บทที่ 87 นี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ
เฉินห้าวขับรถไม่นานก็ถึงสนามบิน พวกเขาออกเดินทางด้วยการแต่งตัวง่ายๆ สบายๆ และเช็คอินเสร็จอย่างรวดเร็ว ผ่านด่านตรวจค้น แล้วก็ไปนั่งรอในห้องนั่งเล่นของสายการบิน
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะใส่แว่นกันแดดไว้ แต่ก็สามารถมองออกว่าพวกเขาเป็นคู่ที่ทั้งสวยทั้งหล่อ เป็นที่สะดุดตาของคนธรรมดาทั่วไป ไม่นานก็ดึงดูดความสนใจของคนบางคน
มีเด็กสาวอายุประมาณ 15-16 วิ่งเข้ามาอย่างดีใจแล้วถาม “พี่ชายพี่สาว พวกพี่เป็นดาราใช่มั้ย?”
“ไม่ใช่จ้ะ น้องสาว” โจวซีถงตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
“พี่ชายคนหล่อ แล้วพี่ละ?” เด็กสาวถามอีกครั้ง
“พี่ก็ไม่ใช่ดารา เป็นแค่คนธรรมดา” เฉินห้าวถอดแว่นตอบตามมารยาท
“ว้าว หล่อมาก!” ในสายตาของเด็กสาวระยิบระยับ ในวัยของเธอ กำลังเป็นช่วงที่สนใจและชอบหนุ่มหล่อ
“นายทำให้เด็กสาวหลงนายแล้วนะ ระวังหน่อย อย่าทำอะไรผิดละ” โจวซีถงพูดอย่างขำๆ อยู่ข้างๆ
“ฉันเป็นคนแบบนั้นหรอ? ฉันไม่ไปทำร้ายเด็กน้อยอนาคตของชาติหรอก ผู้ใหญ่แบบเธอนี่สิถึงจะเป็นเป้าหมายของฉัน” เฉินห้าวยิ้มด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์
“คนกะล่อน!”
โจวซีถงหันหน้าหลบ แต่ว่าเธอไม่ได้โมโห
เด็กสาวคนนั้นยังไม่ยอมจากไป หยิบสมุดของเธอออกมาแล้วให้ทั้งสองเซ็นชื่อให้ แล้วบอกว่าทั้งสองเหมือนดารา อนาคตต้องเป็นดาราแน่ๆ
“โอเค หวังว่าจะเป็นอย่างที่เธอพูด”
เฉินห้าวไม่กล้าทำให้เด็กสาวเสียใจ แล้วก็เซ็นชื่อลงในสมุด เขายังไม่ใช่ดารา ไม่เคยฝึกเซ็นลายเซ็นลวดลายอย่างนั้น
โจวซีถงเองก็เซ็นชื่อ ถือซะว่าทำให้เด็กสาวสมหวัง
“ขอบคุณอนาคตดาราดังทั้งสองคนค่ะ!”
เด็กสาวกอดสมุดไว้แล้วจากไปอย่างมีความสุข
ไม่นานก็ถึงคิวที่พวกเขาขึ้นเครื่อง ทั้งสองมุ่งหน้าไปที่ชั้นเฟิร์สคลาส
การบริการของชั้นเฟิร์สคลาสนั้นดีที่สุดบนเครื่อง ที่นั่งก็กว้างสบาย ที่นั่งของทั้งสองคนติดกัน เฉินห้าวหลีกให้โจวซีถงนั่งติดหน้าต่างตามมารยาท
ไม่นานเครื่องก็บินขึ้น หลังจากที่ผ่านความรู้สึกขณะเครื่องขึ้น ในที่สุดเครื่องก็นิ่ง ปกติแล้วโจวซีถงหาเวลาพักผ่อนอย่างนี้ยากมาก เพราะงั้นเธอจึงเอนตัวแล้วหลับตาพักผ่อน
เฉินห้าวหันหน้าไปมองเธอ ใบหน้าที่สวยงาม เสื้อแขนสั้นเผยให้เห็นแขนเล็กๆ ที่อ่อนนุ่มเหมือนกับรากบัว เป็นอาหารตาที่ดีจริงๆ อีกอย่างคล้ายว่าบนตัวเธอจะมีกลิ่นหอมลอยออกมา ได้กลิ่นแล้วทำให้เฉินห้าวรู้สึกใจเต้นแรง
ดูแล้วการเที่ยวด้วยกันครั้งนี้ จะถูกกำหนดไว้ให้เป็นการท่องเที่ยวที่มีความสุข
บินตรงเมืองซานย่าต้องใช้เวลา 3 ชั่วโมง โจวซีถงหลับไปชั่วโมงกว่าก็ตื่น เธอยืนขึ้น หยิบกระเป๋า จะเดินไปห้องน้ำ
ปรากฏว่าเวลานี้ดันเจอกับสภาพอากาศที่แย่พอดี เครื่องบินสะเทือน โจวซีถงยืนไม่นิ่ง แล้วก็ล้มลงไปบนตักของเฉินห้าว เฉินห้าวเองก็กอดเธอไว้โดยไม่รู้ตัว
ตอนนี้มีคนสวยอยู่ในอ้อมกอด เฉินห้าวรู้สึกเพียงแค่ว่ามีแต่ความหอมนุ่มเท่านั้น และเวลาเดียวกันก็รับรู้ถึงร่างกายที่หุ่นดีของโจวซีถง ที่แท้ก็อึ๋มกว่าที่เห็น
“อ๊า!”
เธอรู้สึกว่าบรรยากาศรอบตัวของเธอถูกล้อมรอบด้วยผู้ชายที่แข็งแกร่ง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอใกล้ชิดกับผู้ชายขนาดนี้ เธอรีบร้อนที่จะหลุดพ้นออกมา แต่เพราะแรงสะเทือนยังไม่สิ้นสุด โจวซีถงจึงทำได้เพรยงบังคับให้ตัวเองสงบนิ่ง แต่ก็ยังพูดกับเฉินห้าวอย่างปากแข็งว่า “นี่เป็นเพียงอุบัติเหตุ”
“ใช่แล้ว รอให้มั่นคงก็ดีขึ้นแล้ว” เฉินห้าวพูดที่ข้างหูเธอ แรงลมหายใจเป่าผ่านหูของโจวซีถง ทำให้เธอตัวสั่น เป็นความรู้สึกที่แปลกจริงๆ
หลังจากนั้นสิบกว่าวินาที ในที่สุดเครื่องก็กลับมานิ่ง โจวซีถงจะยืนขึ้น แต่กลับรู้สึกขยับไม่ได้ เพราะเฉินห้าวยังกอดเธอไว้แน่น
“กรุณาปล่อยมือ” โจวซีถงพูด ตอนนี้เธอไม่กล้ามองตาของเฉินห้าว ชีวิตนี้ยังไม่เคยรู้สึกลำบากใจเท่าตอนนี้มาก่อน
“อ้อ ขอโทษด้วย”
เฉินห้าวเพิ่งรู้ตัว แขนของเขายังคงกอดอยู่ที่ท้องเรียบแบนของโจวซีถง เมื่อปล่อยมือ โจวซีถงก็รีบลุกขึ้นแล้วหนีไปที่ห้องน้ำ
เฉินห้าวจ้องมองลำคอที่แดงก่ำด้วยความเขินของโจวซีถง รู้สึกว่าสาวสวยเย็นชาคนนี้ก็มีมุมที่น่าสนใจเหมือนกัน
หลังจากที่โจวซีถงกลับมา เธอก็กลับสู่สภาพอารมณ์ปกติ เหมือนกันว่าลืมความอึดอัดเมื่อกี้ไปแล้ว เธอกลับไปยังที่นั่ง แล้วถามเฉินห้าว “รายการทัวร์ที่นายนำเสนอนี้แปลมากเลย ราคาสูงมาก แต่ไม่มีแม้แต่ไกด์ เหมือนกับว่าไปท่องเที่ยวเองอย่างนั้นแหละ”
“ก็ฉันนี่ไงเป็นไกด์ที่ดีที่สุดไม่ใช่หรอ?” เฉินห้าวยิ้มเล็กน้อย
ขณะเดียวกันก็บ่นแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้านที่ให้ภารกิจขายทัวร์ท่องเที่ยวแบบนี้ ไม่แปลกที่ขายบัตรไม่ออก บริการแย่ขนาดนี้ ยังดีที่มีเขามาเป็นเพื่อน ไม่อย่างนั้นคงเป็นการท่องเที่ยวที่แย่แน่ๆ
เมื่อเครื่องลงจอดเฉินห้าวช่วยโจวซีถงเอาสัมภาระออกจากสนามบินแล้วมุ่งหน้าสู่ชายหาด
เวลาใกล้เที่ยง ก่อนที่จะไปเที่ยวเล่นก็ต้องกินให้อิ่มท้องก่อน ทั้งสองจึงมาที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งริมชายหาด
อยู่ในเมืองซานย่าที่เป็นเมืองท่องเที่ยวริมทะเลจะขาดอาหารทะเลไปไม่ได้ ทั้งสองจึงตัดสินใจลองชิมอาหารทะเลสดๆ
ร้านอาหารทะเลแห่งนี้บรรยากาศดีที่สุด การตกแต่งหรูหรา ค่าอาหารแพง แต่ก็ไม่สามารถหยุดยั้งความสนใจของนักท่องเที่ยวได้ ที่นั่งในร้านอาหารก็เกือบเต็ม
ทั้งสองหาที่นั่งใกล้หน้าต่างได้ สามารถมองเห็นทะเลสีฟ้าครามที่อยู่ห่างออกไป บรรยากาศถูกใจผู้คน
