บนที่ 1043 เกิดอุบัติเหตุอย่างกะทันหัน
ซอยนี้ไม่ได้กว้างมาก แต่ก็ไม่แคบขนาดที่รถเข็นต้องตกล้มมากเช่นนี้
การกระทำของฉินซี เห็นได้ชัดว่าจงใจทำ
เจ้าของแผงขายของเหล่านี้ส่วนใหญ่เพิ่งขายของที่ตลาดกลางคืนมาเลี้ยงครอบครัว เมื่อเห็นว่าวันนี้คงขายของไม่ได้แล้ว เข้ามาหยุดรถของฉินซีทันที และหลายคนก็หยิบโทรศัพท์ออกมาแจ้งความ
– นี้เป็นสิ่งที่ฉินซีต้องการ
แต่มันไม่ใช่สิ่งที่คนที่ไล่ตามฉินซีต้องการ
พวกเขาก็ไม่คิดว่า แค่มาสายไม่กี่วินาทีเอง ฉินซีจะสร้างเรื่องแบบนี้ขึ้นมาแล้ว
ต่างคนก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
ฉินซีไม่มีทางอยู่กับที่อย่างนิ่งๆแน่นอน
จุดประสงค์ของเธอคือทำให้คนที่รู้เรื่องเยอะๆ แต่ไม่ใช่ให้พวกเขาเข้ามาหาเรื่องเธอจริงๆ
ดังนั้นก่อนที่เจ้าของแผงลอยจะมารวมตัวกันที่หน้ารถ เธอจึงกระแทกคันเร่งออกไปอย่างรอดเร็ว
มอเตอร์ไซค์ต้องตามไปอยู่แล้ว
ทุกคนที่กำลังโกรธเห็นว่าคนหนึ่งหนีไปแล้ว ไม่มีทางปล่อยให้คนที่เหลือหนีไปได้อีกแน่นอน
อีกอย่างห้ามมอเตอร์ไซค์ง่ายกว่าที่ห้ามรถยนต์อยู่แล้ว
มีผู้ชายหลายคนที่ตัวใหญ่ขวางทางพร้อมกัน
“คิดจะไปแบบนี้เหรอ”
“ฝันไปเถอะ พวกคุณตามหลังรถคันนั้น ต้องเป็นพวกเดียวกันแน่”
“ดีเลย คนนั้นหนีไปแล้ว พวกคุณชดเชยแล้วกัน”
“ไม่ยอมเหรอ ได้ งั้นก็แจ้งความแล้วกัน”
…
โรงแรมเมืองหลิน
เมื่อถึงเวลาอาหารเย็น คุณป้าหลายคนก็มารวมตัวกันในร้านอาหารชั้นสี่อีกครั้ง
ผู้คนรอบข้างต่างพูดคุยกัน บอกว่าในช่วงอาหารกลางวันเหมือนมีคนต่อสู้กันอยู่ที่ชั้นล่างของโรงแรม รุนแรงมาก
ป้าทั้งหลายต่างก็มองหน้ากัน และคุยกันสั่นๆด้วยเสียงต่ำ โดยคิดว่าน่าจะเป็นคู่ที่พวกเธอเห็น
ได้ยินมาว่ามีคนถูกทุบตีอย่างรุนแรงและถูกส่งเข้าโรงพยาบาลด้วย พวกเธอรู้สึกเสียใจภายหลังทันที
——พวกเธอต่างก็รู้สึกว่า คงเป็นคู่หนุ่มสาวถูกทุบตี
หากพวกเธอไม่มายืนข้างเฉยๆในตอนบ่าย แต่โทรแจ้งความโดยตรงหรือหาใครไปช่วย หนุ่มสาวคู่นั้นคงไม่ต้องตกอยู่ในสภาพที่น่าสงสารแบบนี้
ด้วยความรู้สึกผิด ป้าคนหนึ่งจึงหยิบโทรศัพท์ออกมา
ก่อนที่ออกมา เธอเพิ่งเรียนรู้วิธีใช้Weiboจากหลานสาว ช่วงนี้กำลังฝึกใช้อยู่
เธอคิดว่า ถ้าโพสต์ข่าวนี้ใน Weibo หนุ่มสาวทั้งสองควรได้รับความช่วยเหลือบ้าง
…
ฉินซีมองไปที่กระจกหลัง เห็นว่ามอเตอร์ไซค์ที่ตามมาถูกห้ามไว้ ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
แต่เธอก็รู้ดีว่า คนที่ฉินซึ่งเทียนสั่งมาจำนวนเยอะมาก ไม่ได้ถูกห้ามไว้ง่ายๆหรอก
– โชคดีที่จุดประสงค์ของเธอไม่ใช้อันนี้อยู่แล้ว
เธอแค่สร้างวุ่นวายเฉยๆ
ยิ่งมีคนสังเกตเห็นมากขึ้นก็ยิ่งดี
เลี้ยวไปอีกทาง ข้างหน้าว่างเปล่าทันที
ดูดีๆ ที่แท้อาคารหลังหนึ่งที่อยู่ข้างถนนถูกรื้อถอน สร้างเสร็จแต่เพียงฐานรากเท่านั้น ซึ่งต่ำกว่าถนนเล็กน้อย เพราะอยู่ในเมืองเก่า ไม่มีการแยกตัวที่ดี จึงถูกเปิดเผยอแบบนี้ ด้านนอกมีการสร้างแท่งเหล็กบนฐานราก
ถนนลงเนินเล็กน้อยและมีซอยแคบอยู่ด้านหน้า
ทันทีที่วิสัยทัศน์กว้างขึ้น ฉินซีก็สามารถมองเห็นสถานการณ์ของตัวเองได้ชัดเจนขึ้น
แม้ว่าคนที่ไล่ติดตามหลังเธอจะถูกเจ้าของร้านล้อมรอบไว้ แต่คนที่ฉินซึ่งเทียนสั่งมาไม่ได้แค่นี้
ในขณะนี้ทิศทางทั้งหมดของฉินซีถูกปิดกั้นไว้ และมีคนเฝ้าอยู่ทุกทิศทาง
เห็นได้ชัดว่า ฉินซึ่งเทียนคงจ่ายค่าแจ้งจำนวนมากแน่ ดังนั้นคนที่เฝ้าอยู่สีหน้าอย่างไม่กลัวตายเลย ไม่ได้ตกใจจนหนีไปอย่างเมื่อกี้อีกแล้ว
ฉินซียิ้มจางๆ หยุดไปทันทีและเหยียบเบรก
รถก็เลยหยุดอยู่ข้างๆสถานที่ก่อสร้างกะทันหัน
เธอหยุดไป แต่มอเตอร์ไซค์รอบตัวเธอลังเลขึ้นมา
พวกเขามีความกลัวกับเรื่องวุ่นวายที่ฉินซีเพิ่งสร้างมาในเมื่อกี้นี้ ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอกำลังคิดจะทำอะไรอีกหรือเปล่า เพราะฉะนั้นพวกเขาจึงหยุดอยู่กับที่หมด และเฝ้าดูเธออย่างระมัดระวัง
ฉินซีนึกถึงภาพที่เสี่ยวหลี่ปกป้องตัวเองด้วยชีวิตอยู่บนบันได อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยพฤติกรรมของคนขี้กลัวเหล่านี้
แต่อยู่กันแบบนี้ได้ไม่นาน จู่ๆอินเตอร์คอมบนรถก็เสียงกรอบแกรบดังขึ้น
ฉินซีเพิ่งสังเกตว่า มีอุปกรณ์นี้อยู่บนรถคันนี้
เธอเลิกคิ้วและรอให้อีกฝ่ายพูด
ผ่านไปกี่วินาที มีเสียงจากข้างใน
แต่ฉินซีคิดไม่ถึงว่า คนที่พูดไม่ใช่ฉินเฉิง แต่เป็นบุคคลที่สมเหตุสมผลและไม่คิดไม่ถึง- ฉินซึ่งเทียน
“ฉินซี ออกมาเถอะนะ ไม่ได้เจอกันตั้งนานแล้ว พ่อมีอะไรจะคุยกับลูก”
น้ำเสียงของฉินซึ่งเทียนอ่อนโยนมาก ราวกับว่าเขาเป็นพ่อที่รักและคิดถึงลูกสาวจริงๆ
ฉินซีหัวเราะเยาะ แต่ไม่ได้รีบทำอะไร
เสียงจากอินเตอร์คอมเริ่มจริงจังมากขึ้น”ฉินซี ฉันรู้ว่ามีคนอยู่ในรถของคุณอีกคน แต่ก็ไม่ต้องหวังอะไรกับเขามาก รู้ไหม”
เสียงของฉินซึ่งเทียนฟังเหมือนน่าดึงดูด แต่ในหูของฉินซี เหมือนว่าเสียงงูพิษพ่นจดหมายออกมามากกว่า
เขาแค่ส่งสัญญาณว่า คนในรถของเธอไม่มีค่าพอที่จะเป็นตัวประกันได้อีก ถึงแม้ว่าตัวเองจะเอาชีวิตของเขาไปขู่เข็ญ พวกเขาก็จะไม่ปล่อยเธอไปเด็ดขาด
ฉินซียิ้มอย่างเย็นชา และมองไปพี่หลิวที่หมดสติในนักบิน รอยยิ้มบนปากของเขาดูน่าสงสารเล็กน้อย
เป็นกลุ่มคนเห็นแต่ผลประโยชน์ แต่ไม่อารมณ์ของบุคคลจริงๆ
มีเงินที่เพียงพอ สามารถเอาชีวิตของตัวเองไปเสี่ยง ชีวิตของเพื่อนร่วมงานแล้วยังไง
แต่ฉินซีไม่ได้ไม่มีความเตรียมพร้อมใดๆสำหรับสถานการณ์นี้เลย
เธอพยายามสร้างความวุ่นวายมากมายขึ้นมา ก็เพราะคาดว่าครั้งนี้เธอจะไม่รอดแน่
ตระกูลฉินต้องพาตัวเธอกลับไปแน่นอน แต่พากลับไปแล้วทำอะไร ฉินซีเดาไม่ออก
ถ้าเธอถูกพาตัวกลับบ้านอย่างเงียบๆ ถ้ามีใครสอบสวนขึ้นมาจริงๆ ฉินซึ่งเทียนต้องบอกว่า เป็นเรื่องเล็กๆน้อยในครอบครัวเฉยๆ
เรื่องนี้อาจผ่านไปง่ายๆแบบนี้ก็ได้
แต่ถ้าเธอก่อเหตุต่างๆมากมายขึ้นมา คนอื่นต้องไม่เชื่อคำพูดแบบนี้ของฉินซึ่งเทียนแน่
ไม่ต้องพูดถึงคนอื่น เจ้าของแผงขายของที่โดนชนรถเข็นเมื่อกี้ไม่เชื่อเขาแน่นอน
คนที่รู้สถานการณ์ของเธอมากเท่าไหร่ ตระกูลฉินก็จะยิ่งกลัวมากเท่านั้น ไม่กล้าทำอะไรเธอจริงๆ ฉินซีถึงจะมีโอกาสหนีรอดได้
มาถึงป่านนี้แล้ว เธอทำทุกอย่างที่เธอสามารถทำได้แล้ว รอให้เรื่องจะไปทางที่เธอคิดไว้แล้วกัน
เมื่อคิดอย่างนี้ ฉินซีขี้เกียจเสียเวลาอยู่ที่นี้แล้ว
เธอยกมือปิดอินเตอร์คอม
จากนั้นเธอก็เอื้อมมือไปถอนกุญแจดับเครื่องรถและเดินลงจากรถเอง
– ในขณะนี้ เกิดอุบัติเหตุอย่างกะทันหัน
พี่หลิวที่ยังหมดสติไปในนักเมื่อกี้ทันใดนั้นก็ลืมตาขึ้น และเอื้อมมืออยากไปแย่งจับพวงมาลัย
ฉินซีตกใจและปกป้องพวงมาลัยโดยไม่รู้ตัว
ทั้งสองคนสู้กันในรถอย่างเงียบๆ
รถยังไม่ได้ดับสนิท เบรกมือก็ไม่ได้ใช้งาน ระหว่างทั้งสองต่อสู้ รถก็ค่อยๆไถลลงทางลาดชัน
