บทที่ 60 ความเมตตา?
ฮันเตอร์และสัตว์ร้ายที่มองเห็นสนามรบได้ย้ายออกจากกันขณะที่พวกเขาดูฉากสันทราย
มังกรผู้ยิ่งใหญ่กำลังถูกต้อนจนมุมและอาบด้วยคาถาทำลายล้างอย่างเหลือเชื่อมากมาย
ในเวลาเดียวกัน สัตว์ร้ายตัวหนึ่งก็กระโจนใส่มังกรและฉีกเกล็ดบนร่างกายของมันจนเลือดไหลเมื่อพิษของมันแพร่กระจาย
มังกรล้มลงกับพื้นเมื่อปีกข้างหนึ่งขาด เปลวไฟพุ่งออกมาจากปากของมันขณะที่พลังงานรอบๆ เกิดฟองขึ้น
สัตว์ร้ายที่แปลกประหลาดเพิกเฉยต่อสิ่งเหล่านี้ในขณะที่ฝนยังคงโจมตีร่างของมังกร ร่างกายของมันปล่อยก๊าซพิษออกมาเป็นระยะๆ ร่างกายที่แข็งแรงของมังกรค่อยๆ ทนไม่ไหวและได้ยินเสียง
“กรุณา…”
เสียงของฉันเบา แต่มุ่งเป้าไปที่บุคคลใดบุคคลหนึ่งบนท้องฟ้า พลังงานสำรองของฉันเหลือน้อยที่สุดเนื่องจากสิ่งมีชีวิตที่น่ากลัวนี้ยังคงโจมตีอย่างไม่หยุดยั้ง
บาดแผลที่เกิดขึ้นขณะเดินลงมานั้นลุกเป็นไฟและทำให้ไม่สามารถโฟกัสได้ ย้ำอีกครั้ง
“กรุณาหยุด.”
เราเคยเป็นตำแหน่งเดียวกัน ดินแดนของเราถูกรุกรานและยึดครอง ผู้คนของเราถูกบังคับให้ยอมจำนนและบุกเบิกโลกอื่น ฉันแค่ต้องการทำให้สิ่งต่าง ๆ ดีขึ้นเล็กน้อยสำหรับคนของฉัน
ชายคนนั้นมองลงมาที่ฉันอย่างเย็นชา การเรียกของเขาหยุดทำร้ายฉันในทันที
“คุณรู้ไหมว่าคุณและกองกำลังของคุณฆ่าไปกี่คน”
ข้าพเจ้าถึงกับมึนงงเมื่อได้ยินคำถามนี้
“ฉันรู้ แต่มือของเราถูกบังคับ”
เราถูกหนุนหลังเข้ามุมจริงๆ ทนไม่ได้กับการปฏิบัติที่ราชวงศ์ได้รับ สามัญชนจะเลวร้ายไปกว่านี้อีกแค่ไหน?
“ไม่ การกระทำของคุณเป็นความรับผิดชอบของคุณเอง”
ชายคนนั้นส่ายหัวราวกับว่าฉันกำลังเสียเวลาของเขา ฉันต้องพยายามให้มากขึ้นถ้าฉันอยากจะมีชีวิตรอด สมองของฉันทำงานล่วงเวลาขณะที่ฉันพยายามหาทางออกจากสิ่งนี้
“สิ่งมีชีวิตที่ส่งฉันมาที่นี่ พวกมันจะส่งอีกครั้งเมื่อพวกเขารู้ว่าฉันล้มเหลว ฉันสามารถทำงานร่วมกับคุณเพื่อต่อสู้กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคต”
ใช่ คนที่มีสติทุกคนต้องการความช่วยเหลือจากศัตรูที่กำลังจะมา แม้ว่าฉันจะต้องอยู่ใต้รองเท้าของคนอื่น อย่างน้อยฉันก็สามารถเอาตัวรอดได้ในขณะนั้น ฉันรอด้วยลมหายใจขาดๆ หายๆ ขณะที่มองดูมนุษย์บนท้องฟ้า
มีเพียงสองคำเท่านั้นที่ดังขึ้น
“ไม่เป็นไรขอบคุณ.”
สองคำที่สะกดจุดจบของฉัน
ฟรีสตาร์
อารมณ์ของฉันปั่นป่วนเมื่อฉันเห็นสัตว์มีพิษพุ่งเข้าหาฉันอีกครั้ง ความโกรธ แห้ว. สิ้นหวัง นั่นคือทั้งหมดที่ฉันรู้สึก
ทำไม?! ทำไมสิ่งต่าง ๆ จึงต้องไปทางนี้สำหรับเรา? ตกเป็นทาสหรือถูกฆ่า เราไม่สามารถเปลี่ยนชะตากรรมของเราได้!
การป้องกันของฉันไม่สามารถต้านทานการโจมตีของสิ่งมีชีวิตได้อีกต่อไป ฉันไม่สามารถสร้างบาเรียมานารอบตัวฉันได้อีกต่อไป เงินสำรองของฉันหมดลงแล้ว
ในไม่กี่วินาที ปีกขวาของฉันก็ขาด ความเจ็บปวดอันแสนระทมจริง ๆ ทื่อจริง ๆ เมื่อฉันล้มลงลึกลงไปในความสิ้นหวัง
ฉันขอโทษทุกคน ฉันไม่สามารถทำมันได้
ฉันมองดูพลังของครึ่งมังกรและสิ่งมีชีวิตที่เป็นดราก้อนนอยด์ที่อยู่ข้างหลังฉันที่กรีดร้องอย่างบ้าคลั่งและทิ้งการสงวนไว้ใดๆ ไว้เพื่อพยายามช่วยฉัน แต่ทั้งหมดนั้นก็เปล่าประโยชน์
ปีกซ้ายของฉันถูกฉีกออก ฉันทำได้เพียงใช้หางและกรงเล็บขวางการจู่โจมของสัตว์มีพิษ แต่พิษได้ลามไปทั่วร่างกายแล้ว ทำให้กำลังของฉันลดน้อยลงไปอีก
ลมหายใจเบาบางออกมาเมื่อพลังชีวิตของฉันใกล้ถึงจุดสิ้นสุด ฉันมองไปที่มนุษย์ที่ไม่สามารถอธิบายได้บนท้องฟ้าในขณะที่ความคิดบางอย่างผ่านไปก่อนที่ความมืดจะมาถึง เขาจะสามารถนำผู้คนของเขาไปสู่เส้นทางอื่นได้หรือไม่?
ฉันคงไม่สามารถรู้คำตอบได้ เมื่อโลกที่เคลื่อนไปอย่างช้าๆ กลับมาอีกครั้ง และสัตว์ร้ายที่ไม่หยุดยั้งก็ทุบตีฉันต่อไป
สายตาของฉันพร่ามัวและหลับตาลงเพื่อพบกับความมืดมิดนิรันดร์
ฉันมองไปที่สัตว์ส่งเสียงร้องที่เฝ้าดูเจ้านายของพวกเขาถูกฉีกเป็นชิ้น ๆ โดย สิ่งชั่วร้ายที่น่ารังเกียจ
ฟรีสตาร์
หลังจากที่มังกรตายไปครู่หนึ่ง โลกก็เริ่มสั่นสะท้าน
ฉันจำคำพูดของสิ่งมีชีวิตลึกลับได้ในขณะที่ฉันสั่งให้การเรียกของฉันเน้นไปที่การอาละวาดของสัตว์ร้ายนับพันที่วิ่งไปมาในสนามรบ
ความรู้สึกไม่สบายใจเหมือนแผลที่กำลังรักษาได้เริ่มแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของฉันขณะที่โลกเริ่มสั่นสะเทือน
ฉันลงไปที่พื้นเพื่อคว้าแกนและสิ่งที่ดูเหมือนสกิลบุ๊คที่หล่นลงมาในขณะที่ฉันสังเกตการเปลี่ยนแปลงรอบตัวฉัน พลังงานของโลกดูเหมือนจะเดือดปุด ๆ และฉันก็ได้ยินเสียงลึกลับอีกครั้ง คราวนี้ชัดเจนขึ้นไม่มีอาการปวดหัว
[ส่วนที่ยากที่สุดเสร็จแล้ว ที่เหลือเป็นหน้าที่ของข้า อย่าฝืนต่อระบบไฟที่เกิดขึ้น เมื่อเสร็จแล้ว คุณจะมีตัวเลือกมากมายสำหรับทิศทางความแข็งแกร่งของคุณ]
ฉันพยักหน้าไปทางเสียงลึกลับนี้ในขณะที่มันพูดถึงสิ่งที่ฉันไม่เข้าใจทั้งหมด ฉันรอคอยการแก้แค้นที่เสียงกล่าวถึงหลังจากนี้อย่างมีความหวัง ศัตรูที่อยู่เบื้องหลังสิ่งนี้ หากพวกเขาส่งกองกำลังมาที่นี่ นั่นหมายความว่าฉันจะไปยังที่ที่พวกเขาจะได้มีโอกาสแก้แค้น
แล้วพวกเขาไปซ่อนอยู่ที่ไหน?
อารมณ์พยาบาทเพิ่มขึ้นจากความสงบของฉันเมื่อฉันนึกถึงความเจ็บปวดที่ฉันต้องการให้ศัตรูเหล่านั้นรู้สึก ฉันไม่ได้ไว้ชีวิตมังกร ไม่ว่าเขาจะพูดอะไรก็ตาม และฉันก็จะไม่ละเว้นคำพูดเหล่านั้นด้วย
การเปลี่ยนแปลงรอบตัวเราเพิ่มขึ้นเมื่อ สิ่งชั่วร้ายที่น่ารังเกียจ ทำลายล้างกองกำลังของสัตว์ร้ายรอบสนามรบอย่างต่อเนื่อง
ความรู้สึกอึดอัดเล็กๆ น้อยๆ ที่ฉันรู้สึกค่อยๆ ทวีความรุนแรงขึ้น และฉันก็ลอยอยู่ในอากาศขณะที่ฉันรอการเปลี่ยนแปลงให้เสร็จ และความประหลาดใจที่จะเกิดขึ้นหลังจากนั้น
คาซึฮิโกะรู้สึกงุนงงกับระดับความแข็งแกร่งที่ฮันเตอร์ที่ปรากฏตัวใหม่แสดงออกมาในขณะที่เขาต่อสู้กับมังกร เขาคิดว่าความแข็งแกร่งของตัวเองนั้นยิ่งใหญ่ แต่เขาคิดผิดอย่างสิ้นเชิง
ฟรีสตาร์
ดวงตาของเขาเป็นประกายเมื่อเขามองไปที่ร่างที่แข็งแกร่งนี้ หากความทรงจำของเขาไม่ทำให้เขาผิดหวัง นี่คือฮันเตอร์ที่พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็วชื่อโนอาห์ ออสมอนท์จากอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์
ฮันเตอร์ได้ฟาดฟันมังกรที่น่ากลัวราวกับไม่มีอะไร สกิลการร่ายที่เขาไม่เคยคิดว่าจะเป็นไปได้ นั่นคือความแข็งแกร่งที่เขาต้องการ นั่นคือเป้าหมายที่เขาต้องทำให้ได้!
ในพื้นที่ที่ไม่รู้จัก ปริซึมหกเหลี่ยมลึกลับกำลังหมุนอย่างรวดเร็ว
ดูเหมือนว่าจะทำงานล่วงเวลาเพราะควบคุมพลังของทุกสิ่งรอบตัวให้โค้งงอตามความต้องการ รู้สึกว่าถูกละเมิดเมื่อผู้บุกรุกจากต่างประเทศมาปลุกให้ตื่นจากการหลับใหล
มันเฝ้าดูอย่างไร้อำนาจขณะที่ผู้คนจำนวนมากถูกสังหารหมู่ แต่มันยังเด็กและเรียนรู้ได้เร็ว เริ่มต้นด้วยการตัดสินใจครั้งใหญ่ที่สิ่งมีชีวิตอย่างปกติไม่เคยทำ
มันเลือกแชมเปี้ยนสองสามตัวเพื่อต่อต้านผู้รุกราน และหนึ่งในแชมเปี้ยนเหล่านี้ได้รับสิทธิพิเศษที่สิ่งมีชีวิตที่มีความรู้มากที่สุดในจักรวาลจะต้องตกใจเมื่อได้ยิน
แต่ความลึกลับนี้รู้สึกว่ามันยังไม่เพียงพอ มันจึงท้าทายความคาดหวังและบิดกฎอีกครั้งเพื่อสร้างฟังก์ชันที่จะทำให้แชมป์เปี้ยนแข็งแกร่งยิ่งขึ้น
เอสเซ้นส์ถูกดูดกลืนอย่างฉุนเฉียวและใช้เป็นกล่องสีน้ำเงินธรรมดาที่แสดงคุณสมบัติ สกิล และอุปกรณ์ว่างเปล่า ได้รับการเพิ่มใหม่ด้านล่าง แก่นแท้นี้ส่วนใหญ่มาจากการสำรองของตัวมันเอง ส่วนที่เหลือมาจากการตายของสัตว์ร้ายจำนวนมากที่ยังคงพบกับจุดจบอันน่าสยดสยองของพวกเขาแม้ในตอนนี้ การตายของสัตว์ร้ายระดับ S สุดท้ายให้สาระสำคัญมากพอที่จะเร่งกระบวนการนี้
การเพิ่มใหม่นี้วูบวาบเข้าและออกจากการดำรงอยู่ ราวกับว่ามีข้อจำกัดที่ป้องกันไม่ให้มันมีชีวิตขึ้นมา รู้สึกราวกับว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรปรากฏให้เห็น
การเติมก็ค่อยๆ เสถียรขึ้นเรื่อยๆ ตามที่เห็นได้ชัดเจน คำสีน้ำเงินส่องประกายที่ด้านล่างของฐานของแผง พวกเขาอ่านว่า[รวมสกิล]
