Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 428

ตอนที่ 428

บทที่428 ยอมรับสารภาพเอง

“ขอโทษนะ วันนี้ยุ่งมาก ” มู่วี่สิงนั่งลงข้างเตียง ถึงแม้หน้าตาจะเหนื่อยล้า แต่ว่าอยู่ต่อหน้าเวินจิ้งก็อ่อนโยนเป็นอย่างมาก

มองเห็นสายตาของเธอ ที่กลับเก็บซ่อนความเร่าร้อน ไว้

“ยุ่งอะไร ”

“พรุ่งนี้หมอระบบประสาทและสมองที่จะร่วมทำการผ่าตัดกับผมคือเย่เฉียว ผมคุยเรื่องการวางแผนการผ่าตัดกับเขาอยู่ ”

เวินจิ้งรู้สึกแปลกใจ “ไม่ใช่ศาสตราจารย์หลินเหรอ? ”

“เขามีเรื่องบางอย่างต้องจัดการ มาไม่ทัน ” มู่วี่สิงไม่ได้พูดความจริงออกมา

เขาไม่อยากให้กระทบจิตใจของเวินจิ้ง

เวินจิ้งไม่ได้คิดเยอะอะไร แต่ว่าเย่เฉียว……เธอรู้ว่าเขากับมู่วี่สิงไม่ถูกกัน

ครั้งนี้ทำไมถึงไปรับปากทำการผ่าตัดแล้ว

อีกอย่างเหมือนจะตั้งแต่เธอเข้ามาในโรงเรียน เย่เฉียวก็ชี้เป้ามาที่เธอไม่น้อย

เธอถามอย่างสงสัย “เขารับปากที่จะทำการผ่าตัดให้ฉัน? ”

“อือ เขาเป็นศาสตราจารย์ผู้ที่มีอำนาจสูงสุดในด้านระบบประสาทและสมอง ”

ชื่อเสียงของเย่เฉียวเธอรู้ดี และก็ไม่สงสัยความสามารถของเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

“พวกคุณคืนดีกันแล้ว? ” เวินจิ้งถามอย่างอึกอัก

“ไม่ได้คืนดี การรักษาช่วยชีวิตคนไข้เป็นหน้าที่รับผิดชอบของหมอ เขาไม่สามารถยืนมองอย่างนิ่งดูดายได้ ”

เวินจิ้งปุ้ยปาก ไม่พูดอะไร

ที่เธอเป็นห่วงมากที่สุด ก็มีแค่มู่วี่สิงคนเดียว

“คุณรีบไปนอนเถอะ ฉันก็จะนอนแล้ว ” ถึงแม้ว่าเธอจะนอนไม่หลับเหมือนเดิม แต่ก็ไม่อยากให้มู่วี่สิงเสียเวลาพักผ่อน

“ฝันดี คุณภรรยามู่ ” เขาจูบเธออย่างแนบแน่น

เวินจิ้งหัวเราะ กอดเขาเอาไว้นานถึงจะยอมปล่อยมือ

วันต่อมา เวินจิ้งตื่นขึ้นมา พยาบาลก็เตรียมที่จะพาเธอเข้าไปในห้องผ่าตัดแล้ว

ตอนนี้ ถึงรู้สึกตื่นเต้นตื่นเต้นมากๆๆ

สายตามองไปที่เงาร่างสูงยาวที่อยู่แสนไกลนั้น เขาเป็นคนที่เธอเป็นห่วงมากที่สุด

เพื่อเขา เธอจะต้องข้ามผ่านเรื่องไปให้ได้

กำฝ่ามือแน่น ฤทธิ์ของยาชาเริ่มออกฤทธิ์ แต่ก็พยายามฝืนตอนที่ทนฝืนไม่ไหวจริงๆถึงจะหลับตา

ท่าทางของมู่วี่สิง ประทับลึกลงไปในหัวสมองของเธอ

“มู่วี่สิง นี้เป็นครั้งแรกที่พวกเราทำการผ่าตัดด้วยกัน ” เย่เฉียวเดินเข้ามา เป็นการผ่าตัดที่ยากมาก สำหรับเขาแล้วนี่เป็นการท้าทาย และเขาก็ชอบการท้าทาย

“เมื่อคืนนอนหลับสบายดีไหม? ” มู่วี่สิงถาม

“ดีมาก ที่นี่ของคุณสบายมากๆเลย ” เย่เฉียวพอใจเป็นอย่างมาก

มู่วี่สิงฉีกยิ้มมุมปาก หมุนตัวเดินไปที่ห้องเตียงผ่าตัด สีหน้าเปลี่ยนเป็นเข้มขรึมจริงจังขึ้นมา

เย่เฉียวเดินตามหลังมา มุ่งมั่นใจจดใจจ่อเหมือนกัน

หลิงอี้กับหลินเวยอยู่ด้านนอกห้องผ่าตัดตลอด เดิมทีหลิงเหยาที่ปิดเทอมก็บินออกนอกประเทศก็รีบบินกลับมาแล้ว

