Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 215

ตอนที่ 215

บทที่ 215 ความอยากอยู่รอดแรงจริงๆ

“คุณยังรู้อยู่หรอว่าจะมาดูฉัน” ฉินเฟยพูดด้วยความไม่พอใจ

ตั้งแต่เมื่อคืนที่ส่งเธอมาโรงพยาบาล จนถึงตอนนี้ฉีเซินเพิ่งจะมา

“คุณเป็นคู่หมั้นของผม ผมยังไม่ลืม” น้ำเสียงของฉีเซินอ่อนมาก

“ฉันแจ้งตำรวจแล้ว แล้วทำไมเวินจิ้งยังไม่โดนจับ” ฉินเฟยพูดอย่างโกรธแค้น

เมื่อคืนเธอฟื้นขึ้นมาก็โทรแจ้งตำรวจทันทีเลย เธอเจ็บตัวแล้ว เพราะเวินจิ้งล้วนๆ เลย!

“ถึงแม้ว่าในห้องน้ำไม่มีกล้องวงจรปิด แต่จากนิสัยของเวินจิ้งแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะหาเรื่องคุณก่อน” ฉีเซินฉีกหน้าเธอ

“คุณไม่เชื่อฉันหรอ เธอคือคุณนายมู่ ส่วนฉันเป็นคู่หมั้นจริงๆ ของคุณ!”

“ฉินเฟย คุณอยู่ดีๆ ให้ผมหน่อยเลยนะ ผมไม่มีเวลาไปจัดการเรื่องพวกนี้ให้คุณหรอกนะ ถึงคุณจะแจ้งตำรวจแล้ว มู่วี่สิงก็จัดการเรื่องเรียบร้อยตั้งนานแล้ว คุณคิดว่าคุณเป็นใครหรอ” น้ำเสียงของฉีเซินเต็มไปด้วยความดูหมิ่น

“ก็ยังมีคุณอยู่นิ…” ฉินเฟยพูดงึมงำ

“ผมเคยเตือนคุณแล้วว่าอย่าไปยุ่งกับเวินจิ้ง” ฉีเซินหรี่ตาลง

“ดังนั้นคุณมาตอนนี้ก็คือเพื่อมาสมน้ำหน้าใช่ไหม” ฉินเฟยเข้าใจแล้ว

นี่ผู้ชายแต่ละคนล้วนเข้าข้างเวินจิ้งหมดเลย!

“คุณจะเข้าใจแบบนี้ก็ได้ พรุ่งนี้ผมจะกลับหนานเฉิง คุณออกจากโรงพยาบาลแล้วก็กลับเองเลย” พูดจบ ฉีเซินก็จากไปโดยไม่รอช้า

ฉินเฟยโกรธจัด จับหมอนที่อยู่ข้างๆ ก็โยนออกไปเลย ฉีเซินยังคงไม่หยุดลง

สองวันต่อมา หนานเฉิง

เวินจิ้งกลับไปทำงานที่บริษัทการผลิตยาเทียนอีอีกเช่นเคย ข้างๆ มีเพื่อนร่วมงานกี่คนล้อมรอบคุยกัน

“ฉันได้ข่าวว่าคุณเสี้ยงจะลาออกแล้ว”

“อะไรนะ เกิดอะไรขึ้น”

“ไม่รู้สิ เขาไม่มาบริษัทตั้งสามวันแล้ว ฉันฟังแผนกบุคคลเล่าว่าช่วงนี้ผู้บริหารระดับสูงจะมีการเปลี่ยนแปลง”

เวินจิ้งขมวดคิ้วมุ่น ไม่นานอย่างที่พูด อีเมลเข้ามาแล้ว เรียกทุกคนให้ไปประชุมที่ห้องประชุม

เสี้ยวหงไม่อยู่ ทุกคนกำลังรอลุ้นว่าครั้งนี้จะเป็นใครที่เป็นเจ้าภาพในการประชุมครั้งนี้

สิบนาทีต่อมา เงาที่คุ้นเคยก็ได้เดินเข้ามา ลี่หนานเฉิง?

“สวัสดีครับ เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงทางฝ่ายบุคคล ตั้งแต่วันนี้ไป ผมจะเป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมดของบริษัทการผลิตยาเทียนอีแทนคุณเสี้ยงชั่วคราวครับ”

เดิมลี่หนานเฉิงก็มีหน้าตาหล่อเหลาสวยงามอย่างกับปิศาจ ตั้งแต่เขาเดินเข้ามา บรรดาเพื่อนร่วมงานก็ละสายตาจะตัวเขาไม่ได้เลย

“ลี่หนานเฉิง? ก่อนหน้านี้ไม่เคยรู้คนนี้มาก่อนเลย”

“ในเว็บป่ายดู้ก็ไม่มีข้อมูลสักอย่างเลยนะ แต่ก็หล่อเกินไปแล้วอ่ะ!”

“ก็ใช่สิ แล้วดูก็รู้ว่าเป็นลูกคนรวย ไม่รู้ว่ายังโสดอยู่ไหม…”

เสียงพูดคุยรอบข้างดังมาตลอด ก็ไม่รู้ว่าลี่หนานเฉิงได้ยินเข้าบ้างไหม พูดจบก็ไปแล้ว

ต่อมาคนที่เข้ามาคือผู้ช่วยของลี่หนานเฉิงซูยีน เสน่ห์ที่อ่อนโยนน่ารักโดดเด่นมาก

“ดิฉันเป็นผู้ช่วยของลี่หนานเฉิงซูยีน ดีใจที่ได้ร่วมงานด้วยนะคะ”

เวินจิ้งเหลือบตามอง เธอยังจำเธอได้อยู่

ก็คราวก่อนดันไปเจอลี่หนานเฉิงกอดเธอไว้ในลิฟต์ เหมือนจะสังเกตแววตาของเวินจิ้งได้ ซูยีนมองมาทางนี้และหรี่ตาลงเล็กน้อย

การประชุมเสร็จสิ้น ทั้งห้องประชุมระเบิดขึ้นมาตั้งนานแล้ว เสน่ห์ของลี่หนานเฉิงกับเสี้ยวหงต่างกันโดยสิ้นเชิง แต่หน้าใบนั้นคือดึงดูดวิญญาณคนไปได้อย่างจริงๆ จังๆ

“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ประธานลี่ก็คือเทวดาของฉัน!”

“เฮอะ ผู้หญิงหลายใจ ยังไงฉันก็รู้สึกว่าคุณหมอมู่หล่อกว่าอยู่ดี”

“ฉันชอบหล่อแบบแบดบอยๆ อย่างประธานลี่นี่แหละ…”

เวินจิ้งส่ายหัวไปมาแบบไม่ไหว ห่างไกลจากการพูดคุยเหล่านี้แล้ว ลี่หนานเฉิงก็หล่อจริง แต่เธออยู่ใกล้ชิดกับมู่วี่สิงบ่อยๆ เหมือนนอกจากเขาคนเดียวแล้ว ไม่มีผู้ชายคนไหนสามารถสู้เขาได้เลย

เดินเข้าไปห้องน้ำชา ซูยีนกำลังหาถุงชาอยู่ เวินจิ้งก็เอาให้เธอ

“ขอบคุณนะ” รอยยิ้มของซูยีนไม่มีที่ติเลย “ฉันยังจำคุณได้อยู่”

“ฉันชื่อเวินจิ้ง” เวินจิ้งแนะนำตัว

“คุณสนิทกับหนานเฉิงมากใช่ไหม” ซูยีนถามแบบผ่านๆ

“ก็เฉยๆ” เวินจิ้งคิดครู่หนึ่ง

“ยังไงก็เป็นเพื่อนของหนานเฉิง คืนนี้มางานปาร์ตี้ของฉันด้วยกันไหม” ซูยีนเชิญชวน

เวินจิ้งนิ่งไปสักพัก คืนนี้เธอก็ไม่มีธุระอย่างอื่น แต่ก็ไม่ค่อยคุ้นเคยกับซูยีนเท่าไหร่

เหมือนจะเข้าใจความคิดของเวินจิ้งได้ ซูยีนพูดว่า “คุณยังโสดอยู่ใช่ไหม คืนนี้มีหนุ่มๆ ที่โสดอยู่และมีฐานะที่ดีมากเลยนะ ในฐานะที่คุณรู้จักกับหนานเฉิง ฉันจะแนะนำให้คุณเอง”

มุมปากของเวินจิ้งดิ้นเล็กน้อย ถ้าเธอไปจริงๆ มู่วี่สิงน่าจะโกรธมั้ง?

ทันใดนั้น ข้างหลังก็มีเสียงเดินดังมา คนที่มากลับเป็นลี่หนานเฉิง

ออฟฟิศของประธานไกลจากตรงนี้ไม่น้อย ดูออกได้ว่าเขามาหาซูยีน

แต่คำพูดของซูยีนเมื่อกี้เขาได้ยินหมดแล้ว

“อย่าไปมีความคิดอะไรกับเวินจิ้งเลย เขามีเจ้าของอยู่แล้ว”

“ใคร หรือว่าจะเป็นคนที่ฉันรู้จัก” ซูยีนขมวดคิ้ว。

“คืนนี้ค่อยบอกคุณ เวินจิ้ง อย่ามาสายนะ สามทุ่ม มากับสามีของคุณด้วยกัน” พูดจบ ลี่หนานเฉิงก็ลากซูยีนออกไปแล้ว

