บทที่ 1763 การไล่ล่าขององค์ชายฟงเซี่ยน
วังสวรรค์
เทพธิดาจื่อเว่ยเปิดเปลือกตาขึ้น
นางมีความคืบหน้าในการอนุมานและเกือบจะประสบความสําเร็จ แต่ในช่วงเวลาสำคัญ นางกลับพบสิ่งกีดขวางขนาดใหญ่
นี่ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงธรรมดา มันเหมือนกับนางกําลังจะผลักประตูไม้เข้าไปแต่ประตูไม้ กลับกลายเป็นประตูเหล็กอย่างกะทันหัน
“เกิดสิ่งใดขึ้น?”
“ก่อนหน้านี้ฟางหยวนพยายามหยุดข้า วิธีบนเส้นทางแห่งปัญญาของเขาด้อยกว่าข้า เขาไม่ประสบความสําเร็จ”
“แต่ตอนนี้เขากลับทําสําเร็จอย่างกะทันหัน เดี๋ยว! ข้าเข้าใจแล้ว เขากลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา!”
เทพธิดาจื่อเว่ยได้รับคําตอบในที่สุด
ก่อนหน้านี้นางประสบปัญหาอย่างมากในการอนุมานตําแหน่งของฟางหยวน หลังจากฟางหยวนคิดค้นท่าไม้ตายอมตะราชันภูต นางยิ่งไม่มีความหวัง
ตราบเท่าที่ฟางหยวนกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา มันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของมิติช่องว่างจักรพรรดิ
หากเทพธิดาจื่อเว่ยต้องการอนุมานตําแหน่งที่ตั้งของแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา มันหมายความว่านางต้องอนุมานตําแหน่งของฟางหยวน
ด้วยเหตุนี้การอนุมานของเทพธิดาจื่อเว่ยจึงถูกหยุดโดยท่าไม้ตายอมตะราชันภูตของฟางหยวน
ท่าไม้ตายอมตะราชันภูตพึ่งพาท่าไม้ตายอมตะระดับเก้าของเทพปีศาจปล้นสวรรค์ มันเป็นอุปสรรคที่เทพธิดาจื่อเว่ยไม่สามารถก้าวข้าม
หัวใจของเทพธิดาจื่อเว่ยสั่นไหวแต่นางยังไม่หยุด นางพยายามใช้ทุกวิธีเพื่อยืนยันการคาดเดาของนาง
หลังจากตรวจสอบหลายครั้ง นางสามารถยืนยันการคาดเดานี้ “มันเหมือนกับเวลาที่ข้าพยายามอนุมานตําแหน่งของฟางหยวน ดูเหมือนฟางหยวนจะกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาเข้าไปจริงๆ!”
“การกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาต้องมีความสําเร็จบนเส้นทางแห่งการหลอมรวมระดับปรมาจารย์ ฟางหยวนมีความสําเร็จระดับนี้งั้นหรือ?”
เทพธิดาจื่อเว่ยพบว่านางประเมินฟางหยวนต่ําเกินไป
ใบหน้าของนางกลายเป็นมืดครึ้ม
“มิติช่องว่างสามารถกลืนกินมิติช่องว่างที่เล็กกว่าเท่านั้น มิติช่องว่างของฟางหยวนสามารถกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาได้อย่างไร?”
เทพธิดาจื่อเว่ยไม่รู้ความลับของมิติช่องว่างจักรพรรดิ แต่นางลอบตกใจกับรากฐานของฟางหยวน
“บัดซบ! ฟางหยวนได้รับแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา รากฐานของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก ผู้อมตะ เผ่ามนุษย์กลายพันธุ์เหล่านั้นทําสิ่งใดอยู่? พวกเขาปล่อยให้ฟางหยวนกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาจริงๆงั้นหรือ? พวกโง่!”
เทพธิดาจื่อเว่ยกัดฟันแน่น
“เดี๋ยว! นี่อาจเป็นแผนการของฟางหยวน!”
