บทที่885 วิกฤตของอารียา
เมืองเกียวโต
สถานีรถไฟ
สามคนเดินออกมา คนหนึ่งเป็นคนแก่อีกคนเป็นเด็กเดินตามคนหนึ่งที่รูปร่างสาวยาว เดินอย่างรวดเร็ว ดูๆไปเป็นผู้ชายที่อายุราวๆห้าสิบกว่าปี น่าเคารพอย่างยิ่ง
อีกคนที่มีอายุและวัยรุ่นนั้น เป็นญาติห่างๆของตระกูลฉัตรมงคลที่เมืองยองที่เจอกับรพีพงษ์และอารียาที่เกาะพระจันทร์ ประวีร์
ตอนนั้นที่อยู่ที่เกาะพระจันทร์ ประวีร์และแฟนสาวของเขาได้หาเรื่องรพีพงษ์กับอารียา ถือว่าการท่องเที่ยวของพวกเขาครั้งนั้น เป็นจุดเดียวที่ไม่พอใจ
ผู้เฒ่าที่เดินมากับประวีร์ คือพ่อของเขา ดิลวิล คนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของนภทีป์ แต่ทั้งสองครอบครัวไม่ค่อยไปมาหาสู่กัน ที่ผ่านมาตระกูลฉัตรมงคลที่เมืองยองมองว่าตระกูลฉัตรมงคลที่เมืองริเวอร์เป็นตัวตลก
จนกระทั่งถึงตอนที่ประวีร์อยู่บนเกาะพระจันทร์ได้ยินจากปากของฝนสุดาว่ารพีพงษ์คือคุณชายของตระกูลลัดดาวัลย์แห่งเกียวโต อารียาได้เป็นคุณนายน้อยของตระกูลลัดดาวัลย์ ตระกูลฉัตรมงคลของเมืองยองจึงได้เคารพตระกูลฉัตรมงคลเมืองริเวอร์ขึ้นมา
แต่ตอนนั้นประวีร์ถือว่ายั่วโมโหรพีพงษ์และอารียา หลังจากที่พวกเขารู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของรพีพงษ์ เพราะกลัวรพีพงษ์ล้างแค้น ดังนั้นจึงออกจากเกาะพระจันทร์ก่อนกำหนด หลังจากกลับไปก็หวาดผวาอยู่พักใหญ่ ตระกูลฉัตรมงคลของเมืองยองทุกคนก็พากันหวาดกลัวอยู่นาน
ต่อมาพบว่ารพีพงษ์ไม่ได้ไปหาเรื่องพวกเขาแล้วนั้น จึงได้หมดกังวล
ตอนนั้นดิลวิลยังคิดที่จะพึ่งญาติห่างๆตีสนิทกับตระกูลลัดดาวัลย์ แต่คิดแล้วคิดอีกรพีพงษ์ไม่ไปหาเรื่องพวกเขาก็ถือว่าไม่เลวแล้ว ถ้ายังประชิดอยู่ ไม่แน่อาจยั่วโมโหตระกูลลัดดาวัลย์ก็เป็นได้ ดังนั้นจึงเลิกล้มความคิดไป
คนที่เดินอยู่ด้านหน้าของดิลวิลและประวีร์ทั้งสองเต็มไปด้วยบารมี คนที่อยู่ข้างๆรับรู้ได้ถึงบารมีแล้วนั้นก็ต้องรีบหลบไป รับรู้ได้ทันทีว่าคนนี้แตะต้องไม่ได้
ถ้ารพีพงษ์อยู่ที่นี่ล่ะก็ เขาต้องรู้ ว่านี่คือปรินทรคนที่เจ็ดที่อยู่ในอันดับรางวัลนำจับของกลุ่มสิงโต
แม้ตอนนี้ลักษณะของปรินทรแตกต่างจากในรูปอยู่มาก แต่รายละเอียดบางส่วนก็ยังทำให้ดูออกว่าเป็นปรินทร
