The Dark King – Chapter 637 ราชันย์ปีศาจ
“ทหารออกไปดูว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น…” ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ออกคําสั่ง แต่เขายังไม่พูดไม่ทันจบประโยคก็มีร่างของอัศวินนายหนึ่งกระเด็นเข้ามากระแทกผนังภายในห้องประชุม ทําให้ผนังยุบเข้าไปทันที
ผู้คนในห้องต่างพากันลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว พวกเขาค่อยๆถอยห่างออกจากโต๊ะกลมขนาดใหญ่ที่อยู่กลางห้องโถง
ปัง!
อัศวินคนนั้นหล่นลงมาจากผนังและกระแทกลงกับพื้น เขาอาเจียนออกมาเป็นเลือดและกําลังจะตายในไม่ช้า
ในขณะเดียวกันก็มีอัศวินจํานวนมากที่อยู่บริเวณนอกห้องโถงถูกโจมตีและกระเด็นเข้ามา ขณะนี้ภายในห้องเต็มไปด้วยฝุ่นคลุ้งไปทั่ว
“บุกเข้ามาแล้วอย่างนั้นหรอ?” เมื่อหมาป่าโลกันต์เห็นอัศวินที่ถูกโจมตี เขาก็รู้สึกดีใจและเฝ้ารอให้ฝุ่นสลายตัว เมื่อฝุ่นล่วงหล่นลงมาบนพื้นผู้คนภายในห้องต่างก็ตกตะลึงโดยเฉพาะหมาป่าโลกันต์ ผู้ที่บุกเข้ามาไม่ใช่ราชันย์ศักดิ์สิทธิ์และอัศวินแห่งแสงที่เขาคาดไว้แต่เป็นใบหน้าของเด็กหนุ่มที่คุ้นเคยเป็นอย่างมาก เจ้าเด็กนั่น?
เทียนมองผ่านประตูที่มีอัศวินของตระกูลมิลานเฝ้าอยู่มากมายเข้าไปในห้องประชุม เขาค่อยๆกวาดสายตาไปรอบๆห้องและจ้องไปที่ชายชราร่างแคระเกล็น จากนั้นเขาก็พูดออกมาว่า “บอกให้พวกอัศวินออกไปให้หมด ผมต้องการพูดคุยกับพวกคุณอย่างเงียบๆ”
ราชาดาบหรี่ตาลงเล็กน้อย เขาสังเกตเห็นว่าผู้บุกรุกมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นดูเหมือนว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งมากและได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างเขาตะโกนออกมาเสียงดัง “ถอยออกไปให้หมด ให้อัศวินตระกูลมิลาน ที่เหลือคอยเฝ้าอยู่ที่ประตูก็พอ”
กองกําลังทหารม้าที่เข้ามาสมทบ เมื่อได้ยินคําสั่งก็โบกมือให้ผู้อื่นล่าถอยทันที
“เป็นการตัดสินใจที่ชาญฉลาด” เทียนกล่าวชื่นชม จากนั้นเขาก็เข้าไปในห้องพร้อมไอช่า เทียนดึงเก้าอี้ออกมาและปัดฝุ่นบนเก้าอี้จากนั้นเขาก็นั่งลง
ราชันย์ดาบและคนอื่นๆจ้องมองไปที่เทียนและขมวดคิ้ว ถ้านับเทียนเข้าไปผู้บุกรุกก็มีกันเพียง 7 คนเท่านั้น พวกเขาไม่คิดว่าทั้ง 7 คนจะกล้าบุกเข้ามาที่นี่ แกรู้ไหมว่าที่นี่เต็มไปด้วยผู้ที่มีชื่อเสียงยี่สิบอันดับต้นๆของกําแพงชั้นนอก โดยเฉพาะอย่างยิ่งราชันย์ทั้งสามที่แข็งแกร่งพอๆกับราชันย์ศักดิ์สิทธิ์
“เด็กน้อย แกกล้าดียังไงที่บุกเข้ามาที่นี่ ยังไม่รีบบอกชื่อมาอีก ถ้าแกอยากจะตายมากนักฉันจะช่วยสงเคราะห์ให้” ชายร่างผอมแห้งตะโกนออกมา
เทียนจ้องมองเขาอย่างใจเย็นและพูดช้าๆ “ผมคือผู้อาวุโสของพื้นที่หมายเลข 9 และอีกอย่างผมก็มีคําว่า “ราชันย์” นําหน้าชื่อเหมือนกัน “
ทุกคนตกตะลึง
“นายอยู่ในพื้นที่หมายเลข 9 … ราชันย์ปีศาจอย่างนั้นหรอ?” ชายรูปร่างกํายําหัวเราะออกมาทันที เด็กน้อย แกเบื่อชีวิตของตัวเองจริงๆนั่นแหละ แกละทิ้งตําแหน่งหน้าที่ที่สําคัญของตัวเอง เป็นที่ต้องการตัวของผู้ส่งสารแห่งพระเจ้าและยังกล้าปรากฏตัวที่นี่อีก ราชันย์ปีศาจอะไรกัน ถ้าแกมีชื่อว่าราชันย์ปีศาจ งั้นฉันก็คงเป็นโคตรราชันย์ปีศาจ!”
เทียนมองไปรอบๆและพูดออกมาว่า “ดูเหมือนว่าทุกคนคงรู้จักผม งั้นเรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า…”
“เด็กน้อยหยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ตั้งแต่เข้ามาที่นี่ก็เหมือนแกได้ตายไปแล้ว!” ชายร่างกํายําพูดขัดจังหวะจ้องไปที่เทียนและพูดกับคนอื่นๆที่อยู่ในห้องว่า “มัวรออะไรกันอยู่ฆ่ามันซะ!”
เทียนขมวดคิ้วเล็กน้อยและจ้องมองไปที่เขา “เสียงของคุณน่ารําคาญจริงๆ”
ฟิ้ว!
สายลมม้วนตัวขึ้นอย่างกระทันหัน
ฝุ่นที่อยู่บนพื้นดินกระเพื่อมขึ้นคลุ้งไปทั่วห้องอีกครั้ง
ชายผู้แข็งแกร่งหัวเราะเยาะ “เด็กน้อยแก… ” เสียงของเขาหยุดกะทันหันฝ่ามืออันเย็นยะเยือกแหลมคมเสียบทะลุอกของเขาและแทงเข้าไปในหัวใจอย่างแม่นยํา เขาก้มศีรษะลงมาด้วยความตกตะลึงและจ้องไปที่หน้าอกของตนเอง มีแขนสีขาวนวลปรากฏขึ้นในรูม่านตาของเขา
“นี่… เป็นไปได้ยังไง.. “คอที่แข็งแกร่งนั้นแหบแห้งอย่างไม่น่าเชื่อ ดวงตาของเขาซีดจางพล่ามัวและค่อยๆจางหายไป
ไอช่าดึงต้นแขนออกมา เลือดที่เลอะเต็มฝ่ามือของเธอกระตุ้นสัญชาตญาณที่ซ่อนอยู่ภายใน เธอยกมือขึ้น และเลียเลือดบนนิ้วมือราวกับดูดซอสอันแสนอร่อย
เมื่อเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทุกคนต่างก็ตกตะลึงอย่างมาก
ใบหน้าของราชันย์ดาบ ราชันย์โลกใต้ดินและราชันย์รัตติกาลเปลี่ยนไปอย่างมาก พวกเขามองไอช่าด้วยความตกใจ ด้วยสายตาอันทรงพลังของพวกเขายังแทบไม่เห็นด้วยซ้ําว่าผู้หญิงคนนี้ปรากฏตัวต่อออกมาตอนไหน
ทั้งสามคนรู้สึกหนาวสั่นไปทั่วและมีความรู้สึกกังวลใจ
“ในที่สุดห้องประชุมก็เงียบซักที” จากนั้นเทียนค่อยๆพูดออกมาว่า “ตั้งแต่วันนี้ไปผมจะเป็นผู้ส่งสารแห่งพระเจ้าของโบสถ์แห่งความมืด พวกคุณจะต้องซื่อสัตย์กับผมเท่านั้น
ทุกคนตกตะลึง
หมาป่าโลกันต์มีสีหน้าที่ย่ําแย่และฝ่ามือของเขาเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น เขาไม่คิดว่าผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังเด็กชายคนนี้จะมีพลังมากมายมหาศาล แม้ว่าเขาจะไม่สามารถระบุได้ว่าหญิงสาวคนนี้แข็งแกร่งแค่ไหน แต่จากปฏิกิริยาของราชันย์ทั้งสาม ก็พอคาดเดาได้ว่าเธอแข็งแกร่งอย่างมาก!
“บ้าเอ้ย!” เขาคร่ําครวญในใจและกําหมัดแน่น
หลังจากเงียบไปชั่วครู่ ราชันย์โลกใต้ดินผู้มีร่างกายกํายําก็จ้องมองไปที่เทียนและพูดออกมาว่า “จงรักภักดีต่อคุณอย่างนั้นหรอ? แม้ว่าคุณจะแข็งแกร่ง แต่ดูเหมือนว่าคุณจะไม่มีอะไรเลย”
“ตราบใดที่ผมยังมีชีวิตอยู่ทุกสิ่งทุกอย่างก็สามารถเกิดขึ้นได้” เทียนพูดอย่างใจเย็น
ราชันย์รัตติกาลขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดอย่างเย็นชาว่า “นายคิดว่าตนเองเป็นพระเจ้าอย่างนั้นหรอ? ถ้าต้องการแสงสว่างนายจะสามารถทําสิ่งนั้นในเกิดขึ้นได้ไหม?”
“แน่นอน” เทียนพยักหน้า
ราชันย์รัตติกาลตะโกนออกมาว่า “แม้ว่านายจะแข็งแกร่ง แต่ก็ยังยากที่จะเอาชนะพวกเราทั้งสามคนในเวลาเดียวกัน ฉันแนะนําให้นายออกไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้ พวกเราจะถือว่าส่งที่นายทําก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน! “
