Chapter 290: ดันเจี้ยนเควสลับ ปาวันเดอแลนด์
“โอ้” หวังหยู่โล่งอกหลังจากที่ได้ยินว่าเควสของเขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับเควสของพายุ
แต่เขาก็เริ่มตื่นตระหนก เมื่อเขาได้ยินส่วนสุดท้ายของเควสและคิดกับตัวของเขาเอง “เควส ของพวกเขาจะต้องเจอสิ่งกีดขวางทันทีที่ฉันมาถึง มันเป็นเรื่องบังเอิญมาก”
“พี่กระทิง เควสของคุณคืออะไรกัน?”
“ผมต้องสังหารบอสที่ถูกเรียกว่าราชาโกเลมหิน”
“เยี่ยมมาก เยี่ยมมาก” พายุก็โล่งอกด้วยเช่นกัน หลังจากที่เห็นความแข็งแกร่งของหวังหยู่ เขา ก็รู้ดีถ้าเควสของพวกเขาข้องเกี่ยวกันเมื่อไหร่ พวกเขาก็จะต้องยกเลิกภารกิจของพวกเขา
“ตั้งแต่ที่มันเป็นแบบนั้น พวกเราก็ควรที่จะไปด้วยกัน พวกเราจะสามารถช่วยเหลือกันและกันได้” หวังหยู่แนะนํา
ทีมพายุมีแท็งค์เพียงแค่คนเดียว ถ้าพวกเขาวิ่งเข้าไปเจอกับอัศวินโนมส์อีกครั้งหนึ่ง พวกเขาก็จะตกอยู่ในปัญหา ในอีกด้านหนึ่งหวังหยู่ก็กลัวว่าเขาจะหลงอีกครั้งหนึ่ง ตั้งแต่ที่เขาไม่คุ้นกับพื้นที่บริเวณนี้
“ขอบคุณมากครับพี่กระทิง!” พายุตอบกลับอย่างรู้สึกขอบคุณ
“หมอกนี้น่าจะเป็นกุญแจที่สําคัญของเควสพวกเรา ปัญหาเดียวของพวกเราก็คือจะเข้าไปด้านในได้อย่างไร” หวังหยู่พูด
“มันจะต้องมีทางเข้าอยู่แน่นอนครับ ตั้งแต่ที่อัศวินโนมส์เดินเฝ้ายามอยู่ที่นี่ นั่นหมายความว่าทางเข้าก็น่าจะอยู่ใกล้ๆบริเวณนี้”
หลังจากที่พายุพูดเสร็จ นักธนูตัวเตี้ยที่ถูกเรียกว่าลมหมุนและหมอกก็ตะโกนออกมา “บอส พายุ มันเหมือนกับว่ามีช่องโหว่อยู่ด้านหน้านั้น”
“โอ้? ไปดูกันเถอะ!” กลุ่มนี้ก็รีบเดินไปยังทิศที่ลมหมุนและหมอกพูดมา พวกเขาก็มาถึงและเห็นต้นไม้ใหญ่สองต้นพร้อมกับช่องโหวสีดําอยู่ใจกลางของพวกมัน เหมือนกับประตู
“เข้าไปกันเถอะ!” หวังหยู่พูดแล้วเขาก็เดินเข้าไปในช่องว่าง
“มันดูเหมือนจะอันตรายนะครับ…” พายุขมวดคิ้ว ประสบการณ์กับอัศวินโนมส์นั้นทําให้เขาหวาดกลัวอย่างมาก เขาไม่กล้าที่จะเดินไปมั่วๆอีกต่อไปแล้ว
“มันโอเคหน่า ผมจะเข้าไปก่อนเอง” หวังหยู่พูดแล้วเขาก็เดินเข้าไปในช่องว่าง พายุก็ประทับใจกับความกล้าของหวังหยู่ ดังนั้นเขาก็กัดฟันและเดินตามหวังหยู่เข้าไป
หลังจากที่เข้าไปในช่องว่าง ทีมก็เห็นแสงสว่างและรู้สึกสดชื่นกันในทันที
ทุกคนต่างคาดคิดว่าด้านในช่องว่างทั้งมืดทั้งขยะแขยง ตั้งแต่ที่ทางเข้าถูกปกคลุมไปด้วยหมอก แต่ความจริงมันแตกต่างออกไป
มันมีปาอยู่ด้านใมนช่องว่างด้วยเช่นกัน แต่ไม่เหมือนกับว่าต้องสาปด้านนอก ต้นไม้ที่นี่เตี้ยพอที่จะทําให้แสงอาทิตย์สาดแสงไปทั่วทุกแห่งหน ทุกคนต่างรู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นจากบรรยากาศ
สําหับประชาชนที่อาศัยอยู่ในเมืองเอลฟ์อยู่ภายใต้ร่มเงา ภาพแบบนี้เป็นเรื่องที่หาได้ยาก ในขณะที่ทุกคนกําลังเพลิดเพลินกับภาพที่น่าตื่นตาตื่นใจ พวกเขาก็ได้ยินการแจ้งเตือนจากระบบ
{แจ้งเตือนระบบ : คุณได้ค้นพบดันเจี้ยนลับที่สามารถเข้าได้ครั้งเดียว ป่าวันเดอแลนด์
“ดันเจี้ยนลับที่สามารถเข้าได้ครั้งเดียว…โอ้พระเจ้า พวกเรารวยแล้ว!” ทุกคนในทีมพายุต่างตะโกนออกมาด้วยความตื่นเต้น เมื่อพวกเขาเห็นการแจ้งเตือน
{REBIRTH} นั้นเป็นเกมโอเพ่นเวิลด์พร้อมกับความอิสระและพื้นที่สําหรับผู้เล่นในการออกสํารวจ นอกจากเควสเนื้อเรื่องและดันเจี้ยนหลักในแต่ละเมืองแล้ว มันก็ยังมีประเภทของดันเจี้ยนลับอีกด้วย
ดันเจี้ยนลับเหล่านี้ปรากฏขึ้นแบบสุ่มและมันเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงแค่ครั้งเดียวแต่มันก็เต็มไปด้วยสมบัติมากมายและมันก็สามารถที่จะหาได้มากแค่ไหนก็ขึ้นอยู่กับดวงของผู้เล่น
อย่างไรก็ตามดันเจี้ยนเหล่านี้หาได้ยากมาก โอกาสที่จะพบเจอพวกมันก็มีน้อยกว่า 0.01% เสียอีก มันเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดว่าครึ่งปีของช่วงทดสอบมีผู้เล่นแค่เพียงสองหมื่นคนที่ค้นพบดันเจี้ยนลับและผู้เล่นเหล่านั้นก็ต่างมีชื่อเสียงขึ้นมาผ่านค่ําคืนเดียว เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนั้นทําให้เกิดการพูดคุยกันอย่างใหญ่โตและมันก็มีความลับเกี่ยวกับดันเจี้ยนลับจนถึงบัดนี้
สําหรับพวกเขาแล้วการที่มาพบเจอกับเหตุการณ์ที่น่ามหัศจรรย์นี้ ทีมพายุจึงตื่นเต้น
ดันเจี้ยนลับอนุญาตให้ผู้เล่นทําสิ่งที่พวกเขาต้องการ แตกต่างไปจากดันเจี้ยนธรรมดาทั่วไปที่ที่ผู้เล่นจะต้องทําตามภารกิจที่ได้รับมาเพื่ออัตราสําเร็จ
นอกจากชื่อของดันเจี้ยนแล้ว หน้าตาของตัวเลือกมีแค่ออกจากดันเจี้ยนและไม่มีอย่างอื่น
“ดันเจี้ยนนี้เยี่ยมมาก…”หวังหยู่พิมพ์หลังจากที่ตรวจสอบหน้าต่างเป็นปกติ และพบว่ามันไม่มีภารกิจ
“ครับ ทุกสิ่งทุกอย่างในดันเจี้ยนหมายถึงให้ผู้เล่นค้นหามันด้วยตัวของพวกเราเอง” พายุตอบกลับ
“นั่นดูเหมือนกับหมู่บ้านเลย” หวังหยู่เหลือบตามองไปตรงเส้นขอบฟ้าและชี้ไปที่บริเวณด้านขวาของพวกเขา
วิสัยทัศน์ในปาวันเดอแลนด์นั้นดีมาก ถึงแม้ว่าหวังหยู่จะไม่ได้มีสายตาของนักธนูอย่าง [ตาเหยี่ยว] มันก็ดีพอสําหรับเขาที่จะมองเห็นหมู่บ้านจากที่ที่ห่างไกล
“ครับ!” ลมหมุนและหมอกตอบกลับ “มันคือหมู่บ้าน”
“ไปตรวจสอบกันเถอะ!” กลุ่มคนก็เริ่มเดินไปทางหมู่บ้าน
ถึงแม้ว่าหมู่บ้านดูเหมือนจะใกล้กับพวกเขา แต่หลังจากที่พวกเขาเริ่มเดินทาง พวกเขาก็ตระหนักได้ว่าดันเจี้ยนนี้ใหญ่มากและอันตรายก็มีอยู่ทั่วทุกแห่งหน
ก่อนที่พวกเขาจะไปได้ไกล พวกเขาก็พบกับการลอบโจมตีของมือปืนโนมส์ พวกมันทั้งเชื่องช้า และมีพลังชีวิตที่ต่ํา แต่ปืนคาบศิลามันมีพลังโจมตีที่รุนแรงอย่างมาก
หลังจากนั้นมือปืนโนมส์ก็เริ่มจู่โจมเต็มรูปแบบใส่ทีมพายุและพวกเขาก็ไม่สามารถที่จะทําอะไรได้ทันท่วงที โชคดีที่หวังหยู่มาช่วยเหลือไว้และจัดการโนมส์ที่อ่อนแอไปหลายตัวและช่วยทีมพายุจากการโดนกวาดล้างได้สําเร็จ
ถึงแม้ว่ามือปืนโนมส์จะเป็นศัตรูที่ต่อกรได้ยาก พวกมันก็ดรอปของที่ดี นอกจากรองเท้าระดับเงิน ระดับ35หนึ่งคู่แล้ว ปืนคาบศิลาก็ดรอปมาสิบกระบอก และมันเป็นอาวุธรอง
อาวุธรองเป็นอาวุธที่หาได้ยาก นอกจากเกรดของปืนจะเป็นระดับเงินแล้ว พวกคนจากทีมพายุก็ไม่สามารถที่จะหยุดมองไปที่ปืนในมือของหวังหยู่ได้เลย
กลุ่มนี้ก็เดินต่อไปและสังหารกลุ่มของอัศวินโนมส์และมือปืนโนมส์ไปอย่างละสองกลุ่มรวมทั้งโนมส์เฝ้ายามอีกสามกลุ่ม ก่อนที่พวกเขาจะถึงทางเข้าของหมู่บ้าน
ดันเจี้ยนลับน่ามหัศจรรย์ตามที่คาดไว้ ฝูงมอนสเตอร์ชั้นยอดเจ็ดกลุ่มก็วิ่งเข้าใส่พวกขาและก็ดรอปอุปกรณ์ระดับงินเจ็ดชิ้น
สุดท้ายแล้วไม่ว่าจะเป็นผู้เล่นคนไหนที่มีชุดอุปกรณ์ระดับเงินครบทั้งชุดก็เป็นผู้เชี่ยวชาญที่โด่งดัง แม่แต้บอสในดันเจี้ยนธรรมดาก็ไม่การันตีว่าจะดรอปอุปกรณ์ระดับเงิน ไม่ต้องพูดถึงลูกน้องเลย
นี่คือรายรับที่น่ามหัศจรรย์ของดันเจี้ยนที่ทุกคนในทีมพายุต่างกระตือรือร้นในการต่อสู้กับบอส
หลังจากที่สังหารโนมส์เฝ้ายามตัวสุดท้าย กลุ่มนี้ก็มาถึงทางข้าของหมู่บ้านและร่างคลุมเครือร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นต่อสายตาของทุกคน
“เหี้.. มันเป็นโยดา! ขาแอบอยู่ในดันเจี้ยนลับ!” พายุชี้ไปที่โยดาและตะโกนออกมา
โจร โยดา (ระดับ35)เงิน) (ชั้นยอด)
พลังชีวิต : 300,000
มานา :5,000
สกิล : [ล้วงกระเป๋า] [บัคช็อต] [เฮสต์] [กริชพิษ]
ทั้งทีมก็เตรียมรูปแบบในทันทีหลังจากที่ได้ยินพายุ และนักธนูก็เริ่มที่จะยิงเข้าใส่โยดา