แต่หลายปีมานี้ปรินทรได้เปลี่ยนตัวตนมามากมาย แม้จะเป็นกลุ่มสิงโต อยากจะหาเขาให้เจอ ก็ไม่ง่าย
ที่ปรินทรอยู่กับตระกูลฉัตรมงคลของเมืองยอง ถือเป็นเรื่องบังเอิญ ปรินทรที่ตอนนั้นอยู่เมืองยอง อยากหาผู้หญิงปลดปล่อย แล้วดันไปชอบเอาผู้หญิงคนหนึ่งของตระกูลฉัตรมงคลเมืองยองพอดี
ตอนนั้นเขาเพียงแค่เห็นแผ่นหลังของหญิงคนนี้เท่านั้น รู้สึกว่าลักษณะไม่เลย จึงได้ตามไปที่ตระกูลฉัตรมงคลอย่างลับๆ
แต่หลังจากที่ถึงตระกูลฉัตรมงคลเมืองยองแล้วนั้น ปรินทรพบว่าหญิงคนนั้นธรรมดา ก็ดูดีนิดหน่อย ก็เกิดโมโหขึ้นมา
ปรินทรที่เป็นแดนดั่งเทพมีความต้องการเกี่ยวกับเรื่องทางเพศอย่างสูง ช่วงหลายปีมานี้เหล่าผู้หญิงที่ถูกเขาทำลาย ไม่มีใครที่ไม่สวย หลังจากที่เห็นความสวยของหญิงคนนั้นของตระกูลฉัตรมงคลแล้ว ปรินทรก็รู้สึกเหมือนโดนหลอก
ดังนั้นในตอนนั้นเขาคิดจะล้างบางตระกูลฉัตรมงคลของเมืองยองทิ้ง แล้วจากเมืองยองไป
ปรินทรได้แสดงพลังแดนดั่งเทพต่อหน้าผู้คนตระกูลฉัตรมงคลของเมืองยอง แล้วยังแสดงกิริยาว่าตัวเองโมโห จะฆ่าพวกเขาทิ้งเสีย
คนของตระกูลฉัตรมงคลเมืองยองได้เห็นฝีมือของปรินทร คิดว่าปรินทรคือเทพมาจุติ บนมือสามารถปล่อยไฟออกมา แล้วทำหินอ่อนของบ้านเขาแตกเป็นเสี่ยงๆ มันชั่งน่ากลัวยิ่งนัก ดังนั้นจึงรีบอ้อนวอนขอชีวิต
ปรินทรแสดงท่าทีว่าตัวเองไม่ได้เอาสาวสวยมานานแล้ว ดังนั้นขอร้องก็ไม่มีประโยชน์
ในเวลานั้นประวีร์ได้สติขึ้นมา บอกปรินทรว่าครอบครัวเขามีญาติอยู่ที่เกียวโต สวยงามติดท็อป ยิ่งไปกว่านั้นยังได้ชื่อว่าเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของเกียวโตอีกด้วย ถ้าปรินทรได้เห็นต้องชอบแน่นอน
ทุกคนของตระกูลฉัตรมงคลเมืองยองได้ยินคำพูดนี้ของประวีร์แล้วนั้นก็เข้าใจความหมายของเขา ก็เลยแสดงเห็นด้วยกับคำที่เขาพูด
เพราะความสวยของอารียา นั้นอยู่แนวหน้าจริงๆ เธอมีฉายาว่าเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งของเมืองริเวอร์ แม้จะไม่ได้เป็นอย่างที่ประวีร์พูดว่าเป็นสาวสวยอันดับหนึ่งของเกียวโต แต่ในเวลานี้ เขาต้องพูดให้ดูดีเข้าไว้ เพื่อดึงดูดความสนใจของปรินทร
เมื่อปรินทรได้ยินก็สนใจขึ้นมา จึงได้ถามพวกเขาว่าญาติที่สวยคนนี้อยู่ที่ไหน ประวีร์พูดว่าเพียงแค่ปรินทรปล่อยพวกเขาไป เขาจะพาปรินทรไปหาญาติที่สวยคนนี้
