ลืมรักเลือนใจ – ตอนที่ 185 งั้นผมคงต้องยอมแพ้ / ตอนที่ 186 ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน

ตอนที่ 185 งั้นผมคงต้องยอมแพ้ / ตอนที่ 186 ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน

ตอนที่ 185 งั้นผมคงต้องยอมแพ้

“ก็ได้ งั้นผมคงต้องยอมแพ้” แอร์คอมมานเดอร์มองหลินเยียนอย่างหมดหนทาง

“ยอมแพ้?”

เมื่อได้ยินที่แอร์คอมมานเดอร์พูด ทุกคนโดยเฉพาะสมาชิกทีมสปีดต่างเบิกตาโพลงด้วยความตกใจกัปตันของพวกเขาเป็นบ้าไปแล้วเหรอ เขายอมแพ้ได้ยังไงกัน

“ถ้าคุณยืนกรานอย่างนั้น ฉันก็ตกลง ถ้างั้นก็ถือว่าพวกเราเป็นฝ่ายชนะ” หลินเยียนพยักหน้าเป็นเชิงรับรู้

การแข่งรอบตัดสินจะต้องจัดขึ้นในอีกสองสามวันที่จะถึงนี้ แต่ถ้ากัปตันของสปีดยอมแพ้ซะแล้ว เรื่องก็จะพลิกล็อก กลายเป็นว่าหลินเยียนชนะและทีมซีเอ็ชวันก็จะเป็นฝ่ายชนะ

“แอร์คอมมานเดอร์ คุณพูดอะไรของคุณ ยอมแพ้งั้นเหรอ” ซ่งจืออี้โกรธจัดมองแอร์คอมมานเดอร์ด้วยดวงตาลุกโพลงเอาเรื่อง นี่เขากำลังทำให้พวกเขาทั้งหมดกลายเป็นไอ้โง่อย่างนั้นเหรอ

“ขอโทษด้วย ช่วงนี้สุขภาพของผมไม่ค่อยดี ผมไม่สามารถเข้าแข่งขันได้ ผมเลยต้องยอมแพ้” แอร์คอมมานเดอร์ตอบด้วยท่าทีไร้กังวล

ถ้าเขาต้องเลือกระหว่างสมัครใจยอมแพ้กับโดนเยวาบดขยี้ให้อับอายขายขี้หน้า เขาเลือกอย่างแรกดีกว่า

อันที่จริงก็ถือว่าเป็นเกียรติอย่างมากถ้าเขาแพ้ต่อเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ผู้โด่งดัง แต่ถึงอย่างไรทุกคนก็ต้องรู้ว่าเขาแพ้เธอ

แต่อย่างที่เห็นนั้นไม่ใช่ประเด็น นอกจากตัวแอร์คอมมานเดอร์เองแล้ว ไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเยวา เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ แม้ว่าเขาจะป่าวประกาศออกไป ก็คงไม่มีใครเชื่อตราบใดที่เยวาไม่ออกมาเปิดเผยตัวตน ทุกคนในวงการแข่งรถจะต้องมองว่าเขาแพ้ให้กับพวกคลั่งการแข่งรถธรรมดาๆ คนหนึ่ง!

อย่างไรก็ตามถ้าเขายอมรับการพ่ายแพ้นี้เสีย เรื่องก็จะออกไปเป็นคนละเรื่อง ประการแรกเรื่องนี้จะไม่แพร่สะพัดออกไป แต่ถึงเรื่องแพร่ออกไป ทุกคนก็จะชื่นชมเขาที่เขามีเมตตาและเข้าใจผู้หญิง คนต้องพากันคิดว่าเขาตั้งใจแพ้เพื่อหลีกเลี่ยงที่จะทำลายความมั่นใจของเธอ!

“แอร์คอมมานเดอร์…นี่คุณล้อผมเล่นหรือไง” ซ่งจืออี้แสดงท่าทีไม่เห็นด้วย

“ซ่งจืออี้ ผมไม่มีเวลามาล้อเล่นหรอกนะ ผมไม่มีทางแข่งกับพวกคนธรรมดา ยิ่งไปกว่านั้น เธอเป็นผู้หญิง! คุณหาคนอื่นมาแข่งก็ได้ เพราะถึงยังไงผมก็ยอมแพ้!” แอร์คอมมานเดอร์มองไปที่ซ่งจืออี้ขณะที่ตอบด้วยความเฉียบขาด

โดยไม่ทันรอให้ซ่งจืออี้และคนอื่นๆ มีโอกาสพูดตอบอะไรอีก เขาหันไปพูดกับลูกทีม “ออกไปกันได้แล้ว!”

พูดจบแอร์คอมมานเดอร์ก็เดินนำหน้าลูกทีม และหายออกไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากออกจากสนามแข่ง แอร์คอมมานเดอร์ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขาเกือบไปแล้ว!

“กัปตัน เมื่อกี้เกิดอะไรขึ้น ทำไมคุณถึงยอมแพ้” ลูกทีมคนหนึ่งของสปีดพูดโพล่งออกมา เขาอยากรู้เหตุผลที่แอร์คอมมานเดอร์ตัดสินใจแบบนั้นมาก

เห็นได้ชัดว่ายังไงๆ กัปตันของเขาก็ชนะนัดล้างตานี้ ไม่ต้องคิดเลย แล้วเขาจะยอมแพ้ทำไมกัน

กัปตันของพวกเขาพูดว่าไม่อยากลดตัวเองลงไปเล่นกับผู้หญิงคนนี้ ถึงอย่างงั้นลูกทีมสปีดทุกคนรู้กันหมดว่าข้ออ้างนี้ไม่ใช่เรื่องไม่จริง พวกเขารู้จักกัปตันของตัวเองดีเกินไป

แอร์คอมมานเดอร์มองอย่างเย็นชาไปที่ลูกทีมและตะคอกเสียง “พวกนายแหกตาดูกันบ้างไหมว่าแพ้ผู้หญิงคนนั้นได้ไง”

“เราเห็น…ผู้หญิงคนนั้นเสียสติไปแล้ว เธอดวงดีเป็นบ้า เธอถึงขับผ่านทางสามโค้งและแซงพวกเราไปได้ เธอคงตายไปแล้วถ้าโชคไม่เข้าข้าง” หนึ่งในลูกทีมตอบ

“พวกเวรนี่!” แอร์คอมมานเดอร์ตวาดแหวก่อนจะชี้นิ้วหยาบคายไปที่พวกเขา

“ฮะ?” หนึ่งในนั้นพูด ประหลาดใจ เขาพูดอะไรผิดไปงั้นเหรอ

“ไอ้งั่งเอ๊ย! สำเหนียกกันบ้างไหมว่าพวกแกแข่งกับใครมา” แอร์คอมมานเดอร์สบถเสียงดัง

ตอนที่ 186 ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน

“ผมรู้…เธอเป็นเพื่อนของเผยอวี่ถัง…เธอดูเหมือนว่าจะเป็นแฟนคลับ” ลูกทีมคนหนึ่งของสปีดตอบ

“แฟนคลับ?” แอร์คอมมานเดอร์กล่าวอย่างเย็นชาขณะมองไปทางลูกทีม “พวกนายทั้งสี่คนโตมาด้วยสมองที่ทำงานปกติและร่างกายที่ครบสามสิบสอง พวกนายทั้งสี่แพ้ให้กับแฟนคลับคนธรรมดาที่ชอบการแข่งรถเนี่ยนะ”

“กัปตัน ผมยอมรับว่าประมาทคู่ต่อสู้ ถ้ากัปตันให้โอกาสพวกเราอีกครั้ง…”

แอร์คอมมานเดอร์โบกมือขัดคำพูดของลูกทีมขึ้นมากลางคัน

“ไม่ต้องมาขอโอกาสฉันอีกครั้ง ถึงแม้ฉันจะให้โอกาสพวกนายเป็นสิบเป็นพันครั้ง พวกนายก็ไม่มีทางชนะ!” แอร์คอมมานเดอร์กล่าวด้วยความโมโห

ลูกทีมสปีดมองหน้ากันด้วยความกังวล ทำไมกัปตันถึงพูดว่าพวกเขาจะไม่มีทางชนะ กัปตันไม่เชื่อมั่นในทักษะของพวกเขางั้นเหรอ

“พวกนายทุกคนได้เข้าแข่งในการแข่งขันระดับสอง ไม่ว่าพวกนายจะประมาทยังไง พวกนายก็ไม่มีวันแพ้ให้กับคนธรรมดาๆ แม้แต่นักแข่งตัวท็อประดับชาติของประเทศนี้ก็เอาชนะพวกนายไม่ได้ ฉันจะบอกอะไรพวกนายให้อย่างนะ แม้แต่ตัวฉันเองยังไม่กล้าแข่งกับผู้หญิงคนนั้นเลย” แอร์คอมมานเดอร์ถอนหายใจเฮือกใหญ่

“กัปตัน ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครกัน”

“เธอคือใคร?” แอร์คอมมานเดอร์มองไปรอบๆ ให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ ความยำเกรงฉายวาบในแววตา “เธอคือเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์…เยวา!”

“อะไรนะ”

เมื่อแอร์คอมมานเดอร์พูดจบ ลูกทีมทั้งสี่คนถึงกับอ้าปากค้างตัวสั่นเทิ้ม

เรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์ เยวา? อาจารย์ของลั่งหมั่ง นักแข่งที่ครองแชมป์ในการแข่งขันระดับหนึ่งของการแข่งขันระดับสากล? เธอถึงขั้นได้เขาร่วมแข่งในระดับท็อปที่จัดขึ้นให้กับเฉพาะนักแข่งที่อยู่ในระดับ เฟิร์สคลาสของการแข่งขันระดับสากล

สมาชิกทีมสปีดทุกคนยืนแข็งทื่ออยู่กับที่ ด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ

พวกเขาเพิ่ง…แข่งกับเรซแทร็คส์ กริมรีปเปอร์?

ขณะเดียวกันในห้องรับรอง…

หลังจากที่ลูกทีมสปีดและกัปตันทีมออกจากห้องไป ก็เหลือแต่ซ่งจืออี้ ซ่งเย่าหนานและพวก

แม้ว่าสมาชิกทีมซีเอ็ชวันยังคงมึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น แต่พวกเขารู้ชัดเจนอยู่อย่างหนึ่งว่า แอร์คอมมานเดอร์ กัปตันทีมสปีดยอมแพ้ เพราะฉะนั้นซีเอ็ชวันชนะ!

“ผมไม่คิดว่ากัปตันของสปีดจะมีน้ำใจขนาดนี้ เราโชคดีจริงๆ!” มู่มู่หัวเราะร่าเริงอย่างมีความสุข

สมาชิกทีมซีเอ็ชวันต่างเชื่อว่าแอร์คอมมานเดอร์ยอมแพ้เพราะไม่อยากเอาเปรียบแฟนคลับผู้หญิงธรรมดาๆ

ความชื่นชมที่ก็อดซีและลูกทีมมีให้กับแอร์คอมมานเดอร์นั้นมากมายจนล้นพ้น

ถ้าพวกเขาเป็นแอร์คอมมานเดอร์ พวกเขาคงทำแบบเดียวกับเขาไม่ได้ พวกเขาจะยอมทิ้งโอกาสแห่งการคว้าชัยทั้งๆ ที่รู้ว่าชนะแน่นอนเพียงเพราะคู่แข่งเป็นผู้หญิงได้ยังไง

เผยอวี่ถังไม่สนใจเหตุผลอะไรทั้งนั้น ตอนนี้เขามีแต่ความกระหยิ่มยิ้มย่องขณะที่มองซ่งเย่าหนานและยิ้มเยาะ “ซ่งเย่าหนาน ฉันควรให้เวลาแกทำใจไหม หรือแกพร้อมแล้ว”

เขาชนะพนัน เพราะฉะนั้นเขาอยากเอาคืนซ่งเย่าหนานและให้มันได้สัมผัสกับความอัปยศอดสูอย่างที่เขาเคยโดนมาก่อนหน้านี้!

“ไอ้บ้าเอ๊ย…” ซ่งเย่าหนานมองเผยอวี่ถังอย่างแค้นเคืองก่อนตะโกน “แกต้องติดสินบนแอร์คอมมานเดอร์แน่! ไม่งั้นเขาจะยอมแพ้ได้ยังไง ไอ้ขี้โกง ไอ้สารเลวจอมวางแผน!”

ลืมรักเลือนใจ

ลืมรักเลือนใจ

Status: Ongoing

หลินเยียน นักกีฬาแข่งรถแนวหน้าของวงการต้องถึงคราวตกต่ำเพราะข่าวฉาวที่ถูกจัดฉากขึ้น มิหนำซ้ำแฟนหนุ่มที่ทำให้เธอต้องก้าวเข้าสู่วงการบันเทิงเพื่อสนับสนุนเขายังหักหลังนอกใจไปคบกับน้องสาวของเธอเองอีกด้วย!

แต่แล้วโชคชะตาก็ดลบันดาลให้เธอก็ได้พบกับ เผยอวี้เฉิง ประธานเครือบริษัทข้ามชาติเจเอ็ม คอร์เปอเรชัน ที่ทั้งเดาอารมณ์ยาก เย็นชาและไม่ชอบข้องเกี่ยวกับใคร วันดีคืนดีจู่ๆ เขาก็เกิดสูญเสียการควบคุมตัวเองไปดื้อๆ และมีเพียงเธอเท่านั้นที่จะพาเขากลับมายังโลกแห่งความเป็นจริงได้

การพบกันครั้งแรกของเธอและเขาทำให้เธอรู้สึกหวาดกลัวไปถึงขั้วหัวใจ ทว่าเธอกลับไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วเธอและเขาเคยพบกันมาก่อนหน้านี้เมื่อเนิ่นนานมาแล้ว และเธอก็เป็นฝ่ายเลือกที่จะ ‘ลืมเลือน’ เขาไปด้วยตัวเอง…

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท