงอำพรางตัวอยู่เพื่อดูดอกบัวเพลิงเข้าไปในทราย มันรีบวิ่งหนีทันทีเมื่อเห็นดอกบัวเพลิงกระโจนเข้ามา
มันอุตส่าห์แอบซ่อนอย่างดี แต่ไม่คาดคิดว่า…
ถ้าไม่อย่างนั้น… คงต้องยอมสละบางส่วนไว้ เปลวไฟสีม่วงอย่างมันไม่กลัวดอกไม้เล็ก ๆ แบบนี้หรอก!
ดอกบัวเพลิงวิ่งเข้ามาไล่จับเปลวเพลิงสีม่วงราวกับกำลังไล่จับสมบัติล้ำค่า
เมื่อมีผู้ที่เปิดฉากไล่ล่ากันในทะเลทราย เงามังกรปีศาจทั้งแปดตัวพลันหายเข้าไปในหมอกแดงพร้อมกัน
หมอกแดงอยู่ห่างจากหมิงเทียนหลานพอสมควร นางรีบเปิดแขนสองข้าง ปากขยับท่องเคล็ดวิชาอย่างรวดเร็ว
“คิดจะหนีอีกหรือ!”
พูดจบ หมิงเทียนหลานไม่ปล่อยให้หมอกแดงหนีได้สำเร็จ เขารีบฟาดกระบี่วารีเข้าไปที่หัวใจของอีกฝ่ายทันที!
แต่น่าเสียดาย… ที่สายไปก้าวหนึ่ง
ราชินีปีศาจที่ถูกแทงปล่อยกลุ่มหมอกสีแดงออกมามากมาย ทำให้ไม่รู้เลยว่าหมอกสีแดงบริเวณไหนคือราชินีปีศาจ
“ข้าจะจำเจ้าไว้ หากวันใดที่เขตแดนปีศาจถูกเปิดออก มันจะเป็นวันครบรอบวันตายของเจ้า!”
โม่จวินเจ๋อในร่างของอิงหลงพ่นลมหายใจสีม่วงเข้มออกมา คนอื่น ๆ ต่างเข้าใจความหมายของโม่จวินเจ๋อดี พวกเขาจึงช่วยกันดักจับหมอกแดงที่พยายามหนีไปพร้อมกับสายลมในทะเลทราย
หมิงเทียนหลานไม่ได้นิ่งเฉย เขาใช้สองนิ้วสัมผัสหน้าผาก ทันใดนั้น บนหน้าผากของเขาก็ปรากฏเป็นดวงตาที่ถูกปิดอยู่
เขามาจากตระกูลในปรภพ ผู้คนในตระกูลนี้ล้วนมีตาที่สาม ใช้มองสิ่งต่าง ๆ ที่คนทั่วไปไม่สามารถเห็นได้!
แต่น่าเสียดายที่พวกปีศาจขุดเอาตาที่สามของเขาไปทำดวงตาปีศาจแล้ว เขาเลยไม่รู้ว่าตาที่สามของเขาจะลืมขึ้นได้อีกหรือไม่?
เลือดไหลออกมาจากดวงตาที่สามของหมิงเทียนหลาน แต่มันกลับไม่เปิดออก…
หมิงเทียนหลานคำรามออกมาด้วยความโกรธเกรี้ยว แม้แต่ตาที่สามของเขาก็ยังถูกควักออกไปหรือ!
“ฮ่า ๆ! พวกเจ้าตระกูลหมิงมันโง่เง่า หากเจ้าไม่มีตาที่สาม คงกลายเป็นเพียงขยะเท่านั้น!”
หมอกแดงที่ถูกขังไว้หัวเราะด้วยความสะใจ แม้นางจะเจ็บหนัก แต่พวกเขาก็ทำอะไรไม่ได้!
พอเห็นว่าเป็นเช่นนั้น หมอกแดงยิ่งหัวเราะดังขึ้นกว่าเดิม
ติงหลิวหลิ่วและคนอื่น ๆ ต่างโกรธแค้น เวลาของพวกเขาใกล้จะหมดลงแล้ว…
ครั้งนี้จะปล่อยหญิงชั่วคนนี้ไปอีกหรือ?!
“ผู้อาวุโส ให้ข้าช่วยท่านเถิด!”
เมื่อปฐมวิญญาณของหลิงเยว่ที่นั่งขัดสมาธิอยู่ข้าง ๆ พูดจบ เลือดที่ไหลอาบจากดวงตาของหมิงเทียนหลานจึงหยุดไหล เปลือกตาที่ถูกปิดแน่นถูกโอบล้อมไปด้วยแสงแห่งการรักษาของหลิงเยว่
ทันใดนั้น ลูกตาดวงหนึ่งก็ค่อย ๆ เคลื่อนตัวเข้าไปที่เปลือกตาของหมิงเทียนหลาน
ดวง… ดวงตาของเขาจะกลับมาแล้วเหรอ!?
หมิงเทียนหลานแตะหน้าผากของเขา และสัมผัสได้ถึงเปลือกตาที่กำลังขยับไปมา
ทันใดนั้น ดวงตาที่สามถูกเปิดขึ้น แสงสีฟ้าเป็นประกาย ในเวลานี้ราชินีปีศาจไม่สามารถซ่อนตัวในกลุ่มหมอกแดงได้อีกแล้ว
“เป็นไปไม่ได้!”
หมอกแดงร้องเสียงหลง ขณะที่หมิงเทียนหลานยกกระบี่เข้าฟาดฟัน!
เพียงครั้งเดียวคงไม่พอ หมิงเทียนหลานจึงฟันซ้ำไปอีกหลายที
หมอกแดงร้องสุดเสียง กลายเป็นร่างจริงร่วงหล่นไปในหลุมทะเลทรายขนาดใหญ่ หมิงเทียนหลานไล่ตามลงไปฟาดฟันและกระซิบบอกกับนางว่า “หมอกแดง นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น!”
ความโกรธทำให้ตาสีฟ้าเรืองแสงแดงวาบ
ไม่ดีแล้ว! ผู้อาวุโสหมิงจะกลายเป็นมาร!
หลิงเยว่รีบสั่งให้หมิงเทียนหลานหยุด แล้วกลับเข้ามาในร่างของนางทันที
ตาที่สามหลับใหลตามผู้อาวุโสหมิงไปแล้ว… และหมอกแดงก็ถูกฆ่าตายในที่สุด
การตายของนางช่างน่าหวาดกลัวนัก! มีบาดแผลเต็มร่าง เลือดไหลอาบอยู่ในหลุมจนกลายเป็นสีดำทั่วบริเวณ
ไม่เพียงเป็นปีศาจที่ชั่วร้ายใจดำ แต่เลือดของนางยังดำอีกต่างหาก!
“ตายจริงหรือ?” ผู่ตานคือร่างเป็นมนุษย์ แล้วคลานเข้าไปดูศพของราชินีปีศาจหมอกแดง เมื่อเขาเห็นสภาพที่อีกฝ่ายตายอย่างอนาถ เขาก็หัวเราะออกมา
“น่าจะนะ มีร่องรอยบาดแผลอยู่เต็มไปหมด รวมถึงแก่นแท้ของนางเองด้วย”อีกใจหนึ่ง หลิงเยว่ยังคงกลัวว่าหมอกแดงอาจจะมีเล่ห์เหลี่ยมในการหลบหนีที่ผู้คนต่างคิดไม่ถึงอีกหรือไม่?
“หากตายแล้ว แก่นแท้ปีศาจและพลังทั้งหมดจะถูกทำลาย”
โม่จวินเจ๋อตรวจสอบร่างของหมอกแดงอย่างระมัดระวัง ด้วยสีหน้าเรียบเฉย หลังจากนั้นก็ปล่อยให้ดอกไม้โลหิตปีศาจดูดซับพลังจากแก่นแท้ปีศาจของหมอกแดง
หลิงเยว่ “!!!”
หากดูดซับไปแล้ว ฮวนฮวนจะได้รับผลร้ายใดหรือไม่?
