บทที่ 37 ความสงบ
มักนาร์ ดีใจที่เขาได้รับใครบางคนที่มีพลังการต่อสู้ระดับ A เป็นพันธมิตรของเขา และไม่สามารถซ่อนมันไว้ได้ในขณะที่เขาคุยกับฉันและฮันเตอร์ระดับ A ที่มีสัตว์ร้ายขนาดมหึมาที่ก้าวเข้ามาเพื่อยุติการต่อสู้
ถ้าการต่อสู้ยังดำเนินต่อไป ฉันก็ค่อนข้างมั่นใจว่าจะขึ้นเป็นจ่าฝูง แต่ก็คงต้องใช้เวลาพอสมควร ฉันสามารถร่ายสกิลระดับ A ที่ได้มาใหม่ได้จนกว่านายพลจะเหน็ดเหนื่อย แต่โอกาสก็หมดไป ฉันไม่ได้วางแผนที่จะไปรอบ ๆ และทำให้เป็นนิสัยในการล่าฮันเตอร์ที่มีชื่อเสียงทุกที่ที่ฉันไป
ฉันรู้ว่าตอนนี้มีความแค้นระหว่างฉันกับนายพล แต่ฉันจะไม่พยายามฆ่าเขาเพื่อสิ่งนี้ เขาเป็นมหาอำนาจสูงสุดของจักรวรรดิ และจำเป็นสำหรับการต่อสู้ในอนาคตกับศัตรูที่ไม่รู้จักเหล่านี้ เว้นแต่ฉันจะเข้มแข็งพอที่จะทำทุกอย่างได้ด้วยตัวเอง ฉันจะไม่ไปยุ่งกับคนอื่นที่มีพลังคล้ายกับฉัน ถ้าเขากลับมาหาฉันอีก นั่นก็คนละเรื่อง
ฮันเตอร์อันดับ A เอลิซาเบธจากไปหลังจากที่เราคุยกันไม่กี่นาที โดยบอกว่าตอนนี้เธอต้องจัดการกับเรื่องอื่นๆ ที่โผล่ขึ้นมาเพราะเหตุนี้ และเธอจะมาเมื่อว่าง สายตาของฉันจ้องไปที่เธอเล็กน้อยขณะที่เธอบินหนีไปบนนกอินทรีดำ
เวลานี้ใกล้จะค่ำแล้ว และทหารและหน่วยแพทย์พรานเพิ่มเติมในที่เกิดเหตุช่วยเหลือผู้บาดเจ็บจากผลการสู้รบ ฉันไม่แน่ใจว่าโคลีเซียมจะเปิดสำหรับธุรกิจหลังจากนี้เมื่อไร
หลังจากออกคำสั่งและปล่อยให้คนอื่นรับผิดชอบ ฉันก็ออกไปพร้อมกับ มักนาร์ ที่ลากกลับไปที่ภาคการทหาร ฉันวางแผนที่จะใช้เวลาที่เหลือของการลงดันใน [บึงป่าชายเลน] รู้สึกกดดันมากขึ้นเพื่อเคลียร์ดันเจี้ยนและโชคดีที่ได้รับสกิลระดับ A อื่น ๆ
การไปยังดันเจี้ยนที่มีอันดับสูงสุดในเมืองหลวงของอาณาจักร เมืองศักดิ์สิทธิ์ไม่ใช่ทางเลือกเพราะทีมแรงค์ A ที่นำโดย สตีล มิคาอิลกำลังเคลียร์มันอยู่ เว้นแต่ว่าฉันจะเพิ่มพลังของฉันอย่างรวดเร็วเพื่อให้สามารถแข่งขันกับฮันเตอร์ระดับ A ได้หลายคน ฉันจะไม่แตะต้องดันเจี้ยนนั้นเพียงลำพัง ณ ตอนนี้
การทำฟาร์มดันเจี้ยนระดับ B สำหรับความเป็นไปได้ของสกิลระดับ A ที่ดรอปเป็นวิธีที่ปลอดภัยและมีประสิทธิภาพมากที่สุด เนื่องจากฉันจะจ่ายคืน มักนาร์ กลับด้วยการมอบไอเทมและสกิลที่ฉันไม่ต้องการให้เขาในขณะที่หยิบไอเทมจากคลังของพวกเขา
นี่คือสิ่งที่ฮันเตอร์ระดับ A บางคนใช้เวลาทั้งวันทำ การล้างดันเจี้ยนระดับ B ซ้ำแล้วซ้ำเล่าในเมืองหลวงของจักรวรรดิและเมืองป้องกันหลักอื่นๆ ทุกๆ ครั้ง สกิลระดับ A จะลดลง และนี่เป็นกรณีของสกิล [บิน] ที่หัตถ์สายฟ้าถืออยู่
ทำไมเขาถึงทำในสิ่งที่เขาทำโดยการแจกมันออกไปถึงยังคงหนีไม่พ้นฉัน แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าพลังของฉันตรงกับเขา ไม่ว่าจะด้วยเจตนาร้ายหรือเพราะความดีในใจของเขา ไม่สำคัญหรอกว่าตอนนี้ฉันจะได้ตัวอื่นมาอย่างรวดเร็วด้วยเหตุการณ์ที่ดำเนินไปอย่างรวดเร็ว เหตุการณ์สองสามวันที่ผ่านมานี้วนเวียนอยู่ในหัวของฉัน ขณะที่ฉันถามตัวเองว่ามีการสมรู้ร่วมคิดกันจริง ๆ หรือแค่ผลที่ไม่ได้ตั้งใจจากการกระทำของชายคนหนึ่ง
พลเรือโทไปจัดการกับการสื่อสารสำหรับเหตุการณ์ในวันนี้และฉันก็ไปที่ [บึงป่าชายเลน] อีกครั้ง
ความเร็วของฉันในการเคลียร์ดันเจี้ยนเพิ่มขึ้นมากยิ่งขึ้นด้วยการปรากฏตัวของ [ความเป็นอมตะเยือกเย็น] ขณะที่มันกวาดล้างฝูงจระเข้ในขณะที่มันถูกร่าย สกิลเอฟเฟกต์พื้นที่นี้ระเบิดด้วยการระเบิดของธาตุน้ำแข็งที่ทำลายทุกอย่างในระยะของพวกมัน สิ่งที่น่าสังเกตคือ [คทาผู้เชี่ยวชาญ] ที่ฉันเอามาจาก อังเดร เพราะมันเพิ่มความเสียหายของสกิลเล็กน้อยเมื่อติดตั้ง
หลังจากใช้ [ความเป็นอมตะเยือกเย็น] มาระยะหนึ่งแล้ว จิตใจของฉันก็เต็มไปด้วยความคิดเกี่ยวกับวิธีการปรับปรุงความเสียหายของมันมากยิ่งขึ้นไปอีก หลังจากที่ฉันนึกถึงสกิลบุ๊คระดับ B บางเล่มที่ฉันเคยเห็นในคลังข้อมูลทางการทหารที่ฉันเคยอ่านมาก่อน
ความคิดที่ลอยอยู่ในหัวของฉันคือการค้นหาสกิลสนับสนุนที่ให้บูสต์เฉพาะสำหรับประเภทสกิลเพื่อเพิ่มความเสียหายเพิ่มเติม ตัวอย่างคือสกิล [เจาะทะลวงสายฟ้า] ที่ฉันเคยเห็นมาก่อนซึ่งขยายความเสียหายจากสกิลประเภทสายฟ้า ถ้าฉันสามารถดูดซับและรักษาสกิลสนับสนุนประเภทเย็นได้ มันคงไม่ไกลเกินฝันสำหรับพลังของสกิล [ความเยือกเย็นเยือกเย็น] ที่จะเกินระดับ A สำหรับอันดับที่เกิน A…ก็ไม่มีใครรู้เรื่องนี้เช่นกัน ของตอนนี้
ฉันสามารถเคลียร์ดันเจี้ยนได้อย่างรวดเร็ว ทำให้จำนวนครั้งที่ฉันดำดิ่งลงไป 18 ครั้งในช่วง 6 ชั่วโมงที่ผ่านมา มันใกล้เที่ยงคืนแล้ว ดังนั้นฉันจึงวางแผนที่จะเรียกมันว่าคืนนี้ อัตราที่ฉันเคลียร์ดันเจี้ยนยังคงถูกซ่อนไว้เพราะฉันปิด [ม่านเงา], [ล่องหน] และ [พรางตัว] ทุก ๆ ชั่วโมงเท่านั้น ทำให้ดูเหมือนว่าเคลียร์ดันเจี้ยนเพียง 6 ครั้งเท่านั้น
นี่เป็นอัตราที่ชัดเจนอย่างไม่น่าเชื่อที่ทุกครั้งที่ฉันย้ายเข้าและออกอย่างเห็นได้ชัด ทหารที่ยืนเฝ้าก็จะส่งเสียงเชียร์
ฉันได้รับ [สกิล], [ไอเทม] และ [คอร์] มากมาย แต่ฉันไม่โชคดีพอที่จะได้อันดับที่สูงขึ้นจากดันเจี้ยน สกิลที่มีประโยชน์ที่ฉันสามารถเรียนรู้ได้ลดลง เนื่องจากมีอาวุธเฉพาะสำหรับอัศวินหรือนักรบคลั่งสกิลสนับสนุนบางอย่างเช่น [ความแข็งแกร่งของยักษ์] และ [วินไรเดอร์] ได้ลดลงอีกครั้ง ทำให้ฉันมีสกิลซ้ำซ้อนซึ่งฉันไม่สามารถดูดซับได้
มีเพียงสกิลสนับสนุนระดับ B ที่ใช้งานได้เพียงสองสกิลเท่านั้นที่มาจากการวิ่ง 18 ครั้งนี้ หนึ่งคือ [ความดุร้ายที่เข้มแข็ง – การปรากฏตัวที่น่าเกรงขามจากคุณ เพิ่มความเสียหายให้กับศัตรูที่ได้รับผลกระทบ] และ [ตาเหยี่ยว- โฟกัสดวงตาของคุณเพื่อดูไกลหนึ่งไมล์รอบตัวคุณ ]. ที่เหลือคือ [ไอเทม] ระดับ B ที่อัพเกรดฉันอย่างเต็มที่จากไอเทมระดับล่างที่ฉันสวมอยู่
[โนอาห์ ออสมอนท์] [อาชีพ: ฮันเตอร์]
[ค่าความอดทน: 250+40]
[พลังเวทย์: – ]
[ความแข็งแกร่ง: 250+60]
[สกิล: [F][E](D-เปลวไฟแห่งความทรมาน-100)(D-เซฟการ์ด-57)(D-เซนส์อันตราย-100)(D-ผิวทนทาน-100)(D-ฉับพลัน-100 )(C-อาณาเขตวงเวทย์-100) (C-พรางตัว-100) (C-ออร่าแห่งการเร่ง-100)(C-รูนระเบิด-100)(C-ไลฟ์ เอสเซ้นส์-100) (C-เพิ่มการเจาะเกราะ-100) ) (C-ฟื้นฟู-100) (C-ลมกรด-95) (C-จู่โจม-98) (C-ความนุ่มนวล-100) (C-ความแม่นยำ-100) (C-ใจแข็ง -100) (C-คมขึ้น-100) (C-วอร์ คราย-100) (C-ตอบโต้-100)(C-ความโกรธของราชา-100)(C-ยุทธวิธีทางทหาร-100) (C-คาดการณ์ไม่ได้-100) (C-ความเสียหายจากธาตุ-100)(B-ความแข็งแกร่งของยักษ์-88) (B-ล่องหน-77) (B-พายุทอร์นาโดขนาดเล็ก-45)(B-รัศมีสีทอง-33)(B-ดูมโบลต์-37) (B- ไลท์ฟุต -23)(B-วินไรเดอร์-23)( B-เข้มงวด-22)(B-ม่านเงา-22)(B-ไวลด์ ฮาร์ท-21)(B-ความดุร้ายที่กล้าหาญ-3)*(B-ตาเหยี่ยว-3)*(A-บิน-11)(A- ความเป็นอมตะเยือกเย็น-5)*]
[อุปกรณ์: (C -แหวนเก็บของ 3 อัน) (B-เกราะสเกล) (B-คทาผู้เชี่ยวชาญ) * (B-รองเท้าดูโอโค้ท) *(B-หมวกสไตร์) *]
นอกเหนือจากพนักงานแล้วยังมีหมวกที่มีลักษณะเป็นหมวกเบสบอลและรองเท้าบูทหนักที่ส่องแสงสีเขียวเข้ม ทั้งสองให้การป้องกันและการป้องกันที่เพิ่มขึ้น
ฉันถือ [คอร์], [ไอเทม] และ [สกิลบุ๊ค] ที่เหลือไว้ในวงแหวนเก็บของและไปที่ปราสาทของ พลเรือโท ฉันคิดถึงทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาทำเพื่อฉันก่อนที่จะตัดสินใจเชื่อใจเขาให้มากขึ้นอีกนิดเกี่ยวกับความแข็งแกร่งของฉัน
เมื่อประตูสำนักงานถูกล็อคและมีเพียงฉันกับเขา ฉันก็หยิบของมากกว่า 20 ชิ้นที่บรรจุอยู่ในวงแหวนของฉันออกมาพร้อมกับกองหินที่วาววับ เหล่านี้เป็นชุดของไอเทม คอร์ และสกิลจากการลงดันของวันนี้และของเมื่อวาน พลเรือโทมองสิ่งของด้วยความตกใจขณะที่มองด้วยสายตาสงสัย
“ฉันเคลียร์ดันเจี้ยนได้เร็วกว่าที่ฉันกำลังแสดงอยู่มาก ฉันยังคงต้องการเก็บระดับความแข็งแกร่งของฉันเป็นความลับ ดังนั้นฉันจะใช้ดุลยพินิจของคุณเมื่อเราก้าวไปข้างหน้า นี่เป็นวิธีการขอบคุณของฉันเช่นกัน และตอบแทนสิ่งที่คุณทำเพื่อฉันเมื่อไม่นานนี้”
มักนาร์ มองมาที่ฉันด้วยท่าทางที่ไม่สามารถอ่านได้ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและก้มศีรษะไปทางฉัน ฉันเอื้อมมือไปหยุดเขาขณะที่เขาเริ่มพูด
“คุณคือคนที่แซงหน้าฉันไปแล้ว ขอบคุณที่ปฏิบัติกับฉันแบบเดียวกันแม้ตอนนี้” เขาก้มหน้าลงแล้วพูดต่อ
“เพียงแค่ทรัพยากรที่คุณนำออกไปตอนนี้ก็เกินที่แผนกของเรามักจะได้รับในหนึ่งสัปดาห์ สิ่งนี้อาจดูเหมือนไม่มากนักสำหรับคุณ แต่มันช่วยได้มากสำหรับเรา และจะช่วยให้เราสามารถเลี้ยงฮันเตอร์ระดับ B ได้หลายคน การรักษาความลับคือ เป็นสิ่งที่จำเป็น ดังนั้นคุณจึงมั่นใจได้ว่าจะไม่มีการเปิดเผยเกี่ยวกับเรื่องนี้ และทุกอย่างจะถูกแจกจ่ายอย่างสุขุม”
ฉันฟังชายชราที่คำนับต่อหน้าฉันก่อนจะดึงเขาขึ้น ฉันยิ้มและพูดกับรองพลเรือเอกว่า “พวกเราทั้งหมดอยู่ด้วยกัน เราจะเผชิญหน้ากับศัตรูที่ใกล้เข้ามาด้วยกัน และทำให้แน่ใจว่าชีวิตจะไม่สูญหายไปอย่างไร้เหตุผลเหมือนเมื่อทั้งหมดนี้เริ่มต้นขึ้น”
ฉันกำลังพูดเรื่องนี้กับตัวเองมากขึ้นเมื่อนึกถึงการตายของพ่อแม่และผู้คนอีกมากมายที่อยู่ในเงื้อมมือของสัตว์เหล่านี้ ฉันเตือนตัวเองอีกครั้งว่าฉันกำลังทำทั้งหมดนี้เพื่อไม่ให้รู้สึกขี้ขลาดและไร้อำนาจอีก ถ้าหากว่าข้ายังคงแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ เป็นหนทางทำเช่นนั้น ข้าก็จะลุกขึ้นต่อไปจนกว่าจะถึงตำแหน่งที่ไม่หวั่นไหว
แม็กนาร์ส่งยิ้มบางๆ ให้ฉันเมื่อสายตาของเขาหันไปมองหลายสิ่งที่ฉันหยิบออกมา ส่ายหัวด้วยความประหลาดใจขณะที่เขาหัวเราะและพูดว่า “วันนี้เป็นวันที่เหนื่อยสำหรับเธอ ไปพักผ่อนเถอะ ฉันจะสั่ง เพื่ออาหารและ…อาหารรสเลิศอื่นๆ ให้คุณได้เพลิดเพลินในห้องพักของคุณ”
ฉันส่ายหัวด้วยรอยยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้และพูดว่า “ฉันต้องการความช่วยเหลือจากคุณเพื่อรับสกิลเฉพาะที่อาจยังอยู่ในคลังของคุณ”
ฉันแจ้งให้เขาทราบถึงสกิลที่ฉันเห็นก่อนหน้านี้ซึ่งฉันต้องการคว้าตอนนี้ และยังบอกให้เขาคอยระวังสกิลสนับสนุนประเภทเย็นชาอื่นๆ ที่ฮันเตอร์คนอื่นๆ นำเข้ามา เขาพยักหน้าอย่างอึกทึกว่าพรุ่งนี้เช้าจะมีทุกอย่างให้ฉัน และสำหรับฉันที่จะหยุดพักตอนนี้
ฉันออกจากสำนักงานพลเรือโทและไปพักผ่อนหลังจากเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวัน
