บทที่ 5 จำนวนบอลเพลิงกี่ลูกที่จะโค่นหมีขั้วโลกตัวใหญ่ได้?
ใน 5 ชั้นแรกของ [ทุ่งน้ำแข็ง] ฝูงหมาป่าสีขาวปรากฏขึ้น ด้วยความเร็วที่รวดเร็วของลูกไฟที่สร้างความเสียหายอย่างมาก พวกมันจึงถูกตัดทิ้งอย่างรวดเร็ว
นอกเหนือจากการร่ายสกิลไปยังศัตรูที่ปรากฏขึ้น ฉันมีพวกมันสองสามตัวที่หมุนรอบตัวฉัน และสุ่มใช้ทักษะนั้นมากขึ้นเมื่อฉันก้าวไปข้างหน้า แม้ว่าจะไม่มีศัตรูอยู่ใกล้ฉันก็ตาม ฉันต้องการเพิ่มความชำนาญของ [บอลเพลิง] ให้เร็วที่สุด
ฉันสามารถจินตนาการได้ว่ามอนสเตอร์เหล่านี้รู้สึกอย่างไร เนื่องจากพวกเขาจะได้ยินเสียงระเบิดที่ดึงพวกเขาเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็ว ก่อนที่พวกเขาจะพบกับชะตากรรมอันน่าสยดสยอง การฆ่ามอนสเตอร์เหล่านี้ทั้งหมดไม่ได้มีผลอะไรกับฉันมากนัก ฉันมองดูพวกมันราวกับเป็นสัตว์ประหลาด พวกมันจะไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเดียวที่จะกระชากหัวฉันออกหากฉันให้โอกาสพวกเขา ไม่ต้องพูดถึงความเกลียดชังที่ทุกคนมีต่อสัตว์ประหลาดในการสังหารหมู่ในช่วงแรกของการเปิดเผย…
5 ชั้นแรกได้รับการเคลียร์อย่างรวดเร็ว และจากชั้น 6 มอนสเตอร์ที่มีรูปร่างคล้ายสุนัขจิ้งจอกก็เริ่มปรากฏตัวขึ้น พวกนี้ตัวใหญ่กว่าหมาป่าก่อนหน้าพวกเขามาก ขนาดของพวกมันไม่ได้ทำให้พวกมันช้าลงอย่างน่าประหลาดใจ และพวกมันก็พุ่งเข้ามาหาผมพร้อมกับคำรามอย่างดุเดือด
[บอลเพลิง] ที่ควบแน่นเพิ่มเติมกำลังพุ่งออกมาจากฉันโดยไม่หยุด ฉันพยายามอย่างเต็มที่เพื่อปรับให้เข้ากับความเร็วที่เพิ่มขึ้นในขณะที่เล็งไปที่ศีรษะและแขนขาของพวกเขา
ทันทีที่มีการปะทะ การระเบิดตามมาและชิ้นเนื้อก็บินไป จากนั้นสุนัขจิ้งจอกอาร์กติกก็ถูกกำจัดอย่างง่ายดายเหมือนกับหมาป่า สิ่งนี้ดำเนินต่อไปจนถึงชั้น 15 ที่ซึ่ง วัวมัสค์ขนาดใหญ่เริ่มปรากฏขึ้น พวกมันดูเหมือนกระทิงตัวใหญ่ แต่มีขนมากกว่า
ฉันหยุดเล็งไปที่แขนขาของพวกมัน เนื่องจากดูเหมือนว่าการเคลือบหนาของพวกมันจะช่วยปกป้องพวกมัน และมุ่งไปที่การขว้างลูกไฟไปที่หัวของพวกเขาเท่านั้น ด้วยความเร็วที่พวกมันพุ่งเข้ามาหาฉัน จริงๆ แล้วฉันต้องถอยกลับเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกชนเมื่อใดก็ตามที่ฉันเจอกลุ่มของ วัวมัสค์ 4 หรือ 5 ตัว
พวกเขาต้องการบอลเพลิงมากกว่าที่จะกำจัด และถ้ามีลูกไฟจำนวนมาก อย่างน้อยหนึ่งลูกก็จะสามารถเข้าไปได้ภายในระยะไม่กี่เมตร สิ่งนี้ทำให้ความมั่นใจของฉันเพิ่มขึ้นเล็กน้อย ทำให้ฉันช้าลงและหยุดการร่ายอย่างต่อเนื่องซึ่งทำให้เกิดเสียงระเบิดที่เตือนมอนสเตอร์เมื่อฉันเข้าใกล้
ทันทีที่ฉันพบอีกกลุ่มหนึ่ง ฉันก็โยน [บอลเพลิง] ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้และเก็บไว้รอบๆ ตัวฉันโดยไม่เสียสมาธิ ก่อนที่จะโจมตีกลุ่มเมื่อฉันเข้าใกล้ เช่นนั้น ฉันก็กวาดเรียบไปจนถึงชั้น 20 ซึ่งมีบันไดกระจกคริสตัลอยู่ด้านล่าง
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ และเตรียมตัว ร่ายบอลเพลิงสูงสุดที่ฉันสามารถวนเวียนอยู่รอบๆ ตัวฉันก่อนที่ฉันจะสูญเสียการควบคุมและพวกมันก็ระเบิด ซึ่งเท่ากับ 10 มากกว่านั้น และฉันจะเสียสมาธิสองสามตัวที่จะบินหนีไปและระเบิด
ลงบันไดไปก็พบกับถ้ำกว้างที่มีลมหนาวพัดมา ตรงกลางมีสัตว์ร้ายจำนวนมากหลับใหล ทันทีที่ฉันก้าวเข้ามา ดวงตาที่เปล่งประกายสองดวงก็เปิดขึ้น ทำเอาฉันตกใจ
นี่เป็นสัตว์ประหลาดตัวแรกที่ทำให้ฉันรู้สึกหายใจไม่ออก ส่วนใหญ่เป็นเพราะขนาดของมัน ฉันไม่เสียเวลาอีกต่อไปก่อนที่จะสั่งบอลเพลิงรอบๆ ตัวฉันให้พุ่งเข้าหาสัตว์ร้ายตัวใหญ่ ซึ่งตอนนี้กำลังยืนอยู่บนขาหลังของมัน? ประณาม
บอลเพลิงทั้ง 10 ลูกพุ่งเข้าหามัน และอีกสองสามลูกก็ปรากฏขึ้นรอบตัวฉันหลังจากนั้นไม่กี่วินาที สัตว์ร้ายที่ดูเหมือนหมีขั้วโลกตัวใหญ่โอบแขนหนา ๆ ไว้รอบใบหน้าเมื่อลูกไฟมาและเกิดการระเบิดครั้งใหญ่
บูม!
ฝุ่นเต็มห้อง แต่ฉันไม่ได้รำคาญที่จะรอและตรวจสอบว่ามันยังมีชีวิตอยู่หรือไม่ ก่อนที่ฉันจะโยนลูกไฟอีก 10 ลูกไปในทิศทางเดียวกัน
วูชชชช!!
ฉันกรีดร้องออกมาในขณะที่ถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว หมียังไม่ตายและรีบเข้ามาใกล้ฉันไม่กี่เมตร แขนของมันก็หักและไหม้ แต่กรามขนาดใหญ่ของมันเปิดกว้างด้วยฟันขาวบริสุทธิ์ บอลเพลิง 10 ลูกสุดท้ายที่ฉันโยนทิ้งอย่างไม่ตั้งใจช่วยชีวิตฉันไว้ ขณะที่พวกมันระเบิดอย่างรวดเร็วบนขากรรไกรที่เปิดออกของหมีและหัวมันออก
แย่แล้ว แย่แล้ว แย่แล้ว!
ฉันหายใจแรงขณะสงบสติอารมณ์ มันปิด ถ้าฉันรอสักวินาที…
ถ้าฉันมั่นใจมากกว่านี้อีกนิด ฉันคงโดนหักหัวแน่ๆ ไอ้บ้า. การขว้างลูกไฟครั้งสุดท้ายโดยไม่ตรวจสอบอะไรเลยช่วยชีวิตฉันได้ ฉันสะดุดล้มและหมุนตัวไปตามอารมณ์เมื่อฝุ่นจางลงและห้องก็กลับสู่ความสงบ
ฉันหลับตาขณะที่เหตุการณ์ในไม่กี่นาทีสุดท้ายเล่นอยู่ในหัวของฉัน ฉันกำลังเร่งรีบ ฉันมีสกิลระดับ F เพียงทักษะเดียว และฉันโจมตีดันเจี้ยนระดับ E เพียงอย่างเดียว โง่. ไม่สำคัญว่าฉันจะร่ายซ้ำๆ หากไม่สามารถจัดการบอสขนาดใหญ่แบบนี้ได้อย่างรวดเร็ว ถึงแม้ว่าความสามารถที่เพิ่มขึ้นของ [บอลเพลิง] ก็ไม่เพียงพอสำหรับฉันที่จะล้มระดับ E บอส อย่างสบายๆ
ฉันไม่ได้ดูดซับ [คอร์] ใด ๆ ที่ฉันรวบรวมมาเพราะฉันวางแผนที่จะขายทั้งหมดเพื่อซื้อสกิลบุ๊คระดับสูงอย่างรวดเร็ว โง่ด้วย ถ้าฉันดูดซับ [คอร์ความแข็งแกร่ง] บางส่วน กล้ามเนื้อของฉันจะได้รับการเสริมกำลังและฉันจะแข็งแรงขึ้นและเร็วขึ้น ถ้าฉันดูดซับ [คอร์ค่าความอดทน] มากขึ้น การป้องกันและสุขภาพของฉันก็จะเพิ่มขึ้นอีก การโจมตีครั้งเดียวจะไม่ฆ่าฉัน
ฉันสูดหายใจเข้าลึกๆ เมื่อความคิดเหล่านี้ไหลเข้ามา โอเค ไม่ต้องรีบ. วางแผนล่วงหน้าอย่างรอบคอบก่อน
แผนเดิมของฉันคือการดำดิ่งลงไปในดันเจี้ยนเหล่านี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าในวันนี้ จนกว่าฉันจะได้เงินเพียงพอที่จะซื้อสกิลระดับ C แต่นั่นอาจไม่ใช่ความคิดที่ฉลาดที่สุด ฉันจะต้องทำซ้ำ [ทุ่งน้ำแข็ง] อย่างน้อย 3 หรือ 4 ครั้งโดยลำพังหากฉันต้องการรวบรวมเงินเกือบครึ่งล้าน
[สรวงสวรรค์ของวานร] เพียงคนเดียวได้มอบวัสดุมูลค่าประมาณ 60,000 ดอลลาร์ให้กับฉัน และฉันได้เกือบสองเท่าของจำนวนนั้นที่นี่ โดยมี 100 [คอร์] ใน 20 ชั้นสุดท้ายของดันเจี้ยนนี้ แผนใหม่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วและฉันก็ยืนขึ้นเพื่อตรวจสอบสิ่งที่ บอส ทำหล่น
1 [สกิลบุ๊ค] และ E [คอร์] ระดับ E สองสามตัวที่ใหญ่กว่าไข่นกพิราบเล็กน้อย สกิลบุ๊คที่ฉันหยิบขึ้นมาเรียกว่า [เกราะอาร์กติก] ความสุขมาถึงหน้าฉันอย่างรวดเร็วเพราะสกิลนี้เป็นหนึ่งในสกิลที่ฉันวางแผนจะซื้อ สกิลเช่นนี้ช่วยเสริมความแข็งแกร่งให้กับตัวฉันในปัจจุบันอย่างมาก เนื่องจากสกิลเกราะบางสกิลถูกจำกัดเวลา และบางสกิลจะอยู่ได้นานตราบเท่าที่คุณให้พลังงาน
รถถังมักจะใช้สกิลนี้เมื่อต่อสู้กับบอส ทำให้พวกมันมีการป้องกันเพิ่มขึ้นอีกชั้นหนึ่ง หากรถถังไม่มี [พลังเวทย์] สูงพอ เขาอาจจะหมดพลังงานสำหรับเกราะและถูกนำตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ดังนั้นสมาชิกในทีมของเขาจึงต้องดำเนินการอย่างรวดเร็วเพื่อฆ่า บอส
[เกราะอาร์กติก] จะยังคงทำงานอยู่ตราบเท่าที่คุณให้พลังงานสำหรับสกิล ฉันไม่ต้องเสียเวลาเรียนรู้และเปิดใช้งานอย่างรวดเร็ว ชั้นน้ำแข็งผลึกบางๆ ก่อตัวขึ้นอย่างรวดเร็วทั่วร่างกายของฉัน ทำให้ฉันรู้สึกเย็นลง ลมหนาวเกือบทั้งหมดที่พัดมาในถ้ำดูเหมือนเป็นลมสำหรับฉัน
ว้าว ฉันหลงรักสกิลใหม่นี้แล้ว ตามปกติแล้ว ฉันไม่รู้สึกเหมือนกำลังใช้พลังงานหรือทำให้ร่างกายสูญเสียอะไรไปในขณะที่สกิลนี้กำลังใช้งานอยู่ รอยยิ้มมั่นใจกลับมาที่ใบหน้าของฉันอย่างรวดเร็ว ขณะที่ฉันรวบรวม [คอร์] ที่เหลือและใส่ไว้ในกระเป๋าเป้ที่หนักในตอนนี้
ฉันหันไปหาคริสตัลสีเขียวที่ผุดขึ้นหลังจากการตายของหมีตัวใหญ่ ปิดการใช้งาน [เกราะอาร์กติก] และสัมผัสคริสตัล
ข้างนอกเป็นเวลากลางคืนแล้ว อากาศเย็นที่เล็ดลอดออกมาจากเสาหิน [ทุ่งน้ำแข็ง] เพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย ฉันเดินผ่านคนไม่กี่คนที่อยู่ที่นั่นและเดินไปตามถนนที่มีรถจอดอยู่หลายคัน มีคนเข้ามาหาฉันอย่างรวดเร็วและฉันก็ขึ้นรถ จุดหมายของฉันตอนนี้คือที่พักฮันเตอร์ยอดนิยมใจกลางเมือง เอาเทอร์แบงค์เอ็กซ์
ฮันเตอร์หลายคนไม่มีถิ่นที่อยู่ถาวรที่พวกเขาอาศัยอยู่ขณะที่พวกเขาย้ายไปรอบๆ เป็นจำนวนมาก ธุรกิจโรงแรมที่หรูหราจึงได้เริ่มต้นขึ้นซึ่งมีไว้สำหรับฮันเตอร์โดยเฉพาะ ส่วนใหญ่จ่ายให้อยู่ที่นั่นตามวันเพราะราคาไม่ใกล้เคียงกับสิ่งที่ฮันเตอร์ส่วนใหญ่ทำมาจากการฆ่ามอนสเตอร์วันแล้ววันเล่า
เกือบจะถูกกัดหัวของฉันปลุกฉันขึ้นบ้างแม้ว่าฉันคิดว่าฉันกำลังคิดอย่างชัดเจนมากเมื่อวางแผนทุกอย่าง ฉันเรียกมันว่าวันนี้ ฉันจะจัดเรียง [คอร์] ที่ลดลงและดูว่าฉันสามารถทำเงินได้มากแค่ไหนจากการขายมันและเท่าไหร่ที่ฉันควรจะดูดซับตัวเอง
เรารีบมาถึงที่พักของฮันเตอร์ที่เรียกว่า พริสทีน เรสซิเดนซ์ ฉันจ่ายค่าโดยสารและเดินไปที่ทางเข้าโรงแรม วันอื่นฉันจะกลับไปที่อพาร์ตเมนต์เล็ก ๆ ของฉันเพื่อหยิบของมีค่า ตอนนี้ฉันแค่ต้องการพักผ่อนบ้าง
พริสทีน เรสซิเดนซ์ มีรูปลักษณ์ที่หรูหราและมีแสงไฟส่องประกายอยู่รอบตัว ในฐานะที่พักสำหรับฮันเตอร์ มีบริการมากมายสำหรับฮันเตอร์ที่เสนอให้ นอกจากการรับประทานอาหารที่ฟุ่มเฟือยด้วยเนื้อมอนสเตอร์ที่ปรุงเป็นพิเศษแล้ว ร้านค้าเล็กๆ ที่จำหน่ายและซื้อ [สกิลบุ๊ค], [ไอเทม] และ [คอร์] ก็อยู่ที่นี่ด้วย แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้อยู่ใกล้ร้านค้ามากมายใน ศูนย์ตื่นรู้
การขายสินค้าของคุณที่ อเวคเซนเตอร์ มักจะทำให้คุณมีกำไรมากขึ้นและคุณจะสามารถหาทักษะที่หายากกว่าที่นั่นได้ สถานที่ต่างๆ เช่น พริสทีน เรสซิเดนซ์ นั้นเป็นธุรกิจมากกว่า ในขณะที่ อเวคเซนเตอร์ อยู่ภายใต้การดูแลของรัฐบาล และรัฐบาลก็ไม่เคยหยุดซื้อของทั้งหมดที่ดรอปจากมอนสเตอร์จำนวนมาก
ฉันไปที่แผนกต้อนรับซึ่งมีผู้หญิงที่แต่งตัวประหลาดบ้ายิ้มหวานที่สุดและแสดงใบอนุญาตฮันเตอร์ของฉัน รอยยิ้มไม่เคยหายไปจากใบหน้าของเธอขณะที่เธอรีบจัดห้องให้ฉันและให้คีย์การ์ดแก่ฉัน ฉันไม่ได้สนใจร้านไหนในตึกใหญ่แล้วเดินตรงไปยังห้องที่อยู่ชั้น 10 สิ่งที่อยากทำตอนนี้คือนอนลงบนเตียงนุ่มๆ
