Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน – ตอนที่ 1085

ตอนที่ 1085

บทที่ 1085 คำพูดไม่มีน้ำหนัก

“ในแผนของฉินซึ่งเทียน ถ้าเขาสามารถหย่ากับเหยาหมิ่นได้ เขาจะโอนหนี้ต่างประเทศให้เธอ และลงนามในข้อตกลงการแบ่งทรัพย์สินระหว่างทาง จากนั้นหนี้ส่วนใหญ่ของบริษัทฉินซื่อกรุ๊ปก็จะตกเป็นของเธอ วิกฤตของบริษัทก็จะถูกแก้ไขไป และเขาก็จะสามารถพาหลี่เหวยกลับมาได้ด้วย”

เมื่อฉินซีพูดถึงสิ่งนี้ ทุกคนที่อยู่ข้างล่างก็หายใจลำบากขึ้นมา

ตามข้อมูลที่พวกเขาได้รับ พวกเขารู้เพียงว่าฉินซึ่งเทียนทำงานหนักมากเพื่อหย่ากับเหยาหมิ่น อีกเรื่องที่พวกเขาเดาได้อย่างดีที่สุดคือ พวกเขาคิดได้แค่ว่า หลี่เหวย คนที่ฉินซึ่งเทียนรับขึ้นมา หลังจากเหยาหมิ่นตายไปไม่นาน เป็นคนที่ประธานบริษัทหลงใหล และเขาทำทุกอย่างก็เพื่อหลี่เหวย

ไม่คาดคิดว่าจะไม่เป็นเช่นนั้นเลย

สายตาของทุกคนสดใส ข่าวระเบิดแบบนี้ เพียงพอที่จะเลี้ยงตัว และชี้วัดผลงานของพวกเขาในเดือนนี้

แน่นอนว่าใครบางคนในกลุ่มผู้ฟังอดไม่ได้ที่จะพึมพำออกมาว่า “ฉันจะเชื่อได้อย่างไรว่าสิ่งที่คุณพูดเป็นความจริง”

ท้ายที่สุดฉินซีก็กล่าวตั้งแต่ต้นจนจบ และไม่มีหลักฐานที่แท้จริงนอกจากคำพูด

ภายในห้องแถลงข่าวเงียบมาก และการพูดพึมพำเบาๆแบบนี้ก็สามารถทำให้ผู้คนได้ยินอย่างชัดเจน ฉินซีเม้มริมฝีปากของเธอ และหันศีรษะไปให้สัญญาณถังย่า

คนด้านหลังพยักหน้าอย่างรับรู้ โบกมือ และจากนั้นก็มีคนเดินขึ้นไปบนเวทีจากด้านข้าง

ถังย่าถือไมโครโฟน และกล่าวแนะนำ “ทุกคนน่าจะได้เห็นการสัมภาษณ์เรื่อง ‘ฉันถูกล้อมกรอบโดยฉินซึ่งเทียนได้อย่างไร’ เมื่อเช้านี้แล้ว และนี่คือเห้อเสียง บุคคลที่เกี่ยวข้องกับการสัมภาษณ์ เราเชิญเขามาเป็นพิเศษเพื่อหวังว่าจะได้ข้อมูลโดยละเอียดจากทางฝั่งของเขาในช่วงเวลานั้น”

เห้อเสียงดูประหม่าเล็กน้อย เขาไม่รู้ว่าเป็นเพราะเขาต้องบอกต่อสาธารณะว่าฉินซึ่งเทียนทำอะไรในเวลานั้น หรือเพราะเขาต้องเผชิญกับปืนยาวและปืนสั้นมากมาย แต่ทางที่ดีที่สุดสำหรับเขา ที่จะทำให้อารมณ์ของเขาคงที่ก็คือนั่งลง และเปิดไมโครโฟน

“นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น……”

คำพูดของเห้อเสียงได้รับการแก้ไขซ้ำแล้วซ้ำอีกโดยถังย่าและคนอื่นๆ มันแตกต่างจากตอนตัดสินคดี ซึ่งทำให้ความไร้เดียงสาของเห้อเสียงในคดีฟอกเงินอ่อนลง โดยเน้นที่พฤติกรรมของฉินซึ่งเทียนแทน

เห้อเสียงใช้เวลาพูดไม่นาน ภายในไม่กี่นาที เขาก็อธิบายทุกอย่างที่ฉินซึ่งเทียนทำจนจบ

“ผมกล้าที่จะยืนอยู่ที่นี่ และพูดว่าทั้งหมดนี้มีหลักฐาน” เห้อเสียงกล่าวส่งท้าย “ผมชดเชยค่าโง่ของตัวเองแล้ว ฉินซึ่งเทียนคนร้ายตัวจริงจะต้องถูกลงโทษเช่นกัน สำหรับเหยาหมิ่นเธอไม่ผิดเลย สิ่งร้ายๆที่เธอได้รับในตอนนั้นควรจะถูกชดเชย พวกเราพูดพร้อมกันนะครับ ขอโทษ”

หลังจากที่เห้อเสียงพูดจบ เขาก็ลุกขึ้น และโค้งคำนับให้ฉินซี ก่อนที่จะก้าวลงจากเวที

ฉินซีมองดูเห้อเสียงเดินจากไป จากนั้นก็หยิบไมโครโฟนขึ้นมาอีกครั้ง

“เรื่องราวหลังจากนั้น ทุกคนคงรู้ดีอยู่แล้ว เหยาหมิ่นถูกบังคับให้หย่ากับฉินซึ่งเทียน และเซ็นสัญญาหย่าร้างที่ฉินซึ่งเทียนทำไว้ และออกจากบ้านตระกูลไปพร้อมกับหนี้สิน และถูกบังคับให้กระโดดลงจากตึก ฉินซึ่งเทียนเอาหนี้ทั้งหมดโยนไปเป็นของเหยาหมิ่น และหันไปแต่งงานกับหลี่เหวยอย่างสบายใจ”

ขั้นแรกของงานแถลงข่าวจบสิ้นไปถังย่าวางใจลงครึ่งหนึ่ง และเดินไปที่ด้านข้างของฉินซี “เข้าสู่ช่วงการซักถามแล้ว โปรดยืนอยู่กับที่ และยกมือขึ้น”

ผู้สื่อข่าวเกือบทั้งหมดยกมือขึ้น

แต่จริงๆแล้วถังย่าเคยนัดแนะกับสื่อที่เธอคุ้นเคยดีอยู่แล้ว ก่อนที่งานแถลงข่าวจะเริ่มขึ้น ใครจะเลือกถามคำถาม และจะถามคำถามอะไรจริงๆ แล้วมีการตั้งจุดประสงค์ เพื่อให้ทุกคนเชื่อฉินซีมากขึ้นเท่านั้น

ตามที่คาดไว้ถังย่าเลือกนักข่าวทางด้านซ้ายในแถวหน้าตามแผนที่วางไว้

“ขออนุญาตถามนะคะ เนื่องจากคุณรู้ชัดเจนมากเกี่ยวกับสิ่งที่ฉินซึ่งเทียนทำ แล้วทำไมคุณถึงเลือกที่จะเปิดเผยความจริงหลังจากผ่านไปแล้วหนึ่งปี”

ฉินซียิ้ม “ฉันใช้เวลาหนึ่งปีในการตามหาเห้อเสียง และได้รับหลักฐานในมือของเขา ถ้าไม่ใช่เพราะเห้อเสียง แม้ว่าฉันจะบอกความจริง ก็ไม่มีใครอยู่ดี พวกคุณจะหาว่าฉันพูดปากเปล่าใช่ไหมล่ะ”

ถังย่าเปลี่ยนเป็นนักข่าวคนอื่น

ไม่มีเวลาซักถามมากนัก และมีคำถามทั้งหมดเพียงห้าข้อ ฉินซีตอบสั้นๆ แต่ก็สามารถตอบคำถามได้อย่างชัดเจน

หลังจากตอบคำถามทั้งห้าแล้วถังย่าก็โล่งใจทันที เธอถือไมโครโฟน และประกาศว่า “โอเค นี่ถึงจุดสิ้นสุดของงานแถลงข่าวนี้แล้ว”

“คุณฉิน!” ทันใดนั้นนักข่าวที่อยู่แถวหลังก็เข้ามาขัดจังหวะคำถามของถังย่าเสียงดังอย่างร้อนรน “ ปีนี้คุณได้ค้นพบความจริงด้วยความพยายามของตัวเอง หรือยังมีสิ่งอื่นอยู่เบื้องหลังคุณอีกหรือไม่ มีตระกูลอื่นช่วยคุณหรือเปล่า”

ทันทีที่คำถามของเขาออกมาทุกคนก็เงียบลงทันที

ทุกคนในที่นี้ไม่มีใครไม่สงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้

ถังย่าเป็นมือหนึ่งบริษัท ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมามีเพียงตระกูลลู่เท่านั้นที่สามารถเชิญเธอให้ทำการประชาสัมพันธ์ได้ด้วยตนเอง คนที่ติดต่อกับเธอคิดว่าเป็นคดีของตระกูลลู่ แต่คาดไม่ถึงว่าเป็นธุรกิจของตระกูลฉิน

แหล่งข้อมูลกว้างขึ้นเล็กน้อย และพวกเขารู้ข้อมูลภายในบางอย่าง ไม่ว่าจะเป็นกระบวนการยอมรับ และรายงานที่รวดเร็วผิดปกติของคณะกรรมการกำกับดูแลหลักทรัพย์ หรือความเร็วที่ผิดปกติในการวิพากษ์วิจารณ์ฉินซึ่งเทียน ซึ่งไม่มีการสนับสนุนจากตระกูลลู่ที่อยู่เบื้องหลังเลย

มีแหล่งข้อมูลไม่มากนัก แต่อย่างน้อยพวกเขาก็รู้ว่าสถานที่ที่พวกเขากำลังทำการแถลงข่าวอยู่นั้น ไม่สามารถจัดแถลงได้ง่ายๆ อย่างน้อยต้องจัดล่วงหน้าอย่างน้อยครึ่งเดือน แต่งานแถลงข่าวของฉินซีบอกว่าจะแถลงก็แถลงได้ทันที

โรงแรมที่จัดการประชุมเป็นทรัพย์สินของตระกูลลู่

ไม่ว่าจะมองอย่างไรความสัมพันธ์ระหว่างฉินซี และตระกูลลู่ดูเหมือนจะเชื่อมโยงกันอย่างแยกไม่ออก

แต่ไม่มีใครกล้าถามคำถามนี้

บริษัทประชาสัมพันธ์ และสื่อมวลชนมีความเข้าใจโดยปริยาย หลายอย่างจำเป็นต้องประสานกัน พวกเขาจะไม่ทำให้ถังย่าขุ่นเคืองโดยไม่ตั้งใจ เกรงว่าถ้ามีโอกาสเช่นนี้ในอนาคต พวกเขาจะไม่ได้รับบัตรเข้าชม

แต่นักข่าวที่ถามคำถามนั้น นั่งอยู่แถวหลัง ส่วนใหญ่มีคุณสมบัติในการรับสินบนด้วยเงินคนที่เดินเท้าเปล่า ไม่กลัวการสวมรองเท้า ดังนั้นพวกเขาจึงถามโดยไม่ต้องเกรงใจ

ท้ายที่สุด ถังย่าที่เป็นคนที่เคยเห็นลมแรง และคลื่นใหญ่มาก่อน เธอจึงไม่ถูกรบกวนด้วยประโยคเพียงแค่นี้ เธอแสดงท่าทางไปยังบอดี้การ์ดที่เฝ้าอยู่รอบๆให้พวกเขาพานักข่าวออกไป โดยวางแผนที่จะจบตอนจบแบบที่เธอวางไว้

โดยคาดไม่ถึงว่านักข่าวจะว่องไว และกระโดดเข้ามาหน้าเวที “คุณฉิน คุณตอบคำถามนี้ได้ไหม ความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับตระกูลลู่เป็นอย่างไร”

งานแถลงข่าวกำลังมีการถ่ายทอดสด นักข่าวได้เข้าไปในระยะกล้อง และทุกคำพูดที่เขาพูดได้ถูกถ่ายทอดออกไป

ในเวลานี้ หากการ์ดบังคับให้เขาออกจากสนาม อาจทำให้ผู้คนคิดว่าฉินซีมีความรู้ว้าวุ่น และไม่กล้าตอบ

คำพูดนั้นสามารถดึงดูดความสนใจของผู้ฟังอีกครั้ง

ท้ายที่สุด หลังจากการแถลงข่าวของฉินซี ข้อสงสัยเกี่ยวกับฉินซึ่งเทียนก็ได้รับการคลี่คลาย และประชาชนอาจจะตื่นเต้นกับข่าวนี้สักพักหนึ่ง แต่พวกเขาจะไม่มีความอยากรู้มากขนาดนั้นแล้ว

แต่ถ้าฉินซีมีความลับใหม่ มันจะดึงดูดความสนใจของทุกคนโดยธรรมชาติทันที

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน

อ่านนิยาย เรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดยเรื่อง Flash Marriage เธอต้องแต่งงานกับฉัน บางส่วนของนิยาย

บทนำ

เดิมทีคิดว่ามู่วี่สิงเป็นคนธรรมดา หลังแต่งงานจึงรู้ได้ว่า เมื่อก่อนเธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้อย่างรอบคอบสามีของตัวเองไม่เพียงแต่เป็นหมอ ยังมีฐานะที่เป็นผู้เชี่ยวชาญของสถาบันวิจัยทางการแพทย์ และทายาทของตระกูลใหญ่

เรื่องย่อ

“คุณเวิน คุณ25ปีแล้ว?”

