ตอนที่ 575 หลี่ฉิงเฟิงกำลังจะเป็นพ่อคน
แปล Tarhai
“ลูกพี่ลูกน้อง … เอ้านี่” หลิวหรูหยานพูดติดอ่างอย่างกระวนกระวายใจ
คนเราไม่ควรโกหก เพราะเมื่อคุณเริ่มโกหกแต่แรกแล้วคุณจะต้องโกหกต่อไปไม่หยุด
ฉิงเฟิงมือสั่นขณะที่เขาเอื้อมมือออกไปรับผลอัลตราซาวนด์ เขารู้สึกเหมือนเชื่อมถึงกันระหว่างเขากับทารกในรูปอัลตราซาวนด์
ถึงแม้ว่าฉิงเฟิงจะเป็นหมอเทวะ แต่เขาก็มีความสามารถทางด้านการแพทย์แผนจีนเท่านั้น เขาดูรูปอัลตราซาวนด์ไม่เป็น เขาไม่สามารถแยกแยะออกว่าทารกคนนี้เป็นผู้ชายหรือผู้หญิง
“เหยียนหลาน คุณดูให้ผมหน่อยสิ เด็กคนนี้เป็นผู้ชายหรือเด็กผู้หญิง ?”
ฉิงเฟิงถาม
“ได้คะ ขอฉันดูหน่อย” เจียวเหยียนหลานตอบ
ฉิงเฟิงส่งผลอัลตราซาวนด์ไปให้เจียวเหยียนหลานอย่างกระวนกระวาย
เจียวเหยียนหลานมองดูชั่วครู่และกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า
“เธอเป็นเด็กผู้หญิงค่ะ ต้องเป็นเจ้าหญิงที่งดงามในอนาคตแน่นอน”
ฉิงเฟิงรู้สึกยินดีที่ได้ยินว่าทารกเป็นเด็กผู้หญิง เขาชอบเด็กผู้หญิงมากกว่า เพราะเด็กผู้ซนเกินไป
หลิวหรูหยานก็มีความสุขเช่นกัน ลูกสาวเป็นเหมือนแก้วตาดวงใจของแม่ เธอรู้สึกมีความสุขมากที่ทารกเป็นเด็กผู้หญิง ที่สำคัญกว่านั้นก็คือเธอรู้สึกยินดีที่ได้เห็นสีหน้าที่มีความสุขของฉิงเฟิง
“พี่ใหญ่หลี่ ทำไมคุณดูดีใจออกนอกหน้าขนาดนั้นที่ลูกพี่ลูกน้องของคุณได้ลูกสาว ?”
เจียวเหยียนหลานถามด้วยความสับสน
เจียวเหยียนหลานรู้สึกว่าฉิงเฟิงมีท่าทางแปลกมากในวันนี้ เขาดูแคร์หลิวหรูหยานมากเกินไป มันเกินขอบเขตของคำว่าลูกพี่ลูกน้อง
ฉิงเฟิงงงงวยไปชั่วขณะ จากนั้นเขาก็ตอบว่า “ฉันก็แค่มีความสุขที่ญาติของฉันมีลูก”
ในขณะนี้ฉิงเฟิงรู้สึกไม่พอใจเจียวเหยียนหลานเป็นอย่างมากกับ เขาคิดในใจว่า
“ทำไม กขค อย่างเธอถึงไม่ไปทำงานทำการเสียที น่าโมโหนัก !”
ราวกับว่าเธอได้ยินถึงความคิดของฉิงเฟิง เจียวเหยียนหลานกล่าวขึ้นว่า
“ว้ายตายแล้ว ฉันลืมเสียสนิทเลยว่าผู้ป่วยให้เอาของไปให้”
“ใช่ๆ เหยียนหลาน คุณรีบไปเอาของให้ผู้ป่วยก่อนเลย ให้คนป่วยรอนานมันไม่ดีนะ รีบไปเร็วเข้า” ฉิงเฟิงกล่าวเสริมด้วยความกังวลหลอกๆ ในความเป็นจริงเขาอยากให้เธอรีบไปตั้งนานแล้ว
เจียวเหยียนหลานพยักหน้าและรีบเดินจากไป
หลังจากเจียวเหยียนหลานไปแล้ว ฉิงเฟิงและหลิวหรูหยานก็หันไปมองตากันถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่หลังจากนั้นบรรยากาศก็กลายเป็นอึดอัด
ทำไมพวกเขาถึงอึดอัด ? ก็เพราะฉิงเฟิงรู้แล้วว่าหลิวหรูหยานกำลังตั้งครรภ์ เขาจะไม่อึดอัดได้อย่างไร ?
“เอ่อ … คือ … อืม … ” ฉิงเฟิงลิ้นพันกัน เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
หลิวหรูหยานมองเห็นสีหน้าของฉิงเฟิงและรู้ได้ทันทีว่าเขามีอะไรอยู่ในใจ เธอถามว่า “คุณอยากรู้ใช่ไหมคะว่าใครเป็นพ่อของเด็กในท้อง ?”
ฉิงเฟิงพยักหน้าและมองหน้าหลิวหรูหยานด้วยความกังวล
หลิวหรูหยานขมวดคิ้วและจ้องตาฉิงเขม็ง เธอกล่าวอย่างโกรธเคืองว่า
“ไอ้คนเฮงซวย ! คุณสงสัยฉันได้ไง ? ฉันมอบความบริสุทธิ์ให้คุณและมีอะไรกับคุณเพียงคนเดียวมาตลอด แล้วใครจะพ่อของเด็กไปได้ละนอกจากคุณ !?”
ฉิงเฟิงเข้าใจดีว่าคำพูดของเขาทำให้หลิวหรูหยานโกรธมาก เขารีบขอโทษเธอเป็นพัลวัน “ฉันขอโทษๆ อย่าโกรธเลยนะ ฉันแค่รู้สึกตื่นเต้นที่รู้ว่าคุณมีเด็ก”
“หึ ! ฉันปิดบังคุณไว้เพราะฉันเป็นห่วงคุณถึงไม่ต้องการให้คุณรู้ แต่ในเมื่อตอนนี้คุณรู้เรื่องทั้งหมดแล้วพวกเราจะเอายังไงกันดีละคะ ???” หลิวหรูหยานกล่าว
เอายังไงน่ะหรือ… ?
ฉิงเฟิงอึ้งไปชั่วขณะ เขาอึ้งกับคำถามของเธอ เขาคิดในใจว่า “ใช่ หรูหยานตั้งครรภ์ลูกของฉัน แล้วฉันควรทำอย่างไรดี… ?”
แต่งงานกับหลิวหรูหยาน ?
ฉิงเฟิงลองคิดในใจเกี่ยวกับความเป็นไปได้ว่า ถ้าหากเขาแต่งงานกับหลิวหรูหยาน แล้วอะไรจะเกิดขึ้นกับหลินเสวี่ยละ ? เขาต้องหย่ากับหลินเสวี่ยงั้นหรือ ?
นอกเหนือจากความจริงที่ว่าพวกเขาไม่เคยมีเซ็กส์กัน หลินเสวี่ยถือเป็นศรีภรรยาที่ดี
ฉิงเฟิงเริ่มมีอาการปวดหัว อาการปวดหัวพวกนี้ไม่เคยเกิดขึ้นแม้แต่ตอนที่เขาเผชิญหน้ากับนักสู้ระดับราชัน แต่วันนี้เขาปวดหัวมาก
ถ้าเขาเลือกได้ เขายอมเลือกที่จะต่อสู้กับเหล่าราชันดีซะกว่าเลือกหนึ่งในพวกเธอ
หลิวหรูหยานสามารถบอกได้ว่าฉิงเฟิงกำลังมีความคิดที่ขัดแย้งกัน เธอกล่าวว่า
“คุณไม่ต้องกังวลหรอกค่ะ ฉันจะไม่ขออะไรคุณมาก ฉันแค่ต้องการให้คุณให้เวลากับเราให้มากขึ้นเท่านั้นก็พอแล้ว…”
อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดหวังปรากฏขึ้นอย่างชัดเจนบนใบหน้าของหลิวหรูหยาน
เธอเป็นผู้หญิงที่มีเกียรติมีศักดิ์ศรีและมีความภาคภูมิใจในตัวเอง แต่ตอนนี้เธอมีสถานะเป็นได้แค่เพียงภรรยาน้อยของฉิงเฟิงเท่านั้น
ถ้าหากหลิวหรูหยานเดินไปข้างนอกและถามขึ้นว่า “ใครต้องการจะแต่งงานกับฉัน?” มั่นใจได้เลยว่าจะมีผู้ชายนับไม่ถ้วนเต็มใจที่จะแต่งงานกับเธอทันที แต่ว่าเธอหลงรักเพียงฉิงเฟิงคนเดียวเท่านั้น
ฉิงเฟิงสัมผัสได้ถึงความรู้สึกผิดหวังของหลิวหรูหยานเช่นกัน เขารั้งตัวเธอเข้ามาในอ้อมแขนและกอดเธอไว้ เขาพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นว่า “หรูหยาน เธอไม่ต้องกังวลอะไรนะ ฉันรับรองว่าจะไม่ทำให้เธอต้องผิดหวัง”
หลิวหรูหยานพยักหน้าและวางศีรษะซบไหล่ของฉิงเฟิง หัวใจเธอเต็มไปด้วยความรู้สึกอบอุ่น
ขณะเดียวกันเจียวเหยียนหลานซึ่งเสร็จธุระกับผู้ป่วยของเธอแล้วก็เดินกลับมาพอดี เธอตกตะลึงเมื่อเห็นฉิงเฟิงกำลังกอดหลิวหรูหยาน
“พี่หลี่ใหญ่ ทำไมคุณถึงไปกอดลูกพี่ลูกน้องของคุณละคะ !?” เจียวเหยียนหลานถามด้วยความโกรธ เธอก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าถึงต้องโกรธ
แม่งเอ้ย ! กขค กลับมาอีกแล้ว ?
ฉิงเฟิงกลอกตาพูดไม่ออก เขาคิดว่าเจียวเหยียนหลานไปซะได้ก็ดีแล้ว แต่เธอดันกลับมาตอนช่วงเวลาสำคัญพอดีอีก !
“เจียวเหยียนหลาน พอดีลูกพี่ลูกน้องของฉันรู้สึกคลื่นไส้เล็กน้อยฉันเลยกอดเธอไว้เพราะกลัวเธอจะลื่นล้มเท่านั้นเอง” ฉิงเฟิงอธิบายด้วยรอยยิ้ม คำอธิบายของเขาดูหนักแน่นเล็กน้อย
ประกายแห่งความสับสนปรากฏขึ้นในดวงตาของเจียวเหยียนหลาน เธอถามว่า
“คุณหลิวคะ นั่นเป็นความจริงหรือ ?”
หลิวหรูหยานลุกลี้ลุกลน เธอรีบผลักฉิงเฟิงออกไปและพูดอย่างงุ่มง่ามว่า “ชะ ใช่แล้วค่ะ พอดีฉันรู้สึกไม่ค่อยดีนิดหน่อยจนเกือบจะล้มลงกับพื้น ต้องขอบคุณที่ฉิงเฟิงมาช่วยฉันไว้ได้ทัน”
ฉิงเฟิงรีบกล่าวต่อทันทีเมื่อเขาเห็นความสับสนในดวงตาของเจียวเหยียนหลาน เขากล่าวว่า “เหยียนหลาน ลูกพี่ลูกน้องของฉันทำอัลตราซาวนด์เสร็จแล้ว ฉันพาเธอกลับไปส่งบ้านก่อนนะ บาย”
หลังจากที่พูดจบฉิงเฟิงก็คว้ามือของหลิวหรูหยานเดินออกจากโรงพยาบาลทันที
“ทำไมพี่ใหญ่หลี่ถึงรีบกลับนักนะ… ฉันอยากจะคุยกับเขา ” เจียวเหยียนหลานพึมพำกับตัวเอง
เธออุตส่าห์รีบไปทำธุระให้ผู้ป่วยเสร็จและวิ่งกลับมาหาฉิงเฟิงอย่างรีบร้อนเพราะเธออยากเห็นเขา แต่ฉิงเฟิงก็จากไปทันทีที่เธอกลับมาถึง ราวกับว่าเขากำลังหลบหน้าเธอ
ฉิงเฟิงจูงมือหลิวหรูหยานออกมาถึงหน้าทางเข้าโรงพยาบาล เขาถอนหายใจด้วยความโล่งใจเมื่อเห็นว่าเจียวเหยียนหลานไม่ได้ตามมา
อุ๊บ ! ฮ่าๆ
ฉิงเฟิงและหลิวหรูหยานหันไปมองหน้ากันและหัวเราะออกมา พวกเขาได้เห็นรอยยิ้มของกันและกัน ในใจของพวกเขาเจียวเหยียนหลานเป็นกขคที่วุ่นวายมากในวันนี้
เจียวเหยียนหลานผู้น่าสงสารที่โดนฉิงเฟิงขโมยจูบแรกไป เธอจะต้องเศร้ามากอย่างแน่นอนถ้าหากเธอรู้ว่าฉิงเฟิงคิดว่าเธอเป็น กขค
