“ตาย……หมดแล้ว?” ต้าฮั่นมีสีหน้าตะลึงงันไปชั่วขณะ อารามหมาป่าสวรรค์เป็นผู้นำของเก้าอาราม มีความแข็งแกร่งมากที่สุด พวกเขาวางกำลังคนไว้ที่อารามหมาป่าสวรรค์เป็นจำนวนมาก และหลายคนเป็นยอดฝีมือที่ควบแน่นอักขระวิญญาณได้แล้ว แม้ว่าจะยังไม่สามารถควบแน่นเป็นแหวนวิญญาณที่สมบูรณ์ได้ แต่พวกเขาก็แข็งแกร่งกว่าผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองทั่วไปมาก
แต่……
ตายหมดแล้ว……จริงๆหรือ?!
“เป็นไปได้ยังไง?” ต้าฮั่นตกตะลึงนิ่งค้างอยู่กับที่ คำพูดทั้งหมดก่อนหน้าเหมือนเป็นการตบหน้าตัวเอง
เขาเพิ่งจะหัวเราะเยาะจวินอู๋เสียว่าเป็นหนูที่แค่ขู่ขวัญตบตาคนอื่น และยังพล่ามเรื่องการป้องกันที่ไม่อาจทะลวงผ่านไปได้ของพวกเขา ใครจะคิดว่าคำพูดที่เพิ่งพ่นออกไปของเขาจะกลับมาตบหน้าเขาแรงเช่นนี้ เป็นการตบที่เสียงดังมากด้วย
กองทัพราตรีมาแล้ว เป้าหมายในการโจมตีครั้งแรกของพวกเขาคืออารามหมาป่าสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเก้าอาราม ความหมายของจวินอู๋เสียนั้นชัดเจนมาก กระทั่งอารามหมาป่าสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดก็ยังถูกนางเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้า ในอาณาจักรกลางไม่มีใครสามารถขวางความตั้งใจของนางที่จะล้างเก้าอารามด้วยเลือดได้!
ทั่วทั้งห้องโถงเงียบไปครู่หนึ่ง บรรยากาศหดหู่จนทำให้รู้สึกหายใจไม่ออก
ต้องรู้ว่าในอารามหมาป่าสวรรค์มีผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองที่ถูกส่งมาจากอาณาจักรบนเกือบหมื่นคน!
แต่……
ทั้งหมดนั้น ถูกฆ่าตายหมดแล้วจริงๆ?!
ที่น่ากลัวกว่านั้นคือจะมีข่าวส่งมาทุกชั่วโมง หนึ่งชั่วโมงที่แล้วพวกเขายังไม่ได้ข่าวการโจมตีใดๆเลย แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง พวกเขาก็ได้รับข่าวการสังหารล้างทั้งกองกำลัง!
หนึ่งชั่วโมง ผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองหมื่นคนตายหมด!
เป็นพลังในการต่อสู้ที่น่ากลัวอะไรขนาดนั้น!
แม้แต่ต้าฮั่นที่มั่นใจอย่างล้นเหลือก็ยังอึ้งกับความแข็งแกร่งนี้ ใบหน้าของเขาซีดขาวอยู่ชั่วครู่ก่อนจะกลายเป็นสีเขียว
ก่อนที่พวกเขาจะย่อยข่าวที่น่าสลดใจของอารามหมาป่าสวรรค์ได้ รายงานการรบก็เข้ามาอีก
“เรียนท่านหนานกง มีปัญหาแล้วขอรับ! อารามหลีหุนถูกทำลายแล้ว!”
“อะไรนะ!”
“เรียนท่านหนานกง อารามเทียนจี๋ถูกทำลายแล้วขอรับ!”
“อารามหลีหุนถูกทำลาย……” “………..”
รายงานการรบทยอยเข้ามาเรื่อยๆโดยไม่มียกเว้นอารามไหนเลย และจบลงด้วยการทำลายล้างสิ้นทุกอาราม!
การได้รับรายงานการรบ 8 ครั้งติดๆกันทำให้ทุกคนในห้องโถงนิ่งงันกันไปหมด พวกคนของอาณาจักรบนแทบจะกระอักเลือดออกมา!
ไม่ถึง 10 นาที ก็ถูกทำลายไปแล้ว 8 ใน 9 อาราม เหลือเพียงอารามเดียวเท่านั้นคืออารามหลิงซวี!
นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก แต่ละอารามอยู่ไกลกันมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะเดินทางไปยังอารามทั้งหลายนั้นได้ในเวลาสั้นๆเช่นนี้ มีคำอธิบายได้อย่างเดียวเท่านั้นคือกองทัพราตรีแยกกันไปโจมตีเก้าอารามพร้อมกัน และจบการต่อสู้ในเวลาเดียวกันด้วย การต่อสู้ 8 ครั้งสิ้นสุดลงภายใน 10 นาที และคนของอาณาจักรบนทั้งหมดตายในอารามทั้งแปดโดยไม่มีใครรอดชีวิตเลยสักคน! ในเวลานี้ แม้แต่ต้าฮั่นที่ยืนมึนงงอยู่ในห้องโถงก็ไม่เหลือความเย่อหยิ่งจองหองเหมือนก่อนหน้านี้อีก ใบหน้าของเขาขาวซีด ดวงตาเบิกกว้างด้วยความกลัว ถ้าไม่ใช่เพราะได้รับรายงาน ในฐานะคนของอาณาจักรบน เขาก็คงคิดว่าจวินอู๋เสียร่วมมือกับเก้าอารามเล่นละครหลอกพวกเขา
ในอารามทั้งเก้า ผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองที่ประจำอยู่ในแต่ละอารามมีจำนวนอย่างน้อยหนึ่งหมื่นคน ถ้ากองทัพราตรีแยกกันโจมตี ก็หมายความว่าพวกเขาแบ่งกำลังของตัวเองออกไป
หากกล่าวว่ากองทัพราตรีรวบรวมกองกำลังทั้งหมดบุกเข้าไปในอารามแห่งใดแห่งหนึ่ง ทุกคนคงไม่แปลกใจนัก แต่นี่พวกเขาแบ่งกองกำลังออกเป็นหลายหน่วยและยังได้รับชัยชนะอีก!
แต่……
ตายหมดแล้ว……จริงๆหรือ?!
“เป็นไปได้ยังไง?” ต้าฮั่นตกตะลึงนิ่งค้างอยู่กับที่ คำพูดทั้งหมดก่อนหน้าเหมือนเป็นการตบหน้าตัวเอง
เขาเพิ่งจะหัวเราะเยาะจวินอู๋เสียว่าเป็นหนูที่แค่ขู่ขวัญตบตาคนอื่น และยังพล่ามเรื่องการป้องกันที่ไม่อาจทะลวงผ่านไปได้ของพวกเขา ใครจะคิดว่าคำพูดที่เพิ่งพ่นออกไปของเขาจะกลับมาตบหน้าเขาแรงเช่นนี้ เป็นการตบที่เสียงดังมากด้วย
กองทัพราตรีมาแล้ว เป้าหมายในการโจมตีครั้งแรกของพวกเขาคืออารามหมาป่าสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดในเก้าอาราม ความหมายของจวินอู๋เสียนั้นชัดเจนมาก กระทั่งอารามหมาป่าสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุดก็ยังถูกนางเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้า ในอาณาจักรกลางไม่มีใครสามารถขวางความตั้งใจของนางที่จะล้างเก้าอารามด้วยเลือดได้!
ทั่วทั้งห้องโถงเงียบไปครู่หนึ่ง บรรยากาศหดหู่จนทำให้รู้สึกหายใจไม่ออก
ต้องรู้ว่าในอารามหมาป่าสวรรค์มีผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองที่ถูกส่งมาจากอาณาจักรบนเกือบหมื่นคน!
แต่……
ทั้งหมดนั้น ถูกฆ่าตายหมดแล้วจริงๆ?!
ที่น่ากลัวกว่านั้นคือจะมีข่าวส่งมาทุกชั่วโมง หนึ่งชั่วโมงที่แล้วพวกเขายังไม่ได้ข่าวการโจมตีใดๆเลย แต่หลังจากผ่านไปหนึ่งชั่วโมง พวกเขาก็ได้รับข่าวการสังหารล้างทั้งกองกำลัง!
หนึ่งชั่วโมง ผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองหมื่นคนตายหมด!
เป็นพลังในการต่อสู้ที่น่ากลัวอะไรขนาดนั้น!
แม้แต่ต้าฮั่นที่มั่นใจอย่างล้นเหลือก็ยังอึ้งกับความแข็งแกร่งนี้ ใบหน้าของเขาซีดขาวอยู่ชั่วครู่ก่อนจะกลายเป็นสีเขียว
ก่อนที่พวกเขาจะย่อยข่าวที่น่าสลดใจของอารามหมาป่าสวรรค์ได้ รายงานการรบก็เข้ามาอีก
“เรียนท่านหนานกง มีปัญหาแล้วขอรับ! อารามหลีหุนถูกทำลายแล้ว!”
“อะไรนะ!”
“เรียนท่านหนานกง อารามเทียนจี๋ถูกทำลายแล้วขอรับ!”
“อารามหลีหุนถูกทำลาย……” “………..”
รายงานการรบทยอยเข้ามาเรื่อยๆโดยไม่มียกเว้นอารามไหนเลย และจบลงด้วยการทำลายล้างสิ้นทุกอาราม!
การได้รับรายงานการรบ 8 ครั้งติดๆกันทำให้ทุกคนในห้องโถงนิ่งงันกันไปหมด พวกคนของอาณาจักรบนแทบจะกระอักเลือดออกมา!
ไม่ถึง 10 นาที ก็ถูกทำลายไปแล้ว 8 ใน 9 อาราม เหลือเพียงอารามเดียวเท่านั้นคืออารามหลิงซวี!
นี่มันน่าเหลือเชื่อมาก แต่ละอารามอยู่ไกลกันมาก เป็นไปไม่ได้ที่จะเดินทางไปยังอารามทั้งหลายนั้นได้ในเวลาสั้นๆเช่นนี้ มีคำอธิบายได้อย่างเดียวเท่านั้นคือกองทัพราตรีแยกกันไปโจมตีเก้าอารามพร้อมกัน และจบการต่อสู้ในเวลาเดียวกันด้วย การต่อสู้ 8 ครั้งสิ้นสุดลงภายใน 10 นาที และคนของอาณาจักรบนทั้งหมดตายในอารามทั้งแปดโดยไม่มีใครรอดชีวิตเลยสักคน! ในเวลานี้ แม้แต่ต้าฮั่นที่ยืนมึนงงอยู่ในห้องโถงก็ไม่เหลือความเย่อหยิ่งจองหองเหมือนก่อนหน้านี้อีก ใบหน้าของเขาขาวซีด ดวงตาเบิกกว้างด้วยความกลัว ถ้าไม่ใช่เพราะได้รับรายงาน ในฐานะคนของอาณาจักรบน เขาก็คงคิดว่าจวินอู๋เสียร่วมมือกับเก้าอารามเล่นละครหลอกพวกเขา
ในอารามทั้งเก้า ผู้ใช้พลังวิญญาณสีทองที่ประจำอยู่ในแต่ละอารามมีจำนวนอย่างน้อยหนึ่งหมื่นคน ถ้ากองทัพราตรีแยกกันโจมตี ก็หมายความว่าพวกเขาแบ่งกำลังของตัวเองออกไป
หากกล่าวว่ากองทัพราตรีรวบรวมกองกำลังทั้งหมดบุกเข้าไปในอารามแห่งใดแห่งหนึ่ง ทุกคนคงไม่แปลกใจนัก แต่นี่พวกเขาแบ่งกองกำลังออกเป็นหลายหน่วยและยังได้รับชัยชนะอีก!