“อีกเดือนนึงค่ะ”

“ก่อนหน้านี้คบกับผู้ชายมาแล้วกี่คน?”

“คนเดียวค่ะ”

“พัฒนากันไปถึงไหน?”

“พบครอบครัวกันแล้วค่ะ”

“เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งหรือยัง?”

เวินจิ้งสูดหายใจเข้าลึกๆ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างมีมารยาทในที่สุดก็หายไป พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า“เกี่ยวอะไรกับคุณเหรอ!”

“คุณ……เราไม่ได้มานัดดูตัวกันเหรอครับ?ก็แค่รู้จักกันและกันมากขึ้น คุณจะโมโหอะไรเนี่ย!”ผู้ชายตรงข้ามขมวดคิ้วพร้อมตำหนิเวินจิ้ง

“ฉันขอปฏิเสธที่จะรู้จักคุณ ลาก่อน!”เวินจิ้งหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้วหมุนตัวออกไป

เธอหยุดลงแล้ววางเงิน500หยวนไปอย่างเท่ๆ

ชายคนนั้นรีบดึงเวินจิ้งไว้“หมายความว่าไงอ่ะ?คุณอายใช่ไหม คุณไม่ใช่สาวพรหมจรรย์เหรอ?”

เสียงที่เขาพูดไม่ดังเท่าไหร่แต่เพราะว่าในร้านกาแฟค่อนข้างเงียบ ลูกค้าที่นั่งโต๊ะใกล้ๆกันต่างได้ยินหมด

เวินจิ้งหรี่ตามองแล้วยกเท้าขึ้นมาเหยียบบนเท้าเขาแรงๆ จากนั้นยกกาแฟขึ้นมาสาดใส่หน้าเขาอย่างไม่ลังเล

พอถูกเธอเหยียบใส่ ชายคนนั้นก็ล้มลงไป ดังนั้นกาแฟในมือของเวินจิ้งก็สาดเป็นรูปโค้งใส่ผู้ชายชุดสูทที่กำลังจะออกจากร้าน

เวินจิ้งอึ้งไปแปปนึงกับฉากตรงหน้า

“ขอโทษค่ะ”เธอหยิบทิชชู่จากในกระเป๋าอย่างอึนๆ มองเสื้อเชิ้ตขาวที่โดนสาดใส่ของผู้ชายตรงหน้า พระเจ้า แค่มองก็รู้ว่าชุดราคาแพง

สีหน้าของมู่วี่สิงเย็นชา มองไปที่เวินจิ้งด้วยใบหน้าไร้ความรู้สึกและไม่รับทิชช่าจากเธอ แต่หยิบผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าออกมา ตอนที่เช็ดกาแฟก็แสดงท่าทางไม่พอใจออกมา

เวินจิ้งรู้สึกผิดสักพัก ตอนนี้เอง เท้าของหนุ่มนัดดูตัวที่อยู่ข้างล่างก็รีบคว้าเท้าเธอไว้“ยัยผู้หญิงคนนี้ เหยียบเท้าผม!”

“น่ารำคาญจะตายชัก”เวินจิ้งดึงเท้าออกมา จะวิ่งออกจากร้านกาแฟ

ตอนที่ผลักประตู เธอก็อดไม่ได้ที่จะหันไปมองผู้ชายชุดสูทนั่น รูปร่างหน้าตาเขาหล่อเหลาไร้ที่ติ กรอบหน้าชัดเจน ใบหน้าตรงนั่นเหมือนพระเจ้าค่อยๆวาดลงเพื่อทำให้คนที่เห็นแล้วตกตะลึง

พอเข้าไปในรถ เวินจิ้งที่ยังไม่ทันสตาร์ทรถก็มีโทรศัพท์ดังขึ้นมา“ลูกรัก ดูตัวเป็นยังไงบ้าง?ผู้ชายคนนั้นโอเคใช่ไหม?”

“จบแล้ว”เวินจิ้งตอบไปสองคำ

ตอนนี้เองรถของเธอก็ออกไปไมได้ เวินจิ่งยิ่งรำคาญมากขึ้น

“อะไรกัน?นี่แม่สื่อแนะนำคนที่ปีนึงมีรายได้เป็นล้านๆให้ฉัน ลูกต้องไปมาหาสู่กับเขาดีๆ……จะหยุดไม่ได้นะ!”

เวินจิ้งไม่อยากฟัง เธอวางโทรศัพท์ลงทั้งที่แม่เธอกำลังบ่น

รถขยับออกไปไม่ได้ เวินจิ้งเลยดึงกุญแจออกมาแล้วลงจากรถ“วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูปฏิทินแน่ๆ!ถึงได้โชคร้ายสุดๆแบบนี้!”

พอพูดจบแปปนึง ฝนก็ตกหนักลงมา

เวินจิ้งหลับจาลง เปียกไปทั้งตัว

พอได้สติเธอก็ว่าจะวิ่งไปหลบฝนในร้านกาแฟ แต่พอนึกถึงผู้ชายที่นัดดูตัวท่าทางน่ารังเกียจเมื่อกี้ ก็เลยล้มเลิกไป

ตอนที่แกว่งไปมาซ้ายขวา ก็มีรถปอร์เช่สีดำก็มาจอดข้างๆเธอ หน้าต่างเปิดลงมาก็มีใบหน้าที่ไม่คุ้นเคยและคุ้นเคยนั้นเข้ามา

คือผู้ชายที่โดนเธอสาดกาแฟใส่อย่างไม่ตั้งใจเมื่อกี้

“ขึ้นมา”น้ำเสียงและใบหน้าของเขาเย็นชาเหมือนเดิม

เวินจิ้งยิ้มไปอย่างเขินๆพร้อมส่ายหัว“ไม่เป็นไรค่ะ ลำบากคุณเปล่าๆ”

“ไม่ลำบาก”มู่วี่สิงยังคงเย็นชาใส่

เวินจิ้งยิ่งละอายเข้าไปใหญ่ จากนั้นเห็นว่าด้านหลังมีแท็กซี่อยู่ก็เลยคิดว่าจะไปเรียกรถ

แต่บังเอิญจริงๆ เธอดันเหยียบแอ่งน้ำที่ขังไว้ จนรองเท้าส้นสูงพัง

มู่วี่สิงมองเห็นหญิงสาวล้มลงไปจากกระจกมองหลัง เขาขมวดคิ้วอย่างอดไม่ได้แล้วเปิดรถลงมาอุ้มเวินจิ้งขึ้นไปท่ามกลางสายฝนที่ตกหนัก

 

เวินจิ้งอึ้งไป พอนั่งข้างคนขับปุ๊ปก็เริ่มได้สติ

“ขอบคุณค่ะ”เธอหันไปมองผู้ชายข้างๆ

ใบหน้าที่เย็นชาของมู่วี่สิงกลับยื่นผ้ามา

เวินจิ้งก้มลงเช็ดผมและใบหน้าที่เปียกถึงเห็นว่าเสื้อผ้าของตัวเองเปียกไปหมด

ดีที่เธอสวมชุดคลุมอยู่ ไม่งั้นคงจะน่าอาย

“ที่อยู่”มู่วี่สิงถาม

“ถนนอันหนิง10”

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป รถปอร์เช่สีดำนั่นก็หยุดลงที่ใต้ตึกเก่าๆที่พักแถวนั้น

เดิมทีเวินจิ้งไม่อยากให้เขาเข้ามาที่ข้างใน แต่ว่าเขาไม่ฟังเธอเลย

“ขอบคุณที่มาส่งฉันค่ะ เรื่องวันนี้ต้องขอโทษมากจริงๆ”เวินจิ้งขอโทษเขาอีกรอบ

“เชิ้ตอขงคุณราคาเท่าไหร่คะ เดี๋ยวฉันจ่ายให้ค่ะ”เวินจิ้งพูดด้วยเสียงหวาดหวั่นเล็กน้อย

สายจาของมู่วี่สิงมองไปข้างหน้า พอได้ยินก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เห็นเวินจิ้งเปิดกระเป๋าเงิน

เธอทายในใจน่าจะหลักสี่ แต่ว่าราคาจริงๆไม่รู้

“คุณชดใช้ไหวเหรอ?”เสียงทุ้มต่ำของมู่วี่สิงก็ดังขึ้น เชิ้ตของเขาตัดอย่างดี ทั้งโลกนี้มีแค่ตัวเดียว

“ฉันชดใช้ราคาไม่ไหวเหรอคะ?”ใบหน้าของเวินจิ้งดูหดไป

ตอนนี้เองก็มีเสียงของเจี่ยนอีดังๆจากด้านนอกเข้ามา“เวินจิ้ง กลับมาไวขนาดนี้ทำไมเนี่ย ไม่ได้บอกว่าให้อยู่กับเขานานๆหน่อยเหรอ……”

เวินจิ้งลำบากใจเล็กน้อย ชุมชนเล็กๆแบบนี้ ทุกตึกเกือบจะเป็นเพื่อนบ้านกัน เจี่ยนอีตะโกนแบบนี้จนเกือบจะได้ยินไปทั้งชุมชน

“ขอโทษค่ะ ฉันต้องกลับแล้ว นี่เบอร์ของฉัน ถ้าให้ฉันชดใช้อะไรติดต่อมานะคะ!”เวินจิ้งรีบเขียนเบอร์โทรตัวเองจากนั้นก็ลงรถ

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ที่ปลายนิ้วยังมีกระดาษที่มีไออุ่นของเวินจิ้งอยู่ ด้านบนมีเบอร์โทรอยู่ เขากำกระดาษแน่น

เจี่ยนอีเห็นลูกสาวลงมาจากรถก็ตะลึง แต่ก็ได้สติกลับมา“เวินจิ้ง ทำไมถึงบอกว่านัดดูตัวจบแล้วล่ะ?นี่ไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วเหรอ?”

“ไม่ใช่เขา”เวินจิ้งดึงแม่เข้าบ้าน แต่ว่าดึงไม่ได้

เจี่ยนอีจ้องรถนั่น ในใจก็นับว่ารถนี่น่าจะมีศูนย์กี่ตัว

ที่แท้ก็เป็นคนที่ที่มีรายได้ปีละล้าน รถนี่แค่ดูก็รู้แล้วว่าเกินล้าน!

“ลูกพูดอะไร?อย่าหลอกแม่สิ รีบไปให้เขาลงมาให้แม่ดูหน่อย”

เวินจิ้งนิ่งไป มองมู่วี่สิงแล้วรีบปิดประตูรถ จากนั้นก็ดึงแม่ออกมา

ในรถนั่น มู่วี่สิงมองแม่ลูกที่เดินออกไปไกล สายตาหม่นลงเล็กน้อย

ในแสงสว่างนั่น โทรศัพท์สีขาวก็ตกลงที่เบาะข้างคนขับ

เขาหยิบขึ้นมา โทรศัพท์สั่นเล็กน้อยแล้วก็มีแจ้งเตือนเข้ามาว่า:วันที่1000ที่คุณจากไป

เวินจิ้งกับแม่ที่เพิ่งเข้าบ้าน ออดประตูก็ดัง

เป็นเขา?

เวินจิ้งเปิดประตู ร่างสูงๆของมู่วี่สิงยืนอยู่หน้าประตู

“โทรศัพท์คุณ”น้ำเสียงของมู่วี่สิงมีความไม่พอใจแฝงอยู่

“อ้อ ขอบคุณค่ะ!”เวินจิ้งยิ้ม“เดี๋ยวฉันลงไปส่งคุณ”

พอพูดจบเสียงของเจี่ยนอีก็เข้ามา“เวินจิ้ง ทำไมให้เขายืนอยู่ข้างนอกล่ะ รีบเข้ามานั่งสิ!”

เวินจิ้ง:……

มู่วี่สิงขมวดคิ้ว ขายังไม่ขยับก็พูดอย่างเรียบๆว่า“ผมมีธุระ ไปก่อนนะ”

เวินจิ้งโล่งอกไป วันนี้เธอก็รบกวนชายคนนี้พอแล้วจะให้มีเรื่องอะไรอีกไม่ได้

แต่เจี่ยนอีก็ยังมองมา เวินจิ้งปิดประตูดัง“ปัง”

“แม่ หนูไม่รู้จักเขา”

“ไม่รู้จักเขาแล้วมาส่งลูกได้ไง?”

“เขาใจดี หนูเปียกไปทั้งตัวแบบนี้?”

“แม่ว่าลูกสองคนได้อยู่ ฮิฮิ ผู้ชายคนนี้ไม่เลว เวินจิ้ง ครั้งนี้ลูกสายตาไม่เลวจริงๆ!”

เวินจิ้งกลับเข้าห้อง ปิดประตู


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท