Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 1042

ตอนที่ 1042

บทที่ 1042 มีความหวัง

มาถึงขนาดนี้แล้ว ถ้ายังไม่รู้ว่าตัวเองถูกคนจงใจทำลาย ฉินซึ่งเทียนคงเป็นคนโง่แล้วมั้ง

เขาให้คนไปสอบถามมาแล้ว ที่สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์ของจีนมาตรวจสอบกะทันหัน เพราะว่ามีจะมีคนรายงาน

แต่ว่ากระบวนการรายงานสามารถดำเนินไปได้อย่างรวดเร็ว ต้องมีคนอยู่เบื้องหลังช่วยแน่

คนแรกที่เขาสงสัยก็เป็นฉินซี

แต่ยังไงเขาก็ยังแปลกใจอยู่เบาๆ

ฉินซีรู้สถานการณ์ทางการเงินของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปบ้างก็จริง แต่ตัวเองก็ระวังเธอมาก แทบไม่เคยให้โอกาสเธอเข้าถึงทางบัญชีของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปเลย เธอเอาเอกสารมาไปรายงานจากไหนละ

อีกอย่างเพียงเธอคนเดียว กระบวนการรายงานไม่สามารถปิดบังได้ดีและรวดเร็วได้ขนาดนี้ จนเขาไม่ได้รับข่าวอะไรเลย

เบื้องหลังนี้ … ต้องมีตระกูลลู่ช่วยแน่นอน

อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิดจริงๆ ในช่วงบ่ายเมื่อการฉ้อโกงทางการเงินของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปออกข่าวในหนังสือพิมพ์ต่างๆ บริษัทลู่ซื่อได้ประกาศว่าความสัมพันธ์ร่วมมือกับบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปจบแล้ว

จริงๆแล้วสัญญาของทั้งสองบริษัทเสร็จไปตั้งนานแล้ว ฉินซึ่งเทียนยังโทษฉินซีอย่างนักเพราะเธอไม่มีความสามารถทำให้บริษัทลู่ซื่อสั่งซื่อต่อได้ แต่บริษัทลู่ซื่อเลือกที่จะประกาศข่าวในเวลานี้ ในสายตาของคนอื่น อาจเป็นเพราะเรื่องอื้อฉาวของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป บริษัทลู่ซื่อจึงต้องรีบประกาศถอนตัวไป

แต่ในสายตาของฉินซึ่งเทียน บริษัทลู่ซื่อทำแบบนี้ เป็นการท้าทายชัดๆเลย

ประกาศไปทางอ้อมว่า ฝีมือของบริษัทลู่ซื่อเอง

บริษัทลู่ซื่อ บริษัทลู่ซื่ออีกแล้ว

ฉินซึ่งเทียน โกรธมาก

ตอนนี้บริษัทฉินซื่อกรุ๊ปเดือดร้อนมาก ทุกอย่างที่เกิดขึ้น บริษัทลู่ซื่อช่วยอยู่เบื้องหลังตลอด

แต่ไม่ว่าฉินซึ่งเทียนจะโกรธแค่ไหนกับพฤติกรรมของบริษัทลู่ซื่อก็ตาม เขาก็ไม่สามารถทำอะไรกับ บริษัทลู่ซื่อได้

เพราะว่าบริษัทลู่ซื่อกับบริษัทฉินซื่อกรุ๊ป ไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน

ฉินซึ่งเทียนอยากจะชนะบริษัทลู่ซื่อ ก็เท่ากับเอาก้อนกรวดไปชนก้อนหิน

ดังนั้นฉินซึ่งเทียนเอาความโกรธทั้งหมด ไปลงที่ฉินซีแทน

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ จะมีปัญหามากมายขนาดนี้ได้ยังไง

คนอย่างฉินซึ่งเทียนไม่มีวันสำนึกความผิดของตัวเองเด็ดขาด ปัญหาทุกอย่างที่เกิดขึ้นของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปในตอนนี้ เพราะการกระทำของเขาต่างหาก

การตัดสินใจโดยประมาท การกำกับดูแลองค์กรที่ไม่มีประสิทธิผล และเลือกที่จะฉ้อโกงทางการเงินเพื่อปกปิดความผิดพลาดของเขา เป็นเหตุผลที่ผลักบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปไปถึงขนาดนี้

