“นายคิดยังไงเกี่ยวกับข้อมูลค่ายศัตรู?”
จีเย่ส่ายหัวอย่างหมดคำพูดให้กับสีหน้าที่น่าสมเพชของเจ้าอ้วนจู่ เขาจึงเปลี่ยนหัวข้อเป็น ‘สนามรบ’
หลังจากที่สมาชิกในกลุ่มของพวกเขารวมตัวกัน พวกเขาก็ได้รับข้อมูลใหม่สองชิ้น
[ข้อมูลที่ได้รับ : จำนวนผู้เข้าร่วมของศัตรู : 4 คน]
[ข้อมูลที่ได้รับ : ภูเขาทมิฬมีผู้พิทักษ์ภูเขาทมิฬ 50 ตัวเป็นลูกน้องของเขา!]
[ผู้พิทักษ์ภูเขาทมิฬ : ผู้พิทักษ์ส่วนตัวของภูเขาทมิฬ ฆ่าตัวตายหลังจากการเสียชีวิตของเขาและกลายเป็นผู้พิทักษ์ทมิฬ 50 ตัว]
ไม่น่าแปลกใจที่ศัตรูจะมีจำนวนผู้เข้าร่วมเท่ากัน
สิ่งที่สำคัญที่สุด ลูกน้องของเป้าหมายแรก ภูเขาทมิฬนั้นอันที่จริงแล้วมีผู้พิทักษ์ทมิฬ 50 ตัว นี่โบนัสอย่างไม่ต้องสงสัย!
“ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น… พูดอย่างมีเหตุผล มีเพียงหยานซีเซียเท่านั้นที่อยู่ข้างเราและความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่จำเป็นต้องมากกว่าปีศาจภูเขาทมิฬ”
“แม้ว่าพลังของเราแต่ละคนจะแข็งแกร่งกว่าศัตรู แต่อีกฝ่ายก็ไม่น่าจะได้เปรียบมากขนาดนี้ใช่มั้ย?”
เจ้าอ้วนจู่มีสีหน้าสับสน
“อาจเป็นเพราะไอเทมที่นายนำมาหรือเปล่า?”
จีเย่มองไปที่กระเป๋าใบใหญ่ที่เจ้าอ้วนถืออยู่ เห็นได้ชัดว่ามีสิ่งของมากมายอยู่ข้างใน
“ไม่มีทาง!?”
เมื่อได้ยินเรื่องนี้ เจ้าอ้วนจู่ก็ดูเหมือนจะตระหนักถึงบางสิ่ง เขาเปิดกระเป๋าออกมาและเผยให้เห็นกล่องอาหาร ลูกปัดฟื้นฟู และคริสตัลทับทิม
นอกจากนี้ยังมีปืนสีเทาเงินสองกระบอก ระเบิดสองลูก กล่องยันต์ และกระสุนเงินบางส่วน!
[กระสุนเงินศักดิ์สิทธิ์]
[ระดับ : วิสามัญอันดับ 0]
[ขั้น : ทั่วไป]
[รายละเอียด : กระสุนที่เปี่ยมไปด้วยพลังแสงศักดิ์สิทธิ์ มันสามารถสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงให้กับสิ่งมีชีวิตวิญญาณ]
สิ่งที่สำคัญที่สุด นอกเหนือจากกระสุนที่กระจายอยู่ทั่วกระเป๋า ยังมีกล่องกระสุนมากมาย จีเย่ประมาณการว่าน่าจะมีอย่างน้อย 300 นัด!
“นายกล้านำไอเทมระดับวิสามัญมา 300 ชิ้นเข้าสู่สนามรบแห่งโชคชะตา นายจะไม่สามารถโทษศัตรูสำหรับการเสริมกำลังของพวกเขา”
จีเย่มองไปที่เจ้าอ้วนจู่และส่ายหัวพร้อมกับถอนหายใจ
แน่นอนว่าเขาไม่มั่นใจในตอนที่เขากล่าวเรื่องนี้
นี่เป็นเพราะเขารู้ดีว่าสิ่งที่ทำให้อีกฝ่ายได้เปรียบในทั้งภูมิหลังและความแข็งแกร่งน่าจะเป็นเพราะโทเท็มหนังหมาป่าในการครอบครอบของเขา
แม้ว่าไอเทมที่มีคุณสมบัติระดับวิสามัญชิ้นนี้จะมีอันดับต่ำ แต่วิญญาณหมาป่าที่ถูกอัญเชิญมานั้นไม่สามารถถูกทำลายได้ ในทางทฤษฏีแล้วตราบใดที่เขามีเวลามากพอสำหรับการโจมตีอย่างช้าๆ เขาอาจจะสามารถสังหารผู้พิทักษ์ภูเขาทมิฬทั้ง 50 ตัวด้วยวิญญาณหัวหน้าหมาป่าได้!
แน่นอนว่าเมื่อการต่อสู้เริ่มต้น อีกฝ่ายจะไม่ให้เวลาพวกเขาอย่างแน่นอน เมื่อผู้พิทักษ์ทมิฬที่มีประสบการณ์ทั้ง 50 ตัวก่อตัวรูปขบวนต่อสู้ ก็อาจเป็นเรื่องยากสำหรับวิญญาณหัวหน้าหมาป่าที่จะจัดการพวกมัน!
“บัดซ* ฉันไม่คาดหวังให้เป็นแบบนั้น! เดิมทีฉันวางแผนที่จะใช้สิ่งเหล่านี้เพื่อจัดการกับสิ่งมีชีวิตประเภทผีเหล่านั้นในตอนที่ฉันกลับมา เพื่อเพิ่มโอกาสในการชนะของฉัน ฉันจึงนำมันมาเล็กน้อย!”
สีหน้าของเจ้าอ้วนจู่ดูน่าเกลียดมาก
บางทีอาจเป็นเพราะเขา เขาได้เพิ่มความแข็งแกร่งให้กับค่ายศัตรู
“นายนำไอเทมที่กำหนดเป้าหมายเป็นสิ่งมีชีวิตวิญญาณมามากมาย?”
หัวใจของจีเย่ปั่นป่วน
“ถูกต้อง เกือบทุกอย่างถูกใช้ไปเพื่อให้ฉันค้นพบสนามรบแห่งโชคชะตาแห่งนี้ ตอนแรกฉันไม่อยากเข้าเพราะเตรียมตัวไม่พอ อย่างไรก็ตามคาตาร์รีน่าก็เดินตรงเข้าไปเมื่อเธอได้ยินว่าเป็นสนามรบ”
เจ้าอ้วนจูยิ้มอย่างขมขื่น
“ในกรณีนั้น ฉันเข้าใจสถานการณ์โดยรวมแล้ว”
จีเย่พยักหน้า
สนามรบแห่งโชคชะตาใช้พื้นที่ขนาดใหญ่ในร้านอาหารสามพัน ยิ่งไปกว่านั้นยังมีเสาที่ปิดกั้นการมองเห็น
เป็นไปได้มากว่าเมื่อพวกเขาเข้าสู่สนามรบแห่งโชคชะตา เจ้าอ้วนและคนอื่นก็ได้เข้ามาจากทิศทางอื่นในเวลาเดียวกัน
นับตั้งแต่ทั้งสองฝ่ายมาจากเมืองหยางในชีวิตจริงจนถึงเรื่องที่เขามีความสัมพันธ์กับเจ้าอ้วนรวมถึงการที่พวกเขามีวิธีการจัดการกับสิ่งมีชีวิตวิญญาณ พวกเขาจึงถูกกำหนดให้เข้าสู่สนามรบที่มีภูมิหลังของเรื่องโปเยโปโลเยโดยพลังแห่งโชคชะตาของพวกเขา
…
เนื่องจากการมาถึงของเจ้าอ้วนและคนที่เหลือ หยานซีเซียจึงไม่ได้สอนจีเย่อีกต่อไป
จีเย่ไม่รีบร้อนที่จะเรียนดาบของเขาให้เสร็จสมบูรณ์
นี่เป็นเพราะพรสวรรค์การผสานของเขาหมดเวลาคูลดาวน์เพราะการเร่งเวลาในสนามรบแห่งโชคชะตา
“เรียนรู้ : ศิลปะเก้าหยาง!”
หลังจากจัดให้หลู่จือเซินปกป้องเขา จีเย่ผู้ที่อยู่ในห้องก็หยิบศิลปะเก้าหยางที่มีปกสีน้ำเงินที่เขาแลกเปลี่ยนจากโจวจี้เยียกออกมา
แม้ว่ามันจะเป็นเพียงคู่มือ แต่มันก็เป็นเทคนิคการบ่มเพาะ
ดังนั้นมันจึงหายไปหลังจากที่เขาเรียนรู้มัน อย่างไรก็ตามหน้าต่างสถานะของเขาก็แจ้งเตือนว่า ‘ศิลปะเก้าหยาง (เข้าใจ)’
แน่นอนว่ามันเป็นเพียงระดับเข้าใจ จีเย่ไม่ได้ทำการบ่มเพาะต่อ
นี่เป้นเพราะศิลปะเก้าหยางและพละกำลังโกลาหลดั้งเดิมนั้นเกี่ยวข้องกับพลังภายใน เส้นทางการโคจรพลังภายในจึงแตกต่างกัน
หากไม่มีความขัดแย้งที่จุดสำคัญหลังจากการบ่มเพาะ เขาสามารถเปลี่ยนคุณสมบัติพลังภายในของเขาให้เป้นพลังภายในชนิดใหม่ อย่างไรก็ตามหากมีความขัดแย้งที่จุดสำคัญ ผลลัพธ์นั้นชัดเจนมาก!
การผสาน : พละกำลังโกลาหลดั้งเดิม ศิลปะเก้าหยาง!
[ศิบปะไร้นาม]
[ระดับ : วิสามัญ]
[ขั้น : สมบูรณ์ (ลักษณะคู่)]
[รายละเอียด : เทคนิคการบ่มเพาะที่เกิดจากการผสานของพละกำลังโกลาหลดั้งเดิมและศิลปะเก้าหยาง ในระหว่างการผสาน มันได้ดึงเอาเจตจำนงที่แท้จริงจากศิลปะเก้าหยางและได้พัฒนาขึ้นมา ในระหว่างการบ่มเพาะมันสามารถทำให้ร่างกายและกระดูกไขสันหลังบริสุทธิ์ขึ้น ในระดับเชี่ยวชาญขั้นต่ำ มันสามารถกำจัดและขัดเกลาพิษ ในระดับเชี่ยวชาญขั้นปานกลาง มันสามารถสร้างพลังงานหยางพิเศษ ในระดับเชี่ยวชาญขั้นสูง มันสามารถเปลี่ยนแปลงเป็นพลังงานที่แท้จริงเพื่อปกป้องร่างกาย ในระดับสมบูรณ์ มันจะให้พลังภายในถาวร!]
เทคนิคการบ่มเพาะคุณสมบัติคู่ขั้นสมบูรณ์หมายความว่าฉันสามารถไปถึงจุดสูงสุดสำหรับสองด้านในระดับเดียวกัน!
จีเย่ผู้ที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ได้ลืมตาที่เปล่งประกายขึ้นมา
อย่างไรก็ตามการแจ้งเตือนนี้… รู้สึกคุ้นเคยบ้างมั้ย?
อย่างไรก็ตามในไม่ช้าเขาก็รู้สึกสับสน
เขามั่นใจว่าคำอธิบายของเทคนิคการบ่มเพาะที่เขาผสานทำให้เขารู้สึกคุ้นเคยมาก!
รอเดี๋ยว… นี่ไม่ใช่ศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิ์งั้นเหรอ?
ในไม่ช้าจีเย่ก็ตระหนักถึงต้นเกิดของความรู้สึกคุ้นเคยนี้ การขจัดและขัดเกลาพิษ พลังงานหยางพิเศษ พลังงานป้องกัน พลังภายในถาวร… ทั้งหมดนี้ไม่ใช่ส่วนหนึ่งของศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิ์งั้นเหรอ?
พละกำลังโกลาหลดั้งเดิมและศิลปะเก้าหยางผสานกันเป็นศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิ์งั้นเหรอ?
จีเย่อดไม่ได้ที่จะจ้องมองอย่างว่างเปล่า
อย่างไรก็ตามหลังจากที่ตระหนักถึงรายละเอียดของการผวานในใจ เขาก็เข้าใจเหตุผลทันที
ศิลปะเก้าหยางของนิกายง้อไบ๊มาจากศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิ์ มันมีส่วนหนึ่งของศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงทำให้สามารถรับพลังภายในประเภทหยาง
ในระหว่างการผสาน จุดนี้ได้รับ ‘การเสริม’ และกลายเป็นคุณสมบัติหยางพิเศษ ดังนั้นจึงมีหน้าที่ในการขจัดและขัดเกลาพิษ และให้พลังงานหยางพิเศษ
พละกำลังโกลาหลดั้งเดิมมีความสามารถในการรวมความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาและโคจรพลังภายในอย่างต่อเนื่องและทำให้ร่างกายของเขาบริสุทธิ์ขึ้นผ่านการต่อสู้
การผสานของทั้งสองทำให้เกิดเทคนิคขั้นสมบูรณ์ในด้านของความแข็งแกร่งและคุณสมบัติหยางพิเศษ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันคล้ายกับศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิในตำนานอย่างมาก
ทำไมฉันไม่ต้องชื่อว่าศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิ์ล่ะ? มันเป็นเพียงระดับวิสามัญ ในทางทฤษฏีแล้วศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิ์ที่แท้จริงนั้นเป็นศิลปะการต่อสู้ระดับวิสามัญ
จีเย่ครุ่นคิดอยู่สักพักและตัดสินใจเรียกมันว่า ‘ศิลปะเก้าหยางศักดิ์สิทธิ์’
“หยานซีเซีย ฉันมาที่นี่เพื่อท้าทายคุณ!”
ทันใดนั้นจีเย่ก็ได้ยินเสียงที่ด้านนอกห้องของเขา
เขาคือนักดาบที่ต้องการแย่งชิงตำแหน่งอันดับหนึ่งของโลก เขาได้เจอวัดหลานรั่วและท้าทายหยานซีเซียเพื่อต่อสู้!
