บทที่ 46: สถานการณ์
“ มีอะไรเหรอ พี่หยวนอิ่มแล้วเหรอ?” เสี่ยวฮัวถามเขาหลังจากสังเกตเห็นว่าเขาหยุดกินอาหารแล้ว
“ไม่ … ยัง … ” หยวนรีบกลับไปยัดอาหารเข้าปาก แต่หูของเขายังกระดิก และจดจ่อไปที่กลุ่มผู้เล่นที่อยู่ข้างหลังเขาขณะที่เขาอยากรู้เกี่ยวกับ ‘ผู้เล่นหยวน’ คนนี้ที่พวกเขาพูดถึง แน่นอนว่าพวกเขาอาจพูดถึงคนอื่นที่มีชื่อเดียวกันกับเขา? ท้ายที่สุดแล้วไม่ใช่เรื่องแปลกที่ผู้คนจะมีชื่อเดียวกันในเกมในปัจจุบันเนื่องจากพวกเขาได้ลบขีด จำกัด ‘ชื่อที่ไม่สามารถซ้ำได้’ สำหรับเกมส่วนใหญ่ในทุกวันนี้ทำให้ผู้เล่นสามารถมีชื่ออะไรก็ได้ที่ต้องการโดยไม่ต้องยุ่งยากกับการเปลี่ยนชื่อเพราะมีคน เลือกชื่อก่อนหน้าพวกเขาแล้ว
“แม้ว่าผู้เล่นหยวนคนนี้จะค่อนข้างลึกลับใครก็ตามที่มีสมองปกติ จะไม่ปิดกั้นโอกาสที่จะมีชื่อเสียงครั้งใหญ่นี้”
“คุณคิดว่าผู้เล่น หยวนเป็นคนในเลกาซี่จริงหรือ?”
“นั่นเป็นไปไม่ได้ทุกคนใน เลกาซี่ ได้ประกาศตัวตนของพวกเขาในเกมไปทั่วโลกแล้วและเรารู้ดีว่าเป็นไปไม่ได้ที่คน ๆ เดียวจะมีตัวละครที่แตกต่างกันสองตัวในเกมนี้แม้ว่าพวกเขาจะซื้อสองคอนโซลก็ตาม”
“ไม่สำคัญว่าผู้เล่น หยวนคนนี้จะเป็นใคร! ตราบใดที่ยังมีค่าหัวของเขาทุกคนก็จะมุ่งเป้าไปที่เด็ดหัวเขา!”
‘สวรรต์เมตตาด้วย ผู้เล่นหยวนคนนี้ทำอะไรบนโลกที่ทำให้ผู้เล่นโกรธขนาดนี้?’ หยวนครุ่นคิดกับตัวเองอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เขาฟังผู้เล่นคุยกัน
ไม่กี่นาทีต่อมาเมื่อ หยวน ไม่สามารถควบคุมความอยากรู้อยากเห็นของเขาได้อีกต่อไปเขาก็หันกลับมาและพูดกับผู้เล่น “ขอโทษนะครับ คุณช่วยบอกฉันเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้เล่นหยวนคนนี้ ได้ไหมเขาทำอะไรให้คนอื่นอยาก ฆ่าเขา ?”
เมื่อได้ยินคำถามของเขาผู้เล่นต่างก็มองเขาด้วยสีหน้าแปลก ๆ
“หืม? คุณไม่รู้เกี่ยวกับผู้เล่นหยวนเมื่อเร็ว ๆ นี้คุณไม่ได้เล่นอินเทอร์เน็ตหรือ แม้แต่คนที่ไม่เล่นเกมก็ยังรู้จักเขา!” หนึ่งในนั้นกล่าวกับพวกเขา
“ น่าเสียดายที่ฉันยังไม่ได้…” หยวนพูดด้วยรอยยิ้มที่ขมขื่น
“ผู้เล่นหยวนเป็นผู้เล่นลึกลับที่ครองเกมด้วยความก้าวหน้าที่รวดเร็วจนเป็นไปไม่ได้เมื่อเร็ว ๆ นี้และยังมีข้อกล่าวหาว่าเขาเป็นพวกบีตเตอร์”
“ สิบแปดมงกุฎ?” ดวงตาของหยวนเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจ ใครจะโกงในเกมนี้ได้อย่างไร?
“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคนถึงอยากเด็ดหัว เขาเพราะเขาขี้โกง” จากนั้นเขาก็ถาม
“นั่นเป็นเพียงหนึ่งในหลาย ๆ เหตุผลที่ผู้คนต้องการให้เขาตายเหตุผลที่ใหญ่ที่สุดก็คือพวกเขาอิจฉาผู้เล่นหยวนคนนี้ซึ่งคล้ายกับการดำรงอยู่ของพระเจ้าในเกมนี้ในช่วงเวลาปัจจุบันนี้”
“ การดำรงอยู่เหมือนพระเจ้า?” หยวนแสดงความกลัว
“แน่นอนเขาไม่เพียง แต่มีเทคนิคระดับพระเจ้าเท่านั้น แต่ยังมีภูตรับใช้ระดับพระเจ้าอีกด้วย! และมันไม่ได้นานขนาดนั้นเลยนับตั้งแต่เกมเปิดตัว! ไม่น่าแปลกใจเลยที่ผู้คนจะเรียกเขาว่าพวกสิบแปดมงกุฎ! คุณจะก้าวหน้าไปได้อย่างไร เร็วขนาดนั้น?! “
“ เอ๋…?” ดวงตาของหยวนเบิกกว้างด้วยความตกใจหลังจากได้ยินคำพูดเช่นนั้น เทคนิคระดับพระเจ้า และ ผู้รับใช้ระดับพระเจ้า?
เขาค่อยๆหันไปมองเสี่ยวฮัวและกลืนน้ำลายอย่างประหม่า แน่นอนว่ามันต้องเป็นเรื่องบังเอิญบางอย่างเท่านั้น…
เมื่อผู้เล่นเห็นปฏิกิริยาที่งุนงงของหยวนพวกเขาก็หัวเราะเสียงดัง “ฮ่าฮ่าฮ่าเรารู้ดีว่าเจ้ารู้สึกอย่างไรชายหนุ่ม! เราก็รู้สึกเช่นเดียวกันเมื่อได้ยินครั้งแรก!”
“อย่างไรก็ตาม ผู้เล่นหยวนคนนี้ไม่เพียง แต่ทรงพลัง แต่เขายังร่ำรวยอย่างไม่น่าเชื่อเนื่องจากเขาได้รับมากกว่า 1,000,000 เหรียญทองเมื่อไม่นานมานี้และกลายเป็นคนแรกที่เข้าสู่กระดานผู้นำความมั่งคั่ง!”
“และเขายังเดี่ยวดันเจี้ยนนี้เมื่อเร็ว ๆ นี้!”
