Chapter 273: ประตูหลักพังทลายลง
งูอนาคอนดานั้นยาวประมาณแปดเมตรพร้อมกับความกว้างของตัวมันประมาณเกือบหนึ่งเมตร มันสูงเท่ากับตึกสองชั้นเมื่อมันยืนขึ้น
มันมีเสาหินป้องกันจุดที่อักษรรูนอ่อนแอที่สุด
หวังหยู่ก็รีบตรวจสอบมันอย่างรวดเร็ว
{ผู้ปกครองแห่งงู แองเจล่า (ระดับ40บอสอัคนี) ชั้นยอด)}
พลังชีวิต : 7,841
มานา : 48,562
สกิล : [ลมหายใจพิษ] [ลําแสงสังหาร] [เขี้ยวพิษ] [ป่าหินรูน]
ความสามารถ : [เกล็ดแห่งผู้ปกครอง (ไม่สะทกสะท้านต่อการโจมตี)]
หวังหยู่สาปแช่งระบบหลังจากที่เห็นร่างจริงของแองเจล่า
สกิลอื่นนั้นยังโอเคดี ตั้งแต่ที่เธอไม่สามารถโจมตีหวังหยู่ได้ แต่ความสามารถ ไม่สะทกสะท้านต่อการโจมตี” นั่นหมายความว่าเธอนั้นเป็นอมตะ!
ในขณะที่หวังหยู่มึนงง แองเจล่าก็โจมตีเข้าที่หัวเธอซึ่งสามารถทําความเสียหายกับทุกสิ่งทุกอย่างในระยะหกเมตร
หวังหยู่ก็รีบใช้ [หมัดกระแทก] เพื่อหลบหลีก แต่ก่อนที่หวังหยู่จะลงพื้น กรงหินก็ล่วงหล่นลงมาจากพื้นดินและขังเขาไว้ด้านในนั้น
แองเจล่าก็เล็งไปที่หวังหยู่และเปิดปากของเธอออก
หวังหยู่ก็รู้สึกถึงอันตรายแม้ว่าเขาจะอยู่ห่างออกไปหกเมตร เขาก็รีบใช้ [การเคลื่อนย้ายแห่งพระอาทิตย์ตกดิน] เพื่อหลบหลีกอีกครั้งหนึ่ง
เพียงแค่หวังหยู่จะก้าวลงบนพื้น ลูกบอลหมอกพิษขนาดใหญ่ก็ถูกปล่อยมาจากปากของแองเจล่าและเล็งไปที่กรงหิน หลังจากที่หมอกจางหายไป หวังหยู่ก็เห็นหลุมขนาดใหญ่บนพื้นที่เกิดจากการกัดกร่อนของพิษ
“เหี้…”หวังหยู่เหงื่อไหลออกมาอย่างเย็นยะเยียบ ถ้าการโจมตีนั้นโดนตัวของเขาแล้วละก็ เขาก็คงจะตายไปแล้วในตอนนี้
แองเจล่าก็เห็นว่าหวังหยู่ยังไม่ตายและก็พุ่งเข้าใส่เขาอีกครั้งหนึ่ง
เนื่องจากขนาดของแองเจล่า ความเร็วของเธอก็บ้าคลั่งอย่างมาก เธอก็อยู่ด้านหน้าของหวังหยู่ในพริบตา
ระยะการโจมตีของแองเจล่านั้นใหญ่มาก แต่สกิลการหลบหลีกของหวังหยู่ทั้งสองอย่างยังติดคูลดาวน์อยู่
เมื่อหัวของแองเจล่าพุ่งเข้าใส่เขา หวังหยู่ก็กัดฟันและกลิ้งไปด้านข้าง
เมื่องูอนาคอนดาโจมตีใส่ศัตรูด้วยหัวของมัน มันก็มีความโค้งของคอของมัน {REBIRTH} นั้นวิเคราะห์รูปแบบตัวของมันได้สําเร็จ และอนุญาตให้หวังหยู่หลบมุมนั้นและหลบหลีกความตายได้สําเร็จ
แองเจล่านั้นกราดเกรี้ยวอย่างมากและมันก็กลิ้งเข้าใส่หวังหยู่เพื่อที่จะบดขยี้เขาให้เละเทะ
“นี่มันโกงแล้ว…” หวังหยู่น้ำตาไหลออกมา
สมกับเป็นบอสชั้นยอด แม้กระทั่งเทคนิคอันหน้าด้านอย่าง “กลิ้งทับ” ของมันก็สามารถที่จะใช้ได้
การโจมตีนั้นครอบคลุม360องศาและไม่มีช่องว่างให้หวังหยู่หลบหนีเลยแม้แต่นิดเดียว
หวังหยู่ก็กระแทกพลองยาวลงบนพื้นดินและยกตัวเขาขึ้นจากบนพื้นดินเพื่อที่จะก้าวข้ามการโจมตีของแองเจล่า นี่เป็นครั้งแรกที่บอสใช้วิธีการโจมตีแบบนี้ในการสู้หนึ่งต่อหนึ่ง
อย่างไรก็ตาม แองเจล่าก็ดูเหมือนจะคาดคิดไว้แล้วและหัวของเธอก็เอนเข้าใส่หวังหยู่อีกครั้งห
หวังหยู่ก็แทงพลองยาวเข้าใส่กรามของแองเจล่าอย่างไม่ได้ตั้งใจ
เกล็ดบนกรามของแองเจล่านั้นก็นุ่มเหมือนกับผิวหนังของมนุษย์ การแทงของหวังหยู่ก็หยุดเธอไว้ได้สําเร็จ อย่างไรก็ตาม หวังหยู่ก็บินกระเด็นออกไปโดยความแข็งแกร่งอันบ้าคลั่งของแองเจล่า มันแข็งแกร่งจนจิตวิญญาณของผู้พิทักษ์ถูกใช้งาน
เนื่องจากเรื่องนี้ หวังหยู่ก็มีความสุขที่รู้ว่าแองเจล่ายังมีจุดอ่อนอยู่และมันก็ไม่ใช่ไม่สะทกสะท้านต่อความเสียหายจริงๆ
เพียงแค่หวังหยู่จะล่อแองเจล่าไว้ ผู้เล่นของพันธมิตรอันนองเลือดก็ตกสู่ความโกลาหล
หลังจากที่ร่างจริงของแองเจล่าถูกเปิดเผย กําลังใจของลูกน้องมันก็เพิ่มขึ้น 100%
ข้อมูลนั้นเป็นเรื่องที่แน่วแน่ในเกม ดังนั้นกําลังใจจึงไม่ได้ส่งผลกระทบกับผู้เล่น แต่มันไม่ใช่กรณีเดียวกันกับมอนสเตอร์ ตั้งแต่ที่มอนสเตอร์ยังเป็นส่วนหนึ่งในเกม การเพิ่มกําลังใจของมัน 100% นั้นหมายความว่าการโจมตีของพวกมันเพิ่มขึ้น 100% และทําให้การป้องกันของมันลดลงไป
การโจมตีอันเฉียบคมของมันนั้นทําให้แนวหน้านั้นล้มตายลงไป ซึ่งมันทําให้เกิดอันตรายขึ้นมอนสเตอร์ก็กําลังโจมตีประตูหลักตรงๆ
พร้อมกับการโจมตีของพวกมัน ประตูหลักก็จะอยู่ไม่ได้นานสักเท่าไหร่
ในเวลาเดียวกัน ธงสงครามอันนองเลือดก็เสียสติ เมื่อเขาได้ยินว่าการป้องกันของประตูหลักนั้นพังลง
มันเป็นที่รู้กันดีมันจะต้องใช้กลยุทธ์ของไร้ความกลัวทั้งสองอย่างและประตูหลักก็สามารถเอาชีวิตรอดของการโจมตีไว้ได้
ผู้เล่นก็อุดรอยร้าวของประตูหลักไว้ ในตอนนี้ผู้เล่นที่อุดรอยร้าวก็ตายลงและมอนสเตอร์ก็พุ่งเข้าไปโจมตีที่คริสตัลกิลด์ หลังจากนั้นพันธมิตรอันนองเลือดก็จะล้มเหลว
“ไร้ความกลัว พวกเราแย่แล้ว การป้องกันของประตูหลักนั้นพังลงแล้ว…”ธงสงครามอันนองเลือดติดต่อไร้ความกลัวเกือบจะทันที
การกระทําของเขานั้นทําให้สมาชิกหลักคนอื่นของพันธมิตรอันนองเลือดรู้สึกแย่ แต่มันก็ช่วยไม่ได้ ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ พวกเขาไม่สามารถที่จะทําอะไรได้เลยนอกจากการพึ่งไร้ความกลัว
“พวกเราจะไปที่นั่นเอง!”ไร้ความกลัวเห็นความวุ่นวายที่เกิดขึ้นและเขาก็รู้ว่าประตูหลักนั้นมีปัญหา เขาก็รีบรวมสมาชิกนิกายซวนเฉินคนอื่นและมุ่งหน้าไปยังประตูหลัก
เมื่อพวกเขามาถึง นักเวทย์และนักธนูต่างโจมตีมอนสเตอร์จากด้านบน ผู้เล่นคนอื่นก็สามารถทําได้เพียงหลบอยู่ด้านหลังประตูอย่างสิ้นหวัง
“เปิดประตู!”ไร้ความกลัวตะโกน
อสุราอันนองเลือดตกตะลึง “ไร้ความกลัว เลิกพูดตลกได้แล้ว เมื่อประตูถูกเปิดออก พวกเราก็จะซวยกันทั้งหมด…”
ไร้ความกลัวจ้องไปที่เขาและพูด “ฉันดูเหมือนฉันกําลังล้อเล่นอยู่เหรอ?”
“แต่เมื่อประตูเปิดขึ้น มอนสเตอร์ก็จะสามารถเข้ามา…”อสุราอันนองเลือดตึงเครียด
“ฟังคําสั่งของฉันซะ!”ไร้ความกลัวพูดเพิ่มเข้าไป “แท็งค์ยืนด้านหน้า อัศวินยืนด้านหลังและตั้งแถวตรงไว้ เปิดประตูเมื่อฉันนับหนึ่ง หลังจากนั้นพวกเราจะพุ่งออกไป หมอผีก็ตามอยู่ด้านหลังด้วยเช่นกัน!”
“การโจมตีของงูนั้นเยอะมาก แท็งค์ไม่สามารถที่จะรับการโจมตีไหว มันไร้ประโยชน์ที่จะพุ่งออกไป..”อสุราพูดเพิ่มเติมอีกครั้งหนึ่ง
“หุบปากซะ! ฟังสิ่งที่ฉันพูดก็พอ!”ไร้ความกลัวตอบกลับ
