พื้นที่มิติปิดกั้นที่ปั่นป่วน
ลอนดอนขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองเเห่งหมอกที่โด่งดังที่สุดในโลกสภาพอากาศที่นั่นไม่ค่อยดีนักถ้าจะบอกให้ถูกก็คือ สภาพอากาศที่นั่นค่อนข้างเลวร้ายเมื่อเร็ว ๆ นี้ เพราะมีฝนตกอย่างต่อเนื่องทำให้นักท่องเที่ยวเเละชาวเมืองต่างก็ไม่ค่อยอยากจะออกไปไหนกันในชานเมือง สเตซี่ ได้พาน้องชายของเธอเข้าไปในกรุงลอนดอนเพื่อตามหาอะไรบางอย่าง
“พี่สาว,พวกเราเดินมาตั้งนานเเล้วเเต่ก็ไม่พบคลื่นสัญญาณโทรศัพท์ของคุณฟอสเตอร์เลย พวกเรารีบกลับดีไหม นี่มันน่ากลัวมาก ๆ !”น้องชายของเธอได้หลบข้างหลังสเตซี่เเละกล่าวอย่างหวาดกลัว
“น่ากลัวอะไร! ก็เเค่ฝนตกเล็กน้อย นอกจากนี้ นายเป็นผู้ชายนะ มาหลบหลังฉันแบบนี้หมายความว่าไง”เห็นความขี้ขลาดของน้องชายตนเอง สเตซี่ บ่นอย่างไม่สบอารมณ์
ได้ยินคำพูดของพี่สาวตนเองเขาได้กลับมาฮึกเฮิมอีกครั้งเเม้ในใจของเขาจะรู้สึกหวาดกลัวก็ตาม
“ฮึ่ม!เอ๊ะ ด้านหน้า สัมผัสได้ถึงคลื่นสัญญาณ มันมาจากตรงนั้น”น้องชายของเขากล่าวออกมา
ทิศทางที่เขาชี้ไปคือสถานที่ที่มีอาคาร5 หลังติดดเป็นพื้นที่ลานกว้างเเต่เเถวนี้ไม่ค่อยมีใครสัญจรผ่านไปมา เเม้ฝนจะตกเเต่ก็ไม่มีความอับชื้นในบริเวณนั้นเเม้เเต่น้อย
“หืม”สเตซี่จ้องมองไปที่พื้นที่นั้นด้วยความสงสัย
จากนั้นเธอก็เร่งเดินก้าวเข้าไปยังพื้นที่นั้นโดยไม่รอให้น้องชายของเธอต้องพูดอะไร
“ฝนหยุดตกเเล้วงั้นหรอเดี๋ยวนะ ก็ยังไม่หยุดนิ!”สเตซี่จ้องมองขึ้นไปบนฟ้าเเละจ้องมองจุดพื้นที่ที่เธอยืนอยู่อย่างระวังเเละสังเกตุอย่างมั่นคง
“มันเป็นปรากฏการณ์พิเศษงั้นหรอ”น้องชายของเธอได้เดินตามมาถึงเเละจ้องมองไปที่สเตซี่ด้วยความประหลาดใจ
ในเวลานี้เธอ เเละ น้องชายยืนอยู่บนสนามกลางอาคารที่เป็นลานกว้าง ด้านบนไม่มีอะไรปิดกั้นด้านล่างเเม้เเต่น้อย เเม้ฝนจะตกลงมาเเต่กลับไม่ส่งผลกระทบต่อพื้นที่ที่อยู่ด้านล่างนี้ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองคนจึงรู้สึกเเปลกใจอย่างไม่ชอบมาพากล
สเตซี่พยายามเงื้อมหูฟังเสียงโดยรอบเเต่ก็ไม่พบอะไรทำให้เธอรู้สึกหดหู่อย่างมาก
“ว่าเเล้วจะต้องไม่เจออะไรง่ายๆ สงสัยจะต้องตรวจสอบพื้นที่เเถวนี้อย่างละเอียด!”พิจารณาจากสถานการณ์ในปัจจุบัน สเตซี่ บ่นพึมพัมเล็กน้อย
“พี่สาวเราควรทำยังไงดีคลื่นสัญญาณโทรศัพท์ของคุณ ฟอสเตอร์ มาจากพื้นที่เเถวนี้จริง ๆ หรือว่าที่นี่จะมีพื้นที่มิติปิดกั้นอย่างที่พี่พูดถึงจริง ๆ งั้นหรอ?”ได้ยินเสียงของสเตซี่ น้องชายคนนี้ กล่าวถามด้วยความกังวล
“ถ้ามีพื้นที่มิติปิดกั้นอย่างที่คิดจริงๆ ก็คงไม่เเปลกที่เครื่องตรวจจับจะไม่เห็น”ได้ยินคำถามของน้องชาย สเตซี่ ตอบกลับด้วยอารมณ์ไม่ดี
หลายเดือนที่ผ่านมาสเตซี่ได้ติดตามเจน ฟอสเตอร์ จนพบกับเรื่องราวเเปลกประหลาดมากมายไม่ว่าจะเป็น สะพานไบฟรอส มนุษย์๖างดาว หรืออาวุธสงครามจากอารยธรรมอื่น ๆ ตั้งเเต่นั้นเป็นต้นมามุมมองในความคิดของเธอก็กว้างไกลมากขึ้น เธอเชื่อว่ายังมีอีกหลายสิ่งที่เธอยังต้องเรียนรู้อีกมากโดยเฉพาะเรื่องลึกลับ
“ความหนาเเน่นของอนุภาคเเอลฟากำลังปะทุอย่างรุนเเรง!”ภายใต้การจ้องมองของสเตซี่น้องชายของเธอที่ถือเครื่องตรวจจับได้ตรวจพบคลื่นอนุภาคเเอลฟาที่เกินขีดจำกัดการตรวจ
“อืม,คลื่นอนุภาคเเอลฟาถูกนำมาใช้พื้นการวิจัยเเละทดสอบที่นี่ดังนั้น คุณฟอสเตอร์ น่าจะใช้คลื่นพวกนี้แบบพิเศษทำให้ภายในพื้นที่มีการกักเก็บอนุภาคเเอลฟามากเกินไปจนเกิดปัญหา”สเตซี่ได้หยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเป้ด้านหลังของเธอ
ดูเหมือนว่าเธอจะพยายามหยิบเครื่องดื่มกระป๋องออกมาจากเป้สะพานหลังเห็นการกระทำของพี่สาวของเธอ น้องชายคนนี้รู้สึกสงสัยอย่างมาก ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่กำลังตกอยู่ในสถานการลึกลับบางอย่าง พี่สาวของเขายังจะมีอารมณ์มากินเครื่องดื่มกระป๋องอีกงั้นหรอ
ฟุ่บ!
ขณะที่น้องชายคนนี้กำลังสงสัยสเตซี่ ก็ได้โยนเครื่องดื่มกระป๋องไปที่ลานกว้างด้านหน้าพวกเธอโดยตรง
ทันทีที่เครื่องดื่มกระป๋องได้กระทบลงกับพื้นที่ห่างออกไปหลายเมตรพวก สเตซี่ ก็จ้องมองไปที่ทิศทางนั้นอย่างตระหนักได้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
~~
หลังจากที่เครื่องดื่มกระป๋องกลิ้งไปได้ประมาณ10 เมตร มันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
“มัน!… มันหายไป พี่เห็นไหม เครื่องดื่มกระป๋องนั่นมันหายไปเเล้ว!”น้องชายที่ได้เห็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อได้เกิดขึ้นเขาตะโกนขึ้นมาอย่างลั่น
“ใช่ฉันเห็น,มันหายไปดูเหมือนว่าที่นี่จะมีพื้นที่มิติปิดกั้นจริง ๆ เเละ คุณฟอสเตอร์ ก็ควรจะติดอยู่ข้างในนั้น!”เทียบกับความตกใจของน้องชาย สเตซี่ ยังคงสงบกว่ามาก
เท่านี้พวกเธอก็สามารถยืนยันได้ว่าที่นี่มีพื้นที่มิติปิดกั้นจริงๆ เเละ คุณฟอสเตอร์ ก็คงจะไม่ได้อยู่ที่นี่เเต่หลุดไปยังอยู่ในพื้นที่มิติปิดกั้นที่เป็นอีกโล ตอนนี้ สเตซี่ รู้สึกกังวลมาก
ในปัจจุบันพวกเธอจ้องมองไปที่ลานเปล่าด้านหน้าอย่างไม่ทราบว่าควรจะทำอะไรต่อดีขณะที่ พวกเขากำลังครุ่นคิด จู่ ๆ ก็มีกระเเสลมปั่นป่วนรอบพื้นที่เเห่งนี้
~~
เห็นคลื่นกระเเสลมที่เปลี่ยนไปสเตซี่ เเละ น้องชายได้หันศีรษะกลับไป พวกเขาทั้งสองคนมองเห็นคนผู้นึงตัวเล็กค่อนข้างมีเสน่ห์ เขาอยู่ห่างไม่ไกลจากตำเเหน่งของพวกเธอ
“ไม่ได้เจอกันนานคุณสเตซี่ !”
ลอนดอนขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองเเห่งหมอกที่โด่งดังที่สุดในโลกสภาพอากาศที่นั่นไม่ค่อยดีนักถ้าจะบอกให้ถูกก็คือ สภาพอากาศที่นั่นค่อนข้างเลวร้ายเมื่อเร็ว ๆ นี้ เพราะมีฝนตกอย่างต่อเนื่องทำให้นักท่องเที่ยวเเละชาวเมืองต่างก็ไม่ค่อยอยากจะออกไปไหนกันในชานเมือง สเตซี่ ได้พาน้องชายของเธอเข้าไปในกรุงลอนดอนเพื่อตามหาอะไรบางอย่าง
“พี่สาว,พวกเราเดินมาตั้งนานเเล้วเเต่ก็ไม่พบคลื่นสัญญาณโทรศัพท์ของคุณฟอสเตอร์เลย พวกเรารีบกลับดีไหม นี่มันน่ากลัวมาก ๆ !”น้องชายของเธอได้หลบข้างหลังสเตซี่เเละกล่าวอย่างหวาดกลัว
“น่ากลัวอะไร! ก็เเค่ฝนตกเล็กน้อย นอกจากนี้ นายเป็นผู้ชายนะ มาหลบหลังฉันแบบนี้หมายความว่าไง”เห็นความขี้ขลาดของน้องชายตนเอง สเตซี่ บ่นอย่างไม่สบอารมณ์
ได้ยินคำพูดของพี่สาวตนเองเขาได้กลับมาฮึกเฮิมอีกครั้งเเม้ในใจของเขาจะรู้สึกหวาดกลัวก็ตาม
“ฮึ่ม!เอ๊ะ ด้านหน้า สัมผัสได้ถึงคลื่นสัญญาณ มันมาจากตรงนั้น”น้องชายของเขากล่าวออกมา
ทิศทางที่เขาชี้ไปคือสถานที่ที่มีอาคาร5 หลังติดดเป็นพื้นที่ลานกว้างเเต่เเถวนี้ไม่ค่อยมีใครสัญจรผ่านไปมา เเม้ฝนจะตกเเต่ก็ไม่มีความอับชื้นในบริเวณนั้นเเม้เเต่น้อย
“หืม”สเตซี่จ้องมองไปที่พื้นที่นั้นด้วยความสงสัย
จากนั้นเธอก็เร่งเดินก้าวเข้าไปยังพื้นที่นั้นโดยไม่รอให้น้องชายของเธอต้องพูดอะไร
“ฝนหยุดตกเเล้วงั้นหรอเดี๋ยวนะ ก็ยังไม่หยุดนิ!”สเตซี่จ้องมองขึ้นไปบนฟ้าเเละจ้องมองจุดพื้นที่ที่เธอยืนอยู่อย่างระวังเเละสังเกตุอย่างมั่นคง
“มันเป็นปรากฏการณ์พิเศษงั้นหรอ”น้องชายของเธอได้เดินตามมาถึงเเละจ้องมองไปที่สเตซี่ด้วยความประหลาดใจ
ในเวลานี้เธอ เเละ น้องชายยืนอยู่บนสนามกลางอาคารที่เป็นลานกว้าง ด้านบนไม่มีอะไรปิดกั้นด้านล่างเเม้เเต่น้อย เเม้ฝนจะตกลงมาเเต่กลับไม่ส่งผลกระทบต่อพื้นที่ที่อยู่ด้านล่างนี้ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองคนจึงรู้สึกเเปลกใจอย่างไม่ชอบมาพากล
สเตซี่พยายามเงื้อมหูฟังเสียงโดยรอบเเต่ก็ไม่พบอะไรทำให้เธอรู้สึกหดหู่อย่างมาก
“ว่าเเล้วจะต้องไม่เจออะไรง่ายๆ สงสัยจะต้องตรวจสอบพื้นที่เเถวนี้อย่างละเอียด!”พิจารณาจากสถานการณ์ในปัจจุบัน สเตซี่ บ่นพึมพัมเล็กน้อย
“พี่สาวเราควรทำยังไงดีคลื่นสัญญาณโทรศัพท์ของคุณ ฟอสเตอร์ มาจากพื้นที่เเถวนี้จริง ๆ หรือว่าที่นี่จะมีพื้นที่มิติปิดกั้นอย่างที่พี่พูดถึงจริง ๆ งั้นหรอ?”ได้ยินเสียงของสเตซี่ น้องชายคนนี้ กล่าวถามด้วยความกังวล
“ถ้ามีพื้นที่มิติปิดกั้นอย่างที่คิดจริงๆ ก็คงไม่เเปลกที่เครื่องตรวจจับจะไม่เห็น”ได้ยินคำถามของน้องชาย สเตซี่ ตอบกลับด้วยอารมณ์ไม่ดี
หลายเดือนที่ผ่านมาสเตซี่ได้ติดตามเจน ฟอสเตอร์ จนพบกับเรื่องราวเเปลกประหลาดมากมายไม่ว่าจะเป็น สะพานไบฟรอส มนุษย์๖างดาว หรืออาวุธสงครามจากอารยธรรมอื่น ๆ ตั้งเเต่นั้นเป็นต้นมามุมมองในความคิดของเธอก็กว้างไกลมากขึ้น เธอเชื่อว่ายังมีอีกหลายสิ่งที่เธอยังต้องเรียนรู้อีกมากโดยเฉพาะเรื่องลึกลับ
“ความหนาเเน่นของอนุภาคเเอลฟากำลังปะทุอย่างรุนเเรง!”ภายใต้การจ้องมองของสเตซี่น้องชายของเธอที่ถือเครื่องตรวจจับได้ตรวจพบคลื่นอนุภาคเเอลฟาที่เกินขีดจำกัดการตรวจ
“อืม,คลื่นอนุภาคเเอลฟาถูกนำมาใช้พื้นการวิจัยเเละทดสอบที่นี่ดังนั้น คุณฟอสเตอร์ น่าจะใช้คลื่นพวกนี้แบบพิเศษทำให้ภายในพื้นที่มีการกักเก็บอนุภาคเเอลฟามากเกินไปจนเกิดปัญหา”สเตซี่ได้หยิบบางอย่างออกมาจากกระเป๋าเป้ด้านหลังของเธอ
ดูเหมือนว่าเธอจะพยายามหยิบเครื่องดื่มกระป๋องออกมาจากเป้สะพานหลังเห็นการกระทำของพี่สาวของเธอ น้องชายคนนี้รู้สึกสงสัยอย่างมาก ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่กำลังตกอยู่ในสถานการลึกลับบางอย่าง พี่สาวของเขายังจะมีอารมณ์มากินเครื่องดื่มกระป๋องอีกงั้นหรอ
ฟุ่บ!
ขณะที่น้องชายคนนี้กำลังสงสัยสเตซี่ ก็ได้โยนเครื่องดื่มกระป๋องไปที่ลานกว้างด้านหน้าพวกเธอโดยตรง
ทันทีที่เครื่องดื่มกระป๋องได้กระทบลงกับพื้นที่ห่างออกไปหลายเมตรพวก สเตซี่ ก็จ้องมองไปที่ทิศทางนั้นอย่างตระหนักได้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น
~~
หลังจากที่เครื่องดื่มกระป๋องกลิ้งไปได้ประมาณ10 เมตร มันก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย
“มัน!… มันหายไป พี่เห็นไหม เครื่องดื่มกระป๋องนั่นมันหายไปเเล้ว!”น้องชายที่ได้เห็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อได้เกิดขึ้นเขาตะโกนขึ้นมาอย่างลั่น
“ใช่ฉันเห็น,มันหายไปดูเหมือนว่าที่นี่จะมีพื้นที่มิติปิดกั้นจริง ๆ เเละ คุณฟอสเตอร์ ก็ควรจะติดอยู่ข้างในนั้น!”เทียบกับความตกใจของน้องชาย สเตซี่ ยังคงสงบกว่ามาก
เท่านี้พวกเธอก็สามารถยืนยันได้ว่าที่นี่มีพื้นที่มิติปิดกั้นจริงๆ เเละ คุณฟอสเตอร์ ก็คงจะไม่ได้อยู่ที่นี่เเต่หลุดไปยังอยู่ในพื้นที่มิติปิดกั้นที่เป็นอีกโล ตอนนี้ สเตซี่ รู้สึกกังวลมาก
ในปัจจุบันพวกเธอจ้องมองไปที่ลานเปล่าด้านหน้าอย่างไม่ทราบว่าควรจะทำอะไรต่อดีขณะที่ พวกเขากำลังครุ่นคิด จู่ ๆ ก็มีกระเเสลมปั่นป่วนรอบพื้นที่เเห่งนี้
~~
เห็นคลื่นกระเเสลมที่เปลี่ยนไปสเตซี่ เเละ น้องชายได้หันศีรษะกลับไป พวกเขาทั้งสองคนมองเห็นคนผู้นึงตัวเล็กค่อนข้างมีเสน่ห์ เขาอยู่ห่างไม่ไกลจากตำเเหน่งของพวกเธอ
“ไม่ได้เจอกันนานคุณสเตซี่ !”