หลิงอี้โอบไหล่น้องสาว ปลอบโยนเบาๆ

หลิงเหยาทนไม่ไหวดวงตาค่อยๆแดงขึ้นมา

“เวินจิ้ง ต้องสู้! ”

ในเวลานี้ ผู้ช่วยของหลินเวยรีบเดินเข้ามา

“ประธานหลิน มู่เหิงเพิ่งออกมาจากสถานีตำรวจเมื่อกี้ ” ได้ยินอย่างนั้น สีหน้าของหลินเวยเคร่งขรึมขึ้นมา

ผู้ช่วยพูดต่อ “มู่เฟิงยอมรับสารภาพเองว่าได้สมคบกระทำความผิดกับฉีเซิน ตอนนี้มู่เหิงไม่มีความผิดถูกปล่อยตัวออกมาแล้ว ”

หลิงอี้ที่อยู่ข้างๆได้ยินไปโดยปริยาย มู่เฟิงไม่ได้สนใจเรื่องบริษัทมู่ซื่อกรุ๊ปมาตั้งนานแล้ว แต่ว่าเขาสนิทสนมกับมู่เหิงก็เพราะเหตุผลที่ทุกคนก็รู้กันอยู่ คิดว่าน่าจะรับโทษแทนมู่เหิงแน่ๆ

“คิดไม่ถึงว่ามู่เฟิงจะเป็นคนทำ ” หลิงอี้พูดขึ้น

ทันใดนั้น มียามวิ่งมา ไม่เห็นมู่วี่สิง แค่พูดกับคนไม่กี่คนที่อยู่ประตูของห้องฉุกเฉินว่า “ด้านนอกมีตำรวจมาแล้ว บอกว่าจะมาจับคุณหมอมู่ ”

“มู่วี่สิงทำอะไรผิด? ” หลินเวยขมวดคิ้ว

“เรื่องนี้……ผมก็ไม่ค่อยแน่ใจ เดี๋ยวพวกเขาก็จะขึ้นมาแล้ว ” ยามพูดอย่างสั่นๆ

ถึงแม้ว่าที่นี่จะมีการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดมาก แต่ก็หยุดกั้นเจ้าหน้าที่ผู้รักษากฎหมายไม่ได้

มองดูเวลา การผ่าตัดครั้งนี้น่าจะใช้เวลาประมาณห้าชั่วโมงถึงจะเสร็จ ตอนนี้เพิ่งผ่านไปแค่สองชั่วโมง

“จำเป็นต้องรอให้การผ่าตัดเสร็จก่อน ” หลิงอี้พูดเสียงเข้ม

แต่ว่า ตำรวจเดินขึ้นมาแล้ว

แต่ว่าตอนนี้มู่วี่สิงทำการผ่าตัดอยู่ เรื่องที่เกี่ยวกับชีวิตคน พวกเขายินยอมที่จะรอจนการผ่าตัดเสร็จสิ้น

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ทุกคนล้วนมองไฟสีแดงที่กะพริบอย่างวิตกกังวล

ตอนที่ไฟได้ดับลงในตอนนั้น หลินเวยวิ่งเข้าไปก่อน คุณหมอที่ออกมาคนแรกก็คือเย่เฉียว

“คุณหมอ ลูกสาวของฉันเป็นยังไงบ้าง……”

สีหน้าของเย่เฉียวเคร่งขรึมมาก ไม่ได้พูดอะไร

สีหน้าของหลินเวยค่อยๆขาวซีดลง

ในใจรู้สึกถึงเรื่องที่ไม่ดีขึ้น

มู่วี่สิงเดินตามออกมา “คนไข้ยังไม่พ้นขีดอันตราย ต้องไปสังเกตอาการที่ห้องผู้ป่วยหนัก แต่การผ่าตัดราบรื่นไปได้ด้วยดี ”

ได้ยินคำพูดนี้ออกมา ทำให้ทุกคนโล่งใจขึ้นมา

แต่……

“ทำไมถึงยังไม่พ้นขีดอันตราย ไม่ใช่ผ่าตัดสำเร็จแล้วเหรอ? ” หลิงอี้ถามอย่างใจเย็น

“อือ แต่ว่าคนไข้จะฝืนขึ้นมาหรือไม่ ยังคงต้องดูจิตใจของเธอ ” สีหน้าของมู่วี่สิงเคร่งขรึมเหมือนกัน

ตอนนี้ ตำรวจที่รออยู่ด้านข้างมาตลอดเดินมาข้างหน้า “คุณมู่วี่สิง คุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีการยักยอกเงิน ขอเชิญคุณร่วมมือกับพวกเรายอมให้ตรวจสอบด้วยครับ ”

มู่วี่สิงถอดหน้ากากอนามัยออก ก่อนจากไป สั่งเย่เฉียวว่า “ศาสตราจารย์เย่ รบกวนคุณช่วยเฝ้าดูอาการอยู่ที่นี่ก่อน ”

เย่เฉียวพยักหน้า หลังจากที่จากผ่าตัดเสร็จ อารมณ์ของเขาเคร่งเครียดขึ้นมา

ในขั้นตอนการผ่าตัดนั้นมีเรื่องที่คิดไม่ถึงเกิดขึ้นมา เกินที่เขาจะควบคุมได้

หลังจากนั้นมู่วี่สิงก็แก้ไขได้ทันเวลาพอดี แต่ก็ทำให้เวลาการผ่าตัดยืดนานไปอีก ทำให้ผู้ป่วยตกอยู่ในอาการโคม่า

เขาทำผิดพลาดแล้ว

เย่เฉียวสูดลมหายใจเข้าลีกๆ เดินเข้าไปในห้องผู้ป่วย หลินเวยยังคงถามไม่หยุด “คุณหมอ ลูกสาวฉันจะฝืนตอนไหน ”

เย่เฉียวเม้มปาก “ถ้าอย่างเร็ว ก็หนึ่งวัน ”

ถ้าอย่างช้าล่ะก็ เขาก็ไม่รู้

คำพูดนี้ เขาไม่ได้พูดออกมา

แต่ว่าหลิงอี้ยืนมองสีหน้าของเย่เฉียวอยู่ข้างๆ ก็รู้ว่าอาการของเวินจิ้งไม่ค่อยดีนัก

แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมากเมื่ออยู่ต่อหน้าหลินเวย กลัวว่าเธอจะรับไม่ได้

เดินออกมาที่ระเบียง หลิงอี้โทรหาผู้ช่วย

“เกิดอะไรขึ้นกับมู่วี่สิง? ”

“มู่เหิงบอกตำรวจว่ามู่วี่สิงใช้เงินบริษัทในทางที่ผิด ” ผู้ช่วยพูดรายงาน

“ตอนนี้มู่เหิงอยู่ที่ไหน? ”

“ยังหาไม่เจอ ”

“จับตาดูมู่เหิงให้ผมเอาไว้ ”

วางสายโทรศัพท์ หลิงเหยาเดินเข้ามา

“พี่ชาย ” หลิงเหยารู้สึกกลัวเป็นอย่างมาก

น้ำเสียงของศาสตราจารย์เย่เมื่อกี้เธอก็ฟังออกว่าผิดปกติไปจากเดิม เพราะฉะนั้นก็ยิ่งเป็นห่วงเวินจิ้งเพิ่มมากไปอีก

“เวินจิ้งจะไม่เป็นอะไร คุณวางใจเถอะ ” หลิงอี้ปลอบใจน้องสาว และก็ปลอบใจตัวเองด้วย

หลิงเหยาพยักหน้าอย่างลุกลี้ลุกลน และถามอีกว่า “เกิดเรื่องขึ้นกับมู่วี่สิงได้ยังไง เขาไม่อยู่ ฉันรู้สึกเป็นกังวลเรื่องเวินจิ้ง ”

“เย่เฉียวค่อยเฝ้าดูอยู่ พี่จะไปส่งเธอที่สนามบิน ” หลิงอี้พูด

“ฉันไม่อยากกลับไปเร็วขนาดนั้น ประเทศCเงียบสงัดมากอา ” หลิงเหยาไม่เต็มใจ

หลิงอี้ขมวดคิ้ว แต่ก่อนปิดเทอมฤดูร้อนฤดูหนาวหลิงเหยาล้วนกลับประเทศC นี้เป็นนิสัยมาหนึ่งปีแล้ว

“ในเมื่อคุณไม่อยากกลับ งั้นก็อยู่ต่อเถอะ ” หลิงอี้พูดกับน้องสาวอย่างทะนุถนอม

หลิงเหยาถึงเผยรอยยิ้มออกมาได้ “ก็รู้ว่าพี่เป็นพี่ชายที่ดีที่สุดเลย! ”

สถานีตำรวจ

มู่วี่สิงพูดคำให้การเสร็จ ก็ประกันตัวออกมาชั่วคราวก่อน

ด้านนอก มู่เหิงยังคงรอเขาอยู่

“เจอะเจอะ(เสียงจุ๊ปาก) กลัวไหม? ” มู่เหิงฉีกยิ้มมุมปาก

มู่วี่สิงนิ่งๆ “กลัวอะไร? ”

“กลัวที่จะต้องเข้าคุกไง ในเมื่อครั้งนี้ มีหลักฐานอย่างแน่ชัดแล้ว ”

“หลักฐาน? ” มู่วี่สิงหัวเราะเยาะออกมา “ที่คุณกุเรื่องขึ้นมาเอง? ”

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท