ไม่รู้ทำไม แต่ข้ารู้สึกว่าการเปิดเผยเส้นทางของกองทัพราตรีมันแปลกๆพิกล ฟ่านจั๋วหรี่ตาขณะที่พูดอย่างครุ่นคิด เขาเป็นคนฉลาด หลังจากได้ยินข่าวการจู่โจมในครั้งนี้ เขาก็รู้สึกมาตลอดว่าการประมาทเลินเล่อของกองทัพราตรีนั้นค่อนข้างผิดปกติ
เขาไม่เชื่อว่าด้วยความแข็งแกร่งขนาดที่สามารถฆ่าผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองได้อย่างง่ายดายภายในชั่วพริบตาจะบังเอิญปล่อยให้หลุดรอดไปได้หนึ่งคน ยิ่งกว่านั้น ยังบังเอิญเปิดเผยเป้าหมายต่อไปให้คู่ต่อสู้ได้รู้อีกด้วย
ทั้งหมดนี้……
ดูเหมือนจะเป็นเรื่องบังเอิญมากเกินไป เขารู้สึกมาตลอดว่าเรื่องนี้ดูเหมือนวิธีการที่ใครคนหนึ่งเคยวางแผนจัดการคู่ต่อสู้
เชิญท่านลงโอ่ง ตั๊กแตนจับจักจั่นโดยมีนกขมิ้นอยู่ด้านหลัง! วิธีการนี้ช่างคล้ายกับนิสัยของคนๆนั้นเหลือเกิน!
เจ้าหมายความว่า……กองทัพราตรีจงใจ……? ฮัวเหยาเลิกคิ้ว แต่ดวงตาของเขาไม่ได้มีแววประหลาดใจเลย ราวกับว่าคำพูดของฟ่านจั๋วเป็นสิ่งที่เขาคิดอยู่แล้ว
เจ้าก็รู้สึกเหมือนกันใช่ไหม? ฟ่านจั๋วรู้ทันทีว่าฮัวเหยาน่าจะคิดเหมือนเขา
ฮัวเหยาพยักหน้า
นี่เป็นวิธีของนางเลยไม่ใช่หรือ? จงใจเปิดช่องว่างให้คู่ต่อสู้คิดว่าตัวเองจะทำได้สำเร็จ ทุกอย่างที่โยนออกไปเป็นแค่เหยื่อล่อ จากนั้นก็เหยียบย่ำพวกเขาอย่างโหดร้ายจากด้านหลัง สายตาของฮัวเหยาอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อ ดูเหมือนจะลอยไปกับความทรงจำในอดีต
พอหรงรั่ว เฟยเหยียน และเฉียวฉู่ได้ยินที่ฮัวเหยาและฟ่านจั๋วพูดคุยกัน พวกเขาก็มองหน้ากันทันที และเห็นความหวังและความดีใจในแววตาของกันและกัน วิธีการเช่นนี้คล้ายกับคนๆนั้นมากจริงๆ พวกเขาเห็นคู่ต่อสู้ของพวกเขาติดกับดักเช่นนี้มานับครั้งไม่ถ้วน สำหรับพวกเขาที่มีส่วนร่วมในแผนการเหล่านั้นด้วยตัวเองจะรู้สึกไม่คุ้นเคยได้อย่างไร?!
ห้าปีแล้ว……พวกเขาจะได้พบกันอีกครั้งใช่ไหม?
ข้าคาดหวังให้กองทัพราตรีมาถึงเร็วๆแล้ว ใบหน้าของเฉียวฉู่สดใสขึ้นด้วยรอยยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่จริงใจ หัวใจของเขาเต้นแรง ความหวังเต็มเปี่ยมในหัวใจของพวกเขาทั้งห้าคน
สิ่งที่พวกเขารอคอยและตั้งตารอ วันนี้พวกเขาจะสมหวังแล้ว!
หลงฉีมองสีหน้าที่เปลี่ยนไปของพวกเฉียวฉู่ เขาจำไม่ได้แล้วว่าทั้งห้าคนไม่ได้ยิ้มอย่างสบายใจแบบนี้มานานเท่าไรแล้ว เมื่อเห็นรอยยิ้มของพวกเขาก็ราวกับมีบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจเขา เขามองดินแดนที่อยู่ไม่ไกลจากพวกเขาด้วยแววตาอ่อนโยน ทันใดนั้น เขาก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งในชุดคลุมสีดำกำลังขี่ม้าสีดำเข้าไปในเมือง!
คนกลุ่มนั้นมีจำนวนไม่มาก แค่ไม่กี่สิบคนเท่านั้น เป็นจำนวนเดียวกับที่กองทัพราตรีใช้ในการโจมตีแต่ละครั้ง!
พวกเขามาแล้ว! หลงฉีระงับความตื่นเต้นในใจและพูดขึ้น
พวกเฉียวฉู่กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงทันที พวกเขาหันไปมองกลุ่มคนบนหลังม้าที่เข้าไปในเมือง
ไฟลุกโชนขึ้นในดวงตาของคนทั้งห้า!
หรงรั่วยกมือขึ้นและพูดว่า ทุกคน เตรียมพร้อม!
ด้านหลังพวกเขามีทหารสวมเกราะเบาหลายหมื่นนาย ทุกคนเป็นทหารจากกองทัพรุ่ยหลินและมาจากอาณาจักรล่าง ครั้งนี้พวกเขามาพร้อมกับหลงฉี เฉียวฉู่ และคนอื่นๆ เป้าหมายก็คือต้อนรับคุณหนูของพวกเขากลับบ้าน!นั้น เขาก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งในชุดคลุมสีดำกำลังขี่ม้าสีดำเข้าไปในเมือง!
คนกลุ่มนั้นมีจำนวนไม่มาก แค่ไม่กี่สิบคนเท่านั้น เป็นจำนวนเดียวกับที่กองทัพราตรีใช้ในการโจมตีแต่ละครั้ง!
พวกเขามาแล้ว! หลงฉีระงับความตื่นเต้นในใจและพูดขึ้น
พวกเฉียวฉู่กลับสู่โลกแห่งความเป็นจริงทันที พวกเขาหันไปมองกลุ่มคนบนหลังม้าที่เข้าไปในเมือง
ไฟลุกโชนขึ้นในดวงตาของคนทั้งห้า!
หรงรั่วยกมือขึ้นและพูดว่า ทุกคน เตรียมพร้อม!
ด้านหลังพวกเขามีทหารสวมเกราะเบาหลายหมื่นนาย ทุกคนเป็นทหารจากกองทัพรุ่ยหลินและมาจากอาณาจักรล่าง ครั้งนี้พวกเขามาพร้อมกับหลงฉี เฉียวฉู่ และคนอื่นๆ เป้าหมายก็คือต้อนรับคุณหนูของพวกเขากลับบ้าน! สายลมแรงพัดผ่าน สายตาของทุกคนจับจ้องไปที่กลุ่มคนบนหลังม้าที่เพิ่งเข้าไปในเมือง แต่ละย่างก้าวของม้าพวกนั้นราวกับกำลังย่ำลงไปบนหัวใจของพวกเขา