ปรินทรลามก โดยเฉพาะกับสาวสวย เมื่อฟังประวีร์พูดจบ เขาก็ไม่คิดเล็กคิดน้อยใดๆ จึงได้ตอบตกลงประวีร์
ดังนั้นขณะนี้ทั้งสามคนจึงได้ปรากฏตัวที่สถานีรถไฟของเมืองเกียวโต
ประวีร์กับดิลวิลไม่กังวลว่าถ้าทำแบบนี้จะยั่วโมโหตระกูลลัดดาวัลย์ได้ เพราะปรินทรได้แสดงฝีมือให้เห็นแล้ว แล้วจะกลัวตระกูลที่ทำธุรกิจที่เกียวโตได้ไงกัน
ต่อหน้าพลังที่เห็นแน่ชัด เงินกับชื่อเสียง ถือเป็นเรื่องเล็กนิดเดียว
“ถ้าญาติที่พวกแกบอกว่าสวยแล้วไม่ได้สวยอย่างที่ปากของพวกแกพูด พวกแกน่าจะรู้นะว่าต้องพบกับจุดจบยังไง” ปรินทรกล่าว
ประวีร์รีบยิ้มออกมาแล้วกล่าวต่อปรินทรว่า “ผู้ยิ่งใหญ่คุณวางใจได้ ความสวยของอารียา ไม่มีทางทำให้คุณผิดหวังแน่นอน แต่มีสิ่งเดียวที่ไม่ดีนั่นคืออารียาแต่งงานแล้ว”
“หรอ? หญิงที่แต่งงานแล้ว ฉันชอบ หญิงที่แต่งงานแล้วนี่สิสนุก” ปรินทรเลียริมฝีปาก แล้วยิ้มอย่างมีเลศนัย
ประวีร์และดิลวิลทั้งสองยิ้มขึ้นมาตามๆกัน
“ผู้ยิ่งใหญ่ เพียงแค่ตอนนี้อารียาเป็นคุณนายน้อยของรพีพงษ์ ที่เกียวโตรพีพงษ์มีอำนาจมาก ผู้ยิ่งใหญ่ไปถึงที่แล้วไปเอาคน เกรงว่าจะต้องเจอกับการต่อต้านของตระกูลลัดดาวัลย์ สู้พวกเราไปหาตระกูลลัดดาวัลย์แทนคุณก่อนมั้ย? ดิลวิลถาม
ปรินทรครุ่นคิด ปัจจุบันเขาเป็นคนที่กลุ่มสิงโตกำลังตามจับอยู่ ทำอะไรต้องไตร่ตรองให้ดีๆ แม้รพีพงษ์จะเป็นตระกูลทางโลก แต่ถ้าความสามารถของพวกเขามากพอ ก็จะทำให้เบาะแสของปรินทรรั่วไหลได้
ถึงเวลานั้นปรินทรก็ต้องเปลี่ยนแปลงตัวตน เพื่อหลบหลีกการจับกุมของกลุ่มสิงโตอีก
ดังนั้นแม้เขาจะลามกมากเท่าไหร่ แต่ก็มีสติ ไม่ได้คิดที่จะไปแย่งคนมาโดยตรง
ตอนนี้ได้ยินดิลวิลพูด เขาก็พยักหน้า ถ้าดิลวิลสองพ่อลูกสามารถทำให้ตระกูลลัดดาวัลย์มอบอารียาให้กับตนได้ ก็จะดีไม่น้อยเลยทีเดียว
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นฉันจะให้เวลาพวกแกสามวัน ในสามวันนี้ฉันจะเที่ยวที่เกียวโต ถ้าจะให้ดีพวกแกทำให้เร็วๆหน่อย ถ้าผ่านไปสามวันฉันยังไม่เห็นคนล่ะก็ ฉันจะไปที่ตระกูลลัดดาวัลย์เอง พวกแกทั้งสอง อย่าได้มีชีวิตอยู่ต่อไปอีกเลย” ปรินทรกล่าว
“ผู้ยิ่งใหญ่สบายใจได้ มีบารมีของผู้ยิ่งใหญ่อยู่ แม้ตระกูลลัดดาวัลย์จะกล้าหาญ ก็ไม่กล้าที่จะไม่ส่งคนให้” ประวีร์รีบยิ้มพลางกล่าว
