Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 898

ตอนที่ 898

บทที่ 898 ดูความคึกคัก​

ฉินซึ่งเทียนไม่รู้​สึกว่าน้องชายลูกพี่ลูกน้อง​ทั้งสองคนที่เชื่อถือไม่ได้ของตัวเองจะทำเรื่องที่ว่า’สืบหาไม่พบแน่นอน’ได้​ดีแค่ไหน ตามฝีมือของลู่เซิ่น​ สืบพบเป็นเรื่องง่ายนิดเดียว​

แต่ว่าทำไม……….. จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีการเคลื่อนไหว?

ฉินซึ่งเทียนไม่สบายใจนักตามเวลาที่ผ่านไปยิ่งนานก็ยิ่งหนักใจ แต่ว่าก้อนหินในใจก้อนนี้กลับไม่ออกจากอกสักที

“เอาหล่ะ ไม่มีอะไร เราก็กลับแล้ว” ฉินเฉิงยังคงมีหน้าตาที่ไม่มีพิษมีภัย​ ลุกขึ้น​มา​ก็คิดจะไปสักทีเดียว​เลย

ฉินซิงก็ลุกตามขึ้น​มาด้วย

ฉินซึ่งเทียนรู้ดีว่ารั้งสองคนนี้ไว้ก็ไร้ประโยชน์​ ผายมือจึงให้พวกเขาออกไปเลย

หลี่เหวยส่งคนไปถึงหน้าประตู​ ตอนที่กลับมาถึงห้องหนังสืออีกครั้ง เห็นว่าฉินซึ่งเทียนนั่งอยู่ที่หน้าคอมพ์​อีกแล้ว

เริ่มตั้งแต่เสร็จ​สิ้นการประชุม​หุ้น​ส่วนวันนั้นเป็นต้นมา เขาก็จะจ้องที่หน้าจอ​คอมพิวเตอร์​อย่างละเอียด​เพื่อศึกษา​ ถ้าหาก​มีคนอื่นมา เขาก็จะปิดหน้าจอ ไม่ให้ฝ่ายตรงข้าม​ดูนาน

แต่ยิ่งเขาเป็นแบบนี้ หลี่เหวยก็ยิ่งประหลาด​ใจ​

เธอยอมทนไม่ได้ที่ฉินซึ่งเทียนซ่อนความลับอะไรกับเธอ

คราวนี้ก็เลย เธอจึงทนไม่ได้เดินไปข้างหน้า ถามขึ้น​มาว่า​ ซึ่งเทียน คุณ………. กำลังดูอะไรอยู่? ”

ฉินซึ่งเทียนตกใจ จากจิตใต้สำนึกอยากจะไปปิดคอมพิวเตอร์

แต่ว่าหลี่เหวยได้เดินมาถึงหน้าคอมพิวเตอร์​แล้ว

สิ่งที่ปรากฏออกมา​ในคอมพิวเตอร์​ไม่ใช่สิ่งอื่นๆที่หลี่เหวยคาดคิด​เอาไว้ สิ่งที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างมากต่างหาก​ สัญญา​ฉบับธุรกิจ​ที่สำคัญของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป

” คุณ​ดูพวกนี้​ทำไม?” หลี่เหวยสงสัยเล็กน้อย

พวกนี้​ไม่มีความจำเป็นเลยสักนิด​ที่จะต้อง​ดูอย่างหลบๆซ่อนๆ

ฉินซึ่งเทียนกลับไม่มีท่าที​ที่จะพูดความจริงกับเธอ ส่ายหน้า​”ก็แค่ดูๆไปเท่านั้นเอง​”

หลี่เหวยไม่เชื่อคำพูด​ของเขาแน่นอน​อยู่แล้ว​ แต่ว่าเธอก็รู้ดี ถ้าหาก​ตัวเองดันทุรัง​ถามต่อไป ฉินซึ่งเทียนก็ไม่พูดอยู่ดี

เธอก็เลยก้มตัวลงไป มือทั้งคู่ตรึงไว้บนไหล่ของฉินซึ่งเทียน “คุณ​เหนื่อย​มาก​แล้ว​นะ​ เรื่องตั้งมากมายล้วนต้องให้คุณ​เสียแรง

ตามประสบการณ์​ในเมื่อก่อน ฉินซึ่งเทียนชอบวิธี​ของ​เธอแบบนี้​ที่สุด เธอพูดแบบนี้​ ฉินซึ่งเทียนก็จะแบ่งปัน​เรื่องกลุ้มใจ​ของช่วงนี้ให้กับหลี่เหวยฟังโดยไม่รู้ตัว​

แต่ว่าครั้งนี้ เขาแค่ตอบกลับ​ไปอย่างเสียงเบา ไม่มีท่าทีจะพูดอะไรมากกว่า​นี้

หลี่เหวยยังอยากจะพูดอะไรอีก ฉินซึ่งเทียนกลับตบไหล่ของเธอ “ไปทานอาหารเช้า​กันเถอะ​ ผมได้ยินเสียงของป้าหลิวแล้ว”

คำพูดที่หลี่เหวยอยากจะพูดถูกเขาขัดขวาง​ไว้และติดอยู่ที่คอ ทำได้แต่พยักหน้า​อย่างไม่เต็มใจ​

หลี่เหวยเดินออก​ไป​จากห้องหนังสือ​ ฉินซึ่งเทียนกลับไม่ได้ใจร้อนที่จะออกไป

เขายังมองสัญญา​ในคอมพิวเตอร์​อย่างละเอียด​

หลังจาก​รู้​ว่า​ฉินซีและลู่เซิ่นแต่งงาน​กัน​แล้ว​ เขาสามารถ​รู้สึก​ถึงความอันตราย​ที่มีอยู่

บวกกับการปกป้องที่ลู่เซิ่นมีต่อฉินซี………… เขาจินตนาการ​ยากมาก หลังฉินซีรู้ความจริง ลู่เซิ่นจะลงมือโหดเหี้ยม​กับบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปยังไง

บริษัทลู่ซื่อเป็นลูกค้าสำคัญของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป ฉินซึ่งเทียนจำเป็นต้องคาดการณ์​ล่วงหน้า​ สูญเสีย​ลูกค้ารายใหญ่​รายนี้ไป ซึ่งจะนำพาความเสี่ยงอะไรมา

สามารถ​บริหารบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปได้ขนาดนี้ ฉินซึ่งเทียนก็ไม่ใช่คนโง่เขลา​แน่นอน​อยู่แล้ว​ เพราะฉะนั้น​กลับมาจากการประชุม​หุ้นส่วน​ปุ๊บ เขาก็รีบจัดการสัญญาบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปทันที

แต่ว่ายิ่งจัดการ ก็ยิ่งหวาดกลัว​

บริษัทลู่ซื่อในกำมือของลู่เซิ่น เป็นบริษัท​ธุรกิจ​ที่ใหญ่โต​ อาชีพ​ไหนๆในประเทศ​F ก็ขาดเงาของบริษัทลู่ซื่อไม่ได้ทั้งนั้น

บริษัทฉินซื่อกรุ๊ปและบริษัทลู่ซื่อ ​สัญญา​ที่เซ็นแบบผิวเผิน​ไม่น้อยเลยทีเดียว​ อยู่​ในรายรับของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปที่ครองภาวะวิสัย​ ส่วนบริษัท​อื่นๆที่เซ็นสัญญา​กับบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป ถูกบริษัทลู่ซื่อควบคุม​หุ้นไว้ และที่สามารถ​ถูกบริษัทลู่ซื่อใช้อำนาจควบคุม​ไว้ มีอีกสักเท่าไหร่?

ฉินซึ่งเทียนเสียเวลามาตั้งนาน ก็ยังไม่สามารถ​จัดการให้เรียบร้อย​

แต่ว่าเขาก็ไม่สามารถ​เอาความสงสัย​นี้ไปพูดให้คนอื่นเข้าใจ

พนักงาน​ในบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปและผู้ถือหุ้นไม่ต้องพูดแน่นอน​อยู่แล้ว​ เมื่อวานพวกเขาต่างได้เห็นกันแล้วหน้าตาที่ชักพี่ชักดาบของตัวเองและฉินซี ถูก​พวกเขาพบความเสี่ยงนี้ปุ๊บ หุ้นของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปต้องลงดิ่งแน่นอน​

สำหรับหลี่เหวย……ฉินซึ่งเทียนไม่หวังว่าจะพูดเรื่องนี้กับเธอ นิสัยผู้นำของผู้ชายกำลังกำเริบ

เขาหวังว่าภาพลักษณ์​ของ​ตัวเองที่อยู่ในใจหลี่เหวยนั้นต้องสง่าอยู่​เสมอ​ ซึ่งไม่ใช่ดูแบบไร้ความสามารถ​

คิดถึง​ตรงนี้ ฉินซึ่งเทียนถอนหายใจ​เบาๆ ปิดคอมพิวเตอร์​และลุกขึ้น​มา​เตรียมตัว​ลงไปที่ใต้ตึก​

เสียงกริ่งมือถือ​ดังขึ้น​มา​อย่างกะทันหัน​

ไม่รู้​ว่า​เพราะอะไร​ ฉินซึ่งเทียนถึงได้ขมวดคิ้ว​

เขาเหมือนกับ​มีลางสังหรณ์​บางอย่าง​ ก้อนหิน​ก้อนนั้น ในที่สุด​ก็จะถูกยกออกไปแล้ว

……

เริ่มตั้งแต่ลู่เซิ่นเดินออกมา​จาก​โรงพยาบาลจนถึงตอนนี้​ สีหน้าก็เศร้าหมอง​มาโดยตลอด​

แม้แต่​ตอนที่ลู่เจิ้นมาเห็นลู่เซิ่นในที่ห้องทำงาน ก็อดแซวเล่นไม่ได้ “หรือว่าฟ้าถล่ม​ลงมา? ยั่วโมโห​ประธาน​ลู่ของเราจนไม่มีความสุขเช่นนี้​?”

อายุของลู่เจิ้นและลู่เซิ่นต่างกันไม่มากนัก โตมาด้วยกันตั้งแต่ยังเล็ก​ๆ ถึงแม้​ปากร้ายนิดหน่อย​ แต่ว่าทำงานก็ยังเชื่อถือ​ได้อยู่​ ตอนนี้เป็นผู้จัดการ​สาขาหนึ่งในบริษัทลู่ซื่อ ผลงานถือว่าโดดเด่น​

ลู่เซิ่นมองหน้า​เขาอย่างโหดๆ​ ไม่ต่อปาก​ต่อคำ

หลินหยังเอ่ยปากขึ้น​มา​อธิบาย​แทนเขาเองซะด้วย “เมื่อวานคุณ​นายเกิดอุบัติเหตุ​ทาง​รถยนต์​ครับ อารมณ์​ของ​ประธาน​ลู่วันนี้จึงไม่ค่อยดีนัก”

ลู่เจิ้นประหลาด​ใจ “ฉินซี เธอเกิดอุบัติเหตุ​ทาง​รถยนต์​หรือ?”

ตอนที่ได้ยินข่าวคราว​แต่งงานของลู่เซิ่นและฉินซีตอนนั้น เขาก็ประหลาด​ใจมาก

เขายังจำได้เมื่อหลายอาทิตย์ก่อนลู่เซิ่นและฉินซีพบเจอกัน​ในงานเลี้ยง ดูสีหน้าของลู่เซิ่นแทบจะเจาะจง​อยู่​ที่​ตัวฉินซี เขายังแซวไปตั้งหลายคำ

ฉินซีสวยมากจริงๆ แต่ว่าถานะทางบ้านแตกต่าง​จาก​ลู่เซิ่นตั้งมากมาย​ เขาคิดไม่ออก​เลยจริงๆว่าเธอคู่ควร​กับพี่ชายคนนี้ตรงไหน​

แต่ที่ทำให้เขายิ่งคิดไม่ถึง​ ลู่เซิ่นถึงกับ​แต่งงานกับฉินซีจริงๆ

เพียงแต่ว่าลู่เซิ่นจะแต่งงานกับใคร เขาไม่มีสิทธิ์ยุ่ง ในเมื่อ​ลู่เซิ่นเลือกที่จะแต่งงานกับฉินซีเอง ถ้าอย่างนั้น​เขาก็เห็น​ฉินซีเป็นคนในครอบครัว​เดียวกัน​แล้ว

คิดไม่ถึง…….ฉินซีถึงกับ​เกิดอุบัติเหตุ​ทางรถยนต์?

ลู่เจิ้นเข้าใจนิสัยพี่ชายคนนี้ของตัวเองดีที่สุด​ เห็นเขานั่งอยู่ในห้องทำงาน ก็รู้ได้เลยว่าฉินซีน่าจะบาดเจ็บ​ไม่มาก เพราะฉะนั้น​ก็เลยไม่ได้ถามอะไรที่ไม่สำคัญ พูดอย่างแบบตรงไปตรงมา​ “สืบพบว่าเป็นใครแล้วหรือยัง?”

ลู่เซิ่นพยักหน้า​

ใบหน้า​ลู่เจิ้นเต็มไปด้วย​ความประหลาดใจ “สืบพบว่าเป็นใครแล้ว พี่ยังนั่งอยู่ตรงนี้อย่างนิ่งเฉยเนี่ยะ​นะ? พี่ยังเป็นลู่เซิ่นคนที่เด็ดขาด​คนนั้นอยู่รึเปล่า? หรือว่าเป็นมนุษย์​ต่างดาว​ที่เปลี่ยน​ร่างวิญญาณ​ไปแล้ว?”

ลู่เซิ่นขมวดคิ้ว​และเงยหน้า​ขึ้นมามอง​เขาไว้

ลู่เจิ้นยักไหล่อย่างเปิดเผย​

เขารู้ดี ลู่เซิ่นคนนี้ยอมรับข้อผิดพลาด​คนอื่นได้ที่สุดแล้ว​ ตั้งแต่เด็กถึงแม้​ปากจะบอกว่ารังเกียจ​น้องสาวของเขาลู่โยวโยว แต่ว่าถ้าหาก​คนอื่นรังแก​เธอ ลู่เซิ่นต้องแก้แค้นกลับไปอย่างโหดเหี้ยม​แน่นอน​

แต่ว่าตอนที่เขายังเด็ก ไม่รู้​ว่ายั่วน้องสาวลู่โยวโยวร้องไห้จนถูกตีไปแล้วกี่ครั้ง

คราวนี้ผู้ร้ายตัวจริงที่ทำให้ฉินซีเกิดอุบัติเหตุ​ทางรถยนต์​ได้สืบพบแล้ว เขากลับยังนิ่งเฉย​ไม่มีการเคลื่อนไหว​ใดๆ

ลู่เซิ่นเอ่ยปากขึ้นมาแล้ว พูดอย่างเสียงต่ำ “พี่แค่กำลังคิดวิธี​ที่มีดไม่ต้องเปื้อน​เลือด​อยู่”

ลู่เจิ้นมองสีหน้า​ของ​เขาไว้ แผ่นหลังเย็น​เจี๊ยบ​ในยามที่รู้ทีหลัง​

คนที่ลงมือกับฉินซี เกรงว่าคงจะต้องเสียใจ​อย่างมาก

เขาชอบดูความคึกคัก​ที่​สุดแล้ว หยิบเอกสาร​ที่​ตัวเองต้องการเรียบร้อย​แล้ว​ก็ยังไม่ใจร้อนที่จะไปสักทีเดียว​ เลือกหัวมุมโซฟาและนั่งลงไป

สีหน้าของเขาจะดูละคร​ดีๆให้ได้ ลู่เซิ่นก็ขี้เกียจ​สนใจเขา มองหน้าหลินหยัง คนหลังพยักหน้า​แบบตอบรับ ส่งข้อความอีเมล์ที่แก้ไข​เสร็จ​เรียบร้อย​ออกไปตั้ง​หลายข้อความ

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท