The Dark King – Chapter 651 บุหรี่
“ถ้าผมเป็นคุณผมจะเหลือยาแก้พิษเอาไว้หน่อย เผื่อวันหลังผมทําพลาดขึ้นมาอีก” เทียนมองไปที่เขาและพูดออกมาอย่างเฉยเมย
เมื่อได้ยินที่เทียนพูด ริเชลก็เหมือนจะรู้สึกตัวขึ้นมานิดหน่อยแต่ความรู้สึกสดชื่นของยาแก้พิษที่เขาได้รับนั้นทําให้เขารู้สึกอดใจไม่ไหวที่จะใช้ยาแก้พิษนี้ต่อไปให้หมด ตอนนี้เขาสามารถสูดควันเข้าไปได้อย่างชํานาญเมื่อสูดควันเข้าไปในปอดเขาก็ไม่ได้รู้สึกเจ็บหน้าอกจนน้ําตาไหลอีกแล้ว เมื่อรู้สึกสดชื่นจนความทรมานในร่างกายหายไปหมดเขาก็รู้สึกอยากจะสูดควันเข้าไปอีกแต่ก็ยังพอทนได้ เขารีบใช้นิ้วของตนเองขยี้ให้ไฟที่มวนกระดาษดับทันทีและเก็บส่วนที่เหลือเอาไว้ในกระเป๋าของตนเอง
ตอนนี้ยังมีคนที่หลงเหลืออยู่ภายในห้อง เขารู้สึกเสียดายจนต้องอ้าปากของตนเองและดูดควันเข้าไป
เทียนเห็นการกระทําของเขาก็รู้สึกสงสารขึ้นมาทันทีแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ “ตอนนี้ยังไม่เข้า คุณไปพักผ่อนก่อนได้ เมื่อถึงเวลา 7 โมงเช้าผมจะส่งคนไปปลุกคุณเอง”
ริเชลตอบกลับมาว่า “ผมทราบแล้วครับ”
เทียนจับมือของไอช่าและเดินออกไปทันที
เมื่อเห็นว่าเทียนออกไป ริเชลก็ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอกเขารู้สึกเศร้าที่ชีวิตของตนเองต้องตกอยู่ในมือของคนอื่น เขาเริ่มรู้สึกกังวลมากยิ่งขึ้น ชีวิตที่ผ่านมาของเขาอยู่ในตําแหน่งที่สูงศักดิ์มาตลอดไม่คิดว่าวันหนึ่งจะตกต่ําได้ถึงเพียงนี้
เขาถอนหายใจอีกครั้งและเดินไปนั่งบนเก้าอี้ที่เทียนนั่งอยู่ก่อนหน้านี้ หยิบหนังสือขึ้นมาอ่านและไม่เห็นว่ามีอะไรที่แปลกประหลาด นี่คือห้องของที่เทียนมอบให้ ภายในห้องไม่มีอะไรหรูหราหรือมีราคาแพง
เขาค่อยๆเดินไปที่เตียงและล้มตัวลงไปนอนแม้ว่าเขาไม่ได้รู้สึกอยากนอนแต่ก็ต้องนอนเพื่อไม่ให้เทียนสงสัยอะไรอีก ในตอนที่เขากําลังล้มตัวลงไปนอนนั้นปลายเท้าของเขาก็เหมือนจะสัมผัสอะไรบางอย่างได้เมื่อก้มลงไปมองก็เห็นว่าเป็นกล่องโลหะเล็กๆเหมือนกับที่เทียนมอบให้กับเขาก่อนหน้านี้
ดวงตาของเขาเป็นประกายขึ้นมาทันที เขาอยากจะหยิบกล่องโลหะนี้ขึ้นมาแต่ทันใดนั้นเขาก็คิดอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เขาหันกลับไปมองที่ประตูและได้ยินเพียงเสียงเท้าของเทียนที่กําลังเดินลงบันไดไปชั้นล่าง จากนั้นเขาก็รู้สึกโล่งใจและหยิบกล่องโลหะขึ้นมาทันที เมื่อเปิดกล่องโลหะออกมาแล้วสิ่งที่เขาเห็นก็เหมือนกับก่อนหน้านี้
“นี่เป็นการทดสอบหรือเปล่า? หรือว่าเขาจะทําหล่นเอาไว้จริงๆ?” เขาเริ่มใช้ความคิดทันที “อย่างแรกถ้าเขากําลังทดสอบฉัน ฉันจะต้องนําสิ่งนี้กลับไปคืนให้เขา หรืออีกอย่างก็คือเขาทําหล่นเอาไว้โดยไม่ได้ตั้งใจ”
เมื่อคิดแบบนี้เขาก็รีบปิดฝาขวดกลับไปและวางกล่องโลหะเอาไว้ใต้หมอนก่อนจะห่มผ้าและนอนทันที
เทียนเดินลงมาที่ห้องโถงและพูดกับนิโคลัสว่า “เรียกเซอร์ก็ให้พาผู้หญิงสองคนนั้นลงมาด้วย”
นิโคลัสรับคําสั่งและเดินขึ้นบันไดไปทันที หลังจากนั้นไม่นานเซอร์กี้ ซาร่าห์ และลิซ่าก็เดินลงบันไดมาพร้อมกันด้วยสีหน้าที่ไม่เต็มใจเท่าไหร่ มือของหญิงสาวทั้งสองคนโดนมัดเอาไว้ข้างหลัง ผมของพวกเธอดูยุ่งเหยิง และเสื้อผ้าก็มีรอยฉีกขาดเผยให้เห็นเนื้อหนังที่ขาวนวล ที่ไหล่ของพวกเธอเต็มไปด้วยรอยสีแดงมากมาย ใบหน้าก็เต็มไปด้วยคราบน้ําตา แต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนไปก็คือสีหน้าและสายตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดซึ่งเมื่อมองมาที่เทียน
“เกลียดฉันหรอ แล้วเธอจะทําอะไรได้?” เทียนมองไปที่หญิงสาวทั้งสองคนและพูดอย่างเฉยเมย
ซาร่าห์ร้องออกมาทันทีและพยายามกระโดดเข้ามาหาเขาแต่ก็ถูกเซอร์ก็ดึงเอาไว้ทันที เขาตบไปที่ใบหน้าของเธอและโยนเธอลงไปที่พื้น
“นายนี่ไม่รู้จักรักหยกถนอมบุปผาบ้างเลย?” เทียนหันไปมองเซอร์กี้
เซอร์กี้ตอบกลับมาทันที “นายท่านครับ ไม่ใช่คุณอยากให้ผมทําแบบนี้หรอครับ? ปกติผมก็ปฏิบัติตัวนุ่มนวลกับผู้หญิงอยู่แล้วครับ”
เทียนมอบเข็มฉีดยา 2 หลอดให้กับเขาซึ่งมีของเหลวสีเขียวอ่อนอยู่ภายในนั้นและพูดว่า “เอาไปฉีดให้เธอ”
เซอร์กี้มองเข็มฉีดยาทั้ง 2 หลอดในมือด้วยความสงสัยและอยากจะถามแต่เมื่อเห็นสายตาของเทียนที่มองมาเขาก็เก็บความสงสัยไว้ในใจทันที จากนั้นก็เดินไปที่ด้านหลังของหญิงสาว
“เทียน ไอ้สารเลว!!”ซาร่าห์ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “ฉันไม่ปล่อยแกไปแน่นอน แกมันก็แค่ไอ้หน้าตัวเมียที่ทําร้ายผู้หญิง!!”
เซอร์กี้บีบคอของเธอทันทีจากนั้นก็หมุนตัวถีบลิซ่าที่พยายามวิ่งเข้ามาช่วยซาร่าห์ และหันไปพูดกับเทียนว่า “ฉีดตรงนี้หรือเปล่าครับ?”
เทียนตอบกลับมาทันทีว่า “ฉีดที่เส้นเลือดของเธอ”
เซอร์ก็ร้องออกมาว่าโอ้ จากนั้นเขาก็ยิ้มอย่างน่ากลัวให้กับซาร่าห์ พร้อมกับแลบลิ้นออกมาเลียไปที่ไหล่และลำคอของเธอ เมื่อเห็นเส้นเลือดที่ลําคอของเธอเขาก็ปักเข็มฉีดยาเข้าไปเบาๆและฉีดของเหลวสีเขียวอ่อนเข้าไปซ้ําๆ. .
หลังจากฉีดให้ซาร่าห์เสร็จแล้ว เขาก็เดินไปหาลิซ่าที่พยายามดิ้นรนหนีและฉีดอีกเข็มหนึ่งให้เธอทันที
สําหรับหญิงสาวทั้งสองคนนี้เทียนไม่ได้ฉีดสารเสพติดเข็มที่ 2 ที่เขาพัฒนาต่อยอดด้วยการแยกองค์ประกอบของใบหลิงให้ เมื่อเขาเห็นปฏิกิริยาของริเชลก่อนหน้านี้เขาก็พบว่าสารเสพติดที่เขาสร้างขึ้นมานั้นไม่ได้ให้ผลดีไปกว่าใบต้นหลิงเลย
“ฉีดให้พวกเธอวันละเข็ม” เทียนโยนขวดเหล็กเล็กๆให้เซอร์กี้และพูดว่า “ยังมีอีกมากที่ห้องทดลองใต้ดินจะใช้ก็ไปเอา”
เซอร์ก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมาด้วยความสงสัยว่า “นายท่านนี้คืออะไรหรอครับ?”
เมื่อเห็นว่าเขาดูสงสัยเทียนขมวดคิ้วขึ้นมาเล็กน้อยและพูดอย่างเฉยเมยว่า “เรียกมันว่า ‘บุหรี่” ก็แล้วกัน จําเอาไว้ว่าสิ่งนี้อย่าไปข้องเกี่ยวกับมันจะดีที่สุด” แม้ว่ามันจะแตกต่างจากบุหรี่ที่ในยุคก่อนของเขาอย่างสิ้นเชิงแต่เขาก็ตั้งชื่อมันเอาไว้แบบนี้เพื่อจะได้จําง่าย
“บุหรี่หรอครับ?” เซอร์กี้มองขวดเล็กในมือของเขาด้วยความรู้สึกสงสัยแต่เขารู้ดีว่าเมื่อเทียนมอบมันให้กับหญิงสาวทั้งสองคนแล้วมันไม่ใช่ของดีอย่างแน่นอน
เทียนไม่ได้พูดอะไรอีกและโบกมือ “ออกไปได้แล้ว”
ในห้องโถงที่ใหญ่โตนั้นเทียนหันไปพูดกับนิโคลัสว่า “นายก็ไปพักผ่อนได้แล้ว”
นิโคลัสยิ้ม “นายท่านครับผมเป็นพ่อบ้าน คุณยังไม่พักผ่อนแล้วผมจะไปพักผ่อนแล้วยังไง”
เทียนโบกมือไล่ออกไปทันที “ขอฉันอยู่คนเดียว”
นิโคลัสเห็นสีหน้าที่ดูเหนื่อยล้าของอีกฝ่าย เขาพยักหน้าและพูดออกมาว่า “ผมทราบแล้วครับ” จากนั้นก็ก้มศีรษะคํานับและเดินออกไปจากห้องโถงทันที
หลังจากที่นิโคลัสออกไปเทียนก็สั่งให้ไอช่ามานั่งข้างๆตนเอง เขาจับมือที่เต็มไปด้วยความเย็นของเธอเอาไว้และพูดกับเธอเบาๆว่า “รอผมหน่อยนะ ผมจะหาทางแก้แค้นให้กับคุณโดยเร็วที่สุด”
ไอช่ายังคงเฉยเมยและไม่ได้พูดอะไรกลับมา
เทียนยื่นมือของตนเองไปลูบศีรษะของเธอเบาๆ มองไปนอกหน้าต่างที่ยังคงมืดอยู่และพูดกับตัวเองว่า “คุณเห็นหรือเปล่า ก่อนรุ่งสาง ความมืดจะเข้าปกคลุมทุกๆอย่าง”
