หวางเฟยเสด็จ ท่านอ๋องหลีกไป – บทที่ 526 หญ้าเฉียนยินของฮ่องเต้รุ่นแรก

บทที่ 526 หญ้าเฉียนยินของฮ่องเต้รุ่นแรก

บทที่ 526 หญ้าเฉียนยินของฮ่องเต้รุ่นแรก

หลานเยาเยาไม่ได้เข้าใจถึงความคิดเล็กๆน้อยๆของฮ่องเต้ รู้ว่านางเหน็บชาไปทั้งร่าง นางต้องการออกกำลังกายเล็กน้อย

หลังจากที่ลุกขึ้นโดยไม่ลังเล นางก็เดินไปทางนอกประตู ด้านหลังกลับมีเสียงซักถามที่ทรงพลังน่าเกรงขามของฮ่องเต้ดังมา

“ไปไหน?”

“วิ่งตอนเช้า เคลื่อนไหวกระดูกและกล้ามเนื้อ นี่เป็นความเคยชินในทุกวัน” ยังกลัวว่าจะหนีไปอีกหรือ?

ภารกิจยังไม่สำเร็จ ทิ้งนางไล่นางก็ยังต้องกลับมาอย่างเชื่อฟัง

ด้วยเหตุนี้ ฮ่องเต้ที่คิดว่าตัวเองแน่ที่สุดเห็นเป็นครั้งแรก เป็นถึงฮองเฮาของประเทศ สวมชุดคลุมที่ซับซ้อน วิ่งต่อติดกันสามรอบที่วังหลัง เหนื่อยจนเหงื่อไคลไหลย้อยเต็มหลังก็ยังวิ่งต่อ

นี่สำหรับคืนวันแต่งงานใหม่ ของฮ่องเต้ที่เพิ่งจะเข้าหอเสร็จ เป็นการดูถูกอย่างโจ่งแจ้งชนิดหนึ่ง

เหล่าองครักษ์อ้างอู๋ที่อยู่ในที่ลับมึนงง

ไม่ควรนี่!

ทำไมกำลังวังชาของฮองเฮาเปี่ยมไปด้วยพลังขนาดนี้ หรือว่าฮ่องเต้มีโรคที่ไม่อาจเปิดเผยได้ ทำให้ฮองเฮาพึงพอใจไม่ได้?

จากที่สายสืบสืบหาลับๆทั้งคืน หลังจากการลงโทษขุนนางผู้ใหญ่อย่างรุนแรงกลุ่มหนึ่ง ฮ่องเต้พุ่งเข้าพระราชวังด้วยสีหน้าเกรี้ยวโกรธ เห็นหลานเยาเยาที่รำคาญชุดวังหลวงของฮองเฮาที่มีความซับซ้อนไม่คล่องตัวเปลี่ยนเป็นสวมใส่ชุดที่คล่องแคล่วเรียบง่าย

นี่เหมือนฮองเฮาของประเทศที่ไหน?

เห็นได้ชัดว่าเป็นลูกลิงที่เคลื่อนไหวไปทุกทาง

นางรู้หรือไม่ว่าในราชสำนักมีขุนนางชั้นผู้ใหญ่จำนวนเท่าไหร่ที่ต้องการจะเอาแก้วตาดวงใจของตัวเองยัดเข้ามาในวังหลังของเขา ในโลกนี้มีผู้หญิงอีกเท่าไหร่ที่แย่งชิงกันเพื่อคิดต้องการเข้ามาในประตูวังที่ลึกๆแห่งนี้

นางกลับดี ทันทีที่มาก็ได้มอบตำแหน่งฮองเฮาที่สูงสุดให้แก่นาง คิดไม่ถึงว่าจะไม่ใส่ใจแม้สักนิด

ถึงกระทั่งยังเอาชุดเครื่องแบบทางการของฮองเฮาที่ได้จัดทำขึ้นอย่างประณีต แขวนไว้บนต้นไม้ตามอำเภอใจ ตัวนางเองกลับถือขนมจานหนึ่งและกินอย่างเต็มที่อยู่ข้างๆ

นับว่าเป็นระเบียบแบบแผนอย่างไรกัน?

“ฮองเฮา!”

เขาเอ็ดเสียงดังอย่างเย็นชาเสียงหนึ่ง เดินตรงรี่ไปทางนาง สีหน้าเย็นชา แววตากลัดกลุ้ม

“ห๊า?”

หลานยาเยาที่ยัดของเต็มปาก หันหลังกลับมาก็เห็นเงาสูงใหญ่เงาหนึ่งปกคลุมตัวเองไว้ ทำให้นางอดที่จะเงยหน้าไม่ได้ มองเห็นคนที่มาชัดเจน

หลังจากเห็นว่าเป็นฮ่องเต้ ก็รีบทำตาโตกะพริบกะพริบทันที ปริปาก สีหน้าดีอกดีใจ

“ท่านมาแล้ว พอดีพอดี ข้าตรวจดูว่าพิษในร่างกายของท่านเป็นอย่างไรบ้าง ข้าจำเป็นต้องศึกษาศึกษาเพคะ”

แน่นอนว่าจะได้ตรวจไปด้วยเลยว่าเลือดของเขาเหมือนของตัวเองหรือไม่ คือกรุ๊ปเลือด A3ที่พิเศษมากๆ

อาจจะเพราะว่าเจ้าระบบเสนอขึ้นมาอย่างคลุมเครือว่าเขาเป็นเป้าหมายของภารกิจ ดังนั้นหลานเยาเยาทำเหมือนเขาเป็นเพื่อนที่สนิทมาก

เห็นว่าคนที่มาเป็นเขา นางกระโดดยืนขึ้นมา ดึงฮ่องเต้ให้นั่งบนเก้าอี้หินข้างๆ ไม่เห็นสีหน้าที่ดำดั่งหมึกของฮ่องเต้สักน้อย

หลังจากตรวจชีพจร สีหน้าของหลานเยาเยาก็เคร่งขรึมขึ้นมาอีกครั้ง

ร้อยละแปดสิบเป็นกรุ๊ปเลือด A3 แต่เพราะเลือดได้รับยาพิษชนิดเรื้อรังรุกเข้าเกาะกินเป็นเหตุ ดังนั้นแม้ว่าจะได้รับเลือดที่สารพิษปลอมปนก็ไม่มีทางที่จะเลื่อนขั้นภารกิจได้ นอกจากจะถอนพิษไปแล้ว

เห้อ!

ก็ว่าแล้ว เจ้าระบบไหนเลยจะชี้แนะด้วยความหวังดีขนาดนั้น?

ฮ่องเต้เห็นท่าทางของนาง ทั้งเป็นกังวลทั้งทอดถอนใจ อดที่จะถอนใจเฮือกหนึ่งไม่ได้

คาดว่าก็มีเพียงนางที่ไม่กลัวข้าแล้ว!

นึกถึงในราชสำนักวันนี้ขุนนางเหล่านั้นแต่ละคนท่าทางขี้ขลาดหวาดกลัว เพียงเขามีโทสะ พวกเขานอกจากประโยคนั้น “ฝ่าบาทระงับความโกรธพ่ะย่ะค่ะ” ก็เหลือเพียง “ข้าน้อยสมควรตายพ่ะย่ะค่ะ”แล้ว

แม้แต่ขันทีข้างกายและนางกำนัล หลังจากผ่านการปรับปรุงครั้งหนึ่งแล้ว

คนที่มาใหม่ยิ่งเป็นไม่กล้าหายใจเสียงดังออกมา เกรงว่าพวกเขาแม้แต่หายใจก็ล้วนทำให้เขาโมโหได้

ก็เพียงแค่นางผู้หญิงที่แปลกประหลาดผู้หนึ่ง ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขาโดยสิ้นเชิง

ขณะเดียวกับที่เขาถอนหายใจ หลานเยาเยาก็ถอนหายใจ นางถอนมือออกแล้ว ปล่อยมือลง อุ้งมือก็ปรากฏยาลูกกลอนขาวๆกลมๆสองเม็ดทันที สีไม่ใช่สีก่อนหน้านี้แล้ว คราวนี้เป็นสีแดงอ่อน

“ยานี้ท่านกินก่อน มันทำได้เพียงคลายยาพิษเรื้อรังในร่างกายของท่านให้เบาบางลง ไม่สามารถรักษาที่ต้นเหตุได้ อีกครู่ข้าใช้เข็มเงินเอาสารพิษในร่างกายของท่านออกมาส่วนหนึ่ง คิดต้องจะรักษาที่ต้นเหตุ จำเป็นต้องมีหญ้าเฉียนยินเพคะ”

อย่างไรเสียในระบบการรักษาโรคภัยไข้เจ็บของนางไม่ได้เลื่อนขั้น เอายาที่ค่อนข้างดีออกมาไม่ได้โดยสิ้นเชิง

ไม่มีทางพึ่งพาระบบการรักษาโรคภัยไข้เจ็บได้ ทำได้เพียงหายาสมุนไพรมาทดแทนเองแล้ว

แต่ว่า!

นางไม่ได้กังวลใจแต่อย่างใด มีฮ่องเต้อยู่ทั้งคน ทั้งโลกล้วนเป็นของเขา อีกทั้งยังกำลังรักษาอาการป่วยให้เขา หญ้าเฉียนยินจิ๊บจ๊อยไม่ใช่แค่เรื่องออกคำสั่งเสียงหนึ่งหรอ เชื่อว่าโรงหมอหลวงคงมีอยู่มากมาย

แต่ว่า……

ความแปลกใจแวบหนึ่งที่ผ่านไปเช่นนั้นของฮ่องเต้คือเรื่องอะไร?

ในใจมีความคิดเล็กน้อย หลานเยาเยาลองถามหยั่งเชิง :

“หญ้าเฉียนยินไม่น่าจะหายากหรอกนะเพคะ?”

คำพูดนี้โพล่งออกไป

สายตาของฮ่องเต้ก็สบตานางทันที เขาขยับลูกกระเดือก ริมฝีปากบางๆเปิดขึ้นเล็กน้อย สุดท้ายไม่พูดออกมา

หลังจากนั้นเห็นเพียงฮ่องเต้โบกมือเล็กน้อย องครักษ์อ้างอู๋ในเครื่องแบบพิเศษผู้หนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้นทันใด คุกเข่าข้างหนึ่งที่พื้นด้านหน้าฮ่องเต้ทันที ยกมือสองข้าทำความเคารพ รอฟังคำสั่ง

“ออกเดินทางทันที ไปยังอี๋หมาน ยึดชิงหญ้าเฉียนยิน”

เสียงเย็นยะเยือก น้ำเสียงที่พูดว่ายึดชิงมาด้วยอำนาจ ยังพูดอย่างสมเหตุผลเป็นธรรมชาติอีก

หลานเยาเยาเบิกตากว้างทันที รีบโบกมือหยุดยั้ง

“เดี๋ยวก่อน เดี๋ยวก่อน หญ้าเฉียนยินนี้ก็ไม่ได้หายาก ทำไมต้องไปแย่งเพคะ?”

อีกทั้ง ที่แย่งมายังไม่ใช่ของประเทศตัวเองหรือ

อี๋หมาน?

จากที่เจ้าระบบได้อธิบายความรู้ข้อมูลให้นาง แผ่นดินใหญ่ผืนนี้มีประเทศมหาอำนาจเพียงประเทศเดียว ก็คือฮ่องเต้ที่ปกครองประเทศหยิ่งเย่ มีความคงอยู่เฉกเช่นเทพพระเจ้า ถูกประชาชนหยิ่งเย่เคารพบูชาเป็นวิญญาณแห่งเทพเจ้า

อี๋หมานเป็นไปได้มากที่จะเป็นเพียงชนเผ่าหนึ่ง

อีกทั้งมีบุญคุณความแค้นกับประเทศหยิ่งเย่ ไม่เช่นนั้นขณะที่ฮ่องเต้กล่าวคำว่ายึดชิงออกไป ก็คงไม่มีสีหน้าที่จริงจังเช่นนั้นแล้ว

“หญ้าเฉียนยินถูกอี๋หมานมองเหมือนดั่งหญ้าศักดิ์สิทธิ์ และประจวบเหมาะกับประเทศของข้าไม่มี”

ไม่มี?เป็นไปได้อย่างไร?

แม้ว่าเงื่อนไขในการในการเติบโตของหญ้าเฉียนยินจะยากเป็นที่สุด แต่เงื่อนไขความยากเป็นที่สุดเหล่านั้นล้วนได้รับความเพียงพอได้ในหนองน้ำ

แน่นอน!

หนองน้ำที่กล่าวถึงตอนนี้ ไม่ใช่เหมือนกับหนองน้ำที่เปียกชื้นทั้งหมดในความหมายกว้างๆ แต่เป็นหนองน้ำที่มีโคลนถ่านปริมาณมาก

มองดูอย่างผิวเผินไม่ต่างกันมากกับหนองน้ำโดยทั่วไป ในความจริงไม่ว่าจะเป็นสัตว์หรือคนเหยียบขึ้นไป ล้วนต้องค่อยๆตกลงไป ในส่วนของตกลงไปลึกเท่าไหร่ กลับจำเป็นต้องสำรวจดูภูมิประเทศของหนองน้ำ

ขณะที่นางตกลงมาจากท้องฟ้า สังเกตผ่านตาทุกที่ที่มองเห็นแล้ว ไม่เหมือนประเทศที่ไม่มีหนองน้ำ

“ไม่แน่”

คำพูดของนางทำให้ฮ่องเต้ค่อนข้างงงงัน คิดอยู่ครู่หนึ่ง พูดความจริงน่าจะดีกว่า :

“สถานที่หญ้าเฉียนยินเติบโตนั้นยากยิ่ง และไม่ใช่หนองน้ำที่เห็นได้ทั่วไป มีเพียงอี๋หมานสถานที่ที่โหดร้ายทารุณประเภทนั้นจึงจะมี”

เดิมทีหญ้าเฉียนยินก็พบได้ยาก อีกทั้งการปรุงยาลูกกลอนยาถอนพิษมากมายล้วนจำเป็นต้องใช้

แม้ว่าจะเป็นอี๋หมานสถานที่ประเภทนั้น หญ้าเฉียนยินก็หาได้ยากเป็นพิเศษ

เพราะอี๋หมานที่ไร้อารยธรรมกลุ่มนั้นรู้จุดนี้ ดังนั้นได้ปรุงยาพิษที่จำเป็นต้องใช้หญ้าเฉียนยินปรุงยาถอนพิษโดยเฉพาะ มาวางยาพิษทำร้ายคนที่มีความสำคัญต่อราชสำนัก

และเรื่องที่เขาโดนยาพิษเรื้อรัง

มองอย่างผิวเผินเป็นเรื่องภายในของราชสำนัก ความจริงกลับคาดเดาคนเหล่านั้นที่ทำร้ายเขาได้ไม่ยาก สมคบคิดกับอี๋หมานตั้งนานแล้ว

“สิ่งนี้ข้ารู้ หญ้าเฉียนยินดีก็จริง แต่การเติบโตโดยรอบๆของมันเต็มไปด้วยอันตราย ก็เหมือนดั่งของศักดิ์สิทธิ์ที่จำเป็นต้องมีสัตว์ประหลาดดุร้ายปกป้องไว้เช่นนั้น

ข้ารู้สึกว่าประเทศหยิ่งเย่มีหนองน้ำที่เลวร้ายชนิดนั้นอยู่ อีกทั้งก็ไม่ได้มีเพียงสถานที่เป็นหนองน้ำถึงจะมีหญ้าเฉียนยินปรากฏ

เพียงมีเงื่อนไขเพียงพอสามประการ ก็มีหญ้าเฉียนยินเหมือนกันเพคะ”

หลานเยาเยามองไปรอบๆแวบหนึ่ง และไม่ได้พูดเงื่อนไขสามประการที่เพียงพอต่อสภาพแวดล้อมการเติบโตของหญ้าเฉียนยินออกมา แต่เป็นเอามือจุ่มน้ำชา เขียนอักษรสองคำสองคำออกมาบนโต๊ะหิน

หลังจากเห็นน้ำชาแห้งสนิทไปอย่างรวดเร็ว

สีหน้าของฮ่องเต้ก็เปลี่ยนไป แววตาที่มองดูหลานเยาเยาก็ลึกซึ้งมากขึ้น

เงียบอยู่นาน!

ฮ่องเต้จึงค่อยๆเปิดปาก :

“มีอยู่ที่หนึ่งที่เพียงพอต่อเงื่อนไขนี้ แต่ว่า.

หวางเฟยเสด็จ ท่านอ๋องหลีกไป

หวางเฟยเสด็จ ท่านอ๋องหลีกไป

อ่านนิยาย เรื่อง หวางเฟยเสด็จ ท่านอ๋องหลีกไป ฟรี ได้ที่ novel-fast 


บทนำ
โดยนำเนื้อเรื่องมาจากบางส่วนของ หวางเฟยเสด็จ ท่านอ๋องหลีกไป
ได้ยินมาว่าท่านอ๋องเป็นคนโหดร้าย เขาไม่ชอบเข้าใกล้ผู้หญิง?ไม่ใช่เลย ตั้งแต่เขาแต่งงานกับคุณหนูหกของจวนแม่ทัพก็เปลี่ยนไปแล้ว “เยาเยาร่างกายอ่อนแอ ไม่ชอบพูดคุย ข้าไม่วางใจให้เขาไปคนเดียว”รู้สึกอับอายนัก!พระชายาใช้ไม้ตีรัชทายาท นังเสแสร้ง ปากนั้นสามารถทำให้คนตายกลับมามีชีวิตได้ ยังไม่วางใจอีกหรือ?“เยาเยา นางไม่มีความรู้ที่เกี่ยวกับสงคราม ฝีมือทางการแพทย์ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พวกเจ้าอย่ารังแกนาง”ทหารของฝ่ายศัตรูกระอักเลือดออกมาเป็นจำนวนมาก ตอนนี้ทหารสิบหมื่นที่ถูกพระชายาวางแผนมาเป็นเชลยศึกกำลังรอการถอนพิษอยู่ นี่ไม่ใช่กลยุทธ์ของพระชายาเย่ หรอ?“ เยาเยานางไร้เดียงสา ไม่เคยยุ่งกับคนอื่น” ทหารทั้งหลายเหลือบมองเจ้านายที่กำลังหลีกเลี่ยงเพื่อความรัก เจ้านาย จริยธรรมของท่านที่อยู่ไหน?

เรื่องย่อ

“อูว์……”

เสียงหมาป่าเห่าหอนยาวอย่างน่าสยดสยองข้างหู หลานเยาเยาที่ค่อยๆ ได้สติงงเล็กน้อยอย่างช่วยไม่ได้

เสียงหมาป่าเหรอ?

มีองค์กรผู้ก่อการร้ายปฏิบัติภารกิจช่วยเหลือลับในใจกลางเมือง รอบทิศเต็มไปด้วยตึกอาคารสูง

จะมีหมาป่าได้อย่างไร?

หลานเยาเยาต้องการลืมตาเพื่อสำรวจ แต่พบว่าเปลือกตาหนักราวกับพันกิโลเปิดยาก

ทั่วร่างกายเหมือนถูกแทงด้วยมีดร้อนนับหมื่นเล่ม เจ็บปวดเหมือนใจจะขาด

ทันใดนั้น!

“กรุ๊บๆ……”

ราวกับเสียงกระดูกที่ถูกเคี้ยวละเอียดทีละนิด ตามด้วยกลิ่นคาวเลือดคลุ้งแตะเข้าไปที่จมูก

หลายเยาเยารู้สึกไม่ดี……

เธอพยายามลืมตาทันที หลังจากที่เธอดิ้นรนนับครั้งไม่ถ้วน ในที่สุดดวงตาของเธอก็เปิดออก

เธอค่อยๆ ลืมตาขึ้นหลังจากที่สายตาปรับแสงได้

ภาพที่เห็น ทำให้หลานเยาเยาเสียวสันหลังในทันที

หมาป่าผอมหนังติดกระดูกที่หิวโหยตัวหนึ่ง กำลังกัดกินศพหญิงในชุดโบราณอย่างบ้าคลั่ง

หลานเยาเยารีบพยุงร่างกายที่เจ็บปวดสุดจะทนถอยหลังอย่างช้าๆ ……

“ฉับ……”

หินแหลมคมแทงบาดแผลของเธอ ทำให้เธอคร่ำครวญอย่างช่วยไม่ได้

ทันใดนั้นหมาป่าผู้หิวโหยก็หันมามอง พบว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ ขนบนร่างกายลุกซู่ทันที เขี้ยวเต็มไปด้วยเลือด

กระโจนเข้ามาทันที

เขี้ยวอันแหลมคมของหมาป่าผู้หิวโหยเล็งไปที่คอหลานเยาเยา ก่อนที่จะถูกหมาป่าผู้หิวโหยกระโจนเข้าใส่ หลานเยาเยาบิดตัว

หมาป่าผู้หิวโหยพลาดท่า เมื่อหันตัวกลับมาก็ถูกหลานเยาเยาใช้มือทั้งสองบีบคอมันอย่างดิ้นไม่หลุด

ไม่ว่าหมาป่าผู้หิวโหยจะดิ้นรนอย่างไร และแม้เล็บเท้าทั้งสี่ของมันจะฉีกเสื้อผ้าและเลือดเนื้อของเธออย่างไร

เธอก็ไม่ยอมปล่อย

ค่อยๆ ……

แรงดิ้นรนของหมาป่าผู้หิวโหยลดลงต่อเนื่อง กระทั่งสูญเสียแรงขัดขืน หยุดหายใจในที่สุด

“เฮ้อ……”

หลานเยาเยาถอนหายใจโล่งอก

ขณะนี้!

เธอเพิ่งพบว่าตนอยู่ใต้หน้าผาสูง ล้อมรอบด้วยหินเย็บเฉียบสีเทา มีซากกระดูกที่ยุ่งเหยิงและไม่สมบูรณ์หลายชิ้นบนหิน

ใบหน้าซีดเผือดของหลานเยาเยาค่อยๆ ขยับไปที่ข้างศพหญิงชุดโบราณนั้น พอเห็นใบหน้าของเธอ

เหมือนในหัวของหลานเยาเยาเปิดออก ความทรงจำประหลาดเป็นส่วนๆ เติมเต็มเข้ามาสมอง……

“โอ๊ย……”

ความรู้สึกปวดหัวทำให้เธอทนไม่ไหวและร้องออกมา!

ผ่านไปค่อนข้างนาน

หลานเยาเยาก็ได้สติหลังจากตกใจ ตะโกนด่าออกไปอย่างอดมิได้

“แม่เอ๊ย ข้ามภพซะแล้ว!”

ใบบัตรเครดิตมีวงเงินตั้งแปดหลักเชียวนะ!

คิดถึงจุดนี้ ในใจก็โศกเศร้าอย่างบอกไม่ถูก

หลานเยาเยาขยับร่างกายราวกับร่างกายกำลังจะกระจุย ก็ดึงถูกบาดแผลที่เกิดจากตกลงมาจากหน้าผาในทันที

ทันใดนั้น มีเสียงฝีเท้าเบาๆ เดินมา และยังเข้าใกล้เรื่อยๆ แรงอาฆาตที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ……

มีคนมาแล้ว!

สายตาของหลายเยาเยาคมชัดขึ้นในทันที ดึงหินแหลมคมก้อนนั้นออก

หัว แล้วหันหลังกลับทันที ทำให้องครักษ์ที่คนเป็นๆ ทั้งสองสัมผัสเงียบๆ จากด้านหลังเธอตกใจ

องครักษ์ผอมและอ้วนทั้งสองคือคนที่บังให้เจ้าของร่างและหญิงที่นอนอยู่กับพื้นกระโดดผา……

“นางยังไม่ตายหรือ?”

คนเลวอายุยืนจริง!

แต่ดูท่าคงใกล้ตายแล้ว องครักษ์อ้วนที่ใบหน้าดุดัน เห็นสายตาที่แหลมคมหลานเยาเยา ใจสั่นอย่างไร้เหตุผล

“จะตายอยู่แล้ว งั้นรีบส่งนางไปพบยมบาลล่วงหน้า กลับไปจะได้รายงานได้”

องครักษ์ผอมจ้องหลายเยาเยาที่ที่เหลือลมหายใจแผ่วเบา ความรู้สึกกลัวเล็กน้อยในตอนนั้นหายไปหมดแล้ว

หลายเยาเยาถูกบังคับให้กระโดดผาแล้ว คุณหนูสี่ไม่เห็นศพก็ไม่วางใจ

เลยสั่งให้พวกเขาไปยืนยันความเป็นความตายใต้หน้าผา

คาดไม่ถึงว่ากระโดดจากหน้าผาสูงขนาดนั้นแต่เธอไม่ตาย……

องครักษ์ผอมตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว ดึงดาบแล้วฟันลงไปที่หลานเยาเยา

หลานเยาเยาหยีตาเล็กน้อย หลบดาบที่ฟันลงมาอย่างรวดเร็ว พลิกมือที่ถือหินทุบไปที่หน้าขององครักษ์ผอม

และมืออีกข้างก็คว้ามีดจากมือของเขา แทงตรงไปที่องครักษ์อ้วนที่ไม่มีการตอบสนองที่อยู่ข้างๆ

การกระทำทั้งหมดเสร็จสิ้นเพียงชั่วขณะเดียว รวดเร็ว แม่นยำ โหดเหี้ยม!

“โอ๊ย……”

“โอ๊ย……”

เสียงโอดครวญทั้งสองดังขึ้น องครักษ์อ้วนตายคาที่ องครักษ์ผอมถูกฟันเข้าที่หน้า เลือดท่วมเต็มหน้า ตาบอดไปอีกข้างหนึ่ง

ขณะนี้นอนร้องทุรนทุรายอยู่กับพื้น

เมื่อกี้เอาแรงที่มีทั้งหมดออกมาใช้ หลังฆ่าองครักษ์อ้วนตาย หลานเยาเยาก็เข่าอ่อนแทบล้มลง

เธอใช้มีดค้ำกับหิน พยุงร่างของตนเอง!

ในนามทหารแพทย์ที่มาจากกองกำลังพิเศษ เข้าใจสัจธรรมหนึ่งอย่างลึกซึ้ง ไม่จะไม่สามารถฆ่าศัตรูให้ตายได้ก็ตาม

อย่างน้อยก็ต้องทำให้เขาสูญเสียแรงต่อต้าน

ฮึๆ ……

ตอนนี้เธอไปไกลเกินมาตรฐานแล้ว!

ไม่เพียงฆ่าตายทันที ยังทำให้อีกคนสูญเสียแรงต่อต้าน

หลังจากหลานเยาเยาดีขึ้นบ้างแล้ว ค่อยๆ เดินเข้าใกล้องครักษ์ผอมพร้อมดาบ

เมื่อองครักษ์ผอมเห็นว่าองครักษ์อ้วนตายแล้ว เสียขวัญ ตอนแรกอยากลุกขึ้นและอาศัยจังหวะที่เธอเผลอฆ่าเธอให้ตาย

แต่เมื่อเขาเห็นตัวตนของหลานเยาเยา มีดก็จ่ออยู่ที่คอของเขาแล้ว……

เขาตกใจรีบร้องขอชีวิต:

“คุณหนูหกไว้ชีวิตข้าด้วย ได้โปรดไว้ชีวิตข้าเถอะ เป็นคำสั่งของคุณหนูสี่ ข้าเพียงแค่รับคำสั่ง……อ่า……”

เอ็นดูเขาเอ็นเราขาด!

