เทพปีศาจหวนคืน บทที่ 1262 หอกแสงตะวัน (อ่านฟรี)
แปลโดย iPAT
ปีศาจอมตะบนเส้นทางแห่งเลือด!
ตั้งแต่บรรพชนบ่อเลือดถือกำเนิดขึ้น บุคคลใดก็ตามที่บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งเลือดจะถูกตัดสินว่าเป็นสมาชิกบนเส้นทางสายปีศาจ
ในงานประลองทุ่งโลหิต ชูตู๋ยังต้องปฏิเสธกำลังเสริมที่บ่มเพาะบนเส้นทางแห่งเลือดโดยปราศจากความลังเล
นั่นเป็นเพราะชูตู๋ต้องการสร้างกองกำลังฝ่ายธรรมะ หากเขาร่วมมือกับผู้อมตะบนเส้นทางแห่งเลือด ฝ่ายของเขาจะถูกตัดสินว่าเป็นฝ่ายปีศาจและความพยายามทั้งหมดของเขาจะกลายเป็นสูญเปล่า
อย่างไรก็ตามแดนศักดิ์สิทธิ์ภูเขาหิมะไม่จำเป็นต้องกังวลสิ่งใด
เนื่องจากแดนศักดิ์สิทธิ์ภูเขาหิมะเป็นกองกำลังฝ่ายปีศาจของภาคเหนือ มันไม่ใช่เผ่าหรือนิกายของฝ่ายธรรมะ
จ้าวเหลียนหยุนมาถึงยอดเขาที่สิบหลังออจากยอดเขาที่สิบสอง
ปีศาจอมตะบนเส้นทางแห่งเลือดที่ปกป้องยอดเขานี้คือจ้าวผู เขาสวมชุดผ้าป่านและรองเท้าผ้า เขามีศีรษะล้านและมีรูปร่างหน้าตาธรรมดา
เขายืนอยู่กลางห้องโถงขณะที่อวี๋อี้เย่ซือล่าถอยออกมาซ้ำแล้วซ้ำอีกกระทั่งไปถึงขอบห้องโถง
ร่างกายของเขาอาบย้อมไปด้วยเลือด อาการบาดเจ็บของเขารุนแรงมาก
เมื่อจ้าวเหลียนหยุนเห็นสหายผู้นี้ นางแทบไม่สามารถจดจำเขา อวี๋อี้เย่ซือเคยเป็นหนุ่มรูปงามที่ดูละเอียดอ่อน แต่ตอนนี้มันเหมือนกับเขาตกลงไปในบ่อเลือดและถูกบางคนดึงขึ้นมา
“ความสามารถอื่นๆของเขาธรรมดา แต่เขามีท่าไม้ตายอมตะบนเส้นทางแห่งเลือดที่ทรงพลัง! เมื่อเขากระตุ้นใช้งานมัน เลือดจะพุ่งออกมาจากร่างกายของเขา หากเลือดของเขาสัมผัสผิวหนังของเจ้า เจ้าจะเริ่มมีเลือดออกและเมื่อเวลาผ่านไป เลือดจะไหลออกมามากขึ้นเรื่อยๆ ระวังตัวด้วย!” อวี๋อี้เย่ซือเร่งเตือนจ้าวเหลียนหยุน
“เข้าใจแล้ว พักก่อน ข้าจะสู้กับเขา” จ้าวเหลียนหยุนก้าวไปข้างหน้า
“รนหาที่ตายอีกคน” จ้าวผูยืนอยู่ที่จุดเดิมโดยไม่ขยับเขยื้อน เขาแสยะยิ้มและเผยให้เห็นฟันที่แหลมคม
ท่าไม้ตายอมตะโซ่เงินสังหาร!
จ้าวเหลียนหยุนเตรียมท่าไม้ตายของนางเอาไว้แล้ว ดังนั้นโซ่สีเงินจึงพุ่งออกมาทันที
โซ่เงินหกสายเคลื่อนที่ไปรอบๆจ้าวเหลียนหยุนและปกป้องนางเอาไว้ หลังจากผ่านการต่อสู้แห่งชีวิตและความตายกับจ้าวต้าหนิว ตอนนี้นางกลายเป็นคนใหม่ที่เต็มไปด้วยประสบการณ์และความเด็ดเดี่ยว
ผู้นำยอดเขาที่สิบจ้าวผูเห็นจ้าวเหลียนหยุนกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของนางแต่เขากลับไม่พยายามหยุดนางและเฝ้าสังเกตเท่านั้น
จ้าวเหลียนหยุนตระหนักถึงเรื่องนี้ ดังนั้นนางจึงกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะที่สอง
ฝนดาวตก!
พลังงานอมตะถูกใช้อีกครั้ง แสงสีน้ำเงินระเบิดออกมาจากร่างของจ้าวเหลียนหยุน
“ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว ฟิ้ว…”
ฝนดาวตกร่วงหล่นลงมา
อุกกาบาตเหล่านี้มีขนาดเล็กและบางราวกับอาวุธลับแต่กลิ่นอายของพวกมันกลับทรงพลังเหมือนพายุใหญ่
หากจ้าวผูยังนิ่งเฉย เขาอาจกลายเป็นเศษเนื้อในไม่ช้า
ภายใต้สถานการณ์นี้เขาไม่กล้ายโสอีกต่อไป เขาส่งหมอกโลหิตลอยขึ้นเหนือศีรษะและกลายเป็นร่มขนาดใหญ่ที่ปิดกั้นฝนดาวตกของจ้าวเหลียนหยุน แต่ปริมาณของหมอกโลหิตยังลดลงอย่างรวดเร็ว
จ้าวผูกัดฟันก่อนจะกระทืบเท้าพุ่งเข้าโจมตีจ้าวเหลียนหยุนราวกับแสงสีแดง
จิตใจของจ้าวเหลียนหยุนสั่นสะท้านขึ้น นางก้าวถอยหลังกลับโดยไม่รู้ตัว
โซ่เงินที่เคลื่อนไหวอยู่รอบตัวนางตอบสนองทันที โซ่เส้นหนึ่งพุ่งเข้าปะทะจ้าวผู แต่ฝ่ายหลงยังสามารถหลบและเปลี่ยนทิศทางการโจมตี
แต่ในเวลาเดียวกันโซ่เงินอีกเส้นก็พุ่งเข้าไปหาเขา
จ้าวผูไม่มีทางเลือกนอกจากต้องล่าถอยและเปลี่ยนทิศทางอีกครั้ง
สิ่งนี้เกิดขึ้นซ้ำๆ จ้าวผูตระหนักว่าโซ่เงินสามารถโจมตีได้ด้วยตัวของพวกมันเอง โซ่เงินสามารถโจมตีและป้องกัน นอกจากนั้นพวกมันยังรวดเร็วและสามารถทำงานร่วมกัน
“สาวน้อย ท่าไม้ตายของเจ้ายอดเยี่ยมมาก!” จ้าวผูล่าถอยกลับไปและไม่พยายามโจมตีต่อ
นี่เป็นเรื่องปกติ
ท่าไม้ตายของจ้าวเหลียนหยุนได้รับการคัดเลือกมาอย่างพิถีพิถันโดยนิกายคฤหาสน์วิญญาณและวังสวรรค์
พวกมันเหมาะสมกับผู้เริ่มต้นเช่นจ้าวเหลียนหยุน พวกมันไม่เพียงใช้งานได้ง่าย แต่พวกมันยังส่งผลกระทบย้อนกลับที่ไม่รุนแรงหากล้มเหลว สิ่งสำคัญที่สุดพวกมันเป็นท่าไม้ตายที่มีประสิทธิภาพสูงมาก
ฝนดาวตกยังร่วงหล่นลงมาอย่างไม่หยุดยั้ง
จ้าวผูต้องเติมหมอกโลหิตอย่างต่อเนื่อง
อวี๋อี้เยซือรักษาตัวเองอยู่ที่มุมหนึ่งของห้องโถง
จ้าวเหลียนหยุนนิ่งเงียบและพยายามเตรียมท่าไม้ตายอมตะท่าที่สาม
ท่าไม้ตายอมตะฝนดาวตกและโซ่เงินสังหารเป็นท่าไม้ตายที่ยากที่สุดของนาง สำหรับท่าไม้ตายอมตะท่าที่สาม มันมีความซับซ้อนน้อยกว่าสองท่าแรก
ระหว่างการฝึกซ้อมจ้าวเหลียนหยุนใช้ความพยายามเพียงเล็กน้อยในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายนี้
แต่ในการต่อสู้จริง นางพบว่านางต้องพยายามมากขึ้น
แม้ตอนนี้นางจะได้รับการปกป้องจากโซ่เงินสังหาร แต่สภาพจิตใจของนางไม่ปกติ นั่นทำให้ความพยายามหลายครั้งของนางจบลงด้วยความล้มเหลว
‘ท่าไม้ตายอมตะอีกท่างั้นหรือ? นางไม่รู้ว่าท่าไม้ตายอมตะไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะใช้งาน ยิ่งนางใช้พวกมันมากเท่าใด โอกาสที่นางจะเผยจุดอ่อนออกมาก็ยิ่งมากเท่านั้น ข้าจะสอนวิธีการต่อสู้ให้เจ้า!’ จ้าวผูเผยรอยยิ้มชั่วร้ายและกระโจนไปข้างหน้า
แต่ครั้งนี้เมื่อเขามาได้ครึ่งทาง เขากลับอ้าปากกว้าง
“บึม!”
การระเบิดครั้งใหญ่ปะทุขึ้น จ้าวเหลียนหยุนรู้สึกว่าเลือดทั่วร่างของนางเกิดการสั่นสะเทือนขึ้นอย่างรุนแรง วิญญาณมากกว่าครึ่งในมิติช่องว่างเทียมของนางพุ่งขึ้นก่อนจะร่วงหล่นลงมาด้วยอิทธิพลของพลังงานลึกลับ
ท่ามกลางพวกมัน วิญญาณระดับมนุษย์จำนวนมากถูกทำลายในกระบวนการนี้
จ้าวผูเป็นปีศาจอมตะบนเส้นทางแห่งเลือด แต่เขาก็มีวิธีบนเส้นทางแห่งเสียงที่ทำให้จ้าวเหลียนหยุนหรือกระทั่งอวี๋อี้เย่ซือไม่คาดคิดและได้รับผลกระทบจากมัน
โซ่เงินสังหารยังปกป้องจ้าวเหลียนหยุนแต่นางไม่ประสบความสำเร็จในการกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะที่สามเพราะการแทรกแซงจากจ้าวผู
นางเริ่มรู้สึกถึงความไร้พลังอำนาจ ‘ชายผู้นี้เหมือนที่อวี๋อี้เย่ซือกล่าว เขามีวิธีการมากมาย แม้เขาจะไม่สามารถทำลายโซ่เงินสังหารของข้า แต่เขาก็สร้างความยากลำบากและทำให้ข้าล้มเหลวในการกระตุ้นใช้งานท่าไม้ตายอมตะอย่างต่อเนื่อง ไม่ ข้าต้องอดทนต่อไป!’
จ้าวเหลียนหยุนยังพยายามกระตุ้นใช้ท่าไม้ตายอมตะของนางต่อไป
อาจเป็นเพราะนางล้มเหลวหลายครั้งเกินไป สุดท้ายจิตใจของนางจึงเริ่มสงบลง
ในที่สุดดวงตาของนางก็ส่องประกายขึ้นพร้อมกับบอลเพลิงที่ลอยขึ้นจากฝ่ามือของนาง
จากนั้นมันก็ควบรวมเป็นไม้เท้าเพลิง
หลายลมหายใจต่อมา เปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำก็จางหายไปและทิ้งหอกสีทองแดงเอาไว้
จ้าวเหลียนกรีดร้อง “หอกแสงตะวัน โจมตี!”
