Invincible Divine Dragon’s Cultivation System ระบบฝึกฝนมังกรอมตะ – ตอนที่ 289

ตอนที่ 289 นายใหญ่ฉากเดียว!
เสียงของหญิงชรานั้นแหบแห้งฟังแล้วน่าสยดสยองเป็นอย่างยิ่ง
เธอเช็ดเลือดที่มุมปากของเธอ ก่อนที่จะรีบกระโดดขึ้นไปที่บนหลังคา
ชายชราทั้งสามคนก็รีบถอยหลังกลับ ออกไปอย่างรวดเร็วด้วยความ
หวาดกลัว
เหล่ามือสังหารขององค์กรมนต์ดำ ที่กำลังปิดล้อมโม่ชิงหลงและ
เหล่านักรบมังกรคนอื่น ๆ อยู่ ก็หยุดเคลื่อนไหว พวกเขาค่อย ๆ ถอน
ตัวกลับออกไปอย่างช้า ๆ แต่แววตาของพวกเขานั้นก็ยังแสดงถึง
ความโกรธแค้นและกระหายเลือดอยู่
“ต้องการที่จะหนี? ใครอนุญาตให้พวกเจ้าไปอย่างนั้นรึ?” หวังเสียน
จ้องมองไปยังกลุ่มองค์กรมือสังหารมนต์ดำ ขณะที่เดินเข้าไปหาพวก
เขาอย่างช้า ๆ ก่อนที่เขาจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงอันเย็นยะเยือก
โม่ชิงหลง, โม่หยวน และเหล่านักรบมังกรคนอื่น ๆ เดินมารวมตัว
กันอยู่ข้าง ๆ หวังเสียน
เมื่อนักฆ่าแห่งอเวจีทั้งสิบคนภายใต้หน้ากากทมิฬมารวมตัวกัน กลิ่น
อายแห่งความตายและกระหายเลือดแผ่ออกมาจากพวกเขาอย่างน่ากลัว
พวกเขาค่อย ๆ เดินบุกเข้าไปในใจกลางฐานที่ตั้งขององค์กรมือสังหาร
มนต์ดำอย่างช้า ๆ
เหล่าสาวกขององค์กรมือสังหารมนต์ดำรีบถอยรักษาระยะห่างจาก
กลุ่มของหวังเสียน เพื่อไม่ให้พวกเขาเข้ามาใกล้มากเกินไป
“ขออัญเชิญนายท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งองค์กรมนต์ดำ ได้โปรดมา
กำจัดและสังหารศัตรูผู้รุกรานของพวกเราด้วยเถิด!”
“พวกเราเหล่าสาวกแห่งองค์กรมนต์ดำยินดีมอบกายและถวายชีวิต
เพื่อองค์กรมนต์ดำ ขอให้นายท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งได้โปรดสงเคราะห์
กำจัดภัยพิบัติในครั้งนี้ให้แก่พวกเราเหล่าสาวกด้วยเถิด!”
เสียงของหญิงชราดังก้องไปทั่วทั้งฐานที่ตั้งขององค์กรมือสังหาร
มนต์ดำ
เหล่าสาวกที่เหลือขององค์กรมือสังหารมนต์ดำก็ตะโกนพูดตาม
หญิงชราด้วยเสียงอันดังอย่างพร้อมเพรียงกัน
“ขออัญเชิญนายท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งองค์กรมนต์ดำ ได้โปรด
เมตตากำจัดภัยพิบัติในครั้งนี้ด้วยเถิด!”
ครืนน! ซ่าาา!
เหล่าสัตว์และแมลงมีพิษค่อย ๆ คืบคลานมารวมตัวกันยังตำแหน่ง
ตรงกึ่งกลางของเหล่าสาวกองค์กรมนต์ดำ
ครืนนนน!
โลงศพสีดำขนาดใหญ่ใบนึงค่อย ๆ โผล่ขึ้นมาจากตรงกลางที่เหล่า
สัตว์และแมลงมีพิษมารวมกัน
เสียงของเหล่าสาวกแห่งองค์กรมนต์ดำเงียบลงในทันที พวกเขาทุก
คนต่างก้มหน้าลงเพื่อแสดงความเคารพ
แอ๊ดดดด!
ฝาโลงค่อย ๆ แง้มเปิดออกมาอย่างช้า ๆ ท่ามกลางเสียงที่เงียบสงบ
ฟังแล้วน่าขนลุกเป็นอย่างยิ่ง
“มีเรื่องอะไรถึงได้มารบกวนการนอนหลับของข้า!”
เสียงที่แหบพร่า แต่ชัดเจนและทรงพลัง ดังสะท้อนก้องออกมาจาก
โลงศพ
มือข้างหนึ่งค่อย ๆ เอื้อมออกมาจับอยู่ที่ขอบของโลงศพ มันไม่ใช่ฝ่า
มือของมนุษย์ธรรมดาทั่วไป…แต่มันเป็นเหมือนกับกระดูกมือของ
มนุษย์เสียมากกว่า
ร่างกายที่ผอมบางของชายชราคนนึงค่อย ๆ ลุกยืนขึ้นมาอย่างช้า ๆ
แขนทั้งสองข้างของเขานั้นยาวมากกว่าคนธรรมดาทั่วไปเกือบ 2 เท่า
มีเพียงชั้นผิวหนังบาง ๆ และเส้นเอ็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้นที่พันติด
อยู่กับรอบโครงกระดูกทั่วร่างกายของเขา
เมื่อมองดูแล้วชายคนนี้นั้นคล้ายกับมัมมี่ที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมา ในหนัง
เรื่องเดอะมัมมี่ภาค 2 เลยทีเดียว
“นายท่านบรรพบุรุษ! ขอได้โปรดกำจัดศัตรูให้แก่พวกเราด้วย!”
หญิงชราและบรรดาสาวกทั้งหมดขององค์กรมนต์ดำคุกเข่าลงกัน
ในทันที
“ผู้ที่กล้าบุกรุกเข้ามาในองค์กรมือสังหารมนต์ดำของข้า จะต้องถูก
สังหารทิ้งให้หมด!’
ชายชราที่อยู่ในร่างคล้ายกับมัมมี่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
ดวงตาของเขานั้นเป็นหลุมลึก เนื้อบนปากของเขาหายไปจนไม่
สามารถที่จะปิดฟันของเขาได้
เขาหันไปมองกลุ่มของหวังเสียนที่ยืนมองอยู่อย่างสงบ ก่อนที่จะชี้
นิ้วพร้อมตะโกนสั่งออกมา
“ฆ่าพวกมัน!”
ปฏิกิริยาการเคลื่อนไหวของชายชรานั้นค่อนข้างช้าเล็กน้อย คงจะ
เนื่องมาจากอาการที่เขานอนหลับจำศีลอยู่ในโลงศพเป็นเวลานาน
แต่กระนั้นแรงกดดันที่ออกมาจากตัวเขาก็ทรงพลังเป็นอย่างมาก
‘ความแข็งแกร่งของเจ้าผีดิบตัวนี้น่าจะพอ ๆ กับตาเฒ่าซุย!’
(จักรพรรดิซุย)
หวังเสียน มีสีหน้าที่จริงจังขึ้นมาในทันที เมื่อรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่ง
ของชายชราที่เหมือนมัมมี่
“บุกเข้ามาสังหารคนของข้าแล้วยังมารบกวนการนอนหลับของข้า
อีก…ข้าจะฝังพวกเจ้าทั้งหมดเอาไว้ที่นี่!”
เสียงอันเย็นยะเยือกของชายชรา ดังขึ้นมาพร้อมกับกลิ่นอายสังหาร
อันน่ากลัว
ดวงตาของเหล่าสาวกองค์กรมนต์ดำ เต็มไปด้วยความเคารพบูชา
พวกเขาจ้องมองไปยังชายชราเหมือนดั่งเทพเจ้าของพวกเขา
เสียงของชายชรายังคงดังก้องอยู่ในอากาศ แต่ตัวของเขานั้นได้
หายไปจากจุดเดิมแล้ว
ร่างของเขาโผล่มายืนอยู่ข้าง ๆ หวังเสียน ภายในพริบตา
ความเร็วของเขานั้นช่างน่ากลัวเป็นอย่างมาก
ฝ่ามือของเขาพุ่งตรงไปยังคอของหวังเสียนอย่างรวดเร็ว
การโจมตีของเขาเป็นการโจมตีทางกายภาพโดยตรง แต่ความเร็วที่
เขาแสดงออกมานั้นคงจะไม่มีผู้เชี่ยวชาญระดับก่อกำเนิดลมปราณ
คนใดสามารถเทียบได้อย่างแน่นอน
ตึงงง!
เหล่ามือสังหารขององค์กรมนต์ดำต่างคิดว่าเจ้านายของพวกเขาคง
จะสามารถบดขยี้คอของหวังเสียนให้แหลกเหลวได้ในพริบตา แต่
หวังเสียน กลับป้องกันและหยุดการโจมตีของชายชราได้อย่าง
ง่ายดาย
“ฮึ! เจ้ามันก็แค่ผีดิบตายซากตัวนึงเท่านั้น ไม่ควรจะออกมาจากโลง
ศพของเจ้าและมาทำตัวอวดดีเช่นนี้ โดยเฉพาะต่อหน้าข้า!”
น้ำเสียงและท่าทางที่หยิ่งทรนงของหวังเสียน ดังก้องไปทั่วทั้งฐาน
ขององค์กรมือสังหารมนต์ดำ
“นี่มันอะไรกัน? มันจะเป็นไปได้อย่างไร?”
เหล่าสาวกขององค์กรมนต์ดำ ต่างตกใจเมื่อเห็นว่าหวังเสียน รับการ
โจมตีจากเจ้านายของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย
“นักฆ่าแห่งอเวจีทมิฬคนนั้น สามารถรับการโจมตีของท่านบรรพบุรุษ
ผู้ก่อตั้งได้อย่างไรกัน?”
ถึงแม้ในตอนแรกพวกเขาเหล่าสาวกแห่งองค์กรมือสังหารมนต์ดำ
จะถูกโจมตีและสังหารจนเสียชีวิตไปหลายร้อยคนจนต้องถอยร่น
กลับไป
แต่ในตอนนี้บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของพวกเขานั้นได้ออกมาต่อสู้ด้วย
ตัวเอง
พวกเขาทั้งหมดทุกคนต่างเชื่อมั่นว่าบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งของพวกเขา
จะสามารถสังหารกลุ่มคนพวกนี้ได้อย่างแน่นอน
แต่ดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนนี้ มันจะไม่เป็นอย่างที่พวกเขาได้
คาดคิดเอาไว้ ความกลัวและความวิตกกังวลเริ่มปรากฏขึ้นมาในแวว
ตาของพวกเขา
พวกเขาจ้องมองไปที่แขนของหวังเสียน ที่รับการโจมตีของชายชรา
ด้วยความตกใจ
แขนของหวังเสียนในตอนนี้มันคงจะไม่สามารถเรียกว่าแขนของ
มนุษย์ได้ มันดูเหมือนแขนของสัตว์ประหลาดเสียมากกว่า เพราะ
แขนของหวังเสียน ในตอนนี้เต็มไปด้วยเกล็ดสีทองแวววาว พร้อม
กับกรงเล็บของมังกรที่ดูคล้ายกับดาบโลหะ
“เจ้าผีดิบตายซาก! เจ้าจะเป็นคนแรกที่สามารถทำให้ข้าใช้ความ
สามารถอย่างเต็มที่ในร่างของมนุษย์!”
หวังเสียน จ้องมองไปยังชายชราที่เหมือนมัมมี่ พร้อมกับยิ้มออกมา
เล็กน้อย ในขณะเดียวกันแขนของเขาในตอนนี้ก็กลายเป็นกรงเล็บ
มังกรที่สมบูรณ์เต็มที่แล้ว
กรงเล็บของหวังเสียนนั้นไม่ได้เกิดจากผลึกแก้วมังกรเพลิง
แต่มันเป็นส่วนหนึ่งของความสามารถในร่างมนุษย์ของเขา มันคล้าย
กับที่เหล่านักรบมังกรใช้กัน
โดยส่วนมากเหล่านักรบมังกรจะเรียกความสามารถนี้ว่า ‘ชุดรบ
เกราะมังกร’
แต่ความสามารถของหวังเสียน ในการแสดงชุดรบเกราะมังกรออกมา
นั้นแตกต่างจากเหล่านักรบมังกรที่เป็นสาวกของเขามาก ไม่ว่าจะเป็น
รูปลักษณ์หรือความสามารถ มันย่อมเหนือกว่าเหล่านักรบมังกรที่เป็น
สาวกของเขาอย่างเทียบกันไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
“แก!….”
ใบหน้าของชายชราบิดเบี้ยวขึ้นมาในทันทีเขานั้นรู้สึกตกใจเป็น
อย่างมาก ถึงแม้ว่าใบหน้าของเขาในตอนนี้จะไม่สามารถแสดงสี
หน้าใด ๆ ออกมาได้เนื่องจากใบหน้าของเขานั้นบิดเบี้ยวเหมือน
ซากศพอยู่แล้ว… (●__●)
“เจ้าแปลกใจอย่างนั้นเหรอ!”
ในขณะที่หวังเสียนพูดแขนอีกข้างนึงของเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เกล็ด
มังกรค่อย ๆ ปรากฏขึ้นมาอย่างช้า ๆ
“ข้าไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าเจ้านั้นจะมีความสามารถในระดับ
เดียวกันกับข้า!”
ชายชราที่เหมือนมัมมี่กำลังดูดกลืน จิตวิญญาณของสัตว์และแมลงมี
พิษที่อยู่โดยรอบอย่างรวดเร็ว
ร่างกายของเขาเริ่มฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว เลือดและเนื้อบนร่างกายของ
เขาถูกเติมเต็มขึ้นมาทีละส่วนจนสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน
“ไม่! เราไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน! เจ้านั้นมันอ่อนแอกว่าข้ามากเลย
ล่ะ!”
แขนทั้งสองข้างของหวังเสียน กลายเป็นกรงเล็บมังกรที่สมบูรณ์มัน
มีความยาวมากกว่า 1 เมตร
เขาคว้าแขนทั้งสองข้างของชายชราที่เหมือนมัมมี่ได้อย่างง่ายดาย
หลังจากร่างกายของชายชราที่เหมือนมัมมี่ฟื้นฟูอย่างสมบูรณ์แล้ว สี
หน้าของเขานั้นสามารถแสดงออกถึงความกลัวได้อย่างชัดเจนแล้ว
ในตอนนี้
เขาพยายามดิ้นรนให้หลุดจากการจับของหวังเสียน แต่มันก็ไม่ขยับ
เลยแม้แต่น้อย!
ในตอนนี้เขานั้นรู้สึกกลัวมากจริง ๆ !
“เนื่องจากว่าเจ้านั้นไม่ชอบนอนอยู่เงียบ ๆ ในโลงศพส่วนตัวของเจ้า
ฉะนั้นข้าจะส่งเจ้าไปที่นรก!” หวังเสียน ยิ้มเยาะออกมา เขาไม่มี
ความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ว่าชายคนนี้นั้นจะอยู่ในระดับ
ขอบเขตเม็ดยาเซียนก็ตาม
เพราะหากพิจารณาดูแล้วสภาพและความสามารถของชายชราที่
เหมือนมัมมี่ในตอนนี้นั้นอ่อนแอที่สุดในระดับขอบเขตเม็ดยาเซียน
ความสามารถในระดับนี้หวังเสียน นั้นจะเกรงกลัวได้อย่างไร?
หวังเสียน ใช้กรงเล็บมังกรฝั่งซ้ายมือของเขาจับรวบแขนของชาย
ชราที่เหมือนมัมมี่เอาไว้อย่างแน่นหนา และพร้อมกันนั้นเขาดึงกรง
เล็บมังกรฝั่งขวามือของเขาไปที่ด้านหลังอย่างช้า ๆ
“ไม่!” เมื่อชายชราที่เหมือนมัมมี่รู้สึกว่าตัวเขานั้นถูกควบคุมอย่าง
สมบูรณ์ เขาก็ตะโกนร้องออกมาอย่างตื่นตระหนก
กรงเล็บมังกรฝั่งซ้ายมือของหวังเสียน ปล่อยตัวชายชราที่เหมือน
มัมมี่ให้ลอยอยู่เหนือพื้น และพร้อมกันนั้นเขาก็ตวัดฟาดกรงเล็บ
มังกรฝั่งขวามือไปที่ร่างของชายชราที่เหมือนมัมมี่อย่างเต็มแรง จน
คล้ายกับการเสิร์ฟลูกเทนนิส
ตูมมมม!
แรงกระแทกจากกรงเล็บมังกรที่ปะทะกับร่างของชายชราดังจน
สนั่นหวั่นไหว
ร่างกายของชายชราถูกบดขยี้จนกระดูกแหลกละเอียด
ร่างของเขาถูกส่งกระเด็นลอยไปในอากาศอย่างรวดเร็วเหมือนกับ
จรวด
ไม่มีเสียงร้องใด ๆ ออกมาจากปากของชายชราเลยแม้แต่น้อย
เฟี้ยวววว!
โครมมม!
ร่างของชายชราลอยจนไปปะทะเข้ากับเขตอาคมที่คล้ายกับกระจก
จนทะลุทะลวงออกไปยังด้านนอก และยังคงลอยหายไปไกลจนลับ
ตา
“นี่!…มัน..มันไม่ใช่เรื่องจริง!”
เสียงแหบแห้งของหญิงชราดังขึ้นมาอย่างสิ้นหวัง
“นายท่านบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งบินหายไปแล้ว!?….”
เหล่ามือสังหารสาวกขององค์กรมนต์ดำ พวกเขาทุกคนต่างเงยหน้า
มองไปตามทางที่บรรพบุรุษผู้ก่อตั้งองค์กรมนต์ดำบินหายไป…
ศรัทธา, ความเชื่อและความหวังของพวกเขาก็ลอยหายตามชายชรา
ออกไปเช่นเดียวกัน!
หัวสมองของพวกเขาทุกคนในตอนนี้นั้นว่างเปล่าจนขาวโพลน
ร่างกายของเหล่ามือสังหารแห่งองค์กรมนต์ดำเริ่มสั่นสะท้านตาม
สัญชาตญาณแห่งความหวาดกลัว