เงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นของฉันคนเดียว – บทที่140 เจอหน้าเฮียสือ

บทที่140 เจอหน้าเฮียสือ

นี่คือที่ที่ไม่เปิดให้คนนอกเข้า ก่อนจะเข้ายังต้องมีบัตรผ่าน มีคนคอยเฝ้า พวกเขาเห็นเฉินห้าวมา ใช้เครื่องวิทยุสื่อสารกับข้างใน เมื่อได้การตอบรับ ก็จัดการตรวจค้นเฉินห้าว เพื่อดูว่าเขาพกอาวุธอะไรเข้าไปมั้ย

เฉินห้าวรู้สึกเกลียดเฮียสือเพิ่มมากขึ้นอีก เดี๋ยวจะคืนเขาไปให้หมดทีเดียว

ในที่สุดก็เข้ามาพื้นที่แขกพิเศษ ระหว่างทางเดิน เฉินห้าวก็รู้ว่าที่นี่ไม่ค่อยเหมือนกัน มีสาวบิกินีสองคนเดินผ่าน เป็นสาวสวยสูงยาวหุ่นดี เสื้อผ้าก็ไม่ต้องพูดถึง อีกนิดก็ถือได้ว่าโป๊แล้ว ความอิสระของตรงนี้ดูแล้วจะมากกว่าพื้นที่ธรรมดาเยอะมาก สถานที่สกปรก

ในที่สุดเฉินห้าวก็มาถึงห้องพิเศษเบอร์ 1 เขาผลักประตูเดินเข้าไป ก็รับรู้ได้ว่าที่มาบรรยากาศกดดันมาก แสงไฟสลัว และบนโซฟาก็มีชายวันกลางคนนั่งอยู่คนหนึ่ง ใบหน้าเคร่งขรึม ตัดผมสั้นมาก สามารถเห็นรอยแผลเป็นบนหน้าผากได้ชัด และซ้ายขวาของเขาก็มีชายหนุ่มร่างใหญ่ข้างละสี่คน จ้องเฉินห้าวไว้อย่างไม่เป็นมิตร

ชายรอยมีดตรงกลางนั่นก็คือเฮียสือ เสอจวิ้นวี่ หางตาเขามองมาที่เฉินห้าว ไม่พูดอะไร ยื่นมือชี้ไปที่โซฟาตรงข้าม หมายความว่าเชิญนั่ง

เฉินห้าวนั่งลงโดยที่รอบข้างไม่มีใคร นั่งอย่างสบายรวมทั้งไขว่ห้าง ท่าทางเหมือนไม่แคร์อะไร ไม่ให้เกียรติ “เฮียใหญ่แห่งไป๋เหอ” ตรงข้ามสักนิด

เฮียสือพูดอย่างเสียงเข้มว่า “น้องชาย นายนี่เชิญยากจริงๆ”

“ไม่ใช่ว่าฉันเชิญยาก แต่นายไม่มีมารยาท”เฉินห้าวพูดนิ่งๆ

“แม่งเอ้ย พูดกับเฮียสือแบบนี้ได้ไง อยากตายรึไง?”

ลูกน้องชายสักลายด้านหลังโมโห ชี้หน้าด่า

เฉินห้าวยิ้มเย็นชา พูดกับเฮียสือว่า “นายดู ท่าทางแบบนี้เรียกเชิญหรอ ถ้านายทำธุรกิจแบบนี้ คาดว่าที่นี่คงปิดไปนานแล้ว”

“มึงแม่ง!”

ลูกน้องคนนี้โมโหหนัก เดินมาจะลงมือ แต่เฉินห้าวนั่งนิ่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับ ไม่กลัวสักนิด ถ้าอีกฝ่ายกล้าลงมือจริงๆ รวมเฮียสือเข้าไปด้วยก็ห้าคน เขามั่นใจว่าเอาอยู่

“ไอ้หก”

ในตอนที่หมัดของลูกน้องคนนั้นจะเหวี่ยงลงมา เฮียสือตะโกน ลูกน้องคนนั้นจึงวางมือ แล้วกลับหลังเหมือนเดิม

เฉินห้าวเข้าใจดี และยังทำเป็นหาวแสดงถึงความน่าเบื่อ นี่ก็แค่การขู่ของอีกฝ่ายเท่านั้น มาทดสอบความกล้าของตัวเขาเอง ถ้าใจเสาะ ถ้างั้นด้านหลังก็ไม่ต้องคุยแล้ว ไม่แน่โดนไม่กี่ดาบก็จบเรื่อง

แต่ตอนนี้เฉินห้าวไม่กลัวสักนิด แต่กลับทำให้เฮียสือคิดมาก คิดว่าเฉินห้าวมีที่พึ่งพา ไม่กล้าใช้ไม้แข็งไปมั่ว

“น้องชาย อยู่กับใคร?”เฮียสือลองถาม

“ไม่อยู่กับใครทั้งนั้น มีแค่ตัวฉันเอง”เฉินห้าวพูดนิ่งๆ

เฮียสือหัวเราะเย็นชา “นายสามารถจัดการเหล่าหนิวได้ ก็ถือว่าเป็นคนเก่ง งั้นก็ไม่อ้อมค้อมกับนายแล้ว ไปปิดคดีนี้ซะ จากนั้นก็ไปปรับความเข้าใจกันส่วนตัว ปล่อยเหล่าหนิวออกมา พวกเราก็ไม่มีเรื่องอะไรกัน”

นี่ก็คือข้อตกลงของอีกฝ่าย ฟังแล้วไม่มีอะไร แต่เป็นข้อตกลงฝ่ายเดียว ก็คือเฉินห้าวต้องทำตามที่อีกฝ่ายสั่ง ส่วนพวกเขาก็ไม่ต้องเสียอะไรเลย การตกลงกันนี่ก็ไม่เสมอกัน

“ถ้าฉันไม่ทำละ?”เฉินห้าวกลอกตาใส่เฮียสือ พูดอย่างไม่สนใจ

เฉินห้าวทำได้แต่ก็ไม่ทำตามที่พวกเขาบอก ขยะสังคมอย่างเฮียหนิว ที่ที่เหมาะที่สุดก็คือคุก ปล่อยออกมาก็ทำร้ายสังคม

“ไม่ฟัง?”สายตาของเฮียสือแสดงออกถึงความอำมหิต “งั้นก็คงจะซวยแล้ว ฉันรับรอง ชีวิตของนายจะไม่ดีไปกว่าเหล่าหนิวแน่นอน”

พูดจบ เฮียสือก็โบกมือ ลูกน้องข้างหลังแกะกล่องไม้หนึ่ง ด้านในมีซิการ์ จากนั้นก็มีคนใช้ไฟแช็กจุดไฟให้

เฮียสือสูบไปคำหนึ่ง เป่าควันออกมาล่องลอย เป่าไปทางเฉินห้าว

แสดงใครจะทำไม่เป็น เฮียสือแสดงซะเขาไม่ชอบใจ เฉินห้าวตัดสินใจจะทำให้เขาดู

อีกฝ่ายสูบซิการ์ระดับกลางราคาแท่งละหลักร้อย ส่วนเฉินห้าวเปิดระบบVR เลือกซื้อซิการ์และไฟแช็กในแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน เฉินห้าวออกตัว แน่นอนว่าต้องแพงที่สุด

ซิการ์ Gurkha-Black-Dragon ราคาขายแท่งละ 1150 ดอลลาร์สหรัฐ ราคาหลังใช้เงินอุดหนุน แท่งละ 0.15 หยวน

ไฟแช็กทองกันลม Dunhill-Gold-Apex ราคาขาย 13000 ดอลลาร์สหรัฐ ราคาหลังใช้เงินอุดหนุน 0.76 หยวน จำกัดขายทั่วโลก 50 แท่ง หมายเลขแท่ง 48

นี่ถึงจะเป็นซิการ์ที่ใหญ่ควรสูบ เฉินห้าวลงรายการซื้อในระบบ จากนั้นก็มาปรากฏอยู่ในกระเป๋าของเขา

เฉินห้าวเอาซิการ์ออกมาจากกระเป๋า และเอาไฟแช็กทองกันลมราคา 13000 ดอลลาร์สหรัฐ มาจุดไฟ สูบอย่างสบายใจ

ควันเยอะมาก คนที่ไม่ชิน สูบไม่ลงจริงๆ

เฉินห้าวไม่ชินกับการสูบบุหรี่ สูบแค่เพียงคำเดียว ก็หันไปเป่าควันใส่เฮียสือ จากนั้นก็เอาซิการ์และไฟแช็กวางบนโต๊ะ สินค้าราคาหลักหมื่นดอลลาร์ เขาไม่สนใจสักนิด มีแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้านเป็นที่พึ่งพา ก็สุดยอดอย่างนี้แหละ

ท่าทางจุดไฟที่เท่แบบนี้ ทำให้เฮียสืออดสงสัยไม่ได้ เนื่องจากเขาเป็นคนรักซิการ์ รู้จักความไม่ธรรมดาของสิ่งของสองอย่างนั้น

Gurkha เป็นซิการ์ที่แพงที่สุดอย่างหนึ่งของคิวบา ขายแค่เพียงร้านที่สั่งทำไม่กี่ร้านของท้องถิ่นเท่านั้น เฮียสือก็แค่เคยให้เพื่อนช่วยซื้อมาให้ครั้งเดียว ของดี แต่ราคาแพงของมันทำให้คนทำธุรกิจมืดอย่างเขาสูบบ่อยไม่ได้ จนถึงตอนนี้เขายังคิดถึงรสชาตินั้น ไม่คิดว่าไอ้เด็กที่จะคุยกันวันนี้ เอาซิการ์ Gurkhaออกมาได้ง่ายดายแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกแปลกใจมาก

ส่วนไฟแช็กทองนั่นยิ่งแล้วไปใหญ่ เฮียสือก็รู้จัก ไฟแช็ก Dunhill ที่จำกัดขายทั่วโลก ราคาหลักหมื่นดอลลาร์ต่ออัน เขาเองก็เคยลองหาซื้อ แต่ว่าของสิ่งนี้ไม่มีขายในประเทศ อยู่ต่างประเทศก็ต้องผ่านการประมูล สุดท้ายก็ซื้อไม่ได้