ขั้นตอนปกติอะไร?คุกเข่าลงเร็วเข้า เจ้าอยากพบอาจารย์? เจ้าคิดว่าจะพบท่านอาจารย์ได้ง่ายๆ? หนึ่งในศิษย์ศาลาหยินหยางรู้สึกโกรธเล็กน้อย หลังจากที่ได้ยิน ฟาง เจิ้งจือ พูดออกมา จากนั้นเขาก็เดินเข้าไปหา ฟาง เจิ้งจือ
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาพบคนแบบฟาง เจิ้งจือ ในแดนศักดิ์สิทธิ์ เมื่อเจอคนแบบนี้พวกเขาไม่ต้องกลัวอะไรแม้แต่น้อย พวกเขาต้องสั่งสอนพวกเด็กใหม่นี้เสียหน่อย
พวกเขามั่นใจว่าสามารถเอาชนะได้อย่างง่ายดาย
ข้าคือฟาง เจิ้งจือ พาข้าไปพบเต๋าฮุน! ฟาง เจิ้งจือ มองดู เหยียน ซิว ที่หน้าซีดขาวของ เหยียน ซิว แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ควรจะเสียเวลาอีกต่อไปแล้ว
เขาจึงต้องประกาศชื่อของตัวเองออกมา ฟางเจิ้งจือ ไม่ใช่คนที่มักจะทำอะไรแบบนี้เท่าไรนัก่
แต่ในสถานการณ์แบบนี้เขาไม่มีเวลาอีกต่อไป
แกรก! สมุนไพรอีกต้นหักลง
แน่นอนว่าตอนนี้ฟาง เจิ้งจือ ไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรแล้ว
อย่างไรก็ตามเหล่าศิษย์ไม่ได้กังวลเรื่องนี้อีกต่อไปใบหน้าของพวกเขาซีดขาว
ฟางเจิ้งจือ?!
ฟางเจิ้งจือ!
ศิษย์ทั้งสี่มองหน้ากันด้วยความหวาดกลัวพวกเขาตกใจมาก
ใช่ว่าพวกเขาจะไม่รู้จักชื่อ’ฟาง เจิ้งจือ’ …
ที่จริงแล้วในช่วงครึ่งเดือนที่ผ่านมาศิษย์ทุกคนในแดนศักดิ์สิทธิ์ล้วนรู้จักชื่อ ‘ฟาง เจิ้งจือ’ ดี มันเป็นชื่อที่ทำให้ทุกคนต้องตกตะลึง เขาเป็นเพียงคนเดียวในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เชี่ยวชาญเต๋าแห่งการจุติสี่ชนิดนอกจากนั้นเขายังฆ่าเซียนไปถึงห้าคน
ข่าวนั้นสั่นสะเทือนไปทั่วแดนศักดิ์สิทธิ์
ที่สำคัญเซียนสองคนมาจากศาลาหยินหยางซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นถึงผู้อาวุโสเก้าของศาลาหยินหยาง
ฟางเจิ้งจือ! เจ้า…เจ้าคือ ฟาง เจิ้งจือ งั้นรึ? ศิษย์พวกนั้นถามออกมาอย่างตะกุกตะกัก
ชื่อนี้ถือว่าเป็นชื่อที่ทรงพลังเป็นอย่างมาก
แม้ฟาง เจิ้งจือ จะไม่ใช่เซียนแต่กลับน่ากลัวกว่าเซียนธรรมดาเสียอีก
เพราะชื่อเสียงของฟาง เจิ้งจือ มาจากการนองเลือด ฆ่าเซียนติดต่อกันห้าคนภายในวันเดียวนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
ใช่ข้าขอพบเต๋าฮุนได้ไหม? ฟาง เจิ้งจือ พยักหน้าเบาๆ จากนั้นเขาก็ยกเท้าขึ้นและค่อยๆเดินออกจากสวนสมุนไพร เขาก้าวเท้าอย่างระมัดระวังไม่ให้เหยียบสมุนไพรไปมากกว่านี้
อย่างไรก็ตาม…
ศิษย์พวกนั้นไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้อีกแล้วแค่แรงยืนพวกเขายังแทบจะไม่มี
ฟางเจิ้งจือ มาเพื่อแก้แค้น!
เขา…มาที่นี่แล้วจริงๆ!
พระเจ้าช่วยเขากล้ามาเหยียบที่นี่คนเดียว! ข้าต้องรีบรายงานผู้อาวุโส!
ศิษย์ทั้งสี่หายตัวไปอย่างรวดเร็วฟาง เจิ้งจือ สามารถได้ยินเสียงหลบหนีของพวกเขาได้
เพราพพวกเขาเป็นศิษย์ระดับต่ำของที่นี่เท่านั้นหน้าที่ของพวกเขาคือแค่ดูแลสวนสมุนไพร
มันจึงเป็นเรื่งปกติที่เมื่อเจอศัตรูที่สู้ไม่ได้พวกเขาจะหนีไปในทันที
หึ?พวกเจ้าจะไม่บอกข้าหน่อยหรือว่าตัวศาลาตั้งอยู่ตรงไหน? ฟาง เจิ้งจือ ตะโกนใส่พวกสาวกแต่เขากลับไม่ได้รับการตอบรับแม้แต่นอย
เขารู้สึกหมดหนทาง
ตอนแรกเขาคิดว่าศิษย์ของที่นี่จะเป็นเหมือนที่ศาลาเต๋าสวรรค์ต่อให้สู้ศัตรูไม่ได้ แต่ก็จะสู้ต่อไปด้วยความกล้าหาญ
พวกเขาหนีไปจริง?
ฟางเจิ้งจือ มองไปยังหมอกรอบๆสวนสมุนไพร
เขาจะหาศาลาหยินหยางเจอไดด้ยังไง?
เขาไม่มีแผนสิ่งที่เขาทำได้คือเดินไปอย่างไร้จุดหมาย อย่างไรก็ตามสมุนไพรที่นี่ดีมาก พวกมันมีสีเขียวสดและมีกลิ่นหอม แต่ตอนนี้เขาไม่ได้มีเวลามาตรวจดูพวกมันนัก
เขาดึงพวกมันทุกต้นและเก็บไว้ในกลืนกินโลกทันที
โชคดีที่เขามีที่ว่างมากมาย
เขาสามารถเก็บทุกอย่างไว้ในนั้นได้ หลังจากฟาง เจิ้งจือ เก็บเกี่ยวมากว่าสิบกิโล หมอกก็เริ่มเบาบางลงเรื่อยๆ เมื่อมองไปข้างหน้าเขาสามารถเห็นสิ่งก่อสร้างยางอย่างได้
เจอแล้ว! ดวงตาของ ฟาง เจิ้งจือ สว่างขึ้นอย่างรวดเร็ว ราวกับเขาได้เห็นแสงสว่างท่ามกลางความมืด แต่เขาก็ไม่รู้ว่าทางเข้าอยู่ที่ไหน
เขาขี้เกียจหาประตูหลัก
เมื่อเขาได้พบเป้าหมายแล้วก็ไม่เป็นไรแต่เขาก็ไม่สามารถประมาทได้
ทางเลือกของเขาเรียบง่าย
เขาต้องหาที่ที่ถูกตกแต่งเป็นอย่างดีโดยปกติสถานที่เหล่านั้นมักจะใช้เป็นที่รวมตัว แต่สำหรับเขามันอาจจะไร้ประโยชน์ เพราะคนสำคัญอย่างเต๋าฮุน…
เขาอาจจะอยู่ในที่พิเศษที่สร้างไว้สำหรับการปรุงยา…
มันจะต้งอยู่ที่ไหนสักแห่งที่ทั้งต้องเงียบและเป็นความลับด้วย
ฟางเจิ้งจือ ให้ความสำคัญกับรายละเอียดเหล่านี้ เพราะที่ตั้งของนิกายเงาที่เซียนสวรรค์พักพิงสร้างขึ้นก็มีลักษณะแบบเดียวกัน เขามักจะอาศัยอยู่ที่ที่ห่างไกลเงียบจากผูอคน
ฟางเจิ้งจือ ไม่ได้เก็บสมุนไพรต่อ
ฟางเจิ้งจือ ถอนสมุนไพรเหล่านั้นเพราะเขาต้องการข้อต่อรองเพิ่มเติม เขาต้องการขอจำนวนมากเพื่อต่อรองกับเต๋าฮุน
เขาจะถูกฆ่าตายเพราะทำเช่นนี้หรือไม่?
แม้เขาจะไม่ถอนสมุนไพรเหล่านี้เต๋าฮุน ก็ต้องฆ่าเขาอยู่ดี เขาจะคิดมากไปทำไม?
เขาต้องใช้สมุนไพรจำนวนมากเหล่านี้เพื่อช่วยเหยียนซิว
ฟางเจิ้งจือ เดินเข้าไปใกล้เรื่อยๆ
ในขณะที่เขาวิ่งเขาสังเกตุเห็นร่างจำนวนมากกำลังมุ่งไปยังจุดที่เขาอยู่
ศิษย์ทั้งสี่คนที่พบเขานั้นทำหน้าที่กระจายข่าวได้อย่างดี
อย่างไรก็ตามตอนนี้เขาได้เดินเข้ามาในตัวอาคารแล้วศิษย์มีจำนวนน้อยกว่าข้างนอกมาก พวกเขาไม่ได้เรื่องจริงๆ
แต่คงเพราะพวกเขามีระดับที่ต่ำกว่าข่าวจะไปถึงเหล่าผู้อาวุโสคงต้องใช้เวลาเล็กน้อย
ฟางเจิ้งจือ มองไปยังจุดที่ดูโดดเด่นและถูกตกแต่งอย่างงดงามที่อยู่ห่างออกไป ตรงนั้นมีป้ายคำว่า ‘เต๋า’ แปะอยู่ ฟาง เจิ้งจือ รู้ได้ทันทีว่าเขามาถูกทางแล้ว
ในเมื่อเขาจะมาตามหาเต๋าฮุนเขาจึงไม่คิดจะมาเสียเวลาต่อสู้กับพวกศิษย์
แม้เขาจะเก่งแค่ไหนแต่ถ้าอีกฝ่ายมีจำนวนมากเขาก็ไม่สามารถเอาชนะได้
ประตู…
ดูหรูมาก!
ฟางเจิ้งจือ มองไปที่ประตูบานหนึ่งที่ทำมาจากไม้โบราณถูกแกะสลักอย่างงดงาม เขาเตรียมจะใช้เท้าเตะประตูและตะโกนออกไปว่า ข้าอยู่ที่นี่แล้ว ยอมจำนนซะเต๋าฮุน! แต่เขาก็ตัดสินใจที่จะไม่ทำเช่นนั้น
เขาจะเอาชนะผู้นำของศาลาหยินหยางได้ยังไง?
เขาจำตอนที่เขาต้องต่อสู้กับเทียนซิงได้มันทำให้เขาหวาดกลัวแม้เขาจะแข็งแกร่งมากขนาดไหนก็ตาม
เขาไม่สามารถเทียบกับเทียนซิงได้แม้แต่น้อย
ไม่!
เขาต้องหาวิธีอื่น!
เขาคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะยิ้มออกมาจากนั้นเขาก็ค่อยๆวาง เหยียน ซิว ลงบนพื้น จากนั้นเขาพูดด้วยเสียงเบา ๆ ท่านอาจารย์ ฟาง เจิ้งจือ ได้เข้ามาถึงสวนสมุนไพรแล้ว ผู้อาวุโสสามให้ข้ามาบอกท่านว่าจะรับมือกับเขายังไงดี?
เสียงของฟาง เจิ้งจือ ไม่ได้ดังมากนัก เพราะเขารู้วิธีที่พวกศิษย์ของทั้งห้าสำนักพูดกับอาจารย์ของตัวเองเป็นอย่างดี พวกเขาพูดด้วยความเคารพเป็นอย่างสูง
ขณะที่เขาพูดว่าเขาได้ยินเสียงฝีเท้าใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็ว
ไม่มีเสียงบ่นอะไรตอบกลับ?
ไม่มีเสียงที่แสดงถึงความเร่งรีบ?
ฟางเจิ้งจือ รีบซ่อนตัวอยู่หลังประตูอย่างรวดเร็ว เขาใช้สมองในการวางแผน
นั่นเพราะเขวางแผนที่จะรอให้เต๋าฮุนเดินออกมา จากนั้นเขาก็จะเอาไม้ฟาดเต๋าฮุนให้สลบและมัดเขาเอาไว้ จากนั้นทุกอย่างก็จะกลายเป็นเรื่องง่ายดาย?
เอี้ยด! เสียงของประตูไม้ดังขึ้นจากด้านใน จากนั้นก็มีร่างหนึ่งก้าวออกมาจากประตู นางก้าวออกไปห่างจาก ฟาง เจิ้งจือ ประมาณครึ่งก้าว
จากตำแหน่งของนางมันเหมาะสมสำหรับการซุ่มโจมตีของฟาง เจิ้งจือ เป็นอย่างมาก
อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นนางเดินออกมา ใจของ ฟาง เจิ้งจือ กลายเป็นว่างเปล่า ร่างกายของเขาราวกับถูกฟ้าผ่า
นั่นเป็นเพราะมีผู้หญิงเดินออกมายิ่งไปกว่านั้นนางยังงดงามเป็นอย่างมาก ดอกไม้สีขาวสามดอกถูกปักอยู่บนชุดสีเขียวของนาง ประกอบกับร่างอันผอมบางและผมสีดำที่ยาวลงมาถึงเอว
คิ้วของนางโก่งได้รูปดวงตาดำเป็นประกาย นางดูมีเสน่ห์เป็นอย่างมาก
อาจเป็นเพราะกลิ่นหอมของยาที่ติดอยู่รอบๆกายนางมันทำให้ ฟาง เจิ้งจือ รู้สึกว่านางราวกับเป็นวิญญานที่ลงมาจากสวรรค์
นางดูบริสุทธิ์อย่างน่ากลัว!
……………………………………..
