The Dark King – Chapter 624 ภารกิจล้มเหลว
นายท่านครับ ในที่สุดคุณก็กลับมาแล้ว นิโคลัสยังไม่ทันสวมรองเท้า เขารีบวิ่งลงบันไดมาด้วยความตื่นเต้น
เทียนมองเขาที่รีบวิ่งลงมาและพยักหน้า เขาหันไปและเห็นนอยซ์เดินลงมาที่นี่จึงถามว่า นายไม่เป็นไรใช่ไหม?
เมื่อนอยซ์ได้ยิน ดวงตาของเขาก็เริ่มเปียกชื้นขึ้นมาเล็กน้อยและความตื่นเต้นในใจของเขาก็หายไปทันที เขารู้ดีว่าทําไมเทียนถึงทักทายแบบนี้ ในตอนที่เทียนหายไปจากโบสถ์แห่งความมืด นับจากวันนั้นชีวิตของเขาก็ได้พบแต่ความเลวร้ายมาโดยตลอด เขาแอบได้ยินการสนทนาระหว่างฮอว์กอายและขุนนางคนอื่นๆเป็นจํานวนมากและเรียนรู้ว่าเทียนต้องการทําอะไร
ในตอนนั้นเขาตกตะลึงมากที่เห็นกองอัศวินจํานวนมากกําลังตามล่าตนเอง เขาต้องรีบหนีออกมาจากโบสถ์แห่งความมืดในตอนกลางคืนและกลับมาที่ปราสาทแห่งนี้
หน้ากากที่เคยใช้เป็นตัวตนของนอยซ์ก็ต้องถูกซ่อนไว้ภายในปราสาทแห่งนี้แม้แต่โบสถ์แห่งความมืดก็ยังไม่รับรู้เรื่องนี้ แต่ทุกๆวันของเขาต้องดําเนินไปด้วยความหวาดกลัว เขารู้ดีว่าเมื่อโบสถ์แห่งความมืดรู้เรื่องนี้สิ่งเดียวที่รอคอยเขาอยู่ต้องเลวร้ายยิ่งกว่าความตายมากแน่นอน ชีวิตในคุกหนามดอกไม้อาจจะเป็นเหมือนสรวงสวรรค์ขึ้นมาเลยก็ได้
ผมสบายดีครับ นอยซ์รีบตอบกลับมาว่า นายท่านครับ คุณไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แต่คุณห้ามกลับไปที่โบสถ์แห่งความมืด พวกเขากําลังตามล่าตัวคุณ แม้แต่ผู้ส่งสารแห่งพระเจ้าก็ได้ออกหมายจับคุณและโบสถ์แห่งความมืดทั้ง 12 พื้นที่ก็ออกมา…
เซอร์กี้ยิ้มและพูดกับเขาว่า นายช้าไปแล้ว
นอยซ์มองมาที่เขาและถอนหายใจออกมา
รู้หรือเปล่าว่าพวกเรามาจากที่ไหนกัน? เซอร์กี้ยิ้มเงื่อนๆออกมา
อืม…. หรือว่าพวกนายมาจากโบสถ์แห่งความมืด? ดวงตาของนอยซ์เบิกกว้างขึ้นมาทันที เขาถอนหายใจออกมาแล้วพูดขึ้นมาว่า โชคดีที่คุณยังไม่ถูกพบตัว ไม่อย่างนั้นแล้วเราก็…
เซอร์กี้หัวเราะออกมา ฉันจะบอกอะไรให้นะ ก่อนหน้านี้ฉันตามนายท่านเข้าไปในห้องประชุมใหญ่ ภายในนั้นมีสมาชิกสภาหลายคนกําลังนั่งประชุมกันอยู่
นอยซ์ตกตะลึงไปทันที
เทียนไม่อยากให้ทั้งสองคนพูดคุยกันและเสียเวลาอีกต่อไปจึงพูดออกมาอย่างเฉยเมยว่า จําได้ว่าเมื่อ 6 เดือนที่แล้วฉันได้มอบภารกิจให้กับพวกนายไป ผ่านมา 6 เดือนแล้วเป็นยังไงบ้าง?
ดวงตาของนิโคลัสเบิกกว้างออกมาทันที่และเขารีบตอบกลับมาว่า นายท่านครับ ในตอนแรกคุณบอกว่าให้พวกเราทําตามภารกิจที่ได้รับไปก่อนและรอคอยโอกาสถ้าคุณกลับมา ก็อาจจะถึงเวลา…
เทียนพยักหน้าเบาๆและพูดว่า ตอนนี้ถึงเวลาที่ฉันกลับมาแล้ว ฉันจะรวมพื้นที่ของกําแพงชั้นนอกเข้าด้วยกันในเวลาครึ่งเดือน ทุกๆสมาคม ทุกๆกองกําลัง จะต้องอยู่ภายใต้คําสั่งของฉันเพียงคนเดียว!
เมื่อได้ยินคําพูดของเกล็น นิโคลัส นอยซ์ และคนอื่นต่างก็ต้องตกตะลึงและคิดไม่ออกว่าเขาจะทํายังไง
เทียนไม่ปล่อยให้พวกเขาสงสัยอีกและพูดต่อไปว่า สงครามที่กําลังจะเกิดขึ้นนี้ทุกสิ่งทุกอย่างได้เตรียมพร้อมเอาไว้หมดแล้ว พวกนายไม่ต้องกังวลไปนี่มันแค่การเริ่มต้นเท่านั้น พวกนายต้องพัฒนาตัวเองอย่างต่อเนื่องทุกๆวันในเวลาครึ่งเดือนนี้ พลังคือสิ่งที่จําเป็นมากที่สุด วันพรุ่งนี้ฉันจะนําเรือนร่างแห่งพระเจ้ามาให้พวกนายจํานวนหนึ่ง มันสามารถทําให้นักล่าดับสูงสามารถก้าวข้ามขีดจํากัดร่างกายของตนเองขึ้นไปได้อีก แต่ก่อนหน้านั้นพวกนายทุกคนต้องเตรียมร่างกายของตนเองให้พร้อม!
ทุกๆคนต่างก็มองหน้ากันด้วยความกังวลใจ
เมื่อเกว็นเน็ทได้ยินคําว่า เรือนร่างแห่งพระเจ้า จิตใจที่เงียบสงบของเธอก็ตกตะลึงขี้ นมาทันที เธอจ้องมองไปที่เทียนและกํากําหมัดเอาไว้แน่น
เทียนเห็นสายตาของเกว็นเน็ทมา จึงพูดขึ้นมาช้าๆว่า เกว็นเน็ท เร็วๆนี้เธอจะได้ทําในสิ่งที่เธออยากจะทํา
สายตาของทุกๆคนหันไปมองเกว็นเน็ททันที
ทุกคนรับรู้จากปากของเซอร์กี้ว่าหญิงสาวคนนี้มาจากกําแพงชั้นในและต้องการแก้แค้นคนที่อยู่ในกําแพงชั้นในที่เคยใส่ร้ายเธอ
ขอบคุณมากค่ะ นายท่าน! เกว็นเน็ทก้มศีรษะของตนเองลงทันที เมื่อได้ยินเทียนพูดคําว่า เรือนร่างแห่งพระเจ้า เธอก็รู้ว่าเทียนไม่ใช่แค่เด็กผู้ชายคนหนึ่งที่เธอเคยรู้จักกันอีกต่อไป
เทียนพยักหน้าเบาๆและนึกถึงพวกทหารที่ลาดตะเวนอยู่หน้าปราสาทของเขา เขาพูดออกมาว่า ทําไมพวกทหารถึงมาจับตามองเรา?
คุณเองก็ทราบเรื่องนี้แล้วหรอ? เกล็นถอนหายใจออกมา เธอไม่คิดว่าเทียนจะรับรู้เรื่องนี้ ด้วยเช่นกันจึงรีบพูดออกมาว่า ตามข้อมูลที่ฉันได้รับมาดูเหมือนว่าทหารพวกนี้จะจับตามองเรา เพราะตระกูลเมล?
ตระกูลเมล? เทียนหรี่ตาลงทันที
เกล็นพูดต่อไปว่า หัวหน้าของทหารพวกนี้เป็นคนของตระกูลเมลและในตอนนี้ดูเหมือนว่า ตระกูลเมลได้ย้ายไปอยู่ที่ฝั่งตะวันตกของย่านการค้า ดูเหมือนว่าพวกเขากําลังพยายามกลับมายิ่งใหญ่อีกครั้ง
ดูเหมือนว่าตอนที่ฉันไม่อยู่ที่นี่หลายสิ่งหลายอย่างจะเปลี่ยนไปมาก เทียนพยักหน้า สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา
นิโคลัสก็พูดออกมาว่า นายท่านครับ ผมผิดเองโปรดลงโทษผมได้เลย! เมื่อกล่าวจบเขาก็รีบก้มศีรษะลงทันที
เทียนขมวดคิ้วขึ้นมา ว่ามา
นิโคลัสตอบกลับมาว่า นายท่านครับ ภารกิจที่คุณสั่งให้ผมทําก่อนหน้านี้ ผมกลัวว่ามันยากเกินไปที่จะสําเร็จได้ ผมได้ปลูกต้นไม้ต่างๆตามที่นายท่านสั่งไว้แล้วแต่เมื่อ 2 เดือนก่อนหน้านี้ ที่ดินที่ผมได้ปลูกต้นไม้เหล่านั้นเอาไว้ถูกซื้อไปโดยคนกลุ่มหนึ่งและพวกเจ้าหน้าที่ก็เห็นชอบด้วย ดังนั้นผมจึงไม่สามารถทําอะไรได้เลย
เทียนถามกลับมาด้วยน้ําเสียงที่เย็นชาว่า ตระกูลเมลอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้หรือเปล่า?
นิโคลัสรู้สึกได้ถึงความโกรธของเทียนและตอบกลับมาด้วยความกังวล ผมได้ตรวจสอบเรื่องนี้แล้วครับและมันเกี่ยวข้องกับตระกูลเมล
เทียนมองมาที่เขาและพูดด้วยน้ําเสียงที่เย็นชาว่า ไม่ได้ขอให้ผู้อาวุโสฟูรินช่วยเหลือเรื่องนี้หรอ?
นิโคลัสรู้สึกว่าเหงื่อของตนเองกําลังไหลออกมาทั่วร่างกายและตอบกลับมาว่า นายท่านครับ ผมได้ร้องขอเรื่องนี้ไปแล้วครับแต่ในตอนนั้นผู้อาวุโสฟูรินกําลังป่วยและปฏิเสธไม่ให้ผมเข้าพบ ผมไม่รู้…
สีหน้าของเทียนเต็มไปด้วยความผิดหวังและรีบถามออกมาว่า ป่วยจริงๆหรือว่าแค่เสแสร้ง?
นิโคลัสก็รีบตอบกลับมาว่า ดูเหมือนว่าจะป่วยจริงๆครับ หลังจากนั้นผมได้ไปตรวจสอบกับหมอที่เป็นผู้รักษาผู้อาวุโสฟูริน หมอคนนั้นบอกว่าผู้อาวุโสฟูรินเป็นโรคชนิดหนึ่งและกําลังจะตายในอีกไม่นานนี้
สายตาที่เต็มไปด้วยความโกรธของเทียนหายไปทันที เขาพยักหน้าเบาๆและเงียบอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นก็พูดออกมาว่า เรื่องนี้นายถือว่ามีความผิด
นิโคลัสรีบคุกเข่าลงทันที โปรดลงโทษผมมาได้เลยครับ!
ฉันจะมอบโอกาสให้นายไปทําภารกิจอีกครั้งเพื่อทดแทนความผิดของตนเอง เทียนพูดออกมาอย่างเฉยเมย ที่ดินที่ถูกขายไปนั้นยังมีต้นไม้ที่ฉันให้นายปลูกอยู่หรือเปล่า?
ยังอยู่ครับ นิโคลัสรีบตอบกลับมา ตระกูลเมลไม่รู้ว่าพวกเรากําลังทําอะไรแค่รู้ว่าเรากําลังปลูกต้นไม้จํานวนมากเท่านั้น ดังนั้นพวกเขาจึงยังไม่ได้ทําลายต้นไม้เหล่านั้นครับ แต่ต้นไม้ที่ปลูกไว้ก็ถูกทิ้งเอาไว้และไม่มีใครเข้าไปดูแลครับ
ก็ยังดี เทียนรู้สึกโล่งใจและพูดต่อไปว่า ถ้าเป็นแบบนั้นนายก็ไปเอามันกลับมาซะ
ตอนนี้เลยหรอครับ? นิโคลัสรู้สึกตกตะลึง
เทียนจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เย็นชาและพูดออกมาว่า มีปัญหาอะไร?
