The Dark King – Chapter 605 ความหวังอันริบหรี
เสียงคํารามค่อยๆจางหายไป
หัวใจของเทียนมีเพียงความว่างเปล่า เขานอนราบอยู่บนพื้นอย่างเงียบๆมองดูก้อนเมฆที่ค่อยๆเคลื่อนที่อย่างช้าๆบนท้องฟ้าและฟังเสียงกัดอันดุร้ายที่ดังมาจากแขนซ้ายของตนเอง
มุมปากของเขากระตุกเล็กน้อยจากนั้นค่อยๆยกมือขวาขึ้นโอบไปที่แผ่นหลังของเธอเอาไว้
ถ้า … ผมได้กอดคุณแบบนี้ตลอดเวลา มันจะดีแค่ไหนกัน?
โฮก!
มีเสียงคํารามอยู่ในลําคอของไอช่า เธอดูเหมือนกับสัตว์ดุร้ายที่กําลังกัดกินเหยื่ออย่างหิวโหย
ดวงตาของเทียนค่อยๆมองลงมาที่เธอ ความอ่อนโยนค่อยๆปรากฏขึ้นในดวงตาอันว่างเปล่า เทียนใช้ฝ่ามือของตนเองลูบผมที่นุ่มลื่นบนศีรษะของเธอราวกับการลูบหัวลูกแมวที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา
ไอช่าตกใจเมื่อเทียนแตะไปที่หัว เธอเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็วและใบหน้าที่สวยงามของเธอเต็มไปด้วยความดุร้าย เธอจ้องมองเทียนอย่างโกรธแค้นภายในปากเต็มไปด้วยผลึกน้ําแข็งสีฟ้า
เทียนมองเธอด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความอ่อนโยนราวกับจะบอกกับเธอว่า ไม่ต้องกลัว ผมอยู่ที่นี่แล้ว …
ไอช่าอ้าปากออกทันที่เผยให้เห็นฟันที่แหลมคมจากนั้นเธอก็ค่อยๆกดไปที่คอของเทียน
โฮก!
เทียนเอื้อมมือขวาออกไปลูบเส้นผมของเธออย่างแผ่วเบา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้าและพูดออกมาด้วยน้ําเสียงต่ำว่า “ผมขอโทษ…”
โฮก!
ไอช่าเพิกเฉยและคํารามอย่างบ้าคลั่ง
แขนของเทียนกดแน่นไปที่คอของไอช่า เขารู้ว่าพลังของตนเองด้อยกว่าเธอมากแต่ในตอนนี้เขาสามารถรับมือกับเธอได้ ดูเหมือนว่าเธอจะไม่มีพลังพิเศษที่เคยมีอีกต่อไปแล้ว
ระหว่างที่เทียนจับเธอเอาไว้ ทันใดนั้นดวงตาสีดําสนิทของไอช่าค่อยๆหดตัวลึกลงไปราวกับถูกดูดเข้าไปในหลุมดําและม่านตาสีดําถูกวาดขึ้นไปเพื่อให้ขอบของลูกตาสัมผัสกับสีขาวนวลของหิมะ
โฮก!
ทันใดนั้นไอช่าก็เงยหน้าคํารามขึ้นไปบนท้องฟ้า เล็บของเธอค่อยๆยาวเพิ่มขึ้นอีกครั้งและในเวลาเดียวกันก็มีเขางอกออกมาจากหน้าผากของเธอ ซึ่งเป็นรูปลักษณ์ของเธอเมื่ออยู่ในสถานะพลังแห่งสายเลือดขั้นที่4
เมื่อเสียงคํารามหายไป ทันใดนั้นร่างกายของไอช่าก็บิดเบี้ยวและกระตุกเล็กน้อย มีเสียงกระดูกกระทบกันดึงขั้นมาจากภายในร่างกายของเธอ
เทียนลุกขึ้นจากพื้นทันทีเมื่อเห็นเหตุการณ์ประหลาดที่เกิดขึ้น เขารู้สึกตกตะลึงและในเวลาเดียวกันหัวใจของเขาก็มีแสงแห่งความหวังเล็กๆเกิดขึ้น เธอกําลังต่อสู้กับเชื้อไวรัสภายในร่างกายอย่างนั้นหรอ?
แม้เทียนจะรู้ว่าความเป็นไปได้นั้นน้อยมากแต่ก็อดไม่ได้ที่จะแอบหวังลึกๆในใจของเขา
โฮก!
มีเสียงกระทบกันของกระดูกอย่างรุนแรงเกิดขึ้นที่ด้านหลังของไอช่า เขาที่งอกขึ้นบนหน้าผากของเธอก็เป็นอีกต้นเหตุของเสียง มันยื่นออกมาด้านนอกมากขึ้นเรื่อยๆ และดูเหมือนว่ามันกําลังจะหลุดออกไปจากร่างกายของเธออย่างสมบูรณ์
“อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
เมื่อเห็นสิ่งที่กําลังเกิดขึ้น เทียนก็อดไม่ได้ที่จะกําหมัดแน่นราวกับว่าความเจ็บปวดที่เธอได้รับนั้นเกิดขึ้นกับตัวเอง
เสียงคํารามของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เธอกระแทกศีรษะของตนเองลงบนพื้นอย่างสิ้นหวังทําให้เขาที่อยู่บนหน้าผากแทงทะลุพื้นดินกลายเป็นรู ทันใดนั้นเธอตะโกนเสียงดังและตะคอกใส่เทียนที่อยู่ตรงหน้าเธอ
ใบหน้าของเทียนเปลี่ยนไปเล็กน้อยเขากําลังจะถอยหลังกลับไป แต่ก็หยุดในทันที
หลังจากเสียงคํารามหยุดลงร่างกายของเธอก็ล่วงหล่นลงบนพื้น
ร่างกายของเทียนสั่นเทาและก้าวออกไปข้างหน้าทันที
“เกิดอะไรขึ้น?” เทียนรู้สึกสับสน แต่ในไม่ช้าเขาก็คิดได้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในขณะที่เธอกําลังอยู่ในอาการทรุดหนัก ต้องรีบหาสถานที่ที่ปลอดภัยเพื่อพูดคุยกับเธออีกครั้งเมื่อเธอฟื้นขี้นมา ถ้าเธอฟื้นกลับคืนมาเป็นไอช่าคนเดิมจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด แต่ถ้า … เธอตื่นขึ้นมาแล้วไม่ใช่เธอคนเดิมอีกต่อไป เขาจะต้องหาวิธีจัดการกับเธอ!
“ตราบใดที่ยังมีความหวังผมจะไม่ยอมแพ้!” “เทียนอุ้มร่างของเธอขึ้นมาและพูดอย่างหนักแน่นว่า “ถ้าคุณได้ยินสิ่งที่ผมกําลังพูด คุณจะต้องไม่ยอมแพ้!”
หลังจากพูดจบ เทียนก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆและมองไปรอบๆ ไม่ว่าจะมองไปทางไหนก็มีแต่ก้อนหินและทุ่งหญ้าเท่านั้น