“เขาใช้ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ต่อต้านวังสวรรค์ของข้า ในเวลาเดียวกันเขายังใช้วังสวรรค์เพื่อทําให้ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์อ่อนแอลง”
“หลังการต่อสู้ครั้งนี้ ผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ต้องประสบความสูญเสียอย่างหนัก นั่นคือวิธีที่ฟางหยวนสามารถใช้ความแข็งแกร่งกําหราบพวกเขา”
“เขาอาจใช้ภัยคุกคามจากข้าเพื่อหลอกล่อผู้อมตะเผ่ามนุษย์กลายพันธุ์ให้เห็นด้วยกับแผนการของเขา!”
ความเจ้าเล่ห์และไหวพริบของฟางหยวนทําให้เทพธิดา
ระทับใจไม่น้อย
แต่นั่นก็ทําให้นางยิ่งไม่มีความสุข
นางรู้สึกว่าการโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาของนางเป็นเพียงการช่วยเหลือและสร้างประโยชน์ให้กับฟางหยวน
“ฟางหยวน ข้าจะไม่ปล่อยให้เจ้าประสบความสําเร็จ องค์ชายฟงเซี่ยน!” เทพธิดาจื่อเว่ยติดต่อองค์ชายฟงเซี่ยนทันที
องค์ชายฟงเซี่ยนรอรับคําสั่งอยู่แล้ว แผนเดิมของเขาคือร่วมมือกับผู้อมตะของวังสวรรค์บุกโจมตีแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา หากผู้อมตะภาคเหนือสังเกตเห็นสิ่งนี้ เขาจะปรากฏตัวขึ้นและกีดขวางคนเหล่านั้น
“องค์ชายฟงเซี่ยน ฟางหยวนอาจปรากฏตัวขึ้นแล้ว ตรวจสอบและพยายามขัดขวาง เขา” เทพธิดาจื่อเว่ยออกคําสั่ง
“ทราบแล้ว” องค์ชายฟงเซี่ยนกล่าวก่อนที่เขาจะเปลี่ยนน้ําเสียง “เดี๋ยว! ข้าพบเขาแล้ว!”
“เจ้าอยู่คนเดียว ระวังด้วย!” เทพธิดาจื่อเว่ยเร่งกล่าว “ฟางหยวนเจ้าเล่ห์มาก เขาอาจได้รับวิญญาณอมตะบนเส้นทางแห่งการโจรกรรมมาจากแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยา ข้าจะส่งผู้อมตะของวังสวรรค์ไปที่นั่นเพื่อช่วยเจ้าอย่างรวดเร็วที่สุด แต่ในช่วงเวลาสั้นๆนี้เจ้าจะไม่มีกําลังเสริม”
องค์ชายฟงเซี่ยนแสดงออกอย่างเคร่งขรึม “เข้าใจแล้ว”
เขาเป็นผู้อมตะระดับแปด เขาต้องระวังผู้อมตะระดับเจ็ดงั้นหรือ?
แต่เขาไม่รู้สึกว่ามันไร้สาระ
ไม่เพียงองค์ชายฟงเซี่ยนหรือเทพธิดาจื่อเว่ย แต่ผู้อมตะของวังสวรรค์ทั้งหมดต่างรู้สึกเหมือนกัน
การดูแคลนศัตรูก่อนหน้านี้ทําให้พวกเขากลายเป็นตัวโง่เขลา
จักรพรรดินีอสูรสายฟ้าและเฉินอี้ถูกสังหาร ปีศาจฟางหยวนไม่สามารถประเมินได้ด้วยสามัญสํานึก
คนอื่นอาจถูกดูแคลน แต่การดูแคลนฟางหยวนถือเป็นเรื่องโง่เขลา
“เขาอยู่ที่นี่จริงๆ” ฟางหยวนบินขึ้นสู่ท้องฟ้าและตระหนักว่าองค์ชายฟงเซี่ยนกําลังไล่ล่าเขามาจากด้านหลัง
ความโกลาหลของการกลืนกินแดนศักดิ์สิทธิ์หลางหยาไม่ใช่เล็กน้อย ร่างหลักของฟางหยวนถูกเปิดเผย
องค์ชายฟงเซี่ยนที่อยู่ไม่ไกลตระหนักถึงการคงอยู่ของฟางหยวนอย่างรวดเร็ว
ฟางหยวนไม่ต้องการต่อสู้กับองค์ชายฟงเซี่ยน การต่อสู้ก่อนหน้านี้ทําให้เขาสูญเสียพลังงานอมตะไปเป็นจํานวนมาก เขาไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด
ในเวลาเดียวกันเขายังต้องใช้ท่าไม้ตายอมตะราชันภูตเพื่อต่อต้านการอนุมานของเทพธิดาจื่อเว่ย
“ฟางหยวน เจ้าจะหนีไปที่ใด?”
“หากเป็นบุรุษก็อย่าหนี มาต่อสู้กับข้าสามร้อยรอบ!”
“คนขี้ขลาด เจ้ารู้จักเพียงการหลบหนีงั้นหรือ?”
องค์ชายฟงเซี่ยนยั่วยุต่อไปอย่างไม่รู้จบสิ้น
ขาไม่ส่งผลกระทบต่อฟางหยวน
ฟางหยวนเป็นผู้อมตะระดับเจ็ดและไม่ได้อยู่ในสภาพที่ดีที่สุด แต่เขายังสามารถต่อสู้กับองค์ชายฟงเซี่ยนได้อย่างเท่าเทียมโดยไม่จําเป็นต้องล่าถอย
แต่ประเด็นคือสิ่งใด?
การต่อสู้กับองค์ชายฟงเซี่ยนจะทําให้เกิดปัญหาตามมา
หากฟางหยวนใช้วิธีที่รุนแรง เขาจะเปิดเผยข้อมูลล้ําค่า เขาจะสูญเสียพลังงานอมตะไปอย่างไร้ประโยชน์ หากกําลังเสริมของวังสวรรค์มาถึงสถานการณ์จะยิ่งเลวร้าย
กษัตริย์ไม่ส่งทหารออกไปตายเพราะความโกรธ!
ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายธรรมะหรือฝ่ายปีศาจ หากผู้ใดไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตนเอง ไม่ว่าคนผู้นั้นจะมีความสําเร็จที่ยิ่งใหญ่เพียงใด พวกเขาก็เป็นได้เพียงตัวตลก
“ข้ามาถึงที่นี่แล้ว” ฟางหยวนเห็นหุบเขาอยู่ข้างหน้าพร้อมกับทะเลสาบที่เย็นยะเยือก
องค์ชายฟงเซี่ยนไล่ล่าและโจมตีฟางหยวนจากด้านหลังตลอดเวลา
เมื่อพวกเขามาถึงทะเลสาบเยือกแข็งและสร้างความปั่นปวนขึ้น มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดจึงปรากฏตัวขึ้น มันมีเขาอยู่บนศีรษะ ลําตัวยาวกว่าร้อยเมตรและมีเกล็ดหลายชั้นอยู่บนร่างกาย
มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดคํารามเพื่อเตือนฟางหยวนและองค์ชายฟงเซี่ยนไม่ให้เข้าไปในอาณาเขตของมัน
แต่มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดคือเป้าหมายของฟางหยวน
หลังจากจิตวิญญาณแผ่นดินหลางหยาตกเป็นทาสของฟางหยวน เขาได้รับข้อมูลมากมาย รวมถึงทะเลสาบเยือกแข็งและการคงอยู่ของมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิด
คําเตือนของมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดไร้ประโยชน์ ฟางหยวนและองค์ชายฟงเซี่ยนยังพุ่งเข้าไปหามัน
มันพ่นลมหายใจอันเย็นเยียบออกมาด้วยความโกรธ
ลมหายใจของมันราวกับคลื่นน้ําแข็งที่ส่องประกายระยิบระยับ
ฟางหยวนกระตุ้นใช้เกราะหวนคืนและเดินหน้าต่อไป
แม้สถานการณ์จะไม่ปกติแต่องค์ชายฟงเซี่ยนยังไม่หยุดไล่ล่าฟางหยวน
ลมหายใจเยือกแข็งขัดขวางท่าไม้ตายอมตะสายตรวจสอบทั้งหมดขององค์ชายฟงเซี่ยน
เกราะหวนคืนทําให้ฟางหยวนไม่ได้รับความเสียหายใดๆ
ร่างขององค์ชายฟงเซี่ยนที่อาบไปด้วยเปลวเพลิงหยุดอยู่กลางอากาศด้วยความโกรธและวิตก
นั่นเป็นเพราะเขาสูญเสียร่องรอยของฟางหยวน
“ฟางหยวนมีใบหน้าที่คุ้นเคย เขาอาจปลอมตัวเป็นเศษน้ําแข็ง!”
องค์ชายฟงเซี่ยนรู้ข้อมูลสําคัญบางอย่าง ด้วยประสบการณ์มากมาย เขาตระหนักถึงสาเหตุที่มีความเป็นไปได้มากที่สุดในการหายตัวไปของฟางหยวนอย่างรวดเร็ว ตอนนี้มันไม่ง่ายที่จะตามหาร่างหลักของฟางหยวน
โดยเฉพาะเมื่อมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดยังโจมตีเขาอย่างไม่หยุดยั้ง
“เดรัจฉาน!” องค์ชายฟงเซี่ยนคํารามด้วยความโกรธ
มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดมีสติปัญญาจํากัด เมื่อฟางหยวนหายตัวไป มันคิดว่าเขาตายไปแล้ว และเหลือเพียงองค์ชายฟงเซี่ยนเท่านั้น
เปรียบเทียบกับฟางหยวนที่เป็นผู้อมตะระดับเจ็ด องค์ชายฟงเซี่ยนในฐานะผู้อมตะระดับแปดเป็นภัยคุกคามของมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดมากกว่า
ในสายตาของมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิด ฟางหยวนไม่สําคัญ ภัยคุกคามที่แท้จริงของมันคือองค์ชายฟงเซี่ยน
“บึ้ม บึ้ม บึ้ม!”
องค์ชายฟงเซี่ยนไม่มีทางเลือกนอกจากต้องต่อสู้กับมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดอย่างดุเดือด
ในเวลาเดียวกันเขาก็ต้องตรจวสอบพื้นที่รอบๆเพื่อค้นหาฟางหยวน
ในไม่ช้าเขาก็พบเศษน้ําแข็งที่จมลงสู่ทะเลสาบ และกลายเป็นมังกรน้ําแข็งบรรพกาลว่ายลงไปใต้น้ํา
“ฟางหยวน อย่าคิดว่าสามารถหลบหนี!” องค์ชายฟงเซี่ยนหลบหนีจากมังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดและเร่งไล่ล่าฟางหยวนลงไปใต้น้ํา
ฟางหยวนดําดิ่งลงไปใต้ทะเลสาบอย่างต่อเนื่อง
ในไม่ช้าเขาก็พบกับฝูงมังกรน้ําแข็ง พวกมันเป็นมังกรน้ําแข็งเดียวดายและมังกรน้ําแข็งบรรพกาล
นี่คือครอบครัวมังกรน้ําแข็งฝูงใหญ่!
มังกรน้ําแข็งเหล่านี้มองฟางหยวนด้วยความสงสัย แต่พวกมันไม่มีความคิดที่จะโจมตี
แต่การโจมตีขององค์ชายฟงเซี่ยนในทะเลสาบเยือกแข็ง เป็นปัญหาที่แตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง
มังกรน้ําแข็งจํานวนนับไม่ถ้วนเริ่มโจมตีองค์ชายฟงเซี่ยน แต่พวกมันถูกเผาทําลายทั้งหมด
ฝูงมังกรน้ําแข็งตกสู่ความโกลาหล บางตัวยิ่งดุร้ายและรบกวนการไล่ล่าขององค์ชายฟงเซี่ยนมากขึ้น
ฟางหยวนมีความสุขมาก
“ฟางหยวน ออกมาหากมีความกล้า!” องค์ชายฟงเซี่ยนสูญเสียร่องรอยของฟางหยวนอีกครั้ง เขากรีดร้องด้วยความโกรธอยู่ในทะเลสาบเยือกแข็ง เสียงของเขาสร้างระลอกคลื่นขนาดใหญ่ขึ้นทันที
มังกรน้ําแข็งแรกกําเนิดกรีดร้องด้วยความสิ้นหวัง ครอบครัวของมันถูกสังหารอย่างไร้ปรานี้โดยผู้อมตะเผ่ามนุษย์ เลือดย้อมสีทะเลสาบเยือกแข็งและทําให้ความโกรธของมันพุ่งสูงขึ้นสู่ระดับใหม่
มันโจมตีองค์ชายฟงเซี่ยนด้วยความโกรธและเกลียดชังอย่างที่สุด