เวินจิ้งงง มู่วี่สิงก็ไปหรอ

เรื่องนี้เขาไม่เคยบอกเธอเลย ตอนแรกเวินจิ้งก็คิดว่าจะไม่ไปแล้ว

ตอนเวลาเลิกงาน มู่วี่สิงเพิ่งจะโทรมา

“ผมจะไปรับคุณตอนสองทุ่ม”

“ห๊า”

“มีเพื่อนคนหนึ่งกลับมาแล้วจัดงานปาร์ตี้ ไปกับผม เนาะ”

“ใช่ซูยีนหรือเปล่า”

“แสดงว่าเธอไปเทียนอีแล้ว” มู่วี่สิงพูดอย่างมั่นใจ

“เธอเป็นผู้ช่วยของลี่หนานเฉิง ดูสวยมากเลยจริงๆ” เวินจิ้งอดไม่ได้ที่จะชื่นชม

ซูยีนไม่ว่าจะเป็นเสน่ห์หรือหน้าตาก็เลิศทั้งสองเลย ตอนที่เจอเธอแวบแรกก็มิอาจลืมได้แล้ว

วันนี้ที่เธอมา จะพูดว่าความสวยนี้เป็นที่หนึ่งก็ไม่เกินไป

“คุณนายมู่ ในใจของผมแล้ว ไม่มีใครสู้คุณได้เลย”

เวินจิ้ง: …

“มู่วี่สิง ฉันไม่โกรธสักหน่อย ความอยากอยู่รอดของคุณนี่แรงจริงๆ เลยนะ” เวินจิ้งไม่ได้คิดจริงจัง

หน้าตาของเธอเธอเองรู้ดี เมื่อเทียบซูยีน ยังไงก็ยังมีอีกระยะหนึ่ง

มู่วี่สิงแอบหัวเราะออกมา “ผมเคยพูดโกหกหรอ เวินจิ้ง เชื่อตัวเองสิ”

เวินจิ้งทำปากมุ่ย ก็รู้สึกดีใจเหมือนกัน

ตอนกลางคืน มู่วี่สิงมารับเธอตรงตามเวลา

สถานที่จัดงานปาร์ตี้เป็นคลับเกรดสูงแห่งหนึ่ง เดินเข้าไปข้างใน มีหลายคนที่เวินจิ้งเคยเจอมาก่อน ซูยีนนั่งอยู่ตรงกลาง ข้างๆ เป็นลี่หนานเฉิง ยังมีผู้ชายอีกหลายคนที่สนิทกับมู่วี่สิง

เห็นเวินจิ้งมาแล้ว ซูยีนลุกขึ้นมาลากเธอมาข้างๆ ตัวเอง

“สามีของคุณคือมู่วี่สิงนี่เอง” ซูยีนอ้ำอึ้งสักพัก

เธอก็เพิ่งรู้เมื่อกี้นี้เองว่ามู่วี่สิงแต่งงานแล้ว ก่อนหน้านี้เธออยู่ต่างประเทศตลอด บางครั้งกลับมาก็ไม่เคยเจอมู่วี่สิง เลยไม่รู้ว่ามีเรื่องนี้

เวินจิ้งยิ้มๆ รอยยิ้มของซูยีนสามารถสัมผัสคนอื่นได้ ทำให้คนอยากเข้าใกล้โดยไม่รู้ตัว

“ฉันกับเขาแต่งงานได้หนึ่งปีแล้ว”

เวินจิ้งลองนับดู ไม่คิดเลยว่าเวลาจะผ่านไปเร็วขนาดนี้

“ฉันไม่รู้เรื่องอะไรสักอย่างเลยจริงๆ แต่พวกคุณน่าจะไม่ได้จัดงานแต่งใช่ไหม ไม่งั้นฉันก็ต้องรู้สิ” ซูยีนขมวดคิ้วมุ่น

งานแต่ง…

เธอไม่เคยคิดมาก่อนเลย อาจจะ ไม่มีตลอดกาลก็ได้

ความอ้างว้างของเวินจิ้งถูกซูยีนจับได้ ผู้หญิงสองคนไปนั่งข้างๆ ซูยีนแอบถาม “พวกคุณไม่คิดจะจัดงานแต่งงานหรอ”

เวินจิ้งส่ายหัว “ไม่มีแผนนี้อ่ะ ความจริงเราสองคนแต่งงานแบบสายฟ้าแลบ ความรักก็ไม่ถือว่ามั่นคงมาก”

ซูยีนมองดูเวินจิ้ง ตอนที่เจอเธอในบริษัทไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะเป็นภรรยาของมู่วี่สิง

เธอรู้สึกตลอดมาว่าคนที่ยอดเยี่ยมอย่างมู่วี่สิง ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่มีแสงสว่างอยู่ในตัวพอแน่นอน

แต่เวินจิ้ง ก็เหมือนกับชื่อของเธออย่างนั้น อ่อนโยนบริสุทธิ์

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท