บทที่ 124 โยษิตา
กุมุทมือหนักมาก แรงตบของเขาทำให้ศศินัดดาล้มลงไป กับพื้น
อีกนิดศศินัดดาก็จะร้องไห้ออกมาแล้ว โดนคนสองคน ตบในวันเดียว นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอเจอเรื่องแบบนี้
“แก….แกกล้าตบฉันงั้นเหรอ! ฉันจะให้รูปภ.จับแกออก ไป! “ศศินัดดาจ้องกุมุทพลางพูด
กุมุทยิ้มเยาะ แล้วพูดขึ้น:”ให้รปภ.มาจับฉันงั้นเหรอ? กำลังล้อฉันเล่นอยู่ใช่ไหม? ดูซิว่าใครมันจะกล้ามาจับฉัน กุมุท!
“คุณชาย ผมว่าคนในบ้านของรพีพงษ์ก็ไม่ได้สูงส่งอะไร หรือเราจะจับเธอไปดี ให้เธอได้รับรู้ถึงความเจ็บปวดของ คุณชาย? “เลปกรพูดอย่างร้ายกาจ
เมื่อศศินัดดาได้ยินสิ่งที่กุมุทและเลปกรคุยกัน ก็คาดเดา ตัวตนของทั้งคู่ทันที น้ำเสียงสั่นเครือเล็กน้อย :”คุณ….คุณ เป็นคุณชายของตระกูลกุลสวัสดิ์? ”
กุมุทมองเธอด้วยสายตาเย็นชา พลางพูด “ใช่ ในเมื่อเธอ รู้จักตัวตนของฉัน ก็รีบให้เศษขยะรพีพงษ์ออกมาเดี่ยวนี้ กล้าทำร้ายคนของฉัน มันใช้ชีวิตจนเบื่อแล้วใช่ไหม !
ศศินัดดาหน้าถอดสี ไม่คิดว่ารพีพงษ์จะไปก่อเรื่องกับ คุณชายของตระกูลกุลสวัสดิ์ รนหาที่ตายชัดๆ
“คุณชายกุมุท คุณพูดถูก รพีพงษ์ใช้ชีวิตจนเบื่อแล้วมทที่ 124 ไผตา
จริงๆ เขาโดนฉันไล่ออกไปแล้ว คุณชาย ฉันกับรพีพงษ์ไม่ ได้เกี่ยวข้องอะไรกันจริงๆนะ ถ้าคุณจะแก้แค้นเขา อย่า ลากฉันไปเกี่ยวด้วยเชียว”ศศินัดดาพูดอ้อนวอนทันที
“หือ? คุณไล่เขาออกไปแล้วจริงๆเหรอ? “กุมุทถาม
“ใช่ เพิ่งไล่ไปวันนี้เอง ของของเขายังถูกโยนทิ้งไว้ที่นี่อยู่ เลย ฉันรู้ว่าเขามันก็แค่เศษขยะ ดังนั้นจึงไม่อยากเก็บเขา ไว้ ไม่คิดว่าเขาจะกล้าไปหาเรื่องคุณชายกุมุท รนหาที่ตาย จริงๆ”ศศินัดดาชี้ไปยังที่ที่เธอโยนข้าวของไว้ไม่ไกล
กุมุทมองแวบหนึ่ง จึงรู้ว่าศศินัดดาไม่ได้โกหก จากนั้น เขาก็หัวเราะออกมาเสียงดัง แล้วพูดขึ้น:”เจ้ารพีพงษ์คนนี้ เป็นเศษขยะจริงๆ โดนไล่ออกจากบ้าน น่าขำสิ้นดี”
“คุณชายพูดถูก รพีพงษ์คนนี้เป็นเศษขยะที่เมืองริเวอร์ รู้จักกันดี ในเมืองริเวอร์นี้ไม่มีใครไร้ประโยชน์ได้เท่าเขา แล้ว”เลปกรพูดเสริมทันที
กุมุทจ้องศศินัดดา พลางพูดเสียงเย็นชา :”บอกรพีพงษ์ให้ ฉันด้วย ว่าเขาทำร้ายคนของฉัน ถ้าเรื่องนี้ไม่จบฉันไม่ ปล่อยไว้แน่ ทางที่ดีคุณควรให้เขามารับโทษกับฉันด้วยตัว เอง ไม่อย่างงั้น พวกคุณทั้งครอบครัวอย่าคิดว่าจะได้อยู่ อย่างสงบ!
พูดจบเข้าและเลปกรก็เดินออกไป
เหตุผลที่เขามาหารพืพงษ์ ก็เหมือนกับที่รพีพงษ์คาดเดา ตอนนี้โลกใต้ดินในเมืองริเวอร์ธฤตญาณเป็นใหญ่ที่สุด ถึง แม้กุมุทจะพอมีอำนาจอยู่บ้าง แต่ก็ยังไม่กล้าต่อกรกับธฤตญาณ
อีกทั้งคนที่ทำเลปกรแขนหักคือรพีพงษ์ เขาต้องไปแก้ แค้นกับรพีพงษ์ให้ถูกจังหวะ ดังนั้นเขาจึงไปสืบที่อยู่ของ รพีพงษ์มาแล้ว วันนี้มาหาถึงบ้านเพื่อจะจัดการกับรพีพงษ์ สักตั้ง
แต่สิ่งที่ทำให้เขาคาดไม่ถึงก็คือ รพีพงษ์โดนไล่ออกจาก
บ้าน
เมื่อศศินัดดาเห็นว่ากุมุทกับเลปกรไปแล้ว เธอจึงโล่งอก รีบลุกจากพื้นแล้วโทรหาอารียา
“ลูก แกรีบกลับมาเถอะ ถ้าแกยังไม่กลับแม่ต้องตายแน่ๆ แกพาเศษขยะรพีพงษ์นั่นกลับมาด้วย ฉันโดนทำร้ายก็เพ ราะเขาเนี่ย!
ศศินัดดาพูดราวกับจะร้องไห้ พูดจบก็วางสายไป ไม่ให้
อารียาได้มีโอกาสถามอะไร
อารียากลัวว่าจะเกิดเรื่องกับศศินัดดาจริงๆ ดังนั้นจึงรีบ ออกจากบริษัท แล้วก็ให้รพีพงษ์กลับไปที่บ้านด้วย
เมื่อทั้งคู่มาถึงวิลล่า เห็นศศินัดดานั่งบนโซฟาอย่างไม่มี ชีวิตชีวา และบนหน้าทั้งสองด้านบวมไปหมด บนหน้ายังคง มีรอยมือที่ชัดเจน
ตอนแรกอารียาคิดว่าศศินัดดาแค่ก่อเรื่องวุ่นวายเฉยๆ ตอนนี้เห็นบนหน้าเธอมีแต่รอยตบ ก็รู้ได้ทันทีว่าเกิดเรื่อง ขึ้นจริงๆ
“แม่ แม่ไปโดนอะไรมา ใครตบแม่เนี่ย? ”
ศศินัดดาได้สติกลับมา เมื่อเธอเห็นรพีพงษ์กลับมาแล้ว ก็ รีบลุกจากโซฟาแล้ววิ่งไปทันที เพื่อจะด่ารพีพงษ์
“แกไอ้ตัวซวย ตัวเองไปก่อเรื่องด้านนอกมา แต่ฉันโดน ตบแทนแก ถ้าวันนี้ฉันไม่ได้ระบายใส่แก ฉันตายซะยังดี กว่า! ”
อารียารีบขวางศศินัดดาพลางพูด :”แม่ แม่ใจเย็นก่อน พูด ให้ดีๆว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
รพีพงษ์ขมวดคิ้วงง ไม่คิดว่าศศินัดดาจะตื่นตระหนก ขนาดนี้
“เขาไปก่อเรื่องกับคุณชายตระกูลกุลสวัสดิ์ วันนี้เขาบุก มาถึงบ้าน คุณชายกุมุทบอกให้เขาไปรับโทษด้วยตัวเอง ถ้าเขาไม่ไป พวกเราไม่ได้อยู่อย่างสงบแน่”ศศินัดดา ตะโกนเสียงดัง
รพีพงษ์กิ้ง ไม่คิดว่ากุมุทจะบุกมาถึงบ้าน
เขาเคยคิดไว้แล้วว่ากุมุทจะต้องมาหาเรื่องเขาแน่ แต่ไม่ คิดว่ากุมุทมาหาถึงวิลล่า ดูเหมือนเขาจะดูถูกคุณชาย ตระกูลกูคนนี้ไปหน่อย
“วันนี้นอกจากตระกูลกุลสวัสดิ์คุณชาย ยังมีผู้หญิงมาอีก คน ผู้หญิงคนนั้นก็มาหารพีพงษ์เช่นกัน ดูจากท่าทางของ เธอแล้ว ก็เหมือนจะมาแก้แค้นรพีพงษ์เช่นกัน ลูกสาว แก รีบหย่ากับเขาเถอะ ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วเขา คงทำให้เราต้องตายกันหมดแน่! “ศศินัดดาพูดต่อ
รพีพงษ์ขมวดคิ้วเป็นปม ไม่รู้ว่าผู้หญิงที่ศศินัดดาพูดถึงนั้นคือใคร
“ผู้หญิงคนนั้นพูดอะไรเหรอ? “รพีพงษ์ถาม
ศศินัดดาเอากระดาษที่ผู้หญิงคนนั้นให้เธอ โยนให้รพี พงษ์พลางพูดอย่างโมโห:”เธอบอกว่าให้แกไปพบเธอที่นี่ ถ้าไม่ไปจะฆ่าพวกเราทั้งบ้าน!
อารียาใจหายวาบ ไม่รู้ว่ารพีพงษ์ไปก่อเรื่องกับใครไว้ อีก ฝ่ายถึงได้พูดออกมาอย่างโหดเหี้ยมแบบนี้
อีกอย่างเธอก็ไม่รู้ว่า ศศินัดดาเป็นคนพูดมั่วชั่วออกมา
เอง
“ลูก แกรีบตัดความสัมพันธ์ กับเศษขยะรพีพงษ์คนนี้ เถอะรพีพงษ์ เขาไม่เพียงไปหาเรื่องคุณชายตระกูลกุล สวัสดิ์ ยังไปหาเรื่องคนที่ไม่รู้ที่มาอีก ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วพวกเราคงตายเพราะเขา! “ศศินัดดาอ้อนวอน
รพีพงษ์เปิดกระดาษใบนั้น และดูเนื้อหาที่เขียนด้านใน ทันใดนั้นเขาก็แข็งไปทั้งตัว
อารียาเห็นปฏิกิริยาของรพีพงษ์ก็รู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่รพี พงษ์มาอยู่ในตระกูลตระกูลฉัตรมงคล เธอไม่เคยเห็นรพี พงษ์มีปฏิกิริยากับเรื่องไหนเท่าเรื่องนี้มาก่อน
รพีพงษ์สูดหายใจเข้าลึกๆ และจับกระดาษใบนั้นแน่น จนมือสั่นออกมาเล็กน้อย
คุณชายตระกูลกุลสวัสดิ์บุกมาถึงบ้านเขาไม่กังวล แค่ใช้ กลอุบายนิดหน่อย เขาก็สามารถทำให้กุมุทเสียใจภายหลัง ได้แต่กับผู้หญิงที่ให้กระดาษใบนี้ไว้นั้นไม่เหมือนกัน การมาของเธอทำให้รพีพงษ์รู้สึกได้ถึงความวุ่นวาย
ที่ตาสีทองบอกเขาก่อนหน้านี้ ว่าตระกูลลัดดาวัลย์จะส่ง คนมาโน้มน้าวเขาใหม่ เขาก็เคยคาดเดามาก่อน แต่พวกคน ที่เขาคาดเดานั้น ถึงจะเซ้าซี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะรับมือไม่ได้ แต่เขาคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าคนที่ตระกูลลัดดาวัลย์ส่งมาจะ
เป็นเธอ!
โยษิตาน้องสาวแท้ๆของแม่รพีพงษ์ น้ารองของรพีพงษ์ที่ ร้ายกาจมาก ผู้หญิงที่ทำทุกอย่างเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย
โยษิตาแก่กว่ารพีพงษ์แค่5ปี แต่ก็เป็นผู้หญิงที่สวย ราวกับดอกไม้ที่บานสะพรั่ง เธอร่วมมือกับแม่ของรพีพงษ์ ไล่รพีพงษ์ออกจากตระกูลลัดดาวัลย์
ตอนนั้นทุกคนต่างคิดว่า รพีพงษ์จะฆ่าแม่เพื่อยึดอำนาจ เรื่องนั้นล้วนเป็นแผนของเธอ!
