ตอนที่ 49: เหล่าคนหัวร้อน
ในตอนนี้ ผู้ช่วยท่านซานก็เริ่มทำการสืบค้นข้อมูลในแวดวงสังคมของเสี่ยวเฉิงแล้ว แน่นอน สิ่งที่ผู้ช่วยพบก็คือข้อมูลของสองสาว
“ท่านซานครับ เราพบว่าเจ้าหน้าที่คนนั้นอาศัยอยู่ร่วมกับหญิงสาวสองคนทที่ชั้นบนสุดของคอนโดครับ ผมว่าบางทีเราอาจจะใช้ประโยชน์จากผู้หญิงสองคนนั้นได้…”
ทั้งนี้ ข้อมูลทั้งหมดของหรานจิงและเซินเหยาก็อยู่ในรายงานประวัติที่ผู้ช่วยยื่นให้ท่านซานแล้ว แต่ทว่า ระหว่างที่กำลังอ่านประวัติของเซินเหยา ท่านซานก็พลันส่ายหัวทันที “ผู้หญิงคนนี้มาจากตระกูลเซิน ฉันเคยได้ยินมาว่าท่านประธานเซินเอาแต่ยกยอปอปั้นแล้วก็ตามใจลูกสาวไปเสียหมด การเข้าไปยุ่งกับเธอคงไม่ใช่ความคิดที่ดีแน่”
ทันทีที่พูดจบ ท่านซานก็หันไปอ่านข้อมูลของหรานจิงพร้อมกับขมวดคิ้ว “ส่วนเธอคนนี้ก็เป็นถึงเจ้าหน้าที่ปราบอาชญากร ตำแหน่งเธอสูงไม่น้อยเลยด้วย แถมยังรับผิดชอบเรื่องคดีค้าของเถื่อนแล้วก็ยาเสพติดเป็นหลักอีก ถ้าเผลอบุ่มบ่ามเข้าไปสุ่มสี่สุ่มห้า มันก็ไม่ต่างอะไรกับการเดินเข้าไปหากองไฟแน่”
“งั้นพวกเราจะทำยังไงดีล่ะครับท่าน? เพราะคนที่ใกล้ชิดหมอนั่นมากที่สุดก็มีแค่ผู้หญิงสองคนนี้เท่านั้น”
ท่านซานพลันถอนหายใจและตอบกลับ “ก็ใช่ว่าเราจะทำอะไรไม่ได้เลยสักหน่อย แต่เท่าที่ดูจากข้อมูลของเซินเหยาแล้ว ครอบครัวมีอิทธิพล น่าจะเป็นผู้หญิงที่เอาแต่ใจ แถมเธอก็ไม่น่าจะชายตามองเจ้าหน้าที่ตำรวจยศกระจ้อยร่อยคนนั้นด้วย ตัดออกไปได้เลย แต่ยังไงเสีย ฉันว่าเรายังใช้แม่ตำรวจสาวหรานจิงได้อยู่ เพราะท้ายที่สุดแล้ว ทั้งคู่ต่างก็เป็นตำรวจเหมือนกัน บางทีเคมีบางอย่างอาจจะถูกจุดประกายขึ้นมาระหว่างทั้งสองก็ได้”
ทันทีที่ได้คิดเช่นนั้น ท่านซานก็พลันออกคำสั่งกับคนขับ “ไปถ่ายรูปหรือสร้างข่าวลืออะไรก็ได้แล้วเอาไปเผยแพร่ลงฟอรัมสังคมของตำรวจเสีย แค่บอกไปว่าหัวหน้าหรานจิงกับเจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งกำลังแอบคบกันอยู่ก็พอ”
ผู้ช่วยพลันสับสนเล็กน้อย “เอ่อ… ท่านครับ แล้วแบบนั้นจะไปจัดการไอ้เจ้าหน้าที่เสี่ยวเฉิงได้เหรอครับ?”
“แกคิดไม่ได้เลยหรือยังไงกัน? คิดว่าใครจะไปได้ดีกว่ากันล่ะถ้าเปรียบเทียบระหว่างสองคนนั้น? ทั้งในแง่ของตำแหน่งปัจจุบันแล้วก็โอกาสของการทำงานในอนาคต? แน่นอน มันต้องเป็นหรานจิงอยู่แล้ว เธอเป็นถึงหัวหน้าแผนกอาชญากรรม บางที เธออาจจะได้เลื่อนยศแล้วก็ตำแหน่งในอนาคตก็ได้ ยังไงก็เถอะ ถ้าคนนอกรู้ว่าผู้หญิงที่น่าทึ่งและมากด้วยความสามารถเช่นนี้กำลังออกเดทกับเจ้าหน้าที่ลาดตระเวนยศต่ำต้อย… แกคิดว่าจะมีสักกี่คนกันที่เสียดายหรานจิงและเกลียดไอ้เจ้าหน้าที่เสี่ยวเฉิงนั่น?ผู้ชายทุกคนที่ชื่นชอบหรานจิงก็จะต้องออกมากดดันเสี่ยวเฉิงอย่างแน่นอน แล้วถ้าเบื้องบนรู้เรื่องนั้นเมื่อไหร่ ไอ้ตำรวจเวรนั่นได้ถูกไล่ออกแน่ แล้วพอมันถูกไล่ออก เราก็จะได้ทำให้มันหายไปจากเมืองซ่างเฉิงตลอดกาลโดยไม่มีใครรู้ยังไงล่ะ!”
ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น ผู้ช่วยพลันคิดได้ทันที “งั้นได้เลยครับ ผมจะโพสต์ข่าวลือพวกนั้นลงไปโดยไม่ระบุตัวตน”
– แผนกสอบสวนคดีอาญา –
ทันทีที่หรานจิงเดินเข้ามาในห้องทำงาน ผู้ชายหลายคนที่เคยชอบเธอก็ต่างเริ่มซุบซิบนินทาอะไรบางอย่างพร้อมผิวปาก ในตอนนั้นเอง หรานจิงพลันรู้สึกถึงบางอย่างที่ไม่ชอบมาพากล “พวกนายเป็นอะไรกัน?”
“ยินดีด้วยนะครับหัวหน้าหราน ว่าแต่จะจัดงานแต่งเมื่อไหร่ล่ะครับ?” ชายคนหนึ่งที่เป็นลูกน้องหรานจิงพลันหัวเราะออกมา
“นี่พวกนายเมายาหรือเป็นบ้าอะไรกันแน่?” หรานจิงไม่รู้เลยว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น
“หัวหน้าไม่รู้เรื่องหรือยังไงกัน? ข่าวเรื่องหัวหน้ากับแฟนหนุ่มดังมากเลยนะตอนนี้! แต่ก็เถอะ เนียนจนพวกเราจับไม่ได้เลยนะครับ ใช่ชายที่หัวหน้าเคยพามาเจอพวกเราครั้งล่าสุดหรือเปล่า? ไม่แปลกใจเลยที่หัวหน้าเอาแต่ปกป้องชายคนนั้นอยู่ตลอดเวลา” ลูกน้องของหรานจิงคนนี้พลันจำได้ว่าเสี่ยวเฉิงที่เคยมาที่ร้านอาหารข้างกรมตำรวจ
ทันใดนั้น หรานจิงก็พลันขมวดคิ้ว ทันทีที่เดินไปเปิดคอมพิวเตอร์ หรานจิงก็พบว่าในฟอรัมของตำรวจนั้นเต็มไปด้วยโพสต์ที่เกี่ยวกับการออกเดทของเจ้าหน้าที่สาวสุดสวย
ทันใดนั้น เธอก็รีบคลิกเข้าไปในโพสต์หนึ่งและเห็นว่ามีภาพของตนเองที่เดินไปตามถนนกับเสี่ยวเฉิง อีกทั้ง ยังมีรูปถ่ายของเธอที่กำลังเดินเข้าและออกจากคอนโดกับเสี่ยวเฉิงด้วย
“จะต้องอธิบายเรื่องพวกนี้อีกกี่สิบครั้งกัน? ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับผู้ชายคนนี้เลย! แถมคดีที่ต้องจัดการก็เต็มโต๊ะไปหมด ฉันจะเอาเวลาไหนไปย้ายคอนโดล่ะ? อีกอย่าง ผู้ชายคนนี้ก็เป็นแค่เจ้าของคอนโดชั้นบนสุด นั่นคือเหตุผลที่เราอยู่ด้วยกัน ยังไงก็เถอะ เราสองไม่ได้อยู่ร่วมห้องกันสักหน่อย แถมชั้นบนก็มีผู้หญิงคนอื่นอยู่ด้วย อย่าคิดเยอะกันไปหน่อยเลยน่า! กลับไปทำงานกันได้แล้ว!”
ในฐานะคนที่ชอบหรานจิงมานานแล้ว หลี่ต้าจวงเองก็กำลังดูรูปถ่ายและเนื้อหาในฟอรัมอยู่ แม้ว่าเนื้อหาข่าวจะยังไม่ได้รับการยืนยันว่าจริงหรือไม่ แต่หลี่ต้าจวงก็พลันเผยท่าทีสุดหึงหวงและอารมณ์โกรธออกมาแล้ว นอกจากนี้ ตั้งแต่ครั้งล่าสุดที่ได้ดวลกับเสี่ยวเฉิง เขาก็พลันรู้สึกอับอายและไร้ค่า แต่ทว่า หลี่ต้าจวงเองก็ต้องการที่จะพิสูจน์ตนเองอีกครั้ง เขาต้องการที่จะพิสูจน์ให้หรานจิงเห็นว่าไม่ว่าจะอยู่ในสถานะไหน ตำแหน่งอะไร หรือมีความสามารถมากน้อยเพียงใด เขาก็สามารถเป็นคนที่ใช่ของเธอได้
แน่นอน ไม่ใช่แค่หลี่ต้าจวงคนเดียวที่คิดเช่นนั้น ทั้งนายตำรวจระดับสูงและเจ้าหน้าที่มากฝีมือหลายคนในเมืองซ่างเฉิงเองก็ต้องการที่จะระบายความโกรธเช่นกัน ทั้งหมดนั้นเป็นเพียงเพราะเจ้าหน้าที่สาวสวยของกรมตำรวจอาชญากรรมดันไปมีแฟนแล้ว!