เพียงแต่ว่าฉินซึ่งเทียนไม่มีวันเข้าใจหรอก เพราะฉะนั้นเขาจึงเลือกฉินซีเป็นเป้าหมายในการแก้แค้นของตัวเอง สั่งคนไปไล่ตามฉินซี คิดว่าจะหาเรื่องเธอสักหน่อย

ไม่คิดว่าก่อนที่จะหาเจอฉินซี แต่ทำให้เขารู้ข่าวสำคัญก็คือฉินซีและลู่เซิ่นหย่ากันแล้ว

เมื่อฉินซึ่งเทียนทราบข่าวนี้ เขาก็แทบจะหัวเราะออกมา

ตอนแรกเขายังกังวลว่าฉินซีมีตระกูลลู่คอยสนับสนุนอยู่เบื้องหลัง เขาแค่คิดจะสั่งสอนฉินซีเบาๆ

แต่ในเมื่อทั้งสองคนได้หย่าร้างกันแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรอีก

ฉินซึ่งเทียนก็ฉินซึ่งเทียน ไม่มีทางลงมือทำอะไรอยู่แล้ว แค่หาโอกาสที่จะบอกให้ฉินเฉิงรู้ข่าว

คนโง่อย่างฉินเฉิงต้องกระตือรือร้นอยู่แล้ว ตัดสินใจที่จะผูกฉินซีกลับมาและสั่งสอนอย่างเต็มที่ทันที

แต่ฉินซึ่งเทียนแค่ทำท่าเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น และยอมรับแผนของเขาอย่างเงียบๆ เมื่อคนขอฉินซึ่งเทียนหาเจอฉินซี เขาก็บอกให้ฉินเฉิงทราบ

สำหรับฉินเฉิงจะสั่งให้ใครไปทำเรื่องนี้และทำยังไง ฉินซึ่งเทียนไม่คิดจะเข้าร่วมเลย

ผู้เก่าคนนี้ฉลาดเหลือเกิน ยิ่งเขาไม่เข้าร่วมน้อยแค่ไหน ถ้าในอนาคตจะสืบขึ้นมา เขาจะไม่จะเกี่ยวข้องเท่าไหร่

โดยไม่คิดว่าฉินเฉิงไม่ได้เรื่อง คนที่เขาหามาก็ไม่ได้เรื่องเหมือนกัน คนมาถึงหน้าบ้านแล้ว ยังปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ได้อีก

ฉินซึ่งเทียนไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องลงมือทำเอง

เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ ฉินซึ่งเทียนโกรธมากขึ้น อยากจะจังฉินเฉิงมาตบตีเหลือเกิน

เมื่อสีหน้าของเขาดูไม่ดีมากขึ้นเรื่อยๆ โทรศัพท์ในมือก็ดังขึ้น

“ท่านประธานฉิน หาเจอคนแล้วครับ”

แม้ว่าฉินซีคิดไว้ว่ามอเตอร์ไซค์จะได้เปรียบด้านความเร็ว แต่ไม่คิดว่าจำนวนของมอเตอร์ไซค์จะมากขนาดนี้

เธอเลี้ยวอย่างยากลำบากและกำลังจะเพิ่มความเร็ว และพบว่ามีเสียงของมอเตอร์ไซค์ที่ปากซอยที่อยู่ไม่ไกล

ฉินซีตัดสินใจออกไปจากทางอื่นทันที

แต่ยังไม่ทันได้เลี้ยวพวงมาลัย ทางออกก็ถูกปิดไว้แล้ว มีมอเตอร์ไซค์หลายคันจอดอยู่ข้างหน้าเธอแล้ว

ฉินซีมองไปกระจกหลัง

-อย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด มีมอเตอร์ไซค์สองสามคันขับตามมาแล้ว

ฉินซียิ้มอย่างเย็นชาและเหยียบคันเร่งขับข้ามไปเลย

ขับรถพุ่งไปข้างหน้าเลย

มอเตอร์ไซค์ที่จอดอยู่ข้างหน้าเธอดูเหมือนจะไม่คิดว่าเธอจะทำแบบนี้ พวกเขาจึงถอยกลับไปโดยไม่รู้ตัว

การถอนตัวดังกล่าวทำให้ฉินซีมีความหวังเล็กน้อย

เมื่อพวกเขาถอยหลัง ทำให้ฉินซีมีหวังเล็กน้อย

เธอไม่ได้ปล่อยคันเร่งเลย และรถก็ขับเข้าไปทางคนเหล่านี้อย่างเร็วเต็ม ราวกับว่าเธอกำลังจะสู้ตาย ถ้าต้องพุ่งชนพวกเขาก็ไม่ยอมแพ้แน่

หลายคนที่บนมอเตอร์ไซค์ก็ตกใจมาก เหยียบคันเร่งและหนีไปอีกทางอย่างรวดเร็ว

ถนนตรงหน้าก็ว่างเปล่าทันที

ฉินซีหัวเราะเยาะ

เธอรู้ดีที่สุดว่าทัศนคติที่ฉินซึ่งเทียนมีต่อคนรับใช้เป็นยังไง บอดี้การ์ดของตระกูลฉินเหล่านี้ก็ทำเพื่อเงินเดือนเท่านั้น ไม่มีใครอยากเอาชีวิตของตัวเองไปเสี่ยงหรอก

ดังนั้นเมื่อเธอทำแบบนี้ ก็ทำให้เธอมีหวังจะรอดจริงๆ

แต่เธอรู้ดีว่า โอกาสนี้มีได้แค่แป๊บเดียวเอง

เธอนึกภาพออกว่า ฉินซึ่งเทียนจะโกรธแค่ไหนหลังจากรู้เรื่อง จะให้ค่าจ้างได้มากแค่ไหน เพื่อผลักดันให้คนที่ไม่กลัวตายมาจับเธอไป

แต่ฉินซีมีแผนอยู่แล้ว

ดังนั้นหลังจากที่คนกลุ่มนี้หลบหนีไป ฉินซีก็ไม่ได้รีบขับรถออกไป แต่เลี้ยวเข้าไปอีกซอยหนึ่งอย่างคาดไม่ถึง

——แต่ซอยนี้ไม่ใช่ทางที่จะออกจากเมืองเก่า แต่เป็นทางเข้าไปในเมือง

ผู้คนที่ขี่มอเตอร์ไซค์ตามหลังเธอมา ต่างก็มองหน้ากัน ไม่รู้ว่าฉินซีคิดจะทำอะไร แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาที พวกเขาก็ได้ยินเสียงของฉินซึ่งเทียนที่มาจากอินเตอร์คอม”ใครสามารถห้ามเธอได้ ได้รับหนึ่งล้าน” รีบเหยียบคันเร่งอย่างรวดเร็วและพุ่งไปข้างหน้า

หลังจากเลี้ยวเข้ามา ความเร็วของฉินซีก็ลดลงเล็กน้อย

นี่เป็นถนนขายของกินในย่านเมืองเก่า ซึ่งมีชื่อเสียงในตลาดกลางคืน แต่ตอนนี้ยังสว่างอยู่ ก็เลยไม่มีผู้คนบนถนนเท่าไหร่ แต่แผงขายของและเครื่องมือถูกเก็บไว้ เพื่อรอให้กลางคืนจะได้เปิดขายของอย่างเร็ว

นี่คือสิ่งที่ฉินซีต้องการ

เธอแอบพูดคำขอโทษในใจ ตั้งใจว่าจะมาชดเชยพวกเขาภายหลัง

-จากนั้นก็ขับรถตรงไปและวิ่งเข้าไปในรถขายของกินเหล่านี้

รถเข็นขายของไม่ได้เบา และประสิทธิภาพของรถฉินซีคันนี้ก็เฉยๆ หลังจากชนไปรถเข็นขนมไปหลายคันเห็นได้ชัดว่าด้านหน้าของรถของเธอจมลงเยอะ

การเคลื่อนที่ของรถเข็นตงลงดังมาก พ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้ส่วนใหญ่ก็พักอยู่ใกล้ๆ เมื่อได้ยินเสียงก็ยืนหน้าออกมา

เมื่อเห็นว่าเครื่องมาหากินของตัวเองถูกชนล้มลง อดไม่ได้ที่จะออกมาห้ามรถของฉินซีทันที

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท