The Daily Life of the Immortal King – ตอนที่ 150

ตอนที่ 150

ตอนที่ 150 กางเกงขายาวระดับเทพ

ภายในลิฟต์ชั้นที่ 17 ของอพาร์ทเมนต์ชื่อดังแห่งหนึ่ง

นักฆ่าสาวอาจูซึ่งพิงกําแพงอยู่ เธอกัดฟันทนความเจ็บปวดตรงบริเวณหน้าอกของเธอ เธอไม่คาดคิดมาก่อนว่าภายในกระเป๋าสัมภาระของสองคิงชูจะมีของวิเศษที่ทรงพลังอยู่ ไม่เพียงแค่มันป้องกันการโจมตีของเธอได้มันยังสะท้อนกลับมาด้วยความรุนแรงหลายเท่าตัว!

ผลการสะท้อนของมันนั้นทําให้กระดูกซี่โครงของเธอหักถึงสองซี่ เธอรู้สึกเวียนหัวเล็กน้อย “มันคือของวิเศษอะไรกัน”

สองคิงชูเลิกคิ้วขึ้นจากนั้นจึงหยิบกางเกงตัวนั้นโชว์ให้อาจูดู “มันเป็นกางเกงขายาวตัวนึง”

“…”

สองคิงชูได้แอบพลิกดูยี่ห้อของกางเกงตัวนี้และก็พบว่ากางเกงตัวนี้มียี่ห้อ Nokia!! [WTF Nokia เขาผลิตกางเกงด้วยเรอะ…ผู้แปล]

“ไม่แปลกใจที่มันจะแข็งแกร่งขนาดนี้”

“นายคิดว่านายสามารถหนีรอดไปได้หรอ?” อาจูพูดขึ้นในขณะที่มือยังคงกุมหน้าอกอยู่ “หลายปีที่ผ่านมา มีผู้ฝึกตนระดับวิญญาณก่อกําเนิดหลายคนพยายาม คิดวิธีแกล้งตาย โดยที่เขาพยายามที่จะนําวิญญาณกลับเข้าร่าง แต่โชคร้ายที่เจ้านายของเรานั้นใช้วิชาสลักยันต์ลงไปบนตัวของพนักงานทุกคนที่ทํางานให้กับปราสาท ซึ่งวิชาที่เจ้านายของเราลงไว้จะป้องกันวิชาที่เกี่ยวกับวิญญาณทุกอย่างทําให้ไม่สามารถกลับเข้าร่างได้ ยังไงเสียนายก็ไม่มีทางหนีพ้น…”

สองคิงชูขมวดคิ้วและก้มลงมองกางเกงขายาวในมือของเขา

กางเกงตัวนี้ได้รับมาจากบ้านหลังเล็กหลังหนึ่งในเขตชานเมือง ในตอนนั้นเจ้าของบ้านมีพลังกดดันวิญญาณที่น่ากลัวและทําให้ลูกน้องของเขากลัวจนนี่ราด เจ้าของบ้านใจดีจึงให้ยืมกางเกงขายาวมาตัวนึง หลังจากนั้นข้างนอกบ้านหลังนั้น เขามีโอกาสพบเจอเทพมือระเบิดและเขาก็ฉี่ราดด้วยความกลัวเช่นกัน…นั่นคือเหตุผลที่ว่าทําไมกางเกงตัวนี้จึงตกมาอยู่ที่เขา

สองคิงชูตกเข้าสู่ห้วงความคิดของตัวเอง

เขารู้สึกประหลาดใจที่ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นเริ่มต้นที่บ้านเล็กหลังนั้น

นอกเหนือไปจากที่เทพมือระเบิดมีความสนิทใกล้ชิดกับครอบครัวนั่นตั้งแต่แรกสองคิงชูก็รู้สึกว่าเจ้าของบ้านหลังนั้นต้องไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

แม้แต่กางเกงขายาวยังถูกเสริมพลังด้วยของวิเศษปล่อยพลังได้มากมายขนาดนี้ ถ้าหากเขาขโมยมีดทําครัวมาจากบ้านหลังนั้นหล่ะ ไม่ใช่ว่าเขาสามารถผ่าท้องฟ้าแยกพื้นเลยได้หรือยังไง?!

“มิสอาจู ตอนนี้คุณก็บาดเจ็บแล้ว ผมคิดว่าทางที่ดีคุณควรจะกลับไปรักษาตัวเองก่อน และพวกเราอย่าพบกันอีกเลย” สองคิงชูกํากางเกงไว้แน่นและก้มลงหยิบกระเป๋าสัมภาระของเขาขึ้นมาก่อนที่จะหันหลังมุ่งหน้าไปที่ระเบียง

แม้ว่านักฆ่าสายจะบาดเจ็บ แต่สองคิงชก็ไม่คิดว่าเขาสามารถจัดการเธอได้

เธอเป็นถึงลูกน้องคนสําคัญของนายหญิง ใครจะรู้ว่าภายในตัวเธอจะมีอาวุธลับอะไรอีกบ้าง

ในขณะที่สองคิงชูเปิดประตูระเบียงและโบกมือลา นักฆ่าสาวอาจูก็ฝันลุกขึ้นยืน

“นายคิดจะหนีงั้นเหรอ?” เมื่ออยู่ในสถานการณ์วิกฤต อาจูหยิบเอาก้อนหินเรืองแสงก้อนหนึ่งออกมา พลังวิญญาณจํานวนมากไหลทะลักออกมาจากหินก้อนนั้น และดูเหมือนพลังของมันจะส่งผลทําให้สองคิงชูไม่สามารถขยับไปไหนได้

“หินวูจิ?” เขาจํามันได้ทันทีที่เห็นมัน

“นี่เป็นของวิเศษซึ่งถูกสร้างขึ้นโดยเจ้านายของเรา ซึ่งเมื่อมันขึ้นชื่อว่าเป็นของจากเจ้าของปราสาท นายคงไม่สามารถหลบอานุภาพของมันพ้นแน่นอน ฉันกลัวว่าจะมีอะไรผิดพลาดจึงได้ขอยืมมันมาจากนายหญิง” อาจูไม่เคยคิดมาก่อนว่าเธอจําเป็นจะต้องใช้ “หินวูจิ” เธอคิดว่าในการจัดการกับสองคิงชูแค่ข่วนเพียงครั้งเดียวก็น่าจะเกินพอ

หินวูจินั้นมีพลังเสมือนแม่เหล็กแรงสูงซึ่งสามารถตรึงร่างของสองคิงชูให้ขยับไปไหนไม่ได้ แม้ว่าเขาจะใช้แรงต่อต้านมันแค่ไหนแต่ก็ไม่สามารถขยับไปไหนได้เลยแม้แต่ก้าวเดียว

“โธ่เอ้ยระเบียงอยู่แค่ตรงหน้านี้เอง! อีกแค่เพียงไม่กี่ก้าวเราก็จะพ้นเงื้อมมือนังปีศาจร้ายตัวนี้แล้วแท้ๆ!”

ทางอีกฝั่งด้วยความช่วยเหลือของหินวูจิ อาจูก็ค่อยๆเดินเข้าไปหาสองคิงชูทีละก้าวทีละก้าว “ฉันบอกนายแล้วไงว่านายหนีไม่รอดหรอก!”

การโจมตีก่อนหน้านี้ทําให้มือขวาของเธอเสียหายใช้การไม่ได้

แต่มือซ้ายยังคงทํางานได้ดีอยู่

“ฉันไม่รู้ว่านายเสริมพลังให้กับกางเกงขายาวตัวนั้นได้ยังไง แต่ครั้งนี้ฉันจะใช้ทุกอย่างที่ฉันมีส่งนายไปลงนรก!” อาจใช้มือปาดเลือดที่มุมปากของเธอ

อาจูต้องทนกับความเจ็บปวดจากซี่โครงหักเพื่อที่จะลงมือปลิดชีพสองคิงชู เล็บทั้งห้าในมือซ้ายของเธอเรืองแสงสีทอง พลังของมันน่าจะรุนแรงเพียงพอที่จะทะลุผิวหนังของสองคิงชู

จริงๆแล้วเขาอยากจะพูดตอบกลับไป

มันไม่ใช่กางเกงเสริมพลังว้อยยย มันเป็นแค่กางเกงขายาวธรรมดาจริงๆ

เขามองเห็นความหัวรั้นของนักฆ่าสาว เขาก็เริ่มรู้สึกโมโหขึ้นมาบ้างเหมือนกัน

เขาได้ลิ้มรสพลังของหินวูจิอย่างเต็มที่ ตราบใดที่เขายังคงมีตราประทับของปราสาทอยู่ เขาก็ไม่สามารถหนีไปไหนได้! แต่ถึงอย่างนั้นหินวูจินั้นก็ทําได้แค่เพียงตรึงร่างเขาไว้ไม่ให้ก้าวขาไปไหน ไม่ได้ควบคุมร่างกายของเขาได้ทั้งหมด!

ร้องขอชีวิตก็ไม่มีความหมาย หนีไปไหนก็ไม่ได้

สองคิงชูกัดฟันถลึงตามองไปยังผู้หญิงตรงหน้า “งั้นเราก็มาตายไปด้วยกัน!”

พลังที่อาจใช้ในคราวนี้ดูเหมือนว่าจะมากกว่าครั้งก่อน ดูได้จากกระแสลมที่รุนแรง

การโจมตีที่กําลังจะเกิดขึ้นนี้เป็นเพียงแค่การโจมตีธรรมดาไม่ได้ใช้วิชาใดๆทั้งสิ้น ลมที่หมุนวนอยู่ภายในห้องรุนแรงถึงขั้นทํากระจกทุกบ้านในห้องแตก สองคิงชูไม่ได้สนใจสิ่งของภายในห้องอีกแล้ว…เขาทําได้แค่เพียงกอดกางเกงขายาวด้วยสองมืออันสั่นเทิ้มของเขา

*ตู้ม!!*

เกิดเสียงระเบิดขึ้นที่บนชั้น 17

ท่ามกลางฝุ่นตลบ การโจมตีของอาจูทั้งหมดถูกรับไว้ด้วยกางเกงขายาว

และไม่น่าเชื่อการโจมตีทั้งหมดของเธอทําได้แค่เพียงสร้างประกายไฟออกมาและก็เป็นอีกครั้งที่พลังของเธอโดนสะท้อนกลับมาจากกางเกงขายาวตัวนี้

*ตู้ม!!*

เกิดเสียงระเบิดขึ้นอีกครั้ง

ร่างของนักฆ่าสาวบินกลับไปด้วยแรงสะท้อน

สองคิงชูยืนมองรูรูปคนบนกําแพงด้วยความตกใจ

หลังจากที่ฝนจางลงหลังการต่อสู้ ก็พบว่าชั้น 17 ทั้งหมดได้รับความเสียหายอย่างหนัก โชคยังดีที่คนอาศัยในชั้นนี้มีเพียงแค่เขา ไม่เช่นนั้นแล้วเขาก็ไม่รู้ว่าจะมีผู้บริสุทธิ์ได้รับบาดเจ็บกี่คน

“เห้ยไอคนชั้นล่าง! ทําอะไรเสียงดังจังวะ! เห็นใจคนที่ต้องไปทํางานวันพรุ่งนี้ด้วย! ฉันโทรหาผู้ดูแลแล้ว!” ผู้ฝึกตนระดับแก่นแท้ปราณทองคําชั้นบนตะโกนด้วยความโมโหลงมา

สองคิงชูดึงสติกลับมาได้และเขาคิดว่านี่แหละเป็นโอกาสที่ดีที่สุดในการหลบหนี!

เขารีบหยิบกระเป๋าสัมภาระจากพื้นและชุดเกราะกางเกงขายาวของเขา ก่อนที่เขาจะกระโดดหนีไปทางระเบียง

อีกทางด้านหนึ่ง อาจู นักฆ่าสาวผู้ซึ่งได้รับคําสั่งมาจากนายหญิงของปราสาท ได้ถูกพลังสะท้อนของตัวเองกระเด็นลอยออกมาจากตึกไกลเป็นพันเมตรก่อนที่จะตกลงมากระแทกพื้นที่สีเขียวข้างถนน

อาจูสลบลงไปนานแล้ว!

ซี่โครงของเธอแตกหัก กระดูกมือทั้งสองข้างแตก เล็บทั้งหมดหัก และมีเลือดออก…แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ยังไม่เสียชีวิต

กางเกงขายาวตัวนั้นได้ถูกเสริมพลังโดยหวังลิ่ง แต่เธอก็ยังสามารถมีชีวิตรอดได้ถึงสองครั้ง

ถ้าหากหวังลิ่งได้เห็นสิ่งนี้ เขาต้องคิดว่ามันเป็นเรื่องมหัศจรรย์อย่างแน่นอน

The Daily Life of the Immortal King

The Daily Life of the Immortal King

Status: Ongoing

เรื่องย่อ

เขาผู้ซึ่งเป็นอัฉริยะได้รับพลังใหม่หนึ่งขั้นในทุกๆสองปีตั้งแต่เขาอายุได้เพียง1ขวบ หวังลิ่งมีพลังมหาศาลเกินกว่าที่เขาจะควบคุม ตอนนี้เขาอายุ16ปีเขาเริ่มเข้าเรียนในระดับมัธยมปลายและพบเจอเรื่องวุ่นๆมากมาย เขาวางแผนไว้เพียงอย่างเดียวคือการทำตัวให้ไม่เป็นจุดสนใจ แต่ดูเหมือนแผนของเขาจะค่อยๆลอยห่างไกลออกไปทุกที

ฉันก็แค่อยากจะกินขนมบะหมี่ของฉันอย่างสงบสุขเท่านั้นเ

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท