รอประมาณห้านาที ผู้ช่วยสาวซูลี่เดินออกมาจากตึกทำงานจริงๆด้วย เมื่อเธอเห็นเฉินห้าวก็ก้มหัวยิ้มให้ ถือเป็นการทักทาย จากนั้นก็เดินตรงออกไปจากหน้าประตู ไม่มีการสื่อสารอะไรกับหนุ่มเท่คนนั้นเลยสักนิด ดูแล้วเขานั้นไม่ได้เป็นแฟนหนุ่มของซูลี่
และผ่านไปอีกสักพัก โจวซีถงที่ใส่เสื้อโค้ตสีแดงเดินออกมา รูปร่างสูงที่เหมือนกับซูเปอร์โมเดลยังใส่รองเท้าส้นสูง ดูแล้วคงจะสูงกว่าผู้ชายทั่วไปด้วยซ้ำ เธอเห็นเฉินห้าวแล้วก็อมยิ้ม เดินเข้ามาหาอย่างสง่างาม
เฉินห้าวในมือถือดอกไม้ไว้เดินเข้าไปหา แต่ว่าด้านข้างกลับมีคนที่เร็วกว่าเขา นั่นก็คือหนุ่มเท่คนนั้นที่ถือดอกกุหลาบสีแดง เขาก้าวเท้าเดินเข้าไปตรงหน้าโจวซีถง พูดเสียงดังว่า “โจวซีถง เจอกันอีกแล้ว เธอยิ่งอยู่ยิ่งสวยจริงๆ!”
พูดเสียงต่ำ ดูแล้วคงไม่ใช่คนหนุ่มปกติ
เฉินห้าวหน้าขรึมในทันที ให้ดอกไม้กับแฟนสาวของเขาต่อหน้าเขาเนี่ยนะ นี่ถือเป็นการยั่วโมโหเขาอย่างหนัก ก็ว่าทำไมรู้สึกเกลียดขี้หน้าตั้งแต่เพิ่งเจอ เซนส์แม่นจริงๆ
เฉินให้ใช้มือดึงหนุ่มเท่คนนั้นออกไปด้านข้างทันที แล้วพูดกับเขาด้วยสายตาเย็นชาว่า “นายเป็นใครกัน?”
“นายเป็นใคร? กล้าแตะฉัน อยากตายหรอ?” หนุ่มเท่เองก็สีหน้าโมโห มองด้วยความโกรธ ท่าทางเหมือนจะกินคน
เฉินห้าวยิ้มเยาะทีหนึ่ง แล้วเอาดอกไม้ในมือยื่นให้โจวซีถง จากนั้นก็หักนิ้ว มีเสียงดัง “กร๊อบ” ที่ข้อนิ้ว นี่ถือเป็นการวอร์มร่างกายก่อนต่อยคน
เฉินห้าวไม่ใช่คนที่ชอบหาเรื่อง แต่มาหยอดผู้หญิงของเขาต่อหน้าต่อตา ขอแค่เป็นลูกผู้ชายก็ไม่มีใครทนได้
“เฉินห้าว ห้ามลงมือ เขาคือก่วนซง” โจวซีถงพูดเตือนเสียงเบาอยู่ด้านหลัง
เธอรู้ว่าเฉินห้าวไม่ใช่คนในวงการธุรกิจ คงไม่เคยได้ยินชื่อนี้มาก่อนแน่ๆ จึงได้อธิบายว่า “เขาเป็นลูกชายคนเดียวในรุ่นที่สามของตระกูลก่วน คนอื่นต่างเรียกเขาว่าคุณชายก่วน ตระกูลก่วนเป็นตระกูลใหญ่ มีบริษัทภายในนามมากมาย นกหัวขวานกรุ๊ปหนึ่งในห้าร้อยธุรกิจยิ่งใหญ่ในประเทศ เป็นเพียงแค่หนึ่งในบริษัทภายในนามของตระกูลก่วนเท่านั้น ตระกูลก่วนไม่เพียงแต่มีเงิน แล้วยังมีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่มากด้วย”
“แล้วเทียบกับบริษัทโจวซื่อละ?” เฉินห้าวถาม
เขาไม่รู้จักตระกูลก่วน จึงได้ใช้มาเทียบกับบริษัทโจวซื่อ
“ไม่ยอมรับไม่ได้ว่าตระกูลก่วนแกร่งกว่าตระกูลโจวของฉันมาก ไม่ว่าจะด้านทรัพย์สินเงินทองหรือเบื้องหลัง” โจวซีถงเศร้านิดหน่อย บริษัทโจวซื่อของพวกเธอนั้นก็แค่ทำธุรกิจอย่างสุจริต ในตอนที่คุณพ่อโจวดำรงตำแหน่ง มีความสนิทสนมกับเจ้าหน้าที่บางคน ตอนนี้โจวซีถงดูแลบริษัท ความสัมพันธ์นั้นอ่อนลงมากแล้ว เทียบไม่ได้กับตระกูลก่วนที่รุ่งโรจน์ในประเทศ
เฉินห้าวเข้าใจแล้ว ก่วนซงคนนี้ก็คือคู่แข่ง แต่ไม่ว่างจะเก่งยังไง กล้ามาเต๊าะผู้หญิงของเขา ก็จะมีจุดจบแค่อย่างเดียวคือแบนเรียบ
“สวัสดีก่วนซง นี่คือเพื่อนของฉันค่ะ เฉินห้าว หวังว่าพวกคุณจะไม่มีเรื่องเข้าใจผิดกัน” โจวซีถงแนะนำ
“เพื่อน?”
ก่วนซงยิ้มเยาะ ดูท่าทางการซุบซิบเสียงเบาที่สนิทสนมเมื่อกี้ เขาก็เดาได้แล้วว่าความสัมพันธ์ของทั้งสองนั้นไม่ธรรมดา
แต่ว่าก่วนซงอวดเก่งจนชินแล้ว และก็มั่นหน้ามากด้วย จึงไม่วางเฉินห้าวไว้ในสายตา แต่กลับถือดอกไม้ด้วยมือข้างเดียวจะมอบให้กับโจวซีงถง
ดอกกุหลาบแดงเพลิงช่อนี้ แสดงถึงความรักที่ร้อนแรง โจวซีถงนั้นรักเฉินห้าวไปแล้ว ไม่มีทางยอมรับดอกไม้จากผู้ชายคนอื่นแน่นอน
แต่ว่าก่วนซงก็เป็นถึงคุณชายของตระกูลใหญ่ ไม่รับดอกไม้ของเขา ก็ทำให้มีปัญหากับเขา อาจจะเป็นการเพิ่มศัตรูที่ทรงพลังให้กับบริษัทโจวซื่อได้
เฉินห้าวมองความลำบากใจของแฟนสาวออก อยู่ๆจึงได้เตะเข้าไปที่ก้นของช่อดอกไม้ ดอกกุหลาบช่อนั้นก็ลอยเป็นเส้นโค้งตกเข้าไปยังตรงกลางถังขยะใกล้ๆอย่างสวยงาม
“แกอยากตายหรอ!”
ก่วนซงที่อารมณ์ร้ายทนไม่ไหวแล้ว จึงยกแขนขึ้นเหวี่ยงหมัด
เฉินห้าวยิ้มอย่างดูถูก แค่กำลังอันน้อยนิดอย่างเขา ไม่มีความน่ากลัวสักนิด เฉินห้าวเพียงแค่ยื่นนิ้วสามนิ้วด้านขวาออกมา จากนั้นก็บีบเข้าที่ข้อมือของก่วนซง
ข้อมือของก่วนซงต่ำลง นิ่งค้างอยู่กลางอากาศขยับไม่ได้ สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป ในความโมโหยังมีความไม่น่าเชื่อแฝงอยู่ด้วย แรงของแขนข้างหนึ่งที่ขาดการออกกำลังกาย ยังเทียบไม่ได้กับสามนิ้วของเฉินห้าว
ก่วนซงที่ไม่ยอมเชื่อจึงใช้สองมือ จากนั้นยังอยากใช้น้ำหนักทั้งร่างในการลากดึง จนถึงกับหน้าแดงไปหมด ภาพลักษณ์หนุ่มเท่หายไปจนหมด
เฉินห้าวปล่อยมือทันเวลา แรงของก่วนซงที่ใช้ไปจึงเสียเปล่า แล้วโซเซล้มลงกับพื้น ทำเอาเป็นตัวตลก
“แม่งเอ้ย กล้ากลั่นแกล้งกู!”
ก่วนซงโมโหมาก ลุกขึ้นจะเข้ามาต่อยอีกครั้ง แต่เฉินห้าวกลับเหวี่ยงหมัดไปอย่างไว มีลมเหวี่ยงมาด้วย แล้วหมัดก็หยุดอยู่หน้าของก่วนซงในพริบตา ห่างจากดวงตาของเขาไม่ถึง 1 เซนติเมตร
ก่วนซงปิดตาลงอย่างไม่รู้ตัว ลมที่เหวี่ยงมากับหมัดพักเอาหน้าม้าที่หน้าผากเขากระจายจนยุ่ง สามารถเห็นได้ถึงความหนักหน่วงของหมัดนี้ ถ้าหากว่าต่อยโดนเขาจริงๆ อย่างน้อยดวงตาของก่วนซงก็คงจะช้ำเป็นหมีแพนด้า
ดีที่เฉินห้าวมีนิสัยที่ไม่รังแกคนอ่อนแอกว่า ต่อกรกับคนธรรมดาระดับนี้ เขาไม่ทำร้าย
“ยังไม่ไปอีก? โจวซีถงเป็นคนของฉัน ต่อไปอยู่ให้ห่างจากเธอซะ!” เฉินห้าวพูดอย่างเป็นใหญ่
ตอนนี้ก่วนซงถึงได้เบิกตาขึ้นอีกครั้ง ก็เห็นเข้ากับหมัดตรงหน้า แทบจะปิดบังทุกอย่างตรงหน้าสายตาเขาจนหมด
ก่วนซงรีบถอยหลังทันที ยังมีความตกใจนิดหน่อย รีบยอมแพ้กับเฉินห้าว เห็นได้ชัดว่ากำลังการต่อสู้ของทั้งสองคนไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน ถ้าหากยังโวยวายต่อไปมีแต่จะหาเรื่องใส่ตัว
“เก่งจริงแกก็บอกชื่อมาสิ!”
ก่วนซงท่าทางชั่วร้าย ไม่มีทางหยุดง่ายๆแน่
