ในช่วงสามวัน ชิวอวิ๋นได้รวบรวมกองกำลังทั้งหมดที่เขาสามารถใช้ได้ ในเช้าตรู่ของวันที่สาม พวกเขาก็ออกเดินทางไปที่สาขาของอารามหมาป่าสวรรค์ที่เป็นเป้าหมาย เพื่อให้แน่ใจว่ากองทัพราตรีจะถูกกำจัดทั้งหมด จำนวนของผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองและศิษย์ของเก้าอารามจึงมีเกือบหมื่นคน คนพวกนี้ได้แทรกซึมเข้าไปในเมืองที่เป็นที่ตั้งของสาขาอารามหมาป่าสวรรค์ บางคนซ่อนตัวอยู่ในบ้าน บางคนแอบสังเกตการเคลื่อนไหวอยู่ข้างนอก ในเวลานี้ ทั้งเมืองได้ซ่อนกับดักสังหารเอาไว้
ชิวอวิ๋นมั่นใจมากว่าตราบใดที่กองทัพราตรีก้าวเข้ามาในเมือง เขาจะกำจัดได้หมดอย่างแน่นอน!
ถึงตอนนั้นเขาจะให้พวกมันเจอความทุกข์ทรมานที่เลวร้ายกว่าเป็นพันเท่าเพื่อที่เขาจะได้ระบายความโกรธที่อัดอั้นอยู่ในใจในช่วงหลายวันที่ผ่านมา เขาจะง้างปากพวกกองทัพราตรีให้บอกที่ตั้งของอาณาจักรแห่งความมืด ตอนนี้จวินอู๋เหยาไม่อยู่แล้ว อาณาจักรแห่งความมืดไม่มีผู้นำ ชิวอวิ๋นคิดเอาว่าการโจมตีของกองทัพราตรีในช่วงนี้เป็นแค่การแก้แค้นให้กับจวินอู๋เหยา ทั้งหมดที่เขาต้องทำก็คือตัดเส้นทางของพวกเขาให้หมด
บางที……
หลังจากทำลายอาณาจักรแห่งความมืดแล้ว เขาจะเอาหัวของทุกคนในกองทัพราตรีไปที่อาณาจักรบน ให้อดีตจักรพรรดิแห่งความมืดได้ชื่นชมการตายของลูกน้องตัวเอง!
พอคิดถึงเรื่องนี้ สายตาของชิวอวิ๋นก็ยิ่งอำมหิตมากขึ้น
ในตอนนั้นเอง คนกลุ่มหนึ่งก็ได้มาถึงเนินเขานอกเมืองโดยไม่มีโครรู้
หนุ่มหล่อที่ดูสะดุดตายืนอยู่ท่ามกลางสายลมและมองไปที่เมืองตรงหน้า ข้างๆเขามีหนุ่มสาวในวัยเดียวกันที่ดูโดดเด่นอีกหลายคนกำลังเฝ้ามองการเคลื่อนไหวนอกเมืองทั้งหมดอย่างระมัดระวัง
เฒ่าหูแน่ใจใช่ไหมว่ากองทัพราตรีจะโจมตีที่นี่วันนี้? ชายหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลาคนนั้นขมวดคิ้วเล็กน้อย เขาดูเหมือนอายุ 20 ต้นๆเท่านั้น เป็นช่วงวัยที่กำลังรุ่งโรจน์ แม้ว่าจะดูเด็กและผ่านโลกมาน้อย แต่ไม่รู้ทำไมถึงให้ความรู้สึกเชื่อถือได้มาก
คำพูดของเฒ่าหูน่าจะไม่ผิด ตอนที่กองทัพราตรีบุกโจมตีสาขาของเก้าอาราม ผู้ใช้พลังวิญญาณคนหนึ่งหลบรอดไปได้ เขาซ่อนตัวอยู่และได้ยินกองทัพราตรีคุยกันว่าเป้าหมายต่อไปของพวกเขาคือสาขานี้ ผู้เยาว์ที่ยืนอยู่ข้างๆเขาพยักหน้า นิ้วเรียวยกขึ้นเล็กน้อย ผีเสื้อใสราวกับคริสตัลบินลงมาเกาะบนปลายนิ้วนั้น
ผีเสื้อนรกตรวจพบผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองจำนวนมากซ่อนอยู่ในเมือง ดูเหมือนว่าคนพวกนั้นก็ได้ข่าวเหมือนกันและวางแผนจะซุ่มโจมตีกองทัพราตรี ผู้เยาว์ที่อ่อนโยนคนนั้นยกมือขึ้น แล้วผีเสื้อนรกแสนสวยตัวนั้นก็กระพือปีกบินออกไป
ขณะที่พวกผู้เยาว์กำลังพูดคุยกัน ชายคนหนึ่งที่สวมชุดเกราะเบาก็ก้าวเข้ามา ใบหน้าของเขาเย็นชา รูปร่างสูงใหญ่ ท่าทางแข็งแกร่งดุดันที่เป็นลักษณะเฉพาะของทหาร
คุณชายเฉียว คุณชายหรง กองทหารเตรียมพร้อมแล้ว บุกโจมตีได้ทุกเมื่อขอรับ ชายคนนั้นพูดอย่างเคร่งขรึม มีสัญลักษณ์กิเลนสลักอยู่บนเกราะเบาของเขา สัญลักษณ์นี้แสดงถึงกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในอาณาจักรล่าง – กองทัพรุ่ยหลิน!
และคนผู้นี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นแม่ทัพใหญ่แห่งกองทัพรุ่ยหลิน – หลงฉี!
หนุ่มสาวทั้ง 5 ที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาคือกลุ่มวัยรุ่นที่มีชีวิตชีวาเมื่อ 5 ปีก่อนและได้ต่อสู้เคียงข้างกับจวินอู๋เสีย แต่โชคชะตาได้เล่นตลกทำให้พวกเขาแยกจากกัน วันนี้พวกเขากลับมารวมตัวกันที่นี่เพื่อตามหาเพื่อนที่หายตัวไปนานหลายปี!
พี่ใหญ่หลง ให้ทุกคนเตรียมพร้อมไว้เก้าอารามได้รวบรวมกองกำลังขนาดใหญ่และกำลังรอซุ่มโจมตี กองทัพราตรีอาจจะเสียเปรียบได้ พวกเราจะโจมตีตอนนั้น เฉียวฉู่พูดพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างเบิกบาน ความเป็นเด็กในอดีตไม่เหลืออยู่อีกต่อไป