~อึก อึก อึก ~
เหลิงเสวี่ยได้เทยาเหนือสวรรค์มากกว่าสิบเม็ดเข้าปากของเขายาเหล่านี้อัดแน่นไปด้วยปราณแท้ที่ทรงพลัง มันเริ่มสะสมในร่างกายของเหลิงเสวี่ย พลังของเขาเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ในที่สุดความแข็งแกร่งของเขาก็มากกว่าห้าพันกิโลกรัมซึ่งเป็นความแข็งแกร่งในระดับแกรนด์มาสเตอร์เท่านั้นที่พึงมี
ต้องพูดว่ามีเพียงความแข็งแกร่งทางกายภาพของเหลิงเสวี่ยเท่านั้นที่อยู่ในระดับแกรนด์มาสเตอร์แต่เขาล้มเหลวในการบรรลุขอบเขตแกรนด์มาสเตอร์ที่แท้จริง เนื่องจากเขาไม่ได้ฝึกปรือด้วยความสามารถ แต่เป็นการใช้ยาเสริมพลัง
ไปเอายามาเร็ว! เมื่อเห็นว่าเหลิงเสวี่ยกินยาแล้วทำให้พลังเพิ่มขึ้น ผู้คนที่เหลือต่างก็วิ่งหน้าตั้งเข้าไปแย่งชิงยาโดยไม่สนใจการต่อสู้อีกต่อไป ทุกคนไม่ว่าจะเป็นเฮลคิงเจียงไป่เต๋า ถังหยุน หรือแม้กระทั่งลั่วหนี่ชิง ฉินเซียนและฉินตงต่างก็หยิบยามากินทันที มียาเหนือสวรรค์มากกว่าสิบขวดแต่ละคนจึงหยิบฉวยไปคนละขวด พลังของพวกเขาเพิ่มขึ้นทันทีเพราะปราณแท้ที่อัดแน่นอยู่ในยาเหนือสวรรค์
วูบ!
ฉิงเฟิงก็เคลื่อนไหวเช่นกันแต่สิ่งที่เขาหยิบไปไม่ใช่ยาเหนือสวรรค์แต่เป็นเถาวัลย์อีกาดำ
หลินเสวี่ยรอดแล้ว
ฉิงเฟิงจ้องมองไปที่เถาวัลย์อีกาดำที่อยู่ในมือในใจเต็มไปด้วยความโล่งอก
เถาวัลย์อีกาดำมีความยาวยี่สิบเซนติเมตรมันมีสีดำและแข็งดั่งทองมันสมควรได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในสมุนไพรที่แข็งแรงที่สุดจนฉิงเฟิงต้องลอบชื่นชมในใจ
ส่วนเหลิงเสวี่ยสิ่งที่เขาต้องการทำในตอนนี้ก็คือการเพิ่มพลังของเขาเพื่อใช้ในการฆ่าฉิงเฟิง เขาจึงไปหยิบฉวบยาเหนือสวรรค์แทนเถาวัลย์อีกาดำ เขาคิดว่าตราบใดที่ฆ่าฉิงเฟิงได้ อย่างไรซะ เถาวัลย์อีกาดำก็ต้องตกเป็นของเขาในท้ายที่สุดอยู่ดี
หึๆฮ่าๆๆๆ หลี่ฉิงเฟิง ! พลังของข้าในตอนนี้เทียบเท่ากับขอบเขตแห่งแกรนด์มาสเตอร์แล้ว แกตาย ! เมื่อสัมผัสได้ถึงพลังมหาศาลภายในร่าง เหลิงเสวี่ยก็หัวเราะดังลั่น
เยี่ยมมากข้าก็ทะลวงผ่านเช่นกัน หลี่ฉิงเฟิง วันนี้แกไม่รอดแน่ ! แม้แต่เฮลคิงก็ยังรู้สึกตื่นเต้นและจ้องมองไปที่ฉิงเฟิงด้วยเจตนาฆ่าที่ชัดเจน
นอกเหนือจากเหลิงเสวี่ยและเฮลคิงคนอื่นๆเช่นเจียงไป่เต๋า ถังหยุน ลั่วหนี่ชิงและฉินเซียนจื่อ พวกเขาทุกคนต่างก็รู้สึกตื่นเต้นเช่นกัน พลังของพวกเขาต่างก็เพิ่มขึ้นจนทะลวงผ่านกันทุกคน
ฉิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยความรู้สึกไม่สบายใจเกิดขึ้นในใจของเขาเมื่อได้เห็นคนจำนวนมากกินยากันอย่างบ้าคลั่งและเพิ่มความแข็งแกร่ง
ใช่มันคือความรู้สึกไม่สบายใจ ฉิงเฟิงแค่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ มันดูราบรื่นและง่ายดายเกินไป แค่เดินมาหยิบยากินก็เป็นแกรนด์มาสเตอร์กันง่ายๆเช่นนี้เลยหรือ ย่อมไม่ใช่แน่ ปราสาทราชายาทิพย์เป็นสถานที่ฝั่งศพของราชายาทิพย์และภรรยาของเขา ตรงกลางปราสาทมีโลงศพตั้งอยู่บนระเบียงหิน และทั้งคู่ก็อยู่ในโลงศพ
เซียวหยุนเป็นนักปรุงยาชั้นเลิศในหัวเซี่ยตั้งแต่เมื่อ50 ปีก่อน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับเขาที่จะสามารถปรับแต่งยาเหนือสวรรค์ไว้ได้หลายขวด ส่วนภรรยาของเขาเป็นปรมาจารย์ที่เชี่ยวชาญด้านกับดักและเป็นผู้วางกับดักทั้งหมดในสุสานนี้ เริ่มตั้งแต่ศิลาหินที่ทำจากหินสะเก็ดดาวในด่านที่หนึ่ง พายุลูกศรจากผนังในด่านที่สอง และสะพานโซ่ที่คล้องระหว่างแม่น้ำลาวากับปราสาทแห่งซึ่งเป็นกับดักชั้นที่สาม ดังนั้นในที่ตั้งโลงศพของพวกเขาย่อมต้องมีกับดักเช่นเดียวกันอย่างแน่นอน แต่มันอยู่ที่ไหนละ
ฉิงเฟิงเชื่อมั่นสุดใจว่ายอดฝีมือระดับนี้ย่อมไม่ต้องการให้คนธรรมดาทั่วไปมาปล้นสุสานกันได้ง่ายๆอย่างแน่นอน พวกเขาจะต้องวางกับดักไว้ มันต้องอยู่ที่ไหนสักแห่ง
ท่ามกลางความบ้าคลั่งแห่งความตื่นเต้นยินดีของพวกเขาฉิงเฟิงเป็นคนเดียวที่รู้สึกกังวล
วูฟคิงทำไมคุณถึงไม่กินยาเหนือสวรรค์ มันช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งให้คุณได้ภายในพริบตา ลั่วหนี่ชิงเดินไปหาฉิงเฟิงด้วยรอยยิ้มอันน่าหลงใหล ความสงสัยปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่มีเสน่ห์ของเธอในขณะที่เธอกำลังสงสัยว่าทำไมฉิงเฟิงถึงไม่ยอมกินยาหลังจากได้เถาวัลย์อีกาดำไปแล้ว
ฉิงเฟิงยิ้มเล็กน้อยเขาส่ายหัวและกล่าวว่า ฉันสนใจแค่เถาวัลย์อีกาดำ ยาตัวช่วยแบบนั้นฉันไม่ต้องการหรอก
วูฟคิงชั้นหยิบยามาขวดนึงและยังไม่ได้กิน ชั้นแบ่งให้คุณได้นะ มันช่วยเพิ่มพลังคุณได้จริงๆ ลั่วหนี่ชิงยิ้มเล็กน้อยและส่งยาเหนือสวรรค์ให้แก่ฉิงเฟิง
เมื่อได้เห็นภาพนี้ลั่วเทียนเฮาและบรรดาลูกศิษย์ตระกูลลั่วที่อยู่ข้างหลังพวกเขาทุกคนต่างก็ออกอาการอิจฉา พวกเขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะไปแย่งชิงยาทิพย์นี้ ดังนั้นพวกเขาจึงรู้สึกอึดอัดที่เห็นคุณหนูของพวกเขามอบยาล้ำค่าจำนวนมากให้ฉิงเฟิง
ฉิงเฟิงหยิบยามาจากฝ่ามือที่อ่อนนุ่มของลั่วหนี่ชิงแต่เขาไม่ได้กินมัน เขาหยิบมันขึ้นมามองอย่างพินิจพิเคราะห์แทน
ในที่สุดฉิงเฟิงก็พบว่ามีบางอย่างผิดปกติกับยาเหนือสวรรค์เพราะมันมีสมุนไพรชนิดพิเศษเคลือบไว้บนพื้นผิวของตัวยา เขาศึกษาการแพทย์แผนจีนมาก่อนดังนั้นเขาจึงคุ้นเคยกับสมุนไพรแทบทุกชนิด เพียงมองแวบเดียวเขาก็รู้ว่ายานี้มีปัญหา
กับดักอยู่ในยาเหนือสวรรค์นี้นี่เอง !
ใบหน้าของฉิงเฟิงเต็มไปด้วยตกใจถ้าหากเซียวหยุนและภรรยาวางกับดักไว้ในยาเม็ดเหนือสวรรค์นี้ มั่นใจได้เลยว่าแทบทุกคนจะต้องติดกับดักนี้เพราะไม่มีผู้ฝึกยุทธ์คนใดสามารถต้านทานความเย้ายวนของยาล้ำค่านี้ได้ ในบรรดาทุกคนที่อยู่รอบๆ ฉิงเฟิงเป็นเพียงคนเดียวที่ไม่ได้รีบร้อนกินยานี้
ฮ่าๆๆหลี่ฉิงเฟิง ถึงเวลาตายของแกแล้ว ! ทันใดนั้นเองเหลิงเสวี่ยก็ก้าวหนักๆมาหาฉิงเฟิงด้วยเจตนามุ่งร้ายที่ปกคลุมใบหน้าของเขา
เหลิงเสวี่ยเป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งในรายชื่อเหนือสวรรค์ตอนนี้เขากินยาเหนือสวรรค์เข้าไปจนทะลวงถึงขั้นแกรนด์มาสเตอร์ หลี่ฉิงเฟิงไม่รอดแน่
ฉันก็เห็นด้วยหลี่ฉิงเฟิงฆ่าสาวกของนิกายโลหิตสีชาดและตำหนักเฮลคิงไปเป็นจำนวนมาก เขากำลังจะโดนลงโทษแล้ว เฮ้อ…อัจฉริยะที่หาได้ยากกำลังจะถูกเหลิงเสวี่ยฆ่าแล้ว
หลี่ฉิงเฟิงช่างโง่เง่านักแทนที่จะรีบกินยาเสริมพลังจะได้มีทางรับมือกับเหลิงเสวี่ยได้ เขามัวยืนบื้ออะไรอยู่
เหล่าคนที่อยู่รอบๆต่างก็พูดคุยกันและมองไปที่ฉิงเฟิงเหมือนมองควายตัวหนึ่งคนเหล่านี้เป็นศิษย์สาวกของตระกูลเจียงและตระกูลถัง พวกเขายังมีชีวิตอยู่เพราะไม่ได้ลงมือกับฉิงเฟิงก่อนหน้านี้
เมื่อได้ยินคำพูดด่าทอจากฝูงชนใบหน้าของฉิงเฟิงก็ยังคงสงบอยู่ในขณะที่เขายิ้มอย่างเย็นชาภายในใจ
เหอะด่าฉันว่าโง่งั้นหรือ
พวกแกทุกคนต่างหากที่โง่ยานี้เป็นกับดักชัดๆ พวกแกไม่รู้แต่ฉันรู้ คอยดูกันไปก่อนเถอะ
เหลิงเสวี่ยเดินเข้ามาใกล้ฉิงเฟิงและในขณะที่เขากำลังจะโจมตี ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขาวซีด เขารู้สึกวิงเวียนและเหนื่อยล้า
ตุบ!
เหลิงเสวี่ยล้มลงกับพื้นเฉยๆโดยไม่คาดคิดเขารู้สึกได้ว่าทั่วร่างไร้ซึ่งพลังแม้แต่น้อย ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เกิดอะไรขึ้น นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น ? เรี่ยวแรงของข้าหายไปไหนหมด !?
ดวงตาของเหลิงเสวี่ยเต็มไปด้วยความตกใจและหวาดกลัวนี่เป็นครั้งแรกที่เขาตกอยู่ในสถานการณ์ไร้ทางสู้เช่นนี้ เขากลัวตายมาก
ตุบตุบ ตุบ ตุบ … หลังจากเหลิงเสวี่ย คนอื่นๆที่กินยาเข้าไปต่างก็ทยอยล้มลงกับพื้นทีละคน แม้แต่ลั่วหนี่ชิงและฉินเซียนจื่อก็ยังล้มฟุบลงใกล้ๆฉิงเฟิง
อ้ากกพลังของฉัน มันหายไปไหนหมด
เกิดอะไรขึ้น ใครบอกข้าทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น? พวกเราโดนยาพิษ
ทุกคนต่างล้มลงกับพื้นใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว พวกเขาเอาแต่กรีดร้อง
ความแข็งแกร่งเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเหล่ายอดยุทธ์แต่ตอนนี้พลังของพวกเขาต่างก็หายไป นี่หมายถึงอะไร มันคือหายนะ !