จัดการกับองครักษ์ผอมเรียบร้อย หลานเยาเยาทิ้งดาบลง ล้มลงกับพื้นทันที เธออยากปิดตาแล้วหลับไป……

แต่เมื่อเห็นดวงอาทิตย์กำลังจะลับฟ้า เธอพยายามทนกับความเจ็บปวดแล้วลุกยืนขึ้น

มายืนข้างศพหญิงที่กระดูกทั้งร่างกายแทบละเอียด เธอคือเสี่ยวจู๋ หญิงรับใช้ส่วนตัวเพียงคนเดียวของเจ้าของร่าง

และเป็นเพราะตอนโดดลงผา มีเสี่ยวจู๋คอยปกป้อง เจ้าของร่างจึงไม่เป็นอะไรมาก

ลากร่างศพของเสี่ยวจู๋ขึ้นมา เดินไปยังป่าที่ไม่ลึก…….

ท้องฟ้าค่อยๆ มืดลง เธอต้องการฝังร่างศพเสี่ยวจู๋ก่อนที่ฟ้าจะมืด มิเช่นนั้น

ศพเธอจะถูกสัตว์ป่ากิน

ในที่สุดก็ขุดหลุมตื้นและฝังร่างศพของเสี่ยวจู่เสร็จ

“ติ๊ด……”

ทันใดนั้น เสียงหุ่นยนต์ก็ดังขึ้นในหัว

หลานเยาเยาแทบจะร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ!

เสียงนี้เป็นเสียงที่เธอคุ้นเคยที่สุด นี่คือระบบทางการแพทย์ที่ฝังในร่างเธอในยุคปัจจุบัน

เทียบเคียงได้กับโรงพยาบาลที่มีอุปกรณ์ที่ทันสมัย สามารถเลือกเวชภัณฑ์ได้อย่างอิสระผ่านทางความคิด

คิดไม่ถึงว่าระบบการแพทย์ติดตามเธอไปด้วย……

แต่ระบบทางการแพทย์นี้จะต้องมีการอัพเกรดถึงจะสามารถเปิดใช้งานด้านเวชภัณฑ์ได้

และเธอก็เสียชีวิตหลังจากที่ปลูกฝังระบบไม่นาน ดังนั้น ในระบบสิ่งที่เปิดใช้งานได้จึงถูกจำกัด

แม้จะเป็นเช่นนั้น หลานเยาเยาก็แอบหัวเราะ……

ใช้ความคิดนำผ้าพันแผลผ้าก๊อซและยาแก้อักเสบแก้ปวดอย่างง่ายออกมาอย่างเร่งรีบ

หลังจากจัดการกับแผลบนร่างกายอย่างเรียบง่าย ก็ได้เอายาที่ขมสุดขีดทำเหมือนเป็นขนม “กรุ๊บๆ”

เคี้ยวละเอียดแล้วกลืนลงไป

ในขณะที่ตัดสินใจปีนไปหลับบนต้นไม้……

ทันใดนั้น!

“ตุ๊บ……”

วัตถุที่ไม่รู้จักตกลงมาจากต้นไม้ ทำให้ดอกไม้ป่าเหล่านั้นที่กำลังเบ่งบานบนดินตาย

“โอ้มายกอต!”

วัตถุชิ้นนั้นตกอยู่ข้างเท้าเธอ ทำให้หลานเยาเยาตกใจอดไม่ได้ที่จะตบลูบหน้าอก

ค่อยยังชั่ว!

เกือบจะหล่นใส่เธอแล้ว

กลิ่นคาวเลือดคลุ้งแตะเข้าที่จมูก……

เพ่งมองดู นั่นมันเป็นคน เป็นชายที่สวมชุดจีน เรือนร่างของเขาประกายด้วยท่าทางที่คนไม่ควรเข้าใกล้

ไม่รู้ว่าตายหรือยัง?

แค่เหลือบมองชายคนนั้นอย่างไม่ใส่ใจ หลานเยาเยาถึงกับเบิกตาสว่างอย่างช่วยไม่ได้ แม้ชายคนนั้นเส้นผมยุ่งเหยิง และใบหน้าซีดเผือดเหมือนกระดาษที่เปื้อนเลือด……


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท