บทที่129 นี่คือหนีตามกันไปแล้ว
แต่ว่าเฉารุ่ยเองก็กังวลนิดหน่อยว่าเฉินห้าวจะจัดการกับแอปเปิลได้มั้ย ถ้าหากซื้อแอปเปิลมาเสียเปล่าไว้ในมือ เธอจะต้องรู้สึกไม่ดีแน่ๆ
“ไม่ต้องเป็นห่วง ฉันมีที่ขายแน่นอน ไม่ขาดทุน กลับกัน อาจจะได้กำไรด้วย”เฉินห้าวยิ้มอย่างลึกลับ เพียงแค่ความอร่อยของแอปเปิลนี้ ใส่ไว้ในแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน อาจจะมีแต่คะแนน 5 ดาว จะแค่ขายแลกการเก็บคะแนน ก็ถือเป็นการได้กำไรอย่างดี
ในแอพเงินอุดหนุนหมื่นล้าน จะหาเงินไม่ยาก ที่ยากคือได้รับคะแนนสะสม
ในเมื่อเฉินห้าวพูดแบบนี้ เฉารุ่ยเองก็สบายใจแล้ว สองมือเธอยกแก้วแล้วก็ดื่มเคารพเฉินห้าวอีกแก้ว
เมื่อเหล้าขาวลงท้อง ใบหน้าก็มีสีแดงขึ้น ดูแล้วยิ่งมีเสน่ห์มากขึ้น
ทุกคนกินข้าวด้วยกันอย่างมีความสุขแบบนี้ เมื่อท้องฟ้ามืด และยังออกจากหมู่บ้านลำบาก ดังนั้นคืนนี้เฉินห้าวจึงขอพักที่บ้านตระกูลเฉา
เฉารุ่ยจัดห้องว่างให้เฉินห้าว ในห้องเรียบง่ายมาก มีเตียง มีโต๊ะ และยังวางของอยู่มากมาย
เฉารุ่ยปูผ้าสะอาดให้เฉินห้าว พูดอย่างขอโทษว่า “ขอโทษนะคะประธาน ฐานะทางบ้านจำกัด ดูแลได้ไม่ทั่วถึง”
“ไม่เป็นไร ฉันไม่ใช่คุณชายที่คาบช้อนเงินช้อนทองโตมาสักหน่อย ตอนเด็กนอนเตียงแข็งๆทั้งนั้น ตอนนี้มีได้แบบนี้ก็ดีมากแล้ว”เฉินห้าวกำลังปลอบโยนเธอ
เฉารุ่ยรู้สึกตื้นตัน ทำให้เธออยากร้องไห้ มีคนน้อยมากที่เคยเป็นห่วงดูแลเธอแบบนี้ เธอรู้ว่าเฉินห้าวมากครั้งนี้เพื่อช่วยเหลือครอบครัวเธอ แต่เธอกลับตอบแทนอะไรไม่ได้
คิดถึงตรงนี้ ในใจเฉารุ่ยก็มีความคิดใจกล้าอย่างหนึ่งผุดขึ้นมา แต่ว่าตอนนี้ยังทำไม่ได้ เธอช่วยเฉินห้าวปิดประตูด้วยใจที่มีแต่ความคิดมาก
เฉินห้าวนอนดูโทรศัพท์บนเตียง พบว่าปลาแซลมอนยังคอยขายออกอยู่ตลอด แต่ว่าไม่เคยได้รับคะแนน 5 ดาวอีกเลย ดูแล้ว 5 ดาวไม่ค่อยมี โดยปกติคือ 4 ดาว ขอแค่ไม่ใช่คะแนนแย่ก็พอแล้ว จากที่ระบบบอกรายละเอียด ถ้าหากได้รับคะแนนที่แย่เยอะๆ จะมีการลงโทษ ยังไงซะก็ไม่ดีทั้งนั้น
จากนั้นก็เปิดวีแชท เฉินห้าวก็เห็นว่ามีข้อความอยู่สิบกว่าข้อความที่ไม่ได้อ่าน ส่วนมากเซี่ยจิ้งเป็นคนส่งมา
“คุณกับเฉารุ่ยไปทำไมไม่บอกฉัน?”
“นี่คือหนีตามกันไปหรอ?”
“เลวเอ้ย ฉันรู้อยู่แล้วว่าเฉารุ่ยร้ายกาจเกินไป ถึงได้คิดแผนนี้จับคุณไว้คนเดียว!”
“ผู้ชายนี่พึ่งไม่ได้จริงๆด้วย”
จากนั้นก็มีสติ๊กเกอร์โมโหเยอะแยะ ความคิดสาวนมใหญ่คนนี้ดูเหมือนจะเลยเถิดเกินไปหน่อยแล้ว
เฉินห้าวเลี่ยงที่จะให้เธอสติแตก จึงได้พูดความเป็นมาให้เธอฟังรอบหนึ่ง แล้วก็ส่งภาพประกอบที่ตอนเช้าถ่ายรูปแอปเปิลส่งไปด้วย เพื่อแสดงว่าเขามาเพื่อช่วยเหลือ
นิสัยเซี่ยจิ้งตรงไปสักหน่อย แต่จริงๆแล้วนิสัยดี เมื่อรู้ว่าบ้านเฉารุ่ยเกิดเหตุเธอก็ไม่พูดเล่นแล้ว แล้วยังบอกให้เฉินห้าวช่วยเหลือชาวสวนเยอะๆ เพราะทุกคนก็ลำบาก ถ้าหากไม่ได้จริงๆ เธอยอมที่จะใช้เงินเก็บมาช่วยซื้อแอปเปิลบางส่วน
“ขอบคุณความหวังดีของเธอ แต่ว่ามีฉันก็พอแล้ว เงินของเธอเก็บไว้ซื้อเสื้อผ้าเครื่องสำอางเถอะ”เฉินห้างตอบกลับยิ้มๆ
เมื่อจัดการผู้หญิงคนนี้เสร็จ รูปโปรไฟล์ของโจวซีถงเด้งขึ้น เธอเองก็ส่งข้อความมา
“ยุ่งอยู่?”
“เมื่อกี้กำลังกินข้าว ฉันอยู่ข้างนอก คาดว่าพรุ่งนี้ก็จะได้กลับ”เฉินห้าวตอบ
“อีกไม่นานฉันจะเปิดงานเวิลด์เอ็กซ์โปที่เมืองหู้ ฉันไปในตัวแทนบริษัทโจวซื่อ อยากจะชวนนายไปด้วยกัน”โจวซีถงพูด
“ไม่มีปัญหา ถึงเวลาแล้วบอกฉันก็โอเคแล้ว”เฉินห้าวพยักหน้าตอบรับ
หลังจากที่ทั้งสองไปเที่ยวเมืองซานย่าด้วยกัน ก็มีความสัมพันธ์เพื่อนที่ “ดีขึ้น” อีกขั้น การออกงานด้วยกันครั้งนี้ ก็อยู่ในข้อตกลง
จบบทสนทนา เฉินห้าวรู้สึกเหนื่อยล้า ไม่นานก็หลับ
…………..
เช้าวันต่อมา เฉินห้าวตื่นนอน พบว่าเฉารุ่ยเตรียมผ้าขนหนูและแปรงสีฟันใหม่ไว้ให้เขาแล้ว แม้กระทั่งยาสีฟันก็บีบไว้ให้ วางไว้ในแก้ว รอเฉินห้าวมาใช้งาน รองเท้าที่เต็มไปด้วยโคลนเมื่อวานก็ถูกทำความสะอาดแล้วเป่าแห้งแล้ว เหมือนกับของใหม่ การดูแลแต่ละด้านนั้นดีจริงๆ
“เกรงใจกันเกินไปแล้ว”เฉินห้าวพูดกับเฉารุ่ย
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณช่วยเหลือครอบครัวฉัน ฉันทำแค่นี้มันสมควรแล้ว”เฉารุ่ยพูดอย่างเขินอาย จากนั้นก็เรียกเฉินห้าวลงไปกินข้าวเช้า
อาหารเช้าบ้านนอกถึงแม้จะง่ายดาย แต่รสชาติอร่อย มีหมั่นโถวมีโจ๊ก และผักดองนิดหน่อย รสชาติดีมาก
หลังจากที่เฉยห้าวชิม รับรู้ถึงรสชาติที่คุ้นเคย ที่แท้ฝีมือการทำอาหารของเฉารุ่ย ก็เรียนมาจากแม่เธอนี่เอง เหมือนกันมาก อร่อยเหมือนกันจริงๆ
หลังอาหาร คุณพ่อเฉาก็หาคนมาช่วยเขาขนแอปเปิลออกจากหมู่บ้าน และเฉินห้าวก็เช่ารถบรรทุกจากเบอร์เช่ารถ มารับแอปเปิลของตระกูลเฉา
เฉินห้าวรับปากคุณพ่อเฉาว่าจะซื้อในราคาของปีที่ผ่านๆมา ดังนั้นรวมค่าแรงของคนงานพวกนี้ก็ยังมีกำไรอยู่ ดังนั้นจึงมีแรงในการทำงาน
รถบรรทุกที่จ้างก็ขับมาถึงหน้าหมู่บ้าน แล้วก็ขนแอปเปิลขึ้นรถทีละลัง เฉินห้าวกะปริมาณน้ำหนักของแอปเปิลพวกนี้ จากน้ำหนักของแต่หนึ่งลัง มาคูณกับจำนวนลัง อาจจะมีคลาดเคลื่อน แต่ว่าเฉินห้าวไม่ได้สนใจ
พันธุ์ฟูจิของตระกูลเฉามีทั้งหมด 15 ตันกว่า ราคาขาย 7 เหมา ทั้งหมดคือ 2 หมื่น 1 พันกว่าหยวน เฉินห้าวใช้การโอนเงินโอนจ่าย
แต่ว่าตรงนี้มีข้อขัดข้องนิดหน่อย พ่อแม่ตระกูลเฉาใช่การโอนผ่านเน็ตไม่ค่อยเป็น จึงได้โอนเงินให้ที่บัญชีของเฉารุ่ยก่อน ยังไงซะก็ครอบครัวเดียวกัน