“… “
หยวนเริ่มเหงื่อตกอย่างมากกับคำพูดของพวกเขา
‘สวรรค์! พวกเขากำลังพูดถึงฉันจริงๆ! ‘ เขาร้องไห้อยู่ข้างในหลังจากการตระหนักรู้นี้
“ฉัน – ฉันเข้าใจแล้ว … ” หยวนพยายามอย่างเต็มที่เพื่อสงบสติอารมณ์และพูดกับพวกเขาว่า “ขอบคุณสำหรับข้อมูลนี้ตอนนี้ฉันจะคอยจับตาดูผู้เล่นหยวนคนนี้ให้ดี.. “
“โชคดีเพื่อน! เราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อค้นหาและฆ่าผู้เล่นหยวน คนนี้! แต่เนื่องจากผู้เล่นเกือบทุกคนกำลังตามหาเขาอยู่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้น!” ผู้เล่นพูดกับเขาด้วยรอยยิ้มที่สดใสและพวกเขาก็ออกจากร้านอาหารในเวลาต่อมา
“… “
หยวนรีบหันกลับมาและรับประทานอาหารต่อโดยที่หลังของเขาชุ่มเหงื่อ
‘อะไรกันเนี่ย?! ฉันไม่ใช่สิบแปดมงกุฎแน่นอน! ผู้คนกล้ากล่าวหาว่าฉันโกงได้อย่างไรเมื่อพวกเขาไม่รู้อะไรเลย?! ‘
ในขณะนี้หยวนสาบานว่าจะเก็บตัวตนของเขาไว้เป็นความลับจากผู้เล่นคนอื่น ๆ เพราะมันจะเป็นหายนะถ้าผู้คนรู้จักตัวตนที่แท้จริงของเขา และแม้ว่าเขาจะมีพลังมากพอที่จะเอาชนะผู้เล่นคนอื่นได้เขาก็ไม่ต้องการต่อสู้กับผู้เล่นทุกคนที่ขวางทางกับเขาในอนาคต
‘ทำไมตอนนี้มันซับซ้อนจัง? ทำไมฉันต้องถูกตามล่าโดยผู้เล่นทุกคนในโลกเพราะฉันโชคดีนิดหน่อย? ฉันแค่อยากสนุกกับเกมนี้เหมือนคนอื่น ๆ เท่านั้น! ‘ หยวนถอนหายใจในใจ
อย่างไรก็ตามสถานการณ์นี้เป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถควบคุมได้และเขาได้ แต่หวังว่าผู้คนจะลืมเขาในไม่ช้า
ในขณะเดียวกันเสี่ยวฮัวและเหลาหลี่จ้องมองหยวนอย่างเงียบ ๆ ด้วยสีหน้าครุ่นคิดราวกับว่าพวกเขาไม่สามารถเข้าใจบทสนทนาของหยวนกับผู้เล่นคนอื่น ๆ ได้ในตอนนี้ อย่างไรก็ตามพวกเขายอมแพ้อย่างรวดเร็วในไม่กี่วินาทีต่อมาและกินต่อไปราวกับว่ามันไม่ใช่เรื่องน่ากังวล
หนึ่งชั่วโมงต่อมาหยวนลูบท้องกลมของเขาด้วยสีหน้าพึงพอใจ “ อ่าน่าทึ่งมาก…”
หลี่หัวเราะเบา ๆ และพูดกับเขาว่า “สิ่งที่น่าอัศจรรย์ยิ่งไปกว่านั้นคือท้องของ เต๋าหยวน ฉันไม่คิดว่าคุณจะกินทุกอย่างจริงๆและฉันขอโทษที่สงสัยในความสามารถของคุณ”
“ท่านหญิงค่าอาหาร 6 เหรียญทอง … ” พนักงานพูดกับเธอหลังจากนั้น
“ ฉันจะให้คนเอาเงินมาให้ทีหลัง” เธอพยักหน้า
ไม่กี่นาทีต่อมาพนักงานทั้งหมดและแม้แต่พ่อครัวในร้านอาหารก็ออกมาข้างนอกเพื่อคำนับพวกเขา
“เราขอขอบคุณ ท่านหญิง และเพื่อน ๆ ของเธอที่ให้การสนับสนุน” พวกเขากล่าวกับพวกเขา
“ ตอนนี้เราจะทำอะไรต่อเต๋าหยวน” หลี่ถามเขาหลังจากที่พวกเขาออกจากร้านอาหาร
“ กลับไปที่คฤหาสน์ของลอร์ดกันเถอะตอนนี้ฉันอิ่มเกินกว่าจะทำอะไรได้แล้ว” หยวนพูดกับเธอ
“รับทราบค่ะ” เธอพยักหน้า
…………